Πάνε 20 χρόνια κι όμως ...μυρίζει ακόμα. Nevermind

indie-anos laternative

Νέο μέλος
Μηνύματα
243
Πόντοι
16
Ήταν 24 Σεπτεμβρίου του 1991 όταν κυκλοφορούσε (αν όχι ένα από τα καλύτερα) σίγουρα ένα από τα πιο επιδραστικά άλμπουμ στη ιστορία του ροκ αλλά και της μουσικής γενικότερα.

Έχουν γραφεί και ειπωθεί τόσα πολλά που δείχνει ανώφελο να τα επαναλάβουμε. Απλά για να θυμηθούμε.

Nirvana - Nevermind

 


Απ'τα καλύτερα άλμπουμ σίγουρα.... κι ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια παραπάνω

 
Aν και άργησα να τους ανακαλύψω, συμφωνώ απόλυτα. Στην πρώτη πεντάδα των επιδραστικότερων μουσικών.

Στις 26-27 του μήνα κυκλοφορεί ξανά το Nevermind σε διάφορες μορφές και "πακέτα" , με remastering (αποτυχία κατά τη γνώμη μου) και με διάφορες ηχογραφήσεις.

Θα υπάρχoυν οι μίξεις του Butch Vig (μέτριες-αν εξαιρέσουμε 3-4 κομμάτια) πριν αναλάβει και τις κάνει όπως τις γνωρίζουμε όλοι ο Andy Wallace, όπως και πρώιμες ηχογραφήσεις σε boombox (με χάλια ποιότητα όπως θα ανέμενε κάποιος).

Τα + της έκδοσης περιλαμβάνουν 2 πράγματα κατά τη γνώμη μου.

Το live στο Paramount theater του Seattle τον Οκτώβρη του '91, πολυαναμενόμενο γιατί βρίσκει την μπάντα πάνω στην αρχή της επιτυχίας της (πριν ο Cobain αρχίσει να χλευάζει τα ίδια του τα κομμάτια σε υπερθετικό βαθμό-πάνω στην σκηνή), φρέσκια, σε καλή μέρα και σε μεγάλη φόρμα. Επίσης η συναυλία είναι γυρισμένη όλη σε 16mm φίλμ, δίνοντας έτσι μια έξτρα διάσταση στην παρακολούθησή της.

Τέλος, το άλλο + είναι οι ηχογραφήσεις στα Smart Studios του Butch Vig.

To Nevermind ηχογραφήθηκε στα Sound City studios, στο Van Nuys (προάστιο του Los Angeles) ,αλλά πριν υπογράψουν στην Geffen, ο δίσκος ήταν να γίνει υπό την αιγίδα της Sub Pop, την εταιρία τους πριν πάνε στην Geffen.

Έτσι είχαν προηγηθεί ηχογραφήσεις στα Smart Studios του Butch Vig (σημείωση: και τα 2 στούντιο έκλεισαν φέτος!!) με τον προηγούμενο ντράμμερ, Chad Channing.

Kατά τη γνώμη μου, το sloppy παίξιμο του τελευταίου, όπως και το ότι δεν είχαν το βάρος μιας πολυεθνικής πάνω από το κεφάλι τους, δίνει μια ιδιαίτερη γοητεία στο άκουσμα των κομματιών και ανεβάζει επίπεδο τον Chad, αφού ακούγοντάς τα τραγούδια, ανακαλύπτεις ότι το παίξιμο του Grohl είναι κόπια του!!

Επίσης υπάρχει και μια κομματάρα από τα sessions του Smart που δεν κατέληξε (κακώς!) στο Nevermind...


 
Τέλος, το άλλο + είναι οι ηχογραφήσεις στα Smart Studios του Butch Vig.
Θα 'θελα πολυ ν'ακουσω και μια εκδοχη του Nevermind απ'τον Steve Albini...

 
Εγώ τους ανακάλυψα όταν τους ανακάλυψε και ο περισσότερος κόσμος (κάποιας ηλικίας): όταν είχε ξεσκιστεί το MTV να παίζει το Smells Like Teen Spirit νύχτα-μέρα. Ήταν ένα από εκείνα τα σπάνια, απλούστατα τραγούδια που αν και πάνω σε προ πολλού υπάρχον στυλ και δανειζόμενα ριφ και περάσματα από παντού, έχουν αυτό το "άγγιγμα του Μίδα". Γενικώς σου δινόταν την αίσθηση πως είχε σκάσει μια εμπορική πυρηνική βόμβα, τόσο ισχυρή που είχε τη δυνατότητα να επηρεάσει και καλλιτεχνικά όλη τη μετέπειτα πορεία της μοντέρνας μουσικής... κάτι ανάλογο σε ύφος και επιρροή με το Never Mind The Bollocks, χωρίς ίσως ένα κοινωνικό υπόβαθρο ίδιας ισχύος.

