Ποσο πεφτει η αξια μιας Gibson απο σπασμενο headstock?

solega

Μέλος
Μηνύματα
1,058
Πόντοι
98
Επισκευασμενο βεβαιως η κιθαρα δεν εχει προβλημα.

Θεωρητικα η κιθαρα θα πηγαινε γυρω στα 1500-1600€.

Τι λετε εσεις?

 
Εαν ειχε κοψει εντελως και ειχε μπει κολλα, για 600-700 ισως το σκεφτομουν.

Δεν ειναι ενα απλο χτυπημα, ή καποια χαρακια που το επηρρεαζει οπτικα. Θεωρητικα, επηρεαζει τον ηχο, και μιας και μιλαμε για κολλημενο μπρατσο, αναγκαστικα θα το εχει καποιος μονιμα πανω, σε αντιθεση με μια στρατ.

Γιαυτο και πεφρω στη μιση τιμη οπου θα το εδινες.

 
solega είπε:
Επισκευασμενο βεβαιως η κιθαρα δεν εχει προβλημα.

Θεωρητικα η κιθαρα θα πηγαινε γυρω στα 1500-1600€.

Τι λετε εσεις?
Εξαρτάται πόσο τη θέλεις/θέλει κάποιος και την επισκευή. Σωστή επισκευή δεν έχει φόβο, ούτε και χάνει κάτι ηχητικά. Δυστυχώς για τον κάτοχο χάνει ένα extra 20-30% της τιμής μεταπώλησης.

 
Πνοή και Νύξη είπε:
Εξαρτάται πόσο τη θέλεις/θέλει κάποιος και την επισκευή. Σωστή επισκευή δεν έχει φόβο, ούτε και χάνει κάτι ηχητικά. Δυστυχώς για τον κάτοχο χάνει ένα extra 20-30% της τιμής μεταπώλησης.
Να προσθέσω πως επειδή είναι το πιο συχνό φαινόμενο στις Gibson αυτό, όταν πάρεις επισκευασμένη (σωστά) είναι σαν να έχεις αποφύγει το επερχόμενο ατύχημα μιας και δένει καλύτερα. Αλλά όπως λέει και ο οργανοποιός μας απο πάνω, ένα 20-30% να το περιμένεις.

 
Για να καταλάβεις που είναι συνήθως το σπάσιμο και γιατί, ιδού:

index.php


 
yameth είπε:
Για να καταλάβεις που είναι συνήθως το σπάσιμο και γιατί, ιδού:

index.php
το γιατί και το πού το ξέρω.

Είναι πάντα της ίδιας μορφής και σοβαρότητας?

 
dimsonic είπε:
το γιατί και το πού το ξέρω.

Είναι πάντα της ίδιας μορφής και σοβαρότητας?
Ναι ,με εξαίρεση τις 70s που έχουν volute & 3 piece  neck και δεν σπάνε τόσο εύκολα.

 
Superfunk είπε:
Ναι ,με εξαίρεση τις 70s που έχουν volute & 3 piece  neck και δεν σπάνε τόσο εύκολα.
μάλλον τα 70ς ήταν καλή 10ετία  :P

 
gkourmoul1 είπε:
[...]

Θεωρητικα, επηρεαζει τον ηχο, [...]
σύφμωνα με ποια θεωρία;  ;D

σε γκίμπσον με μαύρο βερνίκι μπορεί να είναι και αδιόρατη η επισκευή. έχω παίξει με κιθάρα φίλου, μαύρη custom και δε κατάλαβα τίποτα διότι είχε βαφτεί πολύ ωραία. Μετά μου το ανέφερε και σκέφτηκα ότι αν μου την πούλαγε ούτε που θα το κατλάβαινα.

σίγουρα θα χάσει αξία αλλα αν εχει επισκευαστεί σωστά τότε θα παίζει μια χαρα. ηχητικά δε, πιστεύω ότι ούτε 0.0001% δε θα αλλάξει.

 
Δικιο εχεις.

Απλα βρισκω λογικο οτι οταν σπαει μια κιθαρα στο σημειο αυτο, και κολλα να μπει δεν επανερχεται στο 100% η παραγωγη του ηχου στο ξυλο. Αυτο εννοω. Και φυσικα δεν θα ειχε καμια διαφορα plugged.

Να επισημανω οτι μιας και δεν ειμαι γνωστης, απαντησα στον φιλο ως ενας απλος ενδιαφερομενος και το πως αντιλαμβανομαι τη ζημια που εχει η κιθαρα. Πραγματικα δεν γνωριζω τις λεπτομερειες που αναφερονται πιο πανω και χαιρομαι πολυ που τις διαβαζω και ενημερωνομαι!

