Να ανεβάσω τη μουσική μου στο internet;

[skantzos]

Ο παρακάτω κύριος λέει όχι. Εσείς;



The following statements were made by musician, songwriter, and soundtrack and

record produce T. Bone Burnett at the Future of Music Coalition's Policy Summit

on Monday, see Youtube video clip.

"If I were starting off right now, knowing what I know right now, I would say,

'don't put your music on the internet,' that's what I would say. I would say

stay completely away from the internet, have nothing to do with it.

Don't be on Facebook, don't be on MySpace. You know why? Because as soon as

you're on MySpace, you're one of 6 million......

If you're a musician today, and you want to record music, and you want to

circulate that recorded music, don't put it on the internet, because you're

degrading the thing that you're doing to such a low point that... its value goes

to zero...."

 

[marathon]

Because as soon as you're on MySpace, you're one of 6 million......

Αυτό τώρα είναι καλό ή κακό?...Ας πούμε, το κομμάτι που κάνει τον Χαρτ Αττακ και γελάει...φαίνεται ότι δεν κάνει το ίδιο συναίσθημα στους 6 million του Soundclick...

http://www.soundclick.com/bands/page_songInfo.cfm?bandID=783340&songID=9696465

Δείτε τα στατιστικά του

» highest in charts:   # 53   (66,571 songs currently listed in World)

» highest in sub-genre:   # 11   (7,581 songs currently listed in World > World Fusion)

» today's position: # 243 in World

» today's position in sub-genre: # 49 in World Fusion

Όχι ότι καταλαβαίνω απόλυτα εάν είναι καλά ή κακά...αλλά τουλάχιστον έχεις μία εικόνα περί του παγκοσμίου γούστου...

 

[Trolley]

Ο μόνος τρόπος για να κάνεις οτιδήποτε άξιο λόγου στο ίντερνετ, είναι μέσα από έναν προσωπικό δικτυακό τόπο. Οποιαδήποτε συμμετοχή σε κάτι σαν το myspace ή το facebook είναι χάσιμο χρόνου.

Αυτοί οι δικτυακοί τόποι προσφέρουν μία αίσθηση ποικιλλιάς στον επισκέπτη τους, κάτι που τους κάνει (κατ' αρχήν) αρεστούς, αλλά σύντομα η πρώτη αίσθηση μετατρέπεται σε σύγχυση και ενόχληση.

Δεν έχω δει ποτέ σελίδα καλλιτέχνη στο myspace που να μην είναι φαιδρή, ή που να καταφέρνει να μεταφέρει κάτι από την προσωπική του αισθητική. Το επισκέπτομαι μόνο κατόπιν συγκεκριμένης σύστασης και μόνο αν δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να ακούσω τη δουλειά κάποιου.

Όσοι θέλουν να δείξουν τη δουλειά τους μέσα από το ίντερνετ, ας κλείσουν ένα κατάλληλο domain name, και ας ανεβάσουν ακόμη και λίγες, αλλά πολύ προσεγμένες σελίδες με τη δική ΤΟΥΣ πρόταση.

Αυτά για αρχή.

Υ.Γ. Είχα γράψει το παραπάνω όταν είδα την απάντηση του marathon. Ανταπαντώ ότι δεν υπάρχει "παγκόσμιο γούστο" αλλά ακόμη και αν υπήρχε, δεν ξέρω γιατί θα μας ενδιέφερε να του απευθυνθούμε.

 

[Evilnye]

Αυτά τα στατιστικά πως βγαίνουν; Πατάει "like" ο κόσμος;

Όσον αφορά το αρχικό θέμα, εγώ δεν είμαι αρνητική στο να βάλεις τη μουσική σου στο ιντερνετ. Κάποιοι θα την ακούσουν από εκεί, κάποιοι άλλοι όχι. Έχει αλλάξει ριζικά ο τρόπος ενημέρωσης των ανθρώπων στη μουσική και είναι λάθος να μην προσαρμοστείς σε αυτή την αλλαγή. Δεν πιστεύω ότι χάνεται κάποια ποιότητα αν τα ανεβάσεις.