 
haryy είπε:
Επίσης υπάρχει και μια κομματάρα από τα sessions του Smart που δεν κατέληξε (κακώς!) στο Nevermind...
αν έμπαινε ως πρόσθετο, θα ήταν το πιο αδύναμο, κατά τη γνώμη μου

αν έμπαινε αντί κάποιου - οποιουδήποτε - άλλου, θα ήταν κρίμα

 
εγω παντως θα το παω λιγο παραπερα και θα θυμηθω οτι οντας 18αρης το '91 ηταν η πλεον exciting περιοδος που εχω ζησει...θυμαμαι να κοκορευομαι στον πατερα μου"να ρε,που μας ταχετε ζαλισει εσεις τα γεροντια(ο μπαμπας μου ηταν 35!!!)με τα 60'ς και τα 70'ς!!!"

σιγουρα ο αντιδραστικος εφηβος μεσα μου υπερεβαλλε λιγο(ασε που ημουν κι ΕΓΩ φαν των late 60's/early 70's)αλλα σκεφτειτε η καλυτερα δειτε τι κυκλοφορησε μεσα σε 2-3 χρονια

rage against the machine-1st album

nirvana-nevermind

pearl jam-ten

RHCP-blood,sugar,sex,magic

soundgarden-superunknown

alice in chains-dirt

primal scream-screamadelica

metallica-black album

smashing pumpkins-gish

mudhoney-every goodboy deserves fudge

cypress hill-1st album/black sunday

slanted and enchanted-pavement

the chronic-dr.dre

faith no more-angel dust

tom waits-bone machine

peter gabriel-us

smashing pumpkins-siamese dream

pearl jam-vs

wutangclan-enter the 36 chambers

afghan whigs-gentlemen

morphine-cure for pain

sting-ten summoner's tales

dire straits-on every street

porno for pyros-1st album

pixies-trompe du monde

sonic touth-goo/experimental jet set trash and no star

neil young and crazy horse-ragged glory

public enemy-fear of a black planet

alman brothers-seven turns(το μεγαλυτερο comeback στην ιστορια!!!)

οχι κι ασχημα ε?ωραια εποχη νασαι 18αρης...! 8)

και ναι...το neverimnd ΕΙΝΑΙ δισκαρα και ο grohl θεος! :P

 
Αυτό το άλμπουμ πραγματικά έχει τα πάντα:τραγουδάρες,ερμηνεία,τέλεια πραγωγή και κλείνει με απίστευτα ανατριχιαστικό τρόπο.Μακάρι να είχαν κάνει και το In Utero με τον Βutch Vig το οποίο είναι επίσης κλασσικό αλλά καμία σχέση με το nevermind.H μεγάλη διαφορά είναι ότι το nevermind σε αντίθεση με το In Utero έχει αρχή-μέση-τέλος δηλ. σωστά επιλεγμένη σειρά στο tracklist που έτσι κι αλλιώς σε πολυ λίγα άλμπουμς στην μουσική υπάρχει τόσο επιτυχημένο tracklist

 
Stratocaster boy είπε:
Μακάρι να είχαν κάνει και το In Utero με τον Βutch Vig το οποίο είναι επίσης κλασσικό αλλά καμία σχέση με το nevermind.
Μπα,για μένα το αριστούργημά τους ήταν το In Utero... ;) Με όλο το σεβασμό στον Butch Vig,το Nevermind παραήταν "γυαλισμένο"...

Αλλά αυτό το smells like teen spirit,ίσως είναι το μοναδικό τραγούδι στην ιστορία που...και ανάποδα ακούγεται... ;D  :o

nirvana smells like teen spirit reversed

 
gdevelek είπε:
αν έμπαινε ως πρόσθετο, θα ήταν το πιο αδύναμο, κατά τη γνώμη μου
Περάστε έξω κύριε! ;D

Όντως θα ήταν το πιο αδύναμο, αλλά και πάλι..κομματάρα είναι. ;)

 
warpie είπε:
Θα 'θελα πολυ ν'ακουσω και μια εκδοχη του Nevermind απ'τον Steve Albini...
Ίσως και να είχε γίνει από πιο πριν γιατί ο Cobain ήταν fan του Albini πριν ακόμα ηχογραφηθεί το bleach. Τρελός και παλαβός με το Surfer Rosa Των Pixies, αναζητούσε αυτόν τον ήχο από τότε (1988) και το κατάφερε φυσικά το '93 όπου και συνεργάστηκαν για το In Utero.

Όχι, δεν είναι από το In Utero τα τύμπανα στο intro!




