Παίρνετε (μουσικά) ρίσκα στα λάιβ;

[RayDTutto]

Κατ'αρχάς, δεν μιλάμε για λάθη.

Αλλά όταν έχετε ένα καλοπροβαρισμένο κομμάτι, θα πάρετε το ρίσκο να δοκιμάσετε εκείνο το lick που μαθαίνατε τις προάλλες αλλά δεν σας έβγαινε ακριβώς ή θα δοκιμάσετε εκείνο το αρπέζ που δεν είστε σίγουροι αν θα κάτσει καλά; Ή το πάτε ασφαλώς στον προορισμό του; Δεν ρωτάω τι θα έπρεπε να κάνετε αλλά τι κάνετε στην πραγματικότητα.

 

[LK]

Μάλλον εξαρτάται σε ποιους θέλεις να απευθυνθείς και τι είδος μουσικής παίζεις. Προσωπικά έχω να παίξω live χρόνια , αλλά όταν έπαιζα πρωτίστως με ενδιέφερε η συνολική εικόνα της μπάντας να βγούμε δεμένοι και όμορφοι   ;D ή να γίνει καμία poser-ια επί σκηνής, παρά να προσπαθώ να παίξω την Άρτα με τα Γιάννενα. Με άλλα λόγια, με απασχολούσε πιο πολύ η καλή σκηνική παρουσία. Και όλα αυτά διότι (αν και νέος τότε) γνώριζα καλά ότι:

1) Το μάτι υπερνικάει το αυτί

2) Αν έπαιζα κανένα παπά (μη δουλεμένο) έστω και κατά λάθος, θα το καταλάβαινα εγώ , άντε και κανένας άλλος, ενώ το λάθος (που μπορεί να απόσυντόνιζε και όλη την μπάντα) είναι συνήθως ευκολότερα αντιληπτό.

3) Προτιμούσα  (και προτιμώ) να ελάμβανα credits από  ladies παρά από άνδρες (που συνήθως τα προσέχουν πίο πολύ αυτά) ;D.  Εύη I am sorry μην τα παίρνεις, εσύ είσαι εξαίρεση. Δεν αντιπροσωπεύεις τη μέση γυναίκα (δεν είναι όλες μουσικοί τι να κάνουμε) 

 

[Evilnye]

Δεν συμμετείχα στο θέμα αυτό επειδή έχω κάνει γενικά λίγα λάιβ στη ζωή μου κ το μεγαλύτερο ρίσκο που πήρα ήταν να εμφανιστώ χωρίς προστατευτικό δίχτυ μπροστά από τη μπάντα. (Ευτυχώς δεν πέταξε κανείς τίποτε)

Αλλά γενικά καταλαβαίνω τι εννοείς μουσικά ρίσκα, κ γενικά αν έχεις κάτι καλοπροβαρισμένο, αλλά ΠΟΛΥ καλόπροβαρισμένο παίρνεις "ρίσκα" χωρίς να το πολυσκέφτεσαι. Αλλιώς απλά κρατάς μη χάσεις το κομμάτι

3) Προτιμούσα  (και προτιμώ) να ελάμβανα credits από  ladies παρά από άνδρες (που συνήθως τα προσέχουν πίο πολύ αυτά) ;D.  Εύη I am sorry μην τα παίρνεις, εσύ είσαι εξαίρεση. Δεν αντιπροσωπεύεις τη μέση γυναίκα (δεν είναι όλες μουσικοί τι να κάνουμε) 

Εγώ προσέχω τα πάντα. Αλλά ξέρω τι με ενδιαφέρει και για ποιο λόγο με ενδιαφέρει.

 

[ez]

Σε γενικές γραμμές ναι, το "επιβάλλει" άλλωστε το είδος μουσικής που παίζω αλλά και το γεγονός του οτι συχνά βρίσκομαι σε πάλκα.

