Περί pads (κοινώς "πλάτες")

[prang]

Καλό σας βράδυ,

Όρεξη που έχει ο κόσμος βραδιάτικα.. Σκεφτόμουν, που λέτε, με αφορμή μία προηγούμενη συζήτηση με φίλους πληκτράδες, το ζήτημα της αρμονικής υποστήριξης που παρέχουν τα πλήκτρα σε ένα σύνολο. Γιατί το πιάνο είναι όμορφο, τα Hammond είναι μία αποκάλυψη, αλλά όταν υπάρχει μια γερή "πλάτη" από χίλια μύρια synth, έγχορδα, πνευστά και ότι άλλο βάλει ο νους σας.. πάμε πολύυ μακριά!

Για αυτό, λοιπόν, ήθελα να ρωτήσω τους εδώ φίλους του αντικειμένου, ποιά η άποψή σας για τα τεράαστια pads, τι προτιμάει ο καθένας, κ.ο.κ. Θα βεβαιωθώ ότι δεν είναι πατάτα το θέμα και έπειτα καταθέτω και εγώ το σχόλιό μου. Χμ;

 

[neeq]

Προσωπικά προτιμώ τα "παλια" pads. Με ξετρελαίνουν αυτα των Oberheim Και το ΟΒ12 μου δεν τα παει ασχημα στην προσομειωση τους.

Και το τελειο για μενα ειναι ενα απλο, οχι πολυ γεματο pad, που να εχει και λίγο συντομο attack σχετικα αλλα και πολυ χαμηλα καποιον ηχο με κινηση απο πισω.

Σπανια χρησιμοποιω κατι αλλο και σχεδον ποτε γεματα και αργα pads

 

[cyclops]

Συμφωνώ ότι απλότητα παίζει μεγάλο ρόλο και δίνει ίσως το καλύτερο αποτέλεσμα.

Από τα πιο παχιά pads που έχω ακούσει από ψηφιακό sample-based synth: "PresetC 059: Warmth (Roland XP50)". Neeq αν το θες έχω φτιάξει και έκδοση για Fantom-G.

 

[Alchemist]

Τα τεράστια pads μπορούν να γεμίσουν πολύ καλά ένα κομμάτι αλλά το ίδιο εύκολα μπορεί να χαλάσουν εντελώς τη συχνοτική ισορροπία μιας μπάντας, ειδικά αν παίζει πάνω από μία κιθάρα.

Αν το γέμισμα είναι το ζητούμενο, προσωπικά προτιμώ κάτι του τύπου "πολύ ογκώδες string section", με μεγάλες τιμές reverb και modulation effects για να υπάρχει και μια pad-like διάσταση στον ήχο. Το έχω πετύχει ιδανικά με το Korg Trinity που είχα στο παρελθόν και επίσης τα Korg με AI synthesis ήταν εξαιρετικά στο θέμα αυτό.

Μιλώντας για pads γενικά, έχω μια αδυναμία στους ήχους με κίνηση και ειδικά σε αυτούς που αλλάζουν δραματικά π.χ. ενεργοποιώντας το aftertouch ή πειράζοντας λίγο τις βασικές παραμέτρους όπως low pass filter cutoff, resonance κλπ.

Εννοείται πάντως ότι τέτοιοι ήχοι κάθονται πολύ δύσκολα στη μίξη, πολύ χειρότερα αν μιλάμε για περιβάλλον live.

 

[Imaginator]

Κι εγώ συμφωνώ στο οτι τα super fat και evolving pads που μας αρεσουν και μας ψαρωνουν , δυσκολα καθονται στο γενικο συνολο μιας μπαντας...

Αναλογα το κομματι διαλεγω το pad που ταιριάζει κατα την αποψη μου και σχεδον παντα ρυθμιζω πιο γρηγορο attack , λιγοτερο release και κοβω τις χαμηλες περιοχες με eq...Bεβαια τα pads οσο κι αν φαινονται απλα στο παιξιμο , νομιζω οτι ειναι  η αχιλλειος πτερνα πολλών πληκταδων που δεν τηρουν τους νομους της φυσικης...

Μπορουν ευκολα να μπερδεψουν τα παντα , ενω ο ρολος τους ειναι να τα αγγαλιασουν και να τα συγκολησουν...

Ως μεγαλος rookie και noobas στην ηχοσυνθεση , πολυ θα χαρω να αποκομισω μερικα tips για τα pads..

 

[stavros_d80]

Πολύ σχετικό το topic...εξαρτάται τι είδος μουσικής παίζεις...

Από τα καλύτερα pads έχω συναντήσει σε όλα τα Κorg, βγάζουν πιο "ζεστό" ήχο και στα Roland στη σειρά XP (60 λέω γω JV 1080 πέστο συ) καθώς και Fantom X που είναι πιο "φωτεινά". Ένας συνδυασμός δύο διαφορετικών μοντέλων πάντα βοηθάει και καλά είναι να μην παίζεις αποκλειστικά με μία μόνο μάρκα. Συνήθως θες και 3-4 στη σκηνή, αλλιώς θα πρέπει να φτιάξεις splits και layers ή combis

Όπως όμως προείπα, εξαρτάται τι παίζεις...