 
Ήταν καλό που έδωσαν διαφορετικά δείγματα της δουλειάς τους από πλευράς παραγωγής με τέτοιο τρόπο. Για παράδειγμα, ούτε το In Utero θα ήθελα να είναι πιο radio friendly (παραλίγο να γίνει μιας και ένα μεγάλο μέρος της δουλειάς του άπιαστου Albini πέρασε από... χασάπικο), oύτε το Nevermind πιο εσωστρεφές και ιδιόμορφο.

 
Συμφωνώ, ακόμη και το Bleach των 600$ έχει την χάρη του. Και  οι τρεις παραγωγές είναι αντιπροσωπευτικές του καιρού τους.

 
σίγουρα ο δίσκος Nevermind είναι από τους σημαντικότερους, όμως το ΕΞΩΦΥΛΛΟ του δίσκου, είναι όχι απλά 1000 αλλά 1 εκατομμύριο λέξεις. το τοποθετώ μαζί με τον φλεγόμενο άνδρα του Wish you were here στα πιο έξυπνα-εκφραστικά όλων των εποχών.

 
bloody_sunday είπε:
Εγώ τους ανακάλυψα όταν τους ανακάλυψε και ο περισσότερος κόσμος (κάποιας ηλικίας): όταν είχε ξεσκιστεί το MTV να παίζει το Smells Like Teen Spirit νύχτα-μέρα. Ήταν ένα από εκείνα τα σπάνια, απλούστατα τραγούδια που αν και πάνω σε προ πολλού υπάρχον στυλ και δανειζόμενα ριφ και περάσματα από παντού, έχουν αυτό το "άγγιγμα του Μίδα". Γενικώς σου δινόταν την αίσθηση πως είχε σκάσει μια εμπορική πυρηνική βόμβα, τόσο ισχυρή που είχε τη δυνατότητα να επηρεάσει και καλλιτεχνικά όλη τη μετέπειτα πορεία της μοντέρνας μουσικής... κάτι ανάλογο σε ύφος και επιρροή με το Never Mind The Bollocks, χωρίς ίσως ένα κοινωνικό υπόβαθρο ίδιας ισχύος.
+1

Περιεκτικότατη σημείωση.

Όπως λέει και ο kapdrums εκείνη την εποχή κυκλοφόρησαν φοβερά άλμπουμ. Χωρίς το Nevermind να είναι 100 φορές καλύτερο από αυτά έμεινε στην ιστορία σε πολύ πιο περίοπτη θέση από όλα αυτά.

Έχοντας μέσα το Smells Like Teen Spirit, τον "ύμνο" της νεολαίας τότε, πήρε απίστευτη ώθηση κι ας ήταν ένα ...τραγούδι.

Αυτό που κρίνει σε μεγάλο βαθμό την πορεία ενός άλμπουμ (ή τραγουδιού) είναι η χρονική συγκυρία που βγαίνει, σε συνδυασμό με τις συνθήκες (κοινωνικές, πολιτικές, μουσικές, κλπ.) που υπάρχουν τη δεδομένη στιγμή. Το Nevermind βγήκε όταν έπρεπε και είχε μέσα το τραγούδι που έπρεπε! Τα υπόλοιπα είναι ιστορία.

 
stelios82k είπε:
σίγουρα ο δίσκος Nevermind είναι από τους σημαντικότερους, όμως το ΕΞΩΦΥΛΛΟ του δίσκου, είναι όχι απλά 1000 αλλά 1 εκατομμύριο λέξεις. το τοποθετώ μαζί με τον φλεγόμενο άνδρα του Wish you were here στα πιο έξυπνα-εκφραστικά όλων των εποχών.
Εγώ δεν βρίσκω τίποτα έξυπνο και εκφραστικό επάνω του αλλά απλά μια ιδέα που έγινε cult, με το 20χρονο... μωρό σήμερα να λέει πως νιώθει σαν τον πιο διάσημο porn star του κόσμου μιας και το πέος του έχει γίνει θέαμα εκατομμυρίων.

 
Προσωπικα θεωρω τους Nirvana ενα καλο group και τα τρια album τους καλα. Αναγνωριζω οτι επηρεασαν παρα πολες μπαντες αλλα μεχρι εκει για μενα. Αν και Seattle ηχος δεν υπαρχει γιατι ηχουσαν διαφορετικα οι μπαντες της εποχης προτιμω με διαφορα τους Screaming Trees (ολων των περιοδων), τους Pearl Jam, τους Alice in Chains ή μπαντες project οπως τους Temple of the Dog και Mad Season.

Εννοειται οτι η υπερβολικη προβολη τοτε και οτι αρεσε σε ολους με εκανε να μη θελω να ασχοληθω μαζι τους αλλα και 20 χρονια μετα απλα μου αρεσουν.

Επισης αν δεν ειχε γινει ο χαμος με τους Νirvana μαλλον θα αγοραζαμε Jaguar & Jazzmaster στη μιση τιμη...

 

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top