Όμως, εκείνο που αληθινά καθορίζει το αν και πόσο θα πειραματιστώ είναι οι συνθήκες του λάιβ. Όταν είναι δύσκολές, ένα προκαθορισμένο τραγούδι συνήθως εκτελείται χωρίς πολλά "πειράγματα"...αντίθετα, όταν όλα φαίνονται/ακούγονται σούπερ, σαφώς τα ρίσκα αυξάνονται σε αριθμό. Υπάρχουν κι άλλες παράμετροι για το αν θα κάνω κάτι ή όχι, αλλά είναι πιό προσωπικού ύφους, αφορούν κυρίως ψυχολογικές προεκτάσεις κι ενδεχόμενα κατά περιόδους "κολλήματα" διαφόρων μεγεθών και ποιοτήτων...

 

[matawan]

Νομιζω οτι πολυ σημαντικη συμβολη στην διερευνηση αυτου του προβληματισμου, τον οποιο πραγματικα βρισκω θαυμασιο, διαδραματιζει η διευκρινιση του μουσικου υλικου της μπαντας. Δηλαδη μια διασκευομπαντα, η μια μπαντα της οποιας το υλικο αν και οριτζιναλ, στην ουσια δεν απεχει και πολυ απο το να ειναι διασκευομπαντα ( ΔΕΝ ΤΟ ΛΕΩ ΑΠΑΞΙΩΤΙΚΑ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ) δεν εχει περιθωρια για "ρισκα". Εκει ολα πρεπει να δουλευουν ρολόι, αλλιως δεν εχει νοημα. Τωρα αν προκειται για μπαντες των οποιων ο ηχος βρισκεται σε "διαμορφωση" και που, ενδεχομένως, να βγαινουν και στην σκηνη χωρις ακομη να ειναι "ολοκληρωμενοι" τοτε τα μουσικα ρισκα λαμβανονται ευθυς εξαρχης.

Επισης να πω οτι δε θεωρω μουσικο ρισκο το να επιχειρησει κανεις αυτο το απιαστο λικ, η το υπεραρπετζιο, αυτο ειναι απλα "εχω πιει μια δυο μπυρες παραπανω και φαντασιωνομαι τον προβολεα να σκαει επανω μου καθως τα δαχτυλα μου θα πετανε πανω στην ταστιερα"

 

[stavros_d80]

Εξαρτάται από το πόσο κόσμο έχει.

Αν είναι 20 άτομα, οι 10 φίλοι&γνωστοί και δεν πρόκειται να πάρεις και φράγκο από το live γιατί το μαγαζί δεν βγήκε, η συμφωνία ήταν 60 άτομα, είναι και προχωρημένη η ώρα κτλ κτλ δοκιμάζεις πολλά. Ενδεικτικά αλλάζεις τόνους μέσα στο κομάτι και διαφορετικά κλεισίματα σε άρσεις με τον ντράμερ να δεις αν βγαίνουν 

Αν έχει πολύ κόσμο παίζεις συγκρατημένα και ότι ακριβώς κάνατε στις πρόβες. Αν παίξεις κάτι διαφορετικό και βγεις εκτός μέτρου κυρίως (σόλο κιθάρας για παράδειγμα) θα σε δείρουν οι άλλοι.

Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις τα παραπάνω δεν ισχύουν γιατί παίζεις:

(α) Jazz

(β) 20 χρόνια μαζί με τους άλλους

(γ) μόνος σου σπίτι

 

[audiokostas]

Εγώ θα παιρνα........... αν μπορούσα......  :-\

Ασε που έχω ακούσει δισκευομπάντες πολύ πιο τολμηρές και δημιουργικές από μπάντες με original υλικό.

Πάρτε και μια διασκευή από Ελληνικό γκρουπ.

Καλύτερο από το original




(ναι το χω ξαναποστάρει. Αλλά και το κομμάτι με συγκινεί και η (εντάξει, όχι κι ανατρεπτική) διασκευή είναι μούρλια.)

