Ο μουσικός και το εισόδημα

gerasimos

Μέλος
Μηνύματα
1,172
Πόντοι
36
Μπορεί να ζήσει κανείς στην Ελλάδα ασχολούμενος αποκλειστικά με τη μουσική;

Αν ναι, (άλλο thread μάλλον) χρειάζεται να συμβιβαστείς με την Ελληνική πραγματικότητα του εμπορίου μουσικής; Υπάρχουν "ασυμβίβαστοι" που τα έβγαλαν πέρα;

Γεράσιμος

 
Αχ βρε Γεράσιμε, τι πληγές ξύνεις τώρα ?! ?! ?! :) :D :) :D

(πάλι στα σκυλάδικα θα καταλήξουμε)

 
-ως ηχολήπτης μπορείς

-ως μουσικός session μπορείς

- " " σκυλάδικων μπορείς

-ως ροκ μουσικός δεν μπορείς

-ως ενα μείγμα όλων των παραπάνω μπορείς :wink:

 
Μπορεί να ζήσει κανείς στην Ελλάδα ασχολούμενος αποκλειστικά με τη μουσική;
Νομιζω οτι οταν ρωταμε αν μπορει καποιος ασχολουμενος(αποκλειστικα ειτε μη αποκλειστικα) με τη μουσικη δε πρεπει να θετουμε ορια γεωγραφικα οπως η Ελλαδα.Θελω να πω οτι καποιος π.χ. σε μια χωρα με χαμηλο επιπεδο(οικονομικο,κοινωνικο) πλεον μπορει ανετα με ενα PC να "γραψει" το επομενο dance hit ,το οποιο ομως θα απευθεινεται σε ολο το πλανητη και ολοι εμεις θα το ακουμε σε διαφορες διαφημισεις,ραδιοφωνα κτλ κτλ....επισης και ενας καλος οργανοπαιχτης... εχουμε δει αρκετους μουσικους και μπαντες οι οποιοι εχουν κατεβει απο "ουγκαντα" style χωρες και εχουν κανει αρκετα χρηματα απο tours ή τους εχουν προσλαβει ως session μουσικους για "ακριβες" παραγωγες σε αλλες χωρες...κ.α. τοσα παραδειγματα...

ολα ειναι στο χερι μας....μια τοσο απλη και σοφη φραση,δυσκολο ομως μερικοι να το πιστεψουν....

 
-ως ροκ μουσικός δεν μπορείς
Μπορεις, εαν εισαι διαθετημενος να τα θυσιασεις ολα, ακομα και εαν ξερεις οτι μπορει να τα χασεις και ολα και να χρειαστει να ξεκινησεις τη προσωπικη σου ζωη απο το μηδεν. Μπορεις, εαν βρεις τον ιδανικο τροπο για να ξεφυγεις απο την Ελληνικη πραγματικοτητα και να στραφεις προς τα εξω. Δυστυχως στην Ελλαδα δεν ισχυει το οτι πρεπει να γινεις καποιος στον τοπο σου πριν γινεις αλλου. Και εαν το δουμε συγκροτηματικα, μπορεις, εαν εχεις την τυχη να βρεις ατομα που ειναι διαθετημενα, αλλα πραγματικα διαθετημενα οχι παπαρολογιες, να κανουν τα παραπανω πραγματα. Εγω προσωπικα ετσι την πατησα. Νομιζα πως ειχα βρει τα ιδανικα ατομα, η μουσικη μας ηταν ιδανικη για μενα, ολα βαδιζαν οπως τα ειχα σχεδιασει, οπως νομιζα οτι τα ειχαν σχεδιασει και ολοι στο συγκροτημα, ωσπου ηρθε η ωρα της θυσιας και ο ενας απο τους 4 αποδειχτηκε παπαρολογας και καταταχθηκε μονιμος στο στρατο για την σταθεροτητα των 1000 ευρω τον μηνα. Δυστυχως ηταν αντικαταστατο μελος και τα πραγματα πλεον ειναι στην χαση και στην φεξη και στα λογια. Το συμπερασμα απ'ολη αυτην την φαση ειναι οτι ουτε το Ελληνικο συστημα μου εφταιξε, ουτε η Ελληνικη πραγματικοτητα, ουτε η μαγαζατορες, ουτε ο ηχος και η συμπεριφορα στα live ουτε τιποτα απόλα αυτα. Ολα τα πολεμουσαμε και ημασταν κοντα στο να τα νικησουμε. Αλλα το πληγμα ηρθε απο εκει που δεν το περιμενα και εμαθα ενα πραγμα. Ποτε δεν πρεπει να βασιζεσε σε κανεναν αλλον εαν θελεις να πραγματοποιησεις τα ονειρα σου. Παντα πρεπει να τα υπολογιζεις ολα και να κρατας υποψιες για τους παντες. Σορρυ εαν το μηνημα μου εχει λιγο προσωπικο τονο αλλα ηταν ενα ξεσπασμα

