Ας γράψω λοιπόν και λίγα λόγια για την κιθάρα, αφού έχω περάσει λίγες ώρες μαζί της.
Ξεκινώντας από τον λαιμό, θα πω ότι ήταν η μεγαλύτερη έκπληξη της κιθάρας για εμένα, για τους εξής λόγους: το rounded '50s profile που λέει η
Gibson, δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τα αντίστοιχα '50s profile των Les Paul. Το μανίκι είναι σαφέστατα λεπτότερο, οπότε και πιο γρήγορο. Σε συνδυασμό με το gloss finish μάλιστα, είναι αρκετά πιο γρήγορο. Σίγουρα δεν θα το ήθελα λεπτότερο και μάλιστα είμαι περίεργος τώρα για το πόσο πιο λεπτό είναι αυτό των '61 Standards...
Κάτι το οποίο δεν περίμενα να μου κάνει τόσο μεγάλη, αισθητική, διαφορά, είναι το πόσο ωραίο φαίνεται το binding όταν παίζω. Ναι ξέρω, δεν νιώθεις κάτι στο χέρι, αλλά αισθητικά βρε αδερφέ, μου κάνει μεγάλο "κλικ". Από την άλλη και μόνο για αισθητικούς λόγους, η μοναδική αρνητική εντύπωση για την κιθάρα έρχεται από το πολύ ανοιχτόχρωμο finger-board. Απολύτως καμία σχέση χρωματικά με το επίσης rosewood της LP Studio που έχω. Προφανώς οι περιορισμοί στην προμήθεια ξύλων, έχουν αυτό το αποτέλεσμα. Διαβάζω on-line, ότι υπάρχουν τρόποι να το σκουρήνω, αν θέλω στο μέλλον, είναι κάτι που θα το εξετάσω.
Στους ήχους τώρα, οι medium output μαγνήτες που έχει νομίζω ότι ταιριάζουν εξαιρετικά στην κιθάρα. Οτιδήποτε από electric blues μέχρι stoner / sludge rock, με τα κατάλληλα amp settings / πετάλια, είναι εδώ. Δεν έχουν τρομερά ευρεία γκάμα ήχων, αλλά από την άλλη έχουν αυτό ακριβώς το application που ήθελα από την συγκεκριμένη κιθάρα. Χρησιμοποιώ αρκετά και τα volume & tone pots μιας κιθάρας όταν παίζω και τα ηλεκτρονικά χειριστήρια της SG, αν και δεν έχουν και την καλύτερη αίσθηση, λειτουργούν ακριβώς όπως πρέπει, έχωντας χρησιμότητα σε όλη την διαδρομή τους. (όταν πάρω και ένα καλώδιο με γωνιακό βύσμα, θα βολευτώ ακόμα καλύτερα - το κανονικό βύσμα μπλοκάρει αρκετά τα tone pots, ιδιαίτερα του bridge μαγνήτη). Γενικά σαν EQ, οι μαγνήτες έχουν σαφή έμφαση στα μεσαία, σαν medium output εκδοχή των PAFs. Και επίσης διατηρούν μεγάλη διάυγεια και string separation, ακόμα και με αρκετό gain.
Τέλος, η κιθάρα έχει τρομερό sustain και αυτό συμβαίνει είτε παίζεις unplugged αλλά μεταφέρεται και στον ηλεκτρικό της ήχο (κάτι, όχι δεδομένο). Ταυτόχρονα, είναι η πρώτη κιθάρα που παίζω και νιώθω τον λαιμό να πάλεται, όταν χρησιμοποιώ gain! Αυτό είναι που λένε resonance...? Τρομαχτική αίσθηση!
Αυτά τα ολίγα. Μένει να δούμε αν θα γίνει και η πλέον αγαπημένη μου κιθάρα σε λίγο καιρό. Γενικότερα είμαι τρομερά ικανοποιημένος.
. Δεν με ενθουσίαζαν για κάτι συγκεκριμένο, μουσικά, μάλλον ακριβώς γιατί ήταν all-around μαγνήτες. 
