Δύο κιθάρες, άντε τρεις (άντε δεκατρείς ? ) το πολύ είναι μια χαρά. Από εκεί και πέρα, υπάρχουν τρία ενδεχόμενα:
είτε είσαι συλλέκτης,
είτε είσαι επαγγελματίας που πρέπει να έχει back up όργανα ειδικά αν παίζει σε σχεδόν καθημερινή βάση,
είτε (το πιο σύνηθες) έχεις G.A.S. (και έχεις πέσει θύμα marketing, έχω μείνει ΧΑΖΟΣ από το level του marketing που έχει φτάσει η συγκεκριμένη βιομηχανία).
Ας μην γελιόμαστε. Αν μπεις στο τριπάκι πχ να πεις ''έχω strat, έχω tele, έχω lp αλλά μου λείπει ένα... ταυράκι'' και μετά πεις ''έχω strat, έχω tele, έχω lp, έχω ταυράκι αλλά μου λείπει ένα.. σκάφος'' και μετά πεις ''έχω strat, tele, lp, SG, σκάφος αλλά μου λείπει και μια strat με τους τάδε μαγνήτες'' και μετά ''έχω μπλα μπλα μπλα αλλά ωραία θα ήταν και μια PRS, είναι κάτι διαφορετικό'' και μετά πας και σε flying V, firebird, Jazzmaster, explorer, 80's superduper shredding guitar, κτλ μεριά, ε, κάπου καταλαβαίνεις το μάταιο του κόσμου ετούτου :classic_biggrin:
Ο λόγος της αέναης αυτής αναζήτησης είναι ότι στην ουσία, κάθε όργανο (μοντέλο) ακούγεται διαφορετικό, όχι ''καλύτερο'' από ένα άλλο και επιζητούμε να έχουμε και το διαφορετικό, ενώ έχουμε ξεχάσει ότι και αυτά που έχουμε στην κατοχή μας, σε σχέση με άλλα όργανα, ''διαφορετικό'' ακούγεται ούτως ή άλλως, και ακόμα και 1.000 κιθάρες να αποκτήσει κάποιος, πάντα θα υπάρχει αυτό το διαφορετικό σε όλες τις άλλες. Πάνω από τρεις διαφορετικές καλές κιθάρες είναι πραγματικά ΜΑΤΑΙΟ να πεις ότι ''χρειάζεσαι'' επιπλέον. Απλά, ομολογείς στον εαυτό σου ότι έχεις g.a.s. (αν δεν ανήκεις στις άλλες δυο κατηγορίες), το αποδέχεσαι και με αυτό ζεις και πορεύεσαι (έτσι κάνω εγώ τουλάχιστον ? )