studio54GR είπε:
Χωρίς ψυχη δεν υπάρχει τέχνη φίλος.
Μην υπεκφεύγεις..
Η ψυχή στην τέχνη δεν προκύπτει απαραίτητα από κάποια standard βιωμάτων που θα επιβάλλεις ΕΣΥ,επειδή έτσι ΣΟΥ αρέσει.
Τελικά να πάω να μαζέψω μπαμπάκι για να παίξω blues;
Πληρώ τα standards σου,έχω πονέσει αρκετά,το λέει η ψυχή μου;
Αν πρόσεξες δεν είπα για λαικά τραγούδια μιλάω μονο για τον ΘΕΟ ΣΤΕΛΙΟ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗ, ΤΟΝ ΈΝΑ ΤΟΝ ΜΟΝΑΔΙΚΌ ΚΑΙ ΑΝΕΠΑΝΆΛΗΠΤΟ.
Ξέρεις πόσους ΘΕΟΥΣ έχουμε σε αυτό το forum;
Eσύ το Καζαντζίδη,άλλος τον Διονυσίου,άλλος τον Lennon,άλλος τον Hendrix,άλλος τον Mercury και πάει λέγοντας..
Τελικά να ανεβάσω ένα cover μου από Muddy Waters ή μήπως το λευκό μικροαστικό μου υπόβαθρο δεν το επιτρέπει;
Αν δεν τον νιώθεις άστο άκου μπιτάκια και φλαμένκο.
Μάλλον δεν κατάλαβες αυτό που έγραψα..
Δεν χρειάζεται να είμαι Ανδαλουσιανός για να νιώσω flamenco..
Δεν χρειάζεται να είμαι ορφανός ανθρακωρύχος στο Βούπερταλ για να νιώσω Καζαντζίδη.
Και δε θα μου το απαγορέψει κανείς, επειδή δεν καλύπτω τα standards του όσο αφορά τα βιώματα ή επειδή αγγίζω το ΘΕΟ ΤΟΥ και δεν πιάνω τα κόκκινα στο ψηφιακό του ψυχόμετρο..