Αυτό που έχει πραγματικά αλλάξει είναι ότι η προώθηση δε μπορεί πια να γίνεται και να βασίζεται σε δυο τρεις μουσικοκριτικούς και στα περιοδικά τους. Ευτυχώς κιόλας.

 

[marathon]

Υ.Γ. Είχα γράψει το παραπάνω όταν είδα την απάντηση του marathon. Ανταπαντώ ότι δεν υπάρχει "παγκόσμιο γούστο" αλλά ακόμη και αν υπήρχε, δεν ξέρω γιατί θα μας ενδιέφερε να του απευθυνθούμε.

Γράψε λάθος έκφραση...βάλε αντί για γούστο...τάσεις...Ως "μουσικός" ναι, δεν με ενδιαφέρει να του απευθυνθώ...ως διαφημιστής όμως?

Αυτά τα στατιστικά πως βγαίνουν; Πατάει "like" ο κόσμος;

Έλα μου ντε...να στέλνε και ο Χαρτ Ατακ...έτσι από περιέργεια?

 

[blue]

δεν καταλαβαίνω τι διαφορά έχει η πρόταση του κυρίου από τη λαϊκή ρήση οτι "ο πρώτος του χωριού είναι τελευταίος στην πόλη".

Ωραία λοιπόν, και δεν ανεβάζουμε μουσική στο ιντερνετ, τι κάνουμε? Στέλνουμε demo σε μεγάλες δισκογραφικές με στόχο να μας χώσουν να κάνουμε κανα playback σε κάποιο reality, παίζουμε σε τοπικά μπαρ με κοινό τους φίλους μας, υπογράφουμε σε μικρό label με προσβλητικούς όρους ή απλά ντυνόμαστε σαν ροκ σταρς για να δηλώσουμε την παρουσία μας?

Προφανώς και κάνει λάθος στην ανάλυσή του : το facebook και το myspace ΔΕΝ ειναι χώρος για μουσικούς, αλλά για social networking, η μουσική δεν έχει καμμία δουλειά εκεί μέσα ή μάλλον λειτουργεί με το ίδιο άχαρο αποτέλεσμα που δίνει μια photoshop-αρισμένη φωτογραφία μας, ως προσωπικό προσόν στο ρόλο προσέλκυσης (ψιτ, είμαι μουσικός=γαμάτος).

Ακολουθώντας την τοποθέτησή του θα συμπεραίναμε οτι όμοια δεν θα είχε θέση στο διαδίκτυο η δημοσίευση μιας επιστημονικής εργασίας, γιατί θα συνωστιζόταν ανάμεσα σε άλλα προϋπάρχοντα (και μεγαλύτερα) επιτεύγματα, αλλά γνωρίζουμε οτι δεν είναι καθόλου έτσι τα πράγματα.

 

[matawan]

Απλα μια επισημανση... Ο κυριος Burnett μιλαει εχοντας μια καλη εικονα για το τι συμβαινει στις ΗΠΑ, οποτε ισως να μην εχει και πολυ νοημα η γενικευση...

 

[marathon]

Ανταπαντώ ότι δεν υπάρχει "παγκόσμιο γούστο" αλλά ακόμη και αν υπήρχε, δεν ξέρω γιατί θα μας ενδιέφερε να του απευθυνθούμε.

Και όμως τώρα που το ξανασκέφτομαι...μας ενδιαφέρει και υπάρχει παγκόσμιο γούστο.

Θα σου δώσω ένα παράδειγμα (και όλοι μπορούμε να το αναγάγουμε και στα μουσικά δρώμενα).

Έχω ένα φίλο Illustrator που κάνει Photoshopατζίδικες δουλειές για τη διαφήμιση.