 

[Guest]

Εχει τυχει να βγω ταλιμπαν σε λαιβ και να παιξω 60 κομματια απο τα οποια ηξερα τα εικοσι...με παιρνει φιλος την ιδια μερα και μου λεει: "ο κιθαριστας μας επαθε τενοντιτιδα, τι κανεις σημερα το βραδυ?" Επροκειτο για μπαντα διασκευων, οποτε εχοντας ακουσει τα περισσοτερα κομματια (χωρις να ξερω τα ακορντα και τα σημεια τους βεβαια), και με τον πληκτρα να μου λεει ακορντα επι σκηνης ενω παραλληλα η "μουσικη ακοη" μου σε υπερδιεγερση προσπαθουσε να καταλαβει τι ερχοταν μετα, βγηκε μια χαρα, πολυ καλυτερα απ οτι φανταζομουν.

Παρεπιπτοντως, μπανταρα οι yanneis, ειναι η απαντηση σε αυτους που λενε οτι οι ολες μπαντες διασκευων ειναι μια απο τα ιδια.

 

[Haris]

Δυστυχώς σπάνια, γιατί ούτε εγώ παίζω live τόσο συχνά όσο θα ήθελα, οπότε γενικά προτιμώ την ασφαλή οδό.

Νομίζω ότι ο συνδυασμός τριβής επάνω στη σκηνή και άνεσης με το όργανο (και τους συμπαίκτες σου) βοηθά στο να ρισκάρεις περισσότερο και δημιουργικότερα (και κανα-δυο ποτά, δεν κάνουν κακό! ).  

 

[grorig]

Κατ'αρχάς, δεν μιλάμε για λάθη.

Αλλά όταν έχετε ένα καλοπροβαρισμένο κομμάτι, θα πάρετε το ρίσκο να δοκιμάσετε εκείνο το lick που μαθαίνατε τις προάλλες αλλά δεν σας έβγαινε ακριβώς ή θα δοκιμάσετε εκείνο το αρπέζ που δεν είστε σίγουροι αν θα κάτσει καλά; Ή το πάτε ασφαλώς στον προορισμό του; Δεν ρωτάω τι θα έπρεπε να κάνετε αλλά τι κάνετε στην πραγματικότητα.

Κατα κανονα ναι,

ισως αυτο δεν το βλεπω ως ρίσκο, αλλά ως προκληση, ή ως υπερβαση,

που εμενα προσωπικα με γοητεύει,και με γοητευει ακομη περισσοτερο οταν δοκιμαζω να παιξω κατι που δεν το έχω μελετησει,αλλα μου ήρθε ξαφνικα να το παιξω.

Δεν με φοβιζει η πιθανοτητα του λάθους, με τον καιρο έχω αναπτυξει καποιους "μηχανισμους" που το λάθος προσπαθω να το κάνω μουσικη.

Δεν τα καταφερνω παντα,αλλα ακριβως αυτη ειναι η γοητεια για μενα, όταν πριν το κάνω, μεσα μου αναρωτιεμαι "θα τα καταφερω"?

Κι εδω να πω την φοβερη φραση που ειχε πει ο Jim Marshall : "No mistake, no sound"

( το ειχε πει για αλλο λογο,αλλα εγω το'χω κανει "σημαια" )

 

[vagelism]

Νομιζω οτι εχει να κανει με πολλους παραγοντες..Οι βασικοι για μενα ειναι..

α.Τι μουσικη παιζεις.και..β.Με τι μουσικους παιζεις

Δηλαδυ αλλιως παιζεις σε ενα rock setting..αλλιως σε μια 15 μελη ορχηστρα που παιζει εντεχνα με μαεστρο On stage..αλλιως σε ενα τριο jazz group...Aλλιως με μια Big Band, αλλιως σε ενα jam night..Αλλιως σε πιστα...αλλιως σε μαγαζι με βαρια Λαικα.

Oλα αυτα τα διαφορετικα gigs εχουν αλλη μια παραμετρο που θα καθωρισει το πως θα παιξω..

το level των υπολοιπων μουσικων.

καλο βραδυ

 

[Earendil]

Ναι, παίρνω.

Αν δεχτούμε ότι ρίσκο είναι

α) το ότι στα περισσότερα κομμάτια μας τα (λίγα) solo μου είναι εν μέρει...όπως έρθει...και σε παίξιμο και σε διάρκεια.

