Οποιος έχει αναζητήσει πρώτες ύλες στην Αθήνα θα έχει πιστεύω διαπιστώσει ότι δεν υπάρχει τίποτα πέρα από τσιμεντόλιθους, κάποτε έψαχνα μια ορειχάλκινη λάμα σε ολόκληρη την αττική και τα παράτησα, χρόνια αργότερα βρήκα στην επαρχία τέτοιες λάμες σε ότι διάσταση μπορεί να υπάρξει, διαθέσιμες με το μέτρο... τώρα ψάχνω ένα καπάκι για ακουστική και είμαι μπροστά στην ίδια κατάσταση, στο ίντερνετ εμφανίζονται πολλοί έμποροι στη Θεσσαλονίκη μια ένδειξη για την πολιτισμική ανωτερότητα της πόλης αυτής... στην Αθήνα άνθρωπος... γιατί έτσι? θα πει κανείς οι άνθρωποι δεν έχουν αυλές στην Αθήνα, η ζωή εδώ είναι ένας αγώνας για μια θέση στον Ήλιο σε κάποιο γραφειάκι... και πάλι τόσα προάστια γύρω γύρω τόσες αυλές δεν μπορεί κάτι άλλο είναι
Βεβαιότατα ισχύει αυτό που λές. Δεν θα σου απαντήσω ευθέως στο γιατί.
Την απάντηση σε αυτά τα ερωτηματα μπορούμε να την βρούμε αν απαντήσουμε παρόμoιας φύσης και δυσκολίας ερωτήματα.
Γιατί π.χ. υπάρχει τεράστια διαφορά στο επίπεδο των ντόπιων , στην ομιλία, πνεύμα, συνεννόηση μεταξύ Μονεμβασιάς/Σπάρτης απο την μία και Ελαφονήσου απο την άλλη? Γιατι τέτοια χαοτική διαφορά?
Γιατί στην Ανδρο που έχει όλα τα νερά του κόσμου ΔΕΝ είναι ανεπτυγμένη η γεωργία αλλά στην ξηρή Νάξο υπάρχει μεγάλη γεωργοκτηνοτροφική παραγωγή?
Γιατί η Λεμεσός (παραλία) είναι ένα χάρμα οφθαλμων αλλά η Γλυφάδα εχμμμ εμμ ναι... παίρνει κάποια βελτίωση? Γιατί μιλούνια οι τουρίστες στην Λεμεσό, ελάχιστοι στην Γλυφάδα/και στους γειτονικούς παραλιακούς δήμους γενικότερα? (και όχι η απάντηση δεν ειναι η αγγλια, και η γλυφαδα είχε αμερικανούς επι σειρά ετών).
Και άλλα πολλά... πάμπολλα τέτοια ερωτήματα.. με προφανείς φυσικά απαντήσεις για όποιον μπορει να το δει το θέμα λίγο απο μακριά. Πως θα ήταν ο Σχoινιάς, αν μετεφερες τους ντόπιους καπου αλλου και έβαζες την θέση τους Κρητικούς/Ηρακλειώτες ή Κυπρίους?
Γιατι δεν το ελεγες νωριτερα.
Εχουμε καποια custom made πιτογυρα οπου πρεπει να ειμαι 3 μερες νηστικος για να φαω το μισο.
Γαληνη στον Αγιο Τίτο. Τίποτε άλλο (έχει κλείσει έχω ακούσει).
Στο δια ταυτα, η Αθηνούλα οκ, σίγουρα δεν χρειάζεται στρουθοκαμηλισμό αφενός, δεν οδηγεί πουθενά, αφετέρου, δεν είναι για πολύ κριτική, δεν αντέχει πολλά πολλά, χρειάζεται στοργή, αγαπη και προδέρμ.