Έχει γραφτεί στο IStock Photo

http://www.istockphoto.com/

Η λογική εκεί γρήγορα-γρήγορα είναι ότι πουλάς φτηνά τις φωτογραφίες σου, και κάποιος τις αγοράζει επίσης φτηνά.

Μία από τις φωτογραφίες του κινείται ιδιαίτερα τον τελευταίο χρόνο και του αποφέρει πάνω από 600$ / μήνα στη κάρτα του...(νόμιμα και αφορολόγητα)....

Τελικά, νομίζω, υπάρχει "παγκόσμιο γούστο".

 

[Trolley]

Απλα μια επισημανση... Ο κυριος Burnett μιλαει εχοντας μια καλη εικονα για το τι συμβαινει στις ΗΠΑ, οποτε ισως να μην εχει και πολυ νοημα η γενικευση...

Ελπίζω ότι αυτή η τοποθέτηση δεν είναι μία προσπάθεια να υπαινιχθείς ότι στην Η.Π.Α. ισχύουν άλλα πράγματα από την Ελλάδα (π.χ.).

Και όμως τώρα που το ξανασκέφτομαι...μας ενδιαφέρει και υπάρχει παγκόσμιο γούστο.

Θα σου δώσω ένα παράδειγμα (και όλοι μπορούμε να το αναγάγουμε και στα μουσικά δρώμενα).

Έχω ένα φίλο Illustrator που κάνει Photoshopατζίδικες δουλειές για τη διαφήμιση.

Έχει γραφτεί στο IStock Photo

http://www.istockphoto.com/

Η λογική εκεί γρήγορα-γρήγορα είναι ότι πουλάς φτηνά τις φωτογραφίες σου, και κάποιος τις αγοράζει επίσης φτηνά.

Μία από τις φωτογραφίες του κινείται ιδιαίτερα τον τελευταίο χρόνο και του αποφέρει πάνω από 600$ / μήνα στη κάρτα του...(νόμιμα και αφορολόγητα)....

Τελικά, νομίζω, υπάρχει "παγκόσμιο γούστο".

Αυτό που κάνει ο φίλος σου δεν έχει καλλιτεχνικές αξιώσεις (πρώτον) και είναι το αντίστοιχο του ταχυφαγείου (δεύτερον). Συμφωνώ ότι αν κάποιος μπορεί να κάνει αυτές τις δύο παραδοχές για τη μουσική του/της, τότε ας τραβιέται στο εκάστοτε myspace.

δεν καταλαβαίνω τι διαφορά έχει η πρόταση του κυρίου από τη λαϊκή ρήση οτι "ο πρώτος του χωριού είναι τελευταίος στην πόλη".

Ωραία λοιπόν, και δεν ανεβάζουμε μουσική στο ιντερνετ, τι κάνουμε?

Το ίντερνετ είναι χρήσιμο μόνο με την προϋπόθεση που ανέφερα στη πρώτη μου τοποθέτηση. Αυτό εννοεί ο άνθρωπος. Δεν είναι το αντίστοιχο του "ο πρώτος στο χωριό είναι ο τελευταίος στη πόλη", αλλά το αντίστοιχο του "μη βάζετε τη μουσική σας σε cd-συλλογές με άλλους 500 με τους οποίους δεν έχετε τίποτε κοινό".

 

[Evilnye]

Αυτό που κάνει ο φίλος σου δεν έχει καλλιτεχνικές αξιώσεις (πρώτον) και είναι το αντίστοιχο του ταχυφαγείου (δεύτερον).

+1

Το ίντερνετ είναι χρήσιμο μόνο με την προϋπόθεση που ανέφερα στη πρώτη μου τοποθέτηση. Αυτό εννοεί ο άνθρωπος. Δεν είναι το αντίστοιχο του "ο πρώτος στο χωριό είναι ο τελευταίος στη πόλη", αλλά το αντίστοιχο του "μη βάζετε τη μουσική σας σε cd-συλλογές με άλλους 500 με τους οποίους δεν έχετε τίποτε κοινό".