 
Για αυτο δυστυχως ή ευτυχως, εχω καταληξει οτι υπαρχουν πολλες αλλες κιθαρες αλλων κατασκευαστων που φτιαχνουν πραγματικα διαμαντια...και φυσικα με λιγοτερα χρηματα...

Και πλεον (για εμενα τουλαχιστον) το θεμα Gibson Les Paul, εχει μονο ιστορικης αξιας σημασια... :-X

Που και τωρα να μου την κανατε δωρο, δεν ξερω αν Αυτη θα ηταν η ΜΙΑ κιθαρα μου....

Ενδεικτικα, ακομα και οι LTD και στα πιο φθηνα μοντελα, εχουν τετοιο στηριγμα στο headstock...

Πραγματικα ειναι lame να συνεχιζουν να βγαινουν σημερα απο την Gibson πανακριβες κιθαρες χωρις να εχουν λυσει τετοιο προβλημα....

ltd_ec-256_mgo_b-stock_3_.jpg


Sorry για  το off topic

 
Πέρσι ή πρόπερσι ειχανε βαλει μια ενίσχυση στις Gibson high performance αν δε κάνω λαθος. Δε τσουλησε απο ότι φανηκε. Αι κιθαρίσται είμεθα κολλημένοι.

 
Holystone είπε:
Πραγματικα ειναι lame να συνεχιζουν να βγαινουν σημερα απο την Gibson πανακριβες κιθαρες χωρις να εχουν λυσει τετοιο προβλημα....
Το προβλημα εχει ηδη λυθει εδω και δεκαετιες, οι Γιαπωνεζοι εχουν παραξει διαμαντια με τη ρυθμιση του τρας στη βαση του μανικιου (Ornetts, Greco) και κατα συνεπεια μεγιστη αντοχη, πολυ μεγαλυτερη των Γκιμπσον...αλλο ειναι το προβλημα, η εικονολαγνεια και η προσηλωση στο βιντατζ ολων των φιλων της Λες Πωλ...καλως η κακως, οπως μαθαμε να τα βλεπουμε τα οργανα στα χερια σπουδαιων, ετσι ακριβως θελουμε να ειναι και το οργανο που κραταμε στα δικα μας τα χερια, γι αυτο αλλωστε και οι Λεσπολακηδες  ;D αργα η γρηγορα το μαζευουν το πακετο για την αγορα μιας "αυθεντικης" -που πιθανα ειναι χειροτερο οργανο απο αλλα που ειχαν, η τουλαχιστον θα περασουν απο κει...κατα την γνωμη μου, καλως, με οποιο κοστος.

8527215404_1156d987af_b.jpg

13320194825_f9ac4af6eb.jpg

 
Εγώ προσωπικά τέτοια όργανα δε τα φοβάμαι... παραθέτω φωτό από τη δικιά μου.

E3832082-E89E-4FF8-B0CB-4B6FC7074236.jpeg

 
Να κάνω έναν τεχνικό πρόλογο με βάση την εμπειρία μου για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε το θέμα σπασμένο headstock.

Δεν είναι ούτε η έλλειψη volute (η καμπουρίτσα extra ξυλου), oύτε το truss rod cavity, ούτε το grain runout (όταν το μανίκι είναι one-piece) από μόνα τους ικανά να κάνουν την περιοχή ευάλωτη. Είναι επίσης η σχέση μάζας "μανίκι-headstock" (slim taper μανιίκια είναι ένα 60-70% των περιπτώσεων) όπου η αυξημένη μάζα (του headstock) λειτουργεί ως κινητήριος δύναμη για εκτώνωση κραδασμού, καθώς και η γωνία κλίσης του headstock. ( Παίρνω παράδειγμα τις vintage ακουστικές της Gibson με το παχύ μανίκι και το λεπτότερο headstock που μάλιστα είναι σφηνοειδές-λεπτότερο στην κορυφή και τα ελαφριά κλειδιά, όπου δεν υπάρχει η έννοια "το κοιτούσα και έσπασε" ). Kαι τέλος η ίδια η κατανομή και η πυκνότητα του grain στο ξύλο που διαφέρει από όργανο σε όργανο και υστερεί σε κάποιες περιπτώσεις, ενώ σε κάποιες όχι. Όλα αυτά μαζί σε συνδυασμό με ένα χτύπημα, μια πτώση ή έναν κραδασμό ακόμη και μέσα σε σκληρή θήκη οδηγούν στο "ψωμοτύρι του οργανοποιού"