 
Ποτε δεν πρεπει να βασιζεσε σε κανεναν αλλον εαν θελεις να πραγματοποιησεις τα ονειρα σου. Παντα πρεπει να τα υπολογιζεις ολα και να κρατας υποψιες για τους παντες. Σορρυ εαν το μηνημα μου εχει λιγο προσωπικο τονο αλλα ηταν ενα ξεσπασμα
Ισχύει , τύπωσε το και σε μπλουζάκι , είναι πολύ χρήσιμο μήνυμα (ειδικά για μουσικούς) ...

 
Θα θελα να πω κι εγώ τι γνώμη μου,βλέπωντας το θέμα από μια τελείως ερασιτεχνική και "επαρχιώτικη" πλευρά (ζω σε επαρχία γι'αυτό).

Νομίζω πως μακριά από το μεγάλο κοινό της Αθήνας και ίσως της Θεσ/νίκης,δε γίνεται να επιβιώσει κάποιος εργαζόμενος ως μη σκυλάς μουσικός.Μοναδική ίσως εξαίρεση,το έχει κάνει πετυχημένη (ή διαφημισμένη) δισκογραφική δουλειά και να κάνει live σε πολλά μέρη της Ελλάδας (έχω στο μυαλό μου παράδειγμα γνωστού μου).Αλλα και πάλι θα είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα.

Ως μη μουσικός τώρα,ίσως να υπάρχει κάποια διέξοδος.Κάποιος που θα ασχοληθεί ΣΟΒΑΡΑ και θα φτιάξει ένα σωστό στούντιο,θα επιβιώσει και μάλιστα άνετα,νομίζω.Βέβαια υπάρχει το πρόβλημα του περιορισμένου πληθυσμού στο οποίο απευθύνεται ένα στούντιο.Πώς στούντιο μπορεί να "σηκώσει" για παράδειγμα μια τυπική πόλη των 50.000-60.000 κατοίκων;Ένα-άντε δύο.Οι υπόλοιποι τι θα κάνουν;Ένας δυο ηχολήπτες ακόμα,αν δικτυωθούν ίσως να μπορέσουν να αναλάβουν την ηχητική κάλυψη όλων των εκδηλώσεων της περιοχής,κάτι που ίσως να μην είναι ότι ακριβώς ονειρεύονταν.Απο κει και πέρα μάλλον το χάος....

Πιστεύω δηλαδή,ότι πέρα από ελάχιστα άτομα,μόνο χαρτζηλίκι μπορεί να βγάλει κανείς και αυτό αν μπορέσει να παίζει σχετικά συχνά,ώστε να αποσβέσει τα έξοδα για τις πρόβες κλπ.Αλλιώς δύσκολα τα πράγματα...

 
Εγω εχω να πω ενα σε ολους τους φιλους που εχουν παιξει μονο με ερασιτεχνικες μπαντες και ισως να εχουν κανει και παρα πολλα live.

παιδια,δεν ειναι καθολου ευκολα τα λαικα.οι μουσικοι των κεντρων της παραλιακης ειναι παρα μα παρα πολυ καλοι μουσικοι.ειδικα αυτοι που κανουν δισκογραφια.

εχω κανει session σε δισκο και δεν μπορειτε να φανταστητε τι μου ζητουσαν και πως.επεισης εχω βρεθει σε ηχογραφηση καποιου λαικοτσιφτετελε δισκου (φοιβος και τα λοιπα)στην οποια εγραφαν οι επαγγελματιες που σας ειπα.........ε λοιπον χωρις να εχουν κοιταξει καν ουτε μια στιγμη τους οδηγους πριν την εγγραφη.ενα take ηταν αρκετο.αλανθαστοι,ακριβεις, σαν μηχανες.δεν ειναι ευκολο λοιπον,μην τα ισοπεδονουμε ολα...(τρελοι τζαζιστες ειναι ολοι)

πιστευω πως πολλοι απο εμας δεν θα τα εβγαζαν περα με τις ικανοτητες που χρειαζονται(καντε ενα πειραμα και θα δειτε,πηγαιντε σε ακροαση....)

 
Εγω εχω να πω ενα σε ολους τους φιλους που εχουν παιξει μονο με ερασιτεχνικες μπαντες και ισως να εχουν κανει και παρα πολλα live. παιδια,δεν ειναι καθολου ευκολα τα λαικα.οι μουσικοι των κεντρων της παραλιακης ειναι παρα μα παρα πολυ καλοι μουσικοι.ειδικα αυτοι που κανουν δισκογραφια.