β) το ότι υπάρχει ένα κομμάτι στο σετ για το οποίο είναι συμφωνημένα μόνο τα πολύ βασικά, τα πρώτα τρία του λεπτά ας πούμε. Τα άλλα...εικοσιτρία είναι εν πολλοίς "ό,τι παίξουμε", πράγμα που εδώ ισχύει και για τους τρεις, όχι μόνο γαι μένα.

Εύλογα, το εν λόγω κομμάτι το παίζουμε τελευταίο. 8)

 

[funky_bassman]

Καταρχάς να εξηγήσω ότι ρίσκο δεν θεωρώ το "έχω πιει 3 ποτά παραπάνω, είμαι ζεστός, τα πάντα πάνε ρολόι και καραγουστάρω" οπότε ασυναίσθητα σου βγαίνουν πράγματα που ούτε στα πιο τρελά σου όνειρα δεν θα προσπαθούσες... Αυτό γίνεται με όλους... Μην ξεχνάμε ότι 1 Live = 6-7 πρόβες... Και ότι δεν ΑΛΛΑΖΕΙΣ κάτι στο κομμάτι όσων αφορά τη δομή...

Οπότε θα απαντήσω πως ρίσκα ΣΥΝΗΘΩΣ δεν γίνονται όσο αφορά εμένα γιατί αναγκαστικά όταν έχεις μόνο μία κιθάρα δίπλα σου κάτι πρέπει να grooveαρει (ακόμα και σαν διασκευομπάντα που είμαστε, λεφτά παίρνουμε δεν κάνουμε απλά τον χαβαλέ μας)... Βέβαια το να γίνει συνεννόηση με τα μάτια με τον drummer και να βάλουμε 2 παραπάνω άρσεις ή το γύρισμα που κάνουμε μαζί να γίνει σε άλλο ρυθμό γίνεται συνέχεια αλλά αυτό δεν είναι ρίσκο, γιατί παίζεις με τον άλλον τόσο καιρό... ΠΡΟΦΑΝΩΣ και ξέρεις τι θα γίνει...  Γενικά το να πειραματίζεσαι πάνω στη σκηνή εν αγνοία των άλλων μελών είναι κρέμασμα προς τους υπόλοιπους μουσικούς... Φαντάζεστε τι θα γινόταν αν ξαφνικά αρχίζανε οι Green Day ή οι U2 να πειραματίζονται πάνω στη σκηνή? (το να ξεχνάει ο Bono τα λόγια δεν θεωρείται πειραματισμός αλλά λόγος για αποτοξίνωση)

 

[bloody_sunday]

Πράγματι έχει πολύ μεγάλη σχέση με το στυλ, αλλά και με τη μουσική "χημεία" που υπάρχει μεταξύ των μελών του συγκροτήματος, όταν βέβαια υπάρχει ένα καλό ελάχιστο υπόβαθρο ικανότητας για να στηρίξει κάτι τέτοιο. Προσωπικά δεν θυμάμαι να το έχω κάνει - είμαι της σχολής που τα θέλει όλα προβαρισμένα τέλεια, χωρίς απρόοπτα. Αυτό ακριβώς πχ. δήλωνε και ο Γκίλμουρ σε ένα πρόσφατο αρθράκι που εξηγούσε γιατί θαυμάζει φανατικά τον Τζεφ Mπεκ: έλεγε πως ο ίδιος ποτέ δεν ανεβαίνει στη σκηνή αν δεν έχει βεβαιωθεί πως όλα είναι τέλεια και προκαθορισμένα, ενώ ο Μπεκ είναι μια ιδιοφυία αυτοσχεδιασμού που δεν κολλάει πολύ στις λεπτομέρειες (ίσως γιατί σε τέτοιο επίπεδο ανατριχιαστικού skill κάτι τέτοιο φαντάζει πιο εύκολο και από την... αναπνοή).

Θα ήθελα πάντως να πάρω ρίσκα, αρκεί να έβρισκα κατάλληλους μουσικούς που να τα υιοθετούσαμε στο υλικό μας.

 

[WilliamSats]

Κατ'αρχάς, δεν μιλάμε για λάθη.