Δεν πάει έτσι. Εγώ ακούω πολλά πράγματα στο myspace. Συνήθως τις περισσότερες μπάντες που με κάνουν προσθήκη και καμιά φορά αν πέσω και στη σελίδα κάποιου την ψάνχω κ από μόνη μου.

Είναι άλλος ένας πρακτικός τρόπος να έχεις τη μουσική σου στο ιντερνετ.

Δεν υπάρχει λόγος να το δαιμονοποιούμε.

 

[heart_attack]

Η μουσικη γενικα ειναι υποκειμενικο, ειναι θεμα γουστου. Οπου κ αν την ανεβασεις σιγουρα θα βρεις φιλους κ εχθρους.  Κ ναι το ιντερνετ ειναι ενα μεσο το οποιο μπορεις να προωθησεις τη δουλεια σου χωρις μεγαλο κοστος. Αρκει να τη προωθησεις εξυπνα. Πολλοι προερχομενοι απ το χωρο των δισκογραφικων εταιριων κατακρινουν το ιντερνετ διοτι πλεον βλεπουν οτι δεν εχουν μεριδα στη πιτα. Ομως για να σκεφτουμε τι εκβιασμους ειχαν οι καλλιτεχνες απο τις δισκογραφικες στη χρυση περιοδο της κυριαρχιας τους?

 

[marathon]

Αυτό που κάνει ο φίλος σου δεν έχει καλλιτεχνικές αξιώσεις (πρώτον) και είναι το αντίστοιχο του ταχυφαγείου (δεύτερον).

Και που το ξέρεις εσυ (και η Ευη που συμφωνεί...), έχετε δει δουλειά του ή απλά το φανταζεσαι? Στο κάτω κάτω και ο Robuchon είχε μαγειρεψει για ταχυφαγειο

 

[neeq]

Και που το ξέρεις εσυ (και η Ευη που συμφωνεί...), έχετε δει δουλειά του ή απλά το φανταζεσαι? Στο κάτω κάτω και ο Robuchon είχε μαγειρεψει για ταχυφαγειο

Συμφωνω με την ερωτηση ;D

Ειναι σιγουρα καλυτερο κατα τη δημιουργική διαδικασια να μην εμπλεκονται εμπορικοι παραμετροι. Αλλα από τη στιγμή που το εργο ολοκληρωθει, ποιος ο λόγος να μη βγει προς εμπορικη εκμεταλλευση?

Ή μαλλον ποιος ο λογος η εκμεταλλευση αυτη να αλλοιωσει την προγενεστερη δημιουργικη διαδικασια?

 

[Trolley]

Και που το ξέρεις εσυ (και η Ευη που συμφωνεί...), έχετε δει δουλειά του ή απλά το φανταζεσαι? Στο κάτω κάτω και ο Robuchon είχε μαγειρεψει για ταχυφαγειο

Αυτά είναι ασκήσεις ύφους.

Κανείς δεν ενσωματώνεται σε τέτοιο μηχανισμό διανομής χωρίς να έχει παραιτηθεί από τη πιθανότητα να καταξιωθεί καλλιτεχνικά - δεν έχει σχέση με το επίπεδο της δουλειάς του, αλλά με το είδος του κοινού που αποζητά. Ο καλλιτέχνης αποζητά τη προσωπική σχέση με το θεατή/ακροατή του. Οτιδήποτε άλλο είναι διαφήμιση.

Όσο για τον Robuchon (τον οποίο φυσικά δεν ξέρω), πρώτον δε θεωρώ τη μαγειρική ως καλλιτεχνική απασχόληση και δεύτερον μου αρέσουν τα fast food και θεωρώ όποιον επεμβαίνει στην ομαλή λειτουργία τους ως κάφρο.

 

[Evilnye]

Και που το ξέρεις εσυ (και η Ευη που συμφωνεί...), έχετε δει δουλειά του ή απλά το φανταζεσαι? Στο κάτω κάτω και ο Robuchon είχε μαγειρεψει για ταχυφαγειο

Το ξέρω επειδή γνωρίζω το σάιτ του φίλου σου και τα σχετικά του όπως και τον ρόλο που καλούνται να γεμίσουν.