εχω κανει session σε δισκο και δεν μπορειτε να φανταστητε τι μου ζητουσαν και πως.επεισης εχω βρεθει σε ηχογραφηση καποιου λαικοτσιφτετελε δισκου (φοιβος και τα λοιπα)στην οποια εγραφαν οι επαγγελματιες που σας ειπα.........ε λοιπον χωρις να εχουν κοιταξει καν ουτε μια στιγμη τους οδηγους πριν την εγγραφη.ενα take ηταν αρκετο.αλανθαστοι,ακριβεις, σαν μηχανες.δεν ειναι ευκολο λοιπον,μην τα ισοπεδονουμε ολα...(τρελοι τζαζιστες ειναι ολοι)

πιστευω πως πολλοι απο εμας δεν θα τα εβγαζαν περα με τις ικανοτητες που χρειαζονται(καντε ενα πειραμα και θα δειτε,πηγαιντε σε ακροαση....)
η πολύ καλή τεχνική είναι απαραίτητη για τους session players ΟΛΩΝ των ειδών μουσικής (και των σκυλάδικων) όμως για αυτο & αμοιβονται αρκετα καλα γιατι πρεπει μεσα σε λιγες ώρες να τελειώνουν ενα δισκο (μεσα σε πανακριβα στούντιο)

Ομως ας κρατήσουμε την κουβέντα στο αρχικό θεμα... :wink:

 
Γενικές Παρατηρήσεις:

- Κανείς δεν με πλήρωσε ποτέ για να φάω σουβλάκια

- Κανείς δεν με πλήρωσε ποτέ για να κοιμηθώ

- Κανείς δεν με πλήρωσε ποτέ για να πάω βόλτα

- Κανείς δεν με πλήρωσε ποτέ για να φιλήσω μία κοπέλλα με την οποία ήμουν ερωτευμένος

- Κανείς δεν με πλήρωσε ποτέ για να ακούσω δίσκους των Pink Floyd

- Κανείς δεν με πλήρωσε ποτέ για να γαργαλήσω τα synth μου

- Κανείς δεν με πλήρωσε ποτέ για να είμαι μέλος του noiz

Συμπέρασμα: Κανείς δεν με πλήρωσε ποτέ για να κάνω τα πράγματα που ευχαρίστως θα έκανα και απλήρωτος.

¶λλες Παρατηρήσεις: Έχω προσέξει ότι πολλοί με καλλιτεχνική παιδεία (όχι μόνο μουσική), θεωρούν ότι κατά κάποιο τρόπο η οικουμένη τους χρωστάει λεφτά, αφού οι ίδιοι ανέλαβαν το δύσκολο έργο του να υπηρετήσουν τη τέχνη τους. Δυστυχώς, πολύ συχνά διαψεύδονται. Αν μου αρέσει να παίζω μουσική, ή να συνθέτω μουσική θα το κάνω και απλήρωτος - ας κρατήσουν τα λεφτά τους.

Συμβουλή: βρείτε κάτι για το οποίο οι άλλοι θέλουν να σας πληρώνουν. Αν έχει σχέση με τη μουσική και το εγκρίνετε, τότε όλα καλά. Αν δεν έχει, τότε πάλι όλα καλά, θα κάνετε μουσική απαλλαγμένοι από την αγωνία του βιοπορισμού μέσα από τη μουσική και των όποιων συμβιβασμών που προκύπτουν.

The Bottom Line: έχω και δύο φίλους μουσικούς (με πλήρη ακαδημαϊκή παιδεία) που δεν ζουν από τη μουσική αλλά από άλλες δραστηριότητες. Κάθε φορά που μου δίνουν να ακούσω δουλειά τους, είναι πάντα καλύτερη από την προηγούμενη φορά.

 
φιλε Wow! εχεις πιασει το νοημα,ετσι ειναι ακριβως.η μουσικη ειναι αναγκη πρωτα απο ολους αυτου που την φτιαχνει.ολοι μας εχουμε δωσει εκατομμυρια δρχ για των εξοπλισμο μας και σιγουρα ελαχιστοι εχουν κανει αποσβεση,και δεν μας νοιαζει και καθολου.αντιθετος μαλιστα,θα δουλευουμε για να αναβαθμιζομαστε συνεχως.(για να μην μιλησω για τις απειρες ωρες μελετης,προβας και τα τσαμπα live απο'δω και απο'κει)

καποτε(οταν ημουν πιτσιρικας)ονειρευομουν να γινω Επαγγελματίας μουσικος και να αναγνωριστω.τωρα λεω πως εκανα την καλυτερη επιλογη που εγινα υδραυλικος και δεν χρειαζεται ποτε να παιζω μουσικη που δεν μου αρεσει,μονο για τα φραγκα και να φτασω στο σημειο να βλεπω την κιθαρα μου και να αλλαζω δρομο.προτιμω να ειμαι εραστης της μουσικης τεχνης..(ερασιτεχνης),και να ξενερονω με τα καλοριφερ.....