Αλλά όταν έχετε ένα καλοπροβαρισμένο κομμάτι, θα πάρετε το ρίσκο να δοκιμάσετε εκείνο το lick που μαθαίνατε τις προάλλες αλλά δεν σας έβγαινε ακριβώς ή θα δοκιμάσετε εκείνο το αρπέζ που δεν είστε σίγουροι αν θα κάτσει καλά; Ή το πάτε ασφαλώς στον προορισμό του; Δεν ρωτάω τι θα έπρεπε να κάνετε αλλά τι κάνετε στην πραγματικότητα.

Προσωπικά αν παίξω ένα σόλο ίδιο πάνω από 3 φορές μετά βαριέμαι το κομμάτι, εκτός και αν επιβάλλετε, αλλά και μέσα στη μέση των κομματιών, τους δίνω και καταλαβαίνουν με κάθε ευκαιρία, είτε αυτή θα είναι παύση (παύση? τί είναι αυτό? ;D ), είτε μέρος που κρατάει νότα πολύ ώρα κλπ κλπ

 

[John Goumis]

Δεν με φοβιζει η πιθανοτητα του λάθους, με τον καιρο έχω αναπτυξει καποιους "μηχανισμους" που το λάθος προσπαθω να το κάνω μουσικη.

Δεν τα καταφερνω παντα,αλλα ακριβως αυτη ειναι η γοητεια για μενα, όταν πριν το κάνω, μεσα μου αναρωτιεμαι "θα τα καταφερω"?

Κι εδω να πω την φοβερη φραση που ειχε πει ο Jim Marshall : "No mistake, no sound"

( το ειχε πει για αλλο λογο,αλλα εγω το'χω κανει "σημαια" )

Και εγώ μια τέτοια προσέγγιση έχω πάνω στο θέμα (τουλάχιστον με τα ίδια λόγια θα το εξέφραζα). Ειδικά αυτές τις μέρες αναγκάζομαι να χρησιμοποιώ αυτήν την προσέγγιση, καθώς έχω μπροστά μου μια σειρά από live σε μια πόλη που είμαι κάτι σαν φιλοξενούμενος, οπότε ούτε guitar pro ούτε χρόνος για μελέτη, τίποτα σπουδαίο, 2 καλοί φίλοι, 20-25 rock classics, σόλο 95% αυτοσχεδιασμός (και άμα γουστάρουμε επί τόπου το τραβάμε σε διάρκεια). Ε, με τόση ελευθέρια, δεν γίνεται, όλο και μια τρελή ''ατυχής-ουλιζονροθμαλμιστινοστατριανική και όποιον πάρει ο χάρος- έμπνευση'' θα μου βγει (απλά αν δεν πολυκάτσει να δέσει κατευθείαν με κα΄τι άλλο για να μην πολυ-φανεί)

Βέβαια, όταν ''ζούσα'' στη συγκεκριμένη πόλη και είχα με τους συγκεκριμένους φίλους (+...πολλά μέλη ακόμα) σύγκροτημα tribute σε πασίγνωστο rock συγκρότημα, όχι απλά δεν ήτανε για πολλά ρίσκα η κατάσταση, αλλά η παραμικρή...πρωτοβουλία  ;D θα ήταν απλά καλλιτεχνική αυτοκτονία, γιατί όπως και να το κάνουμε μερικά σόλο δεν είναι για να ''τσοντάρεις'' δικά σου lick αλλά πρέπει τουλάχιστον στο ύφος να είσαι όσο πιο κοντά γίνεται στο original.

Oπότε κατα τη γνώμη μου το ''ρίσκο'' είναι θεμιτό, αλλά εξαρτάται και από την περίπτωση...

 

[grorig]

Και εγώ μια τέτοια προσέγγιση έχω πάνω στο θέμα (τουλάχιστον με τα ίδια λόγια θα το εξέφραζα). Ειδικά αυτές τις μέρες αναγκάζομαι να χρησιμοποιώ αυτήν την προσέγγιση, καθώς έχω μπροστά μου μια σειρά από live σε μια πόλη που είμαι κάτι σαν φιλοξενούμενος, οπότε ούτε guitar pro ούτε χρόνος για μελέτη, τίποτα σπουδαίο, 3 καλοί φίλοι, 20-25 rock classics, σόλο 95% αυτοσχεδιασμός (και άμα γουστάρουμε επί τόπου το τραβάμε στα άκρα).