Κάποιος που ασχολείται αποκλειστικά με dance/electro/progressive θα προτιμήσει σχεδόν αποκλειστικά αναλογικά pads ή vst ατμόσφαιρες...

εαν παίζεις classic rock, πιο πολύ ψωμί έχει προσομείωση hammond και ταχύτητα rotary speaker...

εάν παίζεις blues θες jazz organs, brass,piano, rhodes και κανα hammond που και που

εαν παίζεις λαικό, δεν θες πολλά pads γιατί τα παίζεις όλα staccato και leads (με 57!)

στη jazz θες μόνο πιάνο να παίζει αυτόματα όλα 7 και 13! (υπάρχει άραγε?)

στα δημοτικά θες ένα Μ1 και ισοκράτιμα και staccato πιανα (και 57 να ανάβει το λαμπάκι!)

άμα κάνεις κανα αφιέρωμα πχ pink floyd εκεί να δείς πλάκα.. 3 βδομάδες θα κάνεις να βγεις από το σπίτι

και πάει λέγοντας...

είναι όλα θέμα ενορχήστρωσης

το χειρότερο πάντως που μπορούν να κάνουν σε οποιοδήποτε πληκτρά live, ότι είδος και αν παίζεις είναι να σου βγάλουν πλήκτρα μόνο με Left, εστί Mono, εστί ποντικοφάρμακο στον ηχολήπτη!

 

[neeq]

Τι είναι αυτοι οι αριθμοί που αναφέρεις? (58, 7, 13 και λαμπακι).

 

[Nikolas]

Εγώ ο κλασσικούλης την βρίσκω με το να βάζω 'κλασσικά' (ακουστικά) όργανα. Έγχορδα, κλπ. Με τη σωστή χρήση, στο σωστό κομμάτι πάει καλά...

Σε άλλα σημεία μου αρέσει η κίνηση (όπως του Αντρέα)...

Πάντως ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ, αλλα ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ όμως, ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ δε θεωρώ κάτι "πλάτες". Όλα έχουν τη σημασία τους. Και προφανώς το "πλάτες" ήταν για συνενόηση και τίποτε άλλο, αλλά ακόμη και έτσι διαφωνώ στην ιδεολογία του "πετάω ένα pad από πίσω και καθάρισα", που ειδικά σε πληκτράδες με 1 πλήκτρο, και live δίνει και παίρνει νομίζω...

[/ψώνιο]

 

[marathon]

Ως κιθαρίστας, με μεγάλη αγάπη όμως στα πλήκτρα και στα samples, και επειδή έχω δοκιμάσει πολλά softsynths, ιδού οι προτιμήσεις μου.

Πρώτο και καλύτερο το Absynth. Δεν καταλαβαίνω πως δουλεύει (αλλά και δεν με ενδιαφέρει), μου αρκεί που οι ήχοι του είναι πραγματικά πηγή έμπνευσης.

Μετά, όλα τα υπόλοιπα είναι αγαπημένα χωρίς σειρά προτίμησης.

Athmosphere, FM8, Nexus.

Νομίζω ότι δεν χρειάζομαι άλλα.

 

[prang]

Σειρά μου να μπω και εγώ στον χορό! Λατρεύω τα τεράστια pad με έστω και μικρή κίνηση, ήχοι που κατά τη γνώμη μου μπορούν μας ταξιδέψουν και να μας εμπνεύσουν για το κάτι παραπάνω. Είναι πολύ χαλαρωτικό και δημιουργικό να είσαι ξαπλωμένος και να ακούς ένα εξελισσόμενο ambient pad, είτε ηλεκτρονικό είτε φυσικό (έγχορδα, πνευστά). Γενικότερα, πιστεύω ότι υπάρχει αρκετά μεγάλη.. φιλοσοφία πίσω από το συγκεκριμένο στιλ μουσικής.

Αφού το περνάμε σε εργαλεία/προϊόντα, λατρεύω το Absynth για τα διαστημικά και χαοτικά pad, όπως επίσης και μερικά έξυπνα φτιαγμένο presets από το Kurzweil μου (SP3X). Ωστόσο, ακόμα δεν μπορώ να βρω κάποιο hardware synthesizer για live κ.λπ. Έχετε εσείς κάτι να προτείνετε;

 

[cyclops]

Μιλώντας για soft synths, πολύ καλά pads βγάζουν τα Arturia CS80V, ReFX Nexus, καθώς και το αγαπημένο μου Lennar Digital Sylenth1.