Από τα λίγα που γνωρίζω για καλλιτεχνική φωτογραφία, οι φωτογραφίες που ανεβαίνουν εκεί δεν ανεβαίνουν με αυτό το σκοπό. Ανεβαίνουν για να χρησιμοποιηθούν ως στοκ σε οτιδήποτε μπορεί να έχει ανάγκη πχ ένα συμπαθές τοπίο, λουλουδάκια, εντυπωσιακές εικόνες με ήλιο κ ουράνια τόξα.

Άλλοι πάλι θεωρούν πως κ αυτά τέχνη είναι.

Υποσημείωση, τέτοιου τύπου site δεν έχουν καμία σχέση με το myspace σαν ρόλος και λειτουργία.

 

[RayDTutto]

Κανείς δεν ενσωματώνεται σε τέτοιο μηχανισμό διανομής χωρίς να έχει παραιτηθεί από τη πιθανότητα να καταξιωθεί καλλιτεχνικά

Αυτό δεν έχει σχέση με το αν το έργο ενός καλλιτέχνη είναι υψηλής καλλιτεχνικής αξίας. Πολλοί καλλιτέχνες είχαν παραιτηθεί από την πιθανότητα να αναγνωριστούν. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν καταξιώθηκαν πανηγυρικότατα μετά θάνατον.

Όσο για το αν ένας καλλιτέχνης αποζητά την προσωπική σχέση με τον θεατή, αυτό ΙΜΗΟ είναι μέρος της καλλιτεχνικής του παραγωγικής ανάγκης, αλλά δευτερεύον. Ο πρωτεύων λόγος είναι η εσωτερική ανάγκη να βάλει αυτό που βγαίνει από μέσα σε καμβά, χαρτί, μουσικό όργανο.

Άλλωστε το να παράγεις για το (οποιοδήποτε) κοινό πιο πολύ για εμπόριο μου κάνει παρά για τέχνη.

 

[skantzos]

δεν καταλαβαίνω τι διαφορά έχει η πρόταση του κυρίου από τη λαϊκή ρήση οτι "ο πρώτος του χωριού είναι τελευταίος στην πόλη".

Ωραία λοιπόν, και δεν ανεβάζουμε μουσική στο ιντερνετ, τι κάνουμε? Στέλνουμε demo σε μεγάλες δισκογραφικές με στόχο να μας χώσουν να κάνουμε κανα playback σε κάποιο reality, παίζουμε σε τοπικά μπαρ με κοινό τους φίλους μας, υπογράφουμε σε μικρό label με προσβλητικούς όρους ή απλά ντυνόμαστε σαν ροκ σταρς για να δηλώσουμε την παρουσία μας?

Προφανώς και κάνει λάθος στην ανάλυσή του : το facebook και το myspace ΔΕΝ ειναι χώρος για μουσικούς, αλλά για social networking, η μουσική δεν έχει καμμία δουλειά εκεί μέσα ή μάλλον λειτουργεί με το ίδιο άχαρο αποτέλεσμα που δίνει μια photoshop-αρισμένη φωτογραφία μας, ως προσωπικό προσόν στο ρόλο προσέλκυσης (ψιτ, είμαι μουσικός=γαμάτος).

Ακολουθώντας την τοποθέτησή του θα συμπεραίναμε οτι όμοια δεν θα είχε θέση στο διαδίκτυο η δημοσίευση μιας επιστημονικής εργασίας, γιατί θα συνωστιζόταν ανάμεσα σε άλλα προϋπάρχοντα (και μεγαλύτερα) επιτεύγματα, αλλά γνωρίζουμε οτι δεν είναι καθόλου έτσι τα πράγματα.

