"E ναι λοιπον αλητες, μουσικοι της πλακας, καλαμπορτζηδες. Θελετε να πληρωνεστε? Ου να χαθειτε απο δω. Δε φτανει που κλεβω απ τα εισητηρια, δε φτανει που δε πληρωνω ΙΚΑ, δε φτανει που σερβιρω μπομπες ποτα. Δε φτανει που δε κοβω εισητηρια . Δε φτανει που εχω ηχο απαισιο. Δε φτανει που εχω μια σκηνη strimocol (κατα το stimorol). Δε φτανει που πληρωνω κ τους μπραβους μπας κ μου τσαμπουκαλευτει κανενας. Δε φτανει που περιμενω απο σας να μου φερετε κοσμο γιατι αν παω εγω κ κουνησω το δαχτυλακι μου θα μου κοστισει. Δε φτανει που θελω να μου φτιαξετε κ αφισα κ να πληρωσετε γραφιστα. Κ θελετε να πληρωθειτε κιολας ? Κ το πιο εξωφρενικο , θελετε να σας κερασω τα ποτα, που θα μου παρετε τα αυτια καλαμπορτζηδες? Ρε ουστ απο δω λεμε, εδω στο Αμερικα πληρωνεις για να παιξεις κ εγω που σε εχω τσαμπα μου κανεις κ ιστορια? Ρε τι ειν τουτοι δω. Ειναι τρελλοι αυτοι οι Ρωμαιοι..."
Αυτα ειναι τα λογια ενος υποθετικου κ ανυπαρκτου ιδιοκτητη μουσικης σκηνης. Τα οποια φυσικα κ δεν ισχυουν συμφωνα με τη σημερινη κατασταση. Ειναι απλα ενα αστειο, σε μια αστεια κ ανυπαρκτη χωρα.
Αυτα ειναι τα λογια ενος υποθετικου κ ανυπαρκτου ιδιοκτητη μουσικης σκηνης. Τα οποια φυσικα κ δεν ισχυουν συμφωνα με τη σημερινη κατασταση. Ειναι απλα ενα αστειο, σε μια αστεια κ ανυπαρκτη χωρα.