Δυστυχώς το ψωμοτύρι σημαίνει λάθος επιλογή κόλλας και αμφίβολες κολλήσεις. Αυτός που θα κάνει την επισκευή πρέπει να ξέρει τι κόλλα να χρησιμοποιήσει ανά περίσταση. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες γιατί θα τραβήξει πολύ, αλλά η βασική κόλλα συγκόλλησης μιας τέτοιας επισκευής είναι η ζωική (hot hide glue) με την προϋπόθεση ο κολλών να ξέρει να τη χειριστεί. Είναι η μόνη κόλλα η οποία σε περίπτωση αστοχίας συγκόλλησης ή σε ακούσια αποκόλληση ( ξεχασμένο όργανο στο αυτοκίνητο ή στο παράθυρο με ήλιο ή στο υπόγειο ) μπορεί να ξαναχρησιμοποιηθεί και να δουλέψει με ασφάλεια. Οτιδήποτε άλλο καθιστά την επανακόλληση χρονοβόρα, κοστοβόρα ή και αδύνατη.  Η κόλλα που χρησιμοποιείται κατά κόρον απο οργανοποιούς, η Titebond είναι εξαιρετική όταν έχουμε απόλυτη ταύτιση και επαφή των δύο επιφανειών και αν η συγκόλληση γίνει σωστά, τότε δεν έχει να φοβηθεί τίποτε, παρά μόνο την περίπτωση ακούσιας αποκόλλησης, όπου η επανακόλληση τότε θα είναι επίφοβη. Εποξική δύο συστατικών μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο σε φθηνά όργανα και σε περίπτωση παραμόρφωσης των δύο επιφανειών, όπου δεν υπάρχει καλή επιφάνεια συγκόλλησης. H superglue είναι καταστροφή.

Έτσι λοιπόν, αυτό εννοούσα όταν έλεγα "ανάλογα ποιος έχει κάνει την επισκευή".

Επίσης, είμαι συνήθως κάθετα αντίθετος με την "αόρατη" επισκευή και επικεντρώνω στη αισθητική αποκατάσταση αλλά με διακριτικά διακριτή την ύπαρξη εκεί, επισκευής.

Σπάω το κεφάλι μου ( ;D) κι εγώ για να καταλάβω γιατί δεν αλλάζει το συσχετισμό η Gibson (αλλά και δεκάδες αντιγραφείς που -έλεος- αντιγράφουν την ανεπάρκεια) και επιμένει να ξεφουρνίζει όργανα ευάλωτα στο βωμό της "παράδοσης" του hype και του mojo. Ίσως αυτό καθεαυτό, το αδύνατο σημείο της, να είναι το δυνατό της χαρτί ως προς το prestige της, ότι δηλαδή, παρόλο που εγώ τρολάρω και βγάζω τέτοια πράματα, ο κόσμος τα ψωνίζει.

 
Η δικια μου les paul classic (με εξαιρετικα λεπτο μανικι, δεν με βολευουν τα παχια μπρατσα ) ειχε σπασει στο κλασσικο σημειο. Εγινε επισκευη σωστη στη Νεα Σμυρνη, και η κιθαρα εκτοτε ειναι απροβληματιστη δεν καταλαβαινεις οτι ειχε υποστει σπασιμο το μανικι ουτε απο καποιο θεμα κουρδισματος (ποσο μαλλον ηχητικο) αλα σχεδον ουτε καν κοσμητικο. πρεπει να κοιταξεις το σημειο υπο γωνια και στο φως για να το διαπιστωσεις. Φυσικα εχει χασει ενα 30% της αξιας της.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Πνοή και Νύξη είπε:
[...]

Επίσης, είμαι συνήθως κάθετα αντίθετος με την "αόρατη" επισκευή και επικεντρώνω στη αισθητική αποκατάσταση αλλά με διακριτικά διακριτή την ύπαρξη εκεί, επισκευής.

[...]
γιατί αυτό; για τη μεταπώληση; πολυ ενδφιαφέρον το θέμα με της κόλλες.

 
otto## είπε:
γιατί αυτό; για τη μεταπώληση; πολυ ενδφιαφέρον το θέμα με της κόλλες.
Aκριβώς. Ένα όργανο πρέπει να φέρει πάνω του όποια σημάδια επισκευών έχουν γίνει. Ή αλλιώς ο ιδιοκτήτης του να είναι απόλυτα ειλικρινής σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Επειδή το δεύτερο είναι θέμα χαρακτήρα (και υποψήφιου αγοραστή αλλά και πιθανού πωλητή) το καλύτερο που μπορέι να γίνει είναι να αναφερθεί η επισκευή ακόμη και για μελλοντική χρήση. Να ξέρει δηλ. ο επόμενος τεχνικός, το ιστορικό του οργάνου. Όμως η κουτοπονηριά περισσεύει, έτσι πωλητές δίνουν όργανα χωρίς να αναφερθούν επισκευές πολλές φορές από φόβο μην απαξιώσουν οι πιθανοί αγοραστές το όργανο με σκοπό τη χαμηλότερη τιμή.

Ένα έμπειρο μάτι μπορεί να δει πιθανές επισκευές, ακόμη και θεωρητικά "αόρατες". Ο μέσος μουσικός όμως όχι.

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top