Έχεις δίκιο, και βέβαια ξεφεύγει και στο τέλος παραληρεί και εναντια στους Κινέζους, και βέβαια αν δεν υπήρχε το παλιοίντερνετ δε θα ξέραμε τώρα τις απόψεις του

Νομίζω όμως πως έχει ενδιαφέρον η συζήτηση γιατί πάντα οι μουσικοί έπρεπε να έρθουν σε επαφή με το κοινό με τα μέσα της εποχής (πανηγύρι, ραδιόφωνο, τηλεόραση, κλπ). Από την άλλη αν έχεις δει 100 συγκροτήματα στο myspace και δε σηκώθηκες από τον καναπέ, μάλλον δεν έγινε και κάτι ουσιαστικό.

Αυτό που έχει πραγματικά αλλάξει είναι ότι η προώθηση δε μπορεί πια να γίνεται και να βασίζεται σε δυο τρεις μουσικοκριτικούς και στα περιοδικά τους. Ευτυχώς κιόλας.

+1

 

[Jazzjoker]

Εγώ πάλι παρακολουθώ το θέμα κι έχω την άποψή μου αλλά για κάτι άλλο μου ήρθε να γράψω κι ελπίζω να μην πάει αλλού η κουβέντα. Έχω υπάρξει χρήστης του facebook (no more) και είμαι χρήστης του myspace. Την ταύτιση αυτών των δύο, δεν την καταλαβαίνω.

Νομίζω ότι όποιος τα βάζει στο ίδιο καζάνι και τα απορρίπτει συλλήβδην, απλώς δεν τα ξέρει αρκετά καλά.

 

[antonisg]

Φοβάμαι την τεχνολογία!

Βρε μπας και ανατιναχτεί η καφετιέρα όταν

πατήσω το κουμπί?

Το ίντερνετ ειναι του διαβόλου!

Όπως και η ραπτομηχανή , το σίδερο, ο ηλεκτρισμός

και οι τρίχες στο μου...εεεεεεεεε στη μασχάλη

 

[kostri]

Συμφωνώ με τον blue και θα ήθελα να σταθώ σε δύο ακόμα σημεία.

1.Δεν βρίσκω το λόγο να υποβαθμίζεται(ή να εκφυλίζεται) de facto η μουσική με την δημοσίευσή της στο ίντερνετ. Για να ισχύει αυτός ο ισχυρισμός θα πρέπει να υπάρχουν κάποια χαρακτηριστικά του μέσου τα οποία να δυσχεραίνουν την «σωστή» διακίνηση και ακρόαση της μουσικής. Δεν νομίζω πως υπάρχουν τέτοια, τουλάχιστον όσον αφορά το myspace.

2.Το ουσιαστικό πρόβλημα, κατά την γνώμη μου, βρίσκεται αλλού: Αν και οι περιηγητές του myspace είναι (θεωρητικά) ελεύθεροι να ακούσουν ό,τι θέλουν, επιλέγουν να ακούσουν τα ίδια πράγματα που προτείνονται από την πλειονότητα των ραδιοφωνικών/τηλεοπτικών σταθμών. Με άλλα λόγια, αν και υπάρχει σαφής αλλαγή των μέσων διάδοσης της μουσικής, η συμπεριφορά των ακροατών(αλλά και των μουσικών εν πολλοίς) παραμένει η ίδια. Αυτό είναι απογοητευτικό, τουλάχιστον για όσους ήλπισαν ότι η αυτονόμηση της διακίνησης της μουσικής θα κάνει πιο αδιαμεσολάβητη την σχέση ακροατών/μουσικών. Βεβαίως, το myspace βοηθάει νέους καλλιτέχνες που προσπαθούν να παρουσιάσουν κάτι λιγότερο radio friendly. Το ίδιο όμως έκαναν(και κάνουν) κάποια έντυπα και λίγοι(πολύ λίγοι πλέον..) ραδιοφωνικοί σταθμοί. Άρα δεν κάνει κάτι καινούργιο, διευκολύνει την επαφή μουσικών και υποψιασμένου κοινού.