 
Μου άρεσε το σχόλιο του superfunk.

Ναι, υποτίθεται οτι ζούμε στην εποχή της εξειδίκευσης, αλλά ..... αγγούρια.

Τελικά πρέπει να μπορείς να τα κάνεις όλα για να δείς απολαβές σε αυτό που κάνεις, να είσαι έτοιμος σαν μουσικός να κολλήσεις παντού και να είσαι χαμαιλέων για να είσαι εμπορικός, γιατι στην αγορά όπως σε όλα, και όχι μόνο στην μουσική , δεν είναι τι σου αρέσει, που είσαι καλυτερος, σε τι έχεις δουλέψει περισσότερο. Δήλωσε ότι χρειάζονται και προμόταρε καλά τον εαυτό σου και την δουλειά σου, ώστε να επιτρέψεις στους ενδιαφερόμενους να επιλέξουν το φτηνότερο και το γρηγορότερο.

Ευτυχώς όμως εμείς οι Έλληνες ως πολυμήχανοι προσπαθούμε , μαθαίνουμε και προσαρμοζόμαστε εύκολα στις απαιτήσεις της μουσικής βιομηχανίας και βιοτεχνίας , είτε είναι το κύριο επάγγελμα είτε το χόμπι μας και η τέχνη μας . Νομίζω οτι είναι γενικό το φαινόμενο.

Δεν πειράζει, ότι κάνουμε καλό είναι. :lol:

Και ένα δεύτερο χαρτζιλίκι (γιατι ψήφισα το μεσαίο) δεν είναι άσχημο. Κοινώς όπως έλεγε και ο προπροηγούμενος πρόεδος της Κύπρου κάποτε.... ότι πάρομεν , καλόν είναι.

 
καλημερα και απο εμενα

ζεις απο τη μουσικη μονο εαν εισαι μουσικος στο ειδος το οποιο στη χωρα που ζεις στα φερνει.

αν ημουν στην Αμερικη ακομα και σαν "musician on the road" απο το ροκ θα ζουσα ανετα μεσα στο ταξιδι μου την περιπετεια κλπ κλπ.

Στην Ελλαδα απο το ροκ δε θα ζουσα εκτος αν ειχα κολλητιλικι με καποιο γνωστο μουσικο και με επαιρναν σε μια δυο μπαντες του Ελληνικου ροκ κατεστημενου.

Απο το ροκ στη Ελλαδα ζεις μονο σαν ιδιοκτητης προβαδικου εκει οπου το εισοδημα προερχεται απο ατομα σαν εμας που ζουν στο ροζ συννεφακι της συναυλιας, της ροκ ζωης. εχει οπου ο συρφετος των χιλιαδων μουσικων σχηματων συντηρει οχι μονο τα προβαδικα αλλα και ολα τα καταστηματα μουσικων οργανων.

πραγματικα εχω δει νεαρα παιδια να μαζευουν λεφτα με πεισμα να αγορασουν μια πανακριβη κιθαρα, ντραμς ενα ακριβο πληκτρο η ενισχυτη μπασσου και ειναι βεβαιο οτι ποτε δε θα αποσβεσουν αυτα τα λεφτα κανοντας συναυλιες κλπ κλπ. Ισως απειροελαχιστοι απο αυτους ξεχωρισουν και τα κουτσοκαταφερουν.

εγω ψηφισα το δευτερο ελπιζοντας οτι απλα μπορει να αυτοχρηματοδοτηθω οχι για να βγαλω αυτα που εδωσα στη μουσικη αλλα απλα για να συνεχιζω να ζω μουσικα. ουτως η αλλως αυτα που δωσαμε ολοι μας ειτε τα παρατησουμε ειτε οχι θα τα βρουν σιγουρα τα παιδια μας.

 
Καλημέρα και Καλή Χρονιά,

Ευτυχώς (!?!) ανήκω στη πλευρά των μουσικών που ζουν από άλλες πηγές και ασχολούνται με τη μουσική μόνο για το κέφι τους.

Δεν νομίζω πως θα αποσβεστεί ποτέ ότι έχει ξοδευτεί όλα αυτά τα χρόνια για εξοπλισμό, πρόβες, ηχογραφήσεις και ότι άλλο, αλλά δεν με πολυενδιαφέρει κιόλας αρκεί να μπορώ να συντηρώ αυτό το χομπι.

:D

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top