Πάντως θεωρώ ότι δεν είναι απόλυτα απαραίτητο να υπάρχει ένα analog ή virtual analog synth για να βγουν καλά pads. Και με ένα sample-based κάνεις καλή δουλειά, αρκεί να υπάρχουν τα κατάλληλα εργαλεία. Πιστεύω σε αυτόν τον τομέα τα Roland και τα Korg είναι τα ιδανικά για κατασκευή τέτοιων ήχων.

Για τη δημιουργία ενός καλού pad συντελούν και τα modulation effects, κυρίως chorus, αλλά και delay. Και φυσικά το απαραίτητο reverb. Όλα σε λογικές δόσεις βέβαια.

 

[Μανώλης Χναράκης]

"πλάτες" - σπάλες - νεφρά - συκωταριά - καμιά τηγανιά κεφτέδες ...  ;D όπως λέει κάποιος φίλος μου.


Εξαρτάται από το πως το εννοεί και τι ακριβώς ζητάει ο καθένας. Εξ'άλλου πρέπει να ταιριάζει στην κάθε περίσταση (είδος), να μην ενοχλούν, να τοποθετηθούν σωστά και φυσικά με το ανάλογο παίξιμο (οκτάβα, θέση - αναστροφή, σχέση με άλλα όργανα).  Ειδικά με το μπάσσο και την μελωδική γραμμή, βλέπε low/top note. Ανάλογα το σύνολο, πολλές φορές λειτουργούν αφαιρετικά. Στο mix θα φανεί.

Μία από τις προτιμήσεις, Roland, D-50 / D-550 / VariOS + V-Card D-50, από την κάρτα PN-D50-01, Patch 12, Deep Analog Strngs (Deep Analog Strings), διά χειρός Eric Persing, Chief Sound Designer της Roland γιά πάρα πολλά έτη, νυν ιδιοκτήτη της Spectrasonics. Παλιές καλές εποχές με χαρακτήρα.

Επίσης, αντίστοιχος ήχος από Roland Super-JX / MKS-70. Και όπως είπε ο φίλος cyclops σε λογικές δόσεις.

Βέβαια, υπάρχουν και άλλα αντίστοιχα pads όπως στα νεότερα Fantom, όμως αν τα βάλεις δίπλα - δίπλα με τα παλιά (π.χ. D-50) παρ'ότι αρκετές κυματομορφές είναι ίδιες, έχουν τελικά τις διαφορές τους.

Είναι θέμα γούστου και ... χαρακτήρα !!!

♪♫♪

 

[ffmakis]

Εγώ για πλάτες πηγαίνω στο γυμναστήριο, αλλά κράτησα στην άκρη το Roland D-550  ;D 

 

[stavros_d80]

Τι είναι αυτοι οι αριθμοί που αναφέρεις? (58, 7, 13 και λαμπακι).

7= dominant 7th, maj7,7#5,min7 κοινώς γνωστές έβδομες

13= add13, 7add6, major 13, minor 13, m7add13, κοινώς δέκατεςτρίτες

57= το delay στις παλιές κονσόλες dynacord ήταν το Νο 57, και από τότε έχει επικρατήσει στα πανηγύρια να το λένε 57

λαμπάκι= έχει τόσο 57 effect που ανάβει μόνιμα το κόκκινο λαμπάκι distortion/overload στην κονσόλα!

Εμπορικά από τις πιο όμορφες πλάτες που έχω ακούσει είναι αυτές:

1.Sade, που είναι όλες καθαρές πλάτες χωρίς leads και παίζει ένα δισουλφίδιο maj76add97(b)5dim7aug9m11min13sus4dimaug#5

(δεν παίζει να βρεις τι παίζει αν δεν έχεις παρτιτούρα!) πληκτάς jazz κορυφή!

2.Phill Collins, σε όλα τα album του μέχρι και το 1989 έχει prophet, ob xa, jupiter και τα πάιζει ο ίδιος ή ο Tony Banks στα live.

3. Enya...τα σπάει...

 

[neeq]

Α ευχαριστω Κοιτα τι μαθαινει κανεις. 57

 

[marathon]

Δεν είναι ακριβώς pads...αλλά είναι εντυπωσιακό (και ο παίχτης βέβαια).

Με τρώει πάρα πολύ καιρό αυτό το softsynth...μάλλον πλησιάζει η ώρα του...

http://www.motu.com/products/software/ethno/movies.html/

 

[Noizer]

Συμφωνώ κι εγώ ότι τα πολύ πλούσια pads με "κίνηση" όσο ωραία κι αν είναι , δεν κάνουν για ροκ συνοδεία.Προτιμώ κάτι με απαλό και διαυγή ήχο.Επίσης καλό είναι να αλλάζεις και την ένταση όσο παίζεις με expression pedal ιδανικά , ή με άλλο controller , ακόμα και με το master volume.Το να παίζεις όλη την ώρα μόνο συγχορδίες μπορεί να γίνει κουραστικό.Ο όποιος συνδυασμός μουσικότητας-φαντασίας-πόρωσης-σπουδών-ακουσμάτων-έμπνευσης της στιγμής δίνει το τελικό αποτέλεσμα.