Ζητούμενο ειναι οι οσο το δυνατον ΛΙΓΟΤΕΡΕΣ νοτες.
Δεδομενου οτι οι περισσοτεροι μπασιστες (στην Ελλαδα) μεγαλωνουν με ΑΠΕΧΘΕΙΑ προς την πενα δεν κΣερουν να παιζουν με αυτη οποτε αναγκαστικα οταν τους την κανεις υποχρεωτικη ΠΑΙΖΟΥΝ ΛΙΓΟΤΕΡΑ.
Αν και βγαίνουμε off topic, ένα μικρό σχόλιο:
Σύμφωνοι, less is more, αλλά υπάρχουν μουσικά στιλ που (μοιραία) όλοι... πυροβολούν νότες
Πάντως ως προς την πένα (και μιλάω εκ πείρας) νομίζω ότι η συντριπτική πλειοψηφία όσων πιάνουν μπάσο, ξεκινά με πένα- που να αντέξουν τα... τρυφερά και άμαθα δακτυλάκια μας. Όμως δεν έχω αντληθεί κάποια εγχώρια απέχθεια προς την πένα.
Και εδώ νομίζω ότι είναι θέμα μουσικού προσανατολισμού- κάποια στιλ (ξανά, μοιραία) πιθανώς να πρέπει να τα παίξεις μόνο με πένα. Και βέβαια, αν παίζεις με P οφείλεις να παίζεις (και) με πένα ?
Από εκεί και πέρα, όσο μεγαλώνεις και στρέφεσαι (μελετάς) προς τους διάφορους «πύραυλους» στιλ Jaco, (τρίτη φορά, μοιραία) πας στα δάκτυλα.
Η προσωπική μου άποψη είναι ότι τα δάκτυλα σου δίνουν πολύ καλύτερο έλεγχο πάνω στο όργανο, στις δυναμικές, στο touch- τα οποία βέβαια μπορεί κάλλιστα να τα πετυχαίνει κάποιος που είναι πλήρως εξοικειωμένος με την πένα.