Θα ήθελα να πω κι εγώ την εμπειρία μου επί του θέματος...
Πέρυσι το φθινόπωρο, όντας φαντάρος (όπου κάποιες αποφάσεις παίρνονται εν θερμώ...) αποφάσισα ότι δεν θέλω να ασχοληθώ με αυτό που σπούδασα (για την ιστορία θα πω ότι έχω πτυχίο Τεχνολογίας Ιατρικών Οργάνων και Master στα Ηλεκτρονικά) μιας και η μεγάλη μου αγάπη ήταν, είναι και θα είναι η μουσική και κατ' επέκταση η Μουσική Τεχνολογία.
Για να μη τα πολυλογώ, κατέφερα να ξεπεράσω πιο εύκολα από ότι πίστευα το "μεγάλο εμπόδιο" του να το ανακοινώσω στους δικούς μου. Φοβούμενος ένα πιθανό εγκεφαλικό και λόγια του στυλ "παιδί μου τινάζεις τις σπουδές σου στον αέρα","τόσα χρόνια πάνε χαμένα", "τι θα πει ο κόσμος" κλπ κλπ, τους το ανακοίνωσα και πήρα μια (πρωτοφανή για τους γονείς μου) πρωτοποριακή απάντηση από αυτούς: "...αν αυτό θα σε κάνει ευτυχισμένο, κάντο, αλλά θα χρειαστεί να υποστείς και το βάρος (βλέπε οικονομικό) της απόφασής σου...".
Oι επιλογές που είχα ήταν οι εξής:
1) Το ΤΕΙ του Ρεθύμνου: δυστυχώς ήμουν αρκετά μεγάλος για να αρχίσω μια σχολή από την αρχή και στα 4 χρόνια αυτά να ξανακάνω Μαθήματικο-φυσικο-γενικομαθήματα ενώ τελικά ο σκοπός μου ήταν άλλος...
2) Το SAE: ρώτησα και έμαθα ότι ήταν πολύ ακριβό και δεδομένου ότι τα έξοδα θα έπρεπε να τα καλύπτω σχεδόν εξολοκλήρου εγώ. Η λύση αυτή επίσης απορρίφθηκε...
3) Το ΙΕΚ ΑΚΜΗ: "Χμμ αυτή είναι η λύση!!!!" σκέφτηκα...
Κατέβηκα λοιπόν στην Αθήνα πέρυσι το Νοέμβριο για να ρωτήσω τι και πώς. Συνάντησα ένα παλιό συμφοιτητή μου ο οποίος είχε πάρει την ίδια απόφαση με μένα πριν 2 χρόνια και ήταν ήδη σπουδαστής εκεί, για να μου δώσει κάποιες συμβουλές. Ο φίλος μου αυτός σε γενικές γραμμές μου παρουσίασε πολύ θετικά τα πράγματα και μου είπε ότι "οι καθηγητές είναι καλοί, το περιβάλλον καλό κλπ κλπ". Μόλις τον ρώτησα όμως τις επαγγελματικές διεξόδους που μπορεί να έχει κανείς τελειώνοντας από εκεί, δεν είχε να μου δώσει μια σαφή απάντηση...
Πήγα στη συνέχεια στο ίδιο το ΙΕΚ και άρχισα να ρωτάω τι και πώς. Αυτό που μου έκανε πολύ κακή εντύπωση ήταν το γεγονός ότι μου είπανε:
"...αν μας δώσεις τα χρήματα πριν μπει ο νέος χρόνος, θα εξασφαλίσεις μια θέση στο γκρουπ του Φεβρουαρίου, μαζί με τα παιδιά που έχουν ήδη φοιτήσει το πρώτο εξάμηνο. Με τον τρόπο αυτό σιγουρεύεις τη θέση σου και αν πχ τα δίδακτρα αυξηθούν με το νέο έτος, εσύ δε θα υποστείς αυτή την αύξηση" (πρώτη ψυχρολουσία: καλά μόνο τα χρήματα τους νοιάζουνε; δε πρόλαβα καλά καλά να έρθω...)
Ρωτάω εύλογα εγώ: "μα καλά πώς θα παρακολουθώ μαθήματα αφού τα παιδιά που θα είμαστε μαζί θα είναι ήδη προχωρημένα κατά ένα εξάμηνο;"
Απάντηση: "...μα από ότι μου είπες, έχεις μια σχέση με τη μουσική τεχνολογία και δε θα έχεις πρόβλημα να προσαρμοστείς και να τους...προλάβεις" (δεύτερη ψυρολουσία: μα καλά όλα για τα λεφτά τα κάνουν;;;; )
"...Επίσης μπορείς να επιλέξεις ότι μάθημα θές, πχ μαθήματα που κάνουν στο τμήμα ηχοληψίας ή μαθήματα που κάνουν στο τμήμα μουσ. τεχνολογίας για να καλύψεις τις δικές σου ανάγκες..." (Αυτό μου φάνηκε πολύ άρπα-κόλλα λογική. Δηλαδή αν ήθελα και μερικά μαθήματα σκηνοθεσίας θα με άφηναν να τα κάνω? Πλάκα πλάκα και το μπαλέτο με ενδιαφέρει....)
Με τα πολλά, απογοητεύτηκα ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ από την κατάσταση αυτή...
Ο καιρός πέρασε από τότε, παρουσιάστηκε στη ζωή μου μια πολύ καλή επαγγελματική ευκαιρία (άσχετη και με τη μουσική αλλά και με αυτό που σπούδασα αλλά πολύ ενδιαφέρουσα) και με τη Μουσική Τεχνολογία έχω σχέση καθαρά ερασιