Eάν δεν κατάλαβα καλά, συγχωρέστε με Nordic,αλλά....
ο Thomas Lang εξηγεί ότι στο L.A. που ήταν η Μέκκα των σεσιονάδων, υπάρχουν τόσοι πολλοί σεσιονάδες και τόσος ανταγωνισμός που όλοι θέλουν να παίζουν με φίλους πλέον.
Και τον ίδιο τον παίρνουν τηλέφωνο για να παίξει επειδή είναι φιλαράκι, επειδή έχει γνωριμίες και επειδή δεν είναι σαν τους ελεύθερος επαγγελματίας-σεσιονάδες που τους προσλαμβάνουν επειδή διαβάζουν μουσική και αισθάνονται άνετα με όλα τα είδη μουσικής και μπορούν να παίξουν τα κομμάτια που τους δίνουν, σε αντίθεση με τον ντράμμερ ενός συγκρότηματος που είναι ταγμένος στο συγκρότημα + πιθανόν να έχει συν-γράψει την μουσική ή να έχει κάνει και συμπαραγωγή.....o ίδιος ο Lang δεν γνωρίζει τι είναι καλύτερο, αφού έχει κάνει και τα δύο (δλδ και σεσιονάς και μέλος συγκροτήματος)..Session drummers will never die !
Ever.