Βέβαια, όταν ''ζούσα'' στη συγκεκριμένη πόλη και είχα με τους συγκεκριμένους φίλους (+...πολλά μέλη ακόμα) σύγκροτημα tribute σε πασίγνωστο rock συγκρότημα, όχι απλά δεν ήτανε για πολλά ρίσκα η κατάσταση, αλλά η παραμικρή...πρωτοβουλία  ;D θα ήταν απλά καλλιτεχνική αυτοκτονία, γιατί όπως και να το κάνουμε μερικά σόλο δεν είναι για να ''τσοντάρεις'' δικά σου lick αλλά πρέπει τουλάχιστον στο ύφος να είσαι όσο πιο κοντά γίνεται στο original.

Oπότε κατα τη γνώμη μου το ''ρίσκο'' είναι θεμιτό, αλλά εξαρτάται και από την περίπτωση...

Φιλε μου νομιζω οτι μιλαμε για διαφορετικά πραγματα.

Η απαντηση μου αφορα την ερωτηση που διατυπωσε ο RayDTutto, οπου αν καταλαβα καλα ειναι:

αν καποιος θα ρισκαρε να παιξει,σε ενα συγκεκριμενο σημειο ενος τραγουδιου

αντι για μια φραση Α που γνωριζει καλα,

μια φραση Β,που δεν την εχει μελετησει και δεν γνωριζει να παιζει τοσο καλα

με την προυποθεση -για να κανω ενα extension- ότι δεν επηρεαζεται η δομη του τραγουδιου που εχει συμφωνηθει στην προβα, αρα δεν υπαρχει ξαφνιασμα και αμηχανια για τους συμπαιχτες, αρκει αυτο που θα παιξω να ειναι εντος.

Οποτε αφορα ενα "στοιχημα" που βαζω με τον ευατο μου, και προσπαθω να το κερδισω τη συγκεκριμενη στιγμη , και δεν εχει να κανει με την καλη προετοιμασια  και την εμφανιση της μπαντας που κατα την αποψη μου, "οφειλουμε" απο σεβασμο στους ιδιους μας τους εαυτους αλλά και στον κοσμο που θα ερθει ν'ακουσει, να ειναι όσο γινεται πιο αψογη.

 

[John Goumis]

Φίλε grorig επειδή ξαναδιάβασα το ποστ μου και όντως φαίνεται να μην μιλάμε για το ίδιο πράγμα την διόρθωσα προσθέτωντας την πρόταση (που μάλλον δεν πρόλαβες να δεις)

Ε, με τόση ελευθέρια, δεν γίνεται, όλο και μια τρελή ''ατυχής-ουλιζονροθμαλμιστινοστατριανική και όποιον πάρει ο χάρος- έμπνευση'' θα μου βγει (απλά αν δεν πολυκάτσει να δέσει κατευθείαν με κα΄τι άλλο για να μην πολυ-φανεί)Cheesy

Φιλε μου νομιζω οτι μιλαμε για διαφορετικά πραγματα.

Η απαντηση μου αφορα την ερωτηση που διατυπωσε ο RayDTutto, οπου αν καταλαβα καλα ειναι:

αν καποιος θα ρισκαρε να παιξει,σε ενα συγκεκριμενο σημειο ενος τραγουδιου

αντι για μια φραση Α που γνωριζει καλα,

μια φραση Β,που δεν την εχει μελετησει και δεν γνωριζει να παιζει τοσο καλα

Αυτό εννοούσα αλλά έχεις δίκιο, χωρίς την πρόταση που πρόσθεσα φαίνεται σαν να μιλάω γενικά και αόριστα περί το πόσο μας παίρνει να αυτοσχεδιάζουμε ή όχι σε ένα live κ.τ.λ. 

 

[grorig]

ουλιζονροθμαλμιστινοστατριανική

?? ;D