- Μηνύματα
- 341
- Πόντοι
- 16
Καλή χρονιά. (Οψόμεθα)
Η μουσική και ο αθλητισμός κυρίως, είναι δύο τομείς όπου οι νέοι εισέρχονται έχοντας κάποιους ως πρότυπα. Θέλουν να μοιάσουν στον-στην τάδε.
Εγώ ασχολήθηκα με τον ερασιτεχνικό αθλητισμό και έφτασα στην κορυφή του σπορ που έκανα το 1987.
Όμως, δεν είχα ποτέ μου κανέναν ως πρότυπο. ;D ή :'( δεν ξέρω.
Παρατηρώντας το παιδί μου (10 χρονών κόρη-έρωτας-ανάσα-ζωή-ψυχή-ήλιος-αστέρι-φως-λουλούδι μου κ.π.α.) και παιδιά λοιπών φίλων, συγγενών και γνωστών και αγνώστων και βλέποντας πως ταυτίζονται και ακολουθούν εικόνες και συμπεριφορές κατ' εμέ άδειων και ανάξιων ακόμα και υπάρξεως χαρακτήρων (τι κοινότυπο?), προβληματίζομαι κατά πόσο πρέπει να ''ανακατευόμαστε'' και να αφήνουμε ή όχι τα παιδιά να έχουν πρότυπα.
Επειδή βλέπω ότι αρκετοί εδώ μέσα είναι γονείς και οι ίδιοι έχουν κάποια πρότυπα π.χ στην μουσική, σκέφτηκα να θέσω τον προβληματισμό μου προς ανάπτυξη, σχολιασμό, διερεύνηση όχι απαραίτητα από τους γονείς μόνο, αλλά και από τους νεότερους-σκεπτόμενους ανθρώπους, προς συλλογή οπτικών γωνιών και διαφορετικών απόψεων.
Ξέρω ότι δεν υπάρχει σαφής απάντηση και ότι είναι βαρύ το θέμα, αλλά όσοι νομίζουν ότι έχουν κάτι να πουν και να προσθέσουν ας το κάνουν.
Αν το θέμα δεν αρέσει, δεν τηρεί κάποιες προδιαγραφές, είναι άσχετο κ.λ.π. ας διαγραφεί.
No problema.![Wink ;) ;)](https://cdn.jsdelivr.net/joypixels/assets/8.0/png/unicode/64/1f609.png)
Unauthorized duplication is a violation of applicable laws ;D ;D ;D
Η μουσική και ο αθλητισμός κυρίως, είναι δύο τομείς όπου οι νέοι εισέρχονται έχοντας κάποιους ως πρότυπα. Θέλουν να μοιάσουν στον-στην τάδε.
Εγώ ασχολήθηκα με τον ερασιτεχνικό αθλητισμό και έφτασα στην κορυφή του σπορ που έκανα το 1987.
Όμως, δεν είχα ποτέ μου κανέναν ως πρότυπο. ;D ή :'( δεν ξέρω.
Παρατηρώντας το παιδί μου (10 χρονών κόρη-έρωτας-ανάσα-ζωή-ψυχή-ήλιος-αστέρι-φως-λουλούδι μου κ.π.α.) και παιδιά λοιπών φίλων, συγγενών και γνωστών και αγνώστων και βλέποντας πως ταυτίζονται και ακολουθούν εικόνες και συμπεριφορές κατ' εμέ άδειων και ανάξιων ακόμα και υπάρξεως χαρακτήρων (τι κοινότυπο?), προβληματίζομαι κατά πόσο πρέπει να ''ανακατευόμαστε'' και να αφήνουμε ή όχι τα παιδιά να έχουν πρότυπα.
Επειδή βλέπω ότι αρκετοί εδώ μέσα είναι γονείς και οι ίδιοι έχουν κάποια πρότυπα π.χ στην μουσική, σκέφτηκα να θέσω τον προβληματισμό μου προς ανάπτυξη, σχολιασμό, διερεύνηση όχι απαραίτητα από τους γονείς μόνο, αλλά και από τους νεότερους-σκεπτόμενους ανθρώπους, προς συλλογή οπτικών γωνιών και διαφορετικών απόψεων.
Ξέρω ότι δεν υπάρχει σαφής απάντηση και ότι είναι βαρύ το θέμα, αλλά όσοι νομίζουν ότι έχουν κάτι να πουν και να προσθέσουν ας το κάνουν.
Αν το θέμα δεν αρέσει, δεν τηρεί κάποιες προδιαγραφές, είναι άσχετο κ.λ.π. ας διαγραφεί.
No problema.
![Wink ;) ;)](https://cdn.jsdelivr.net/joypixels/assets/8.0/png/unicode/64/1f609.png)
Unauthorized duplication is a violation of applicable laws ;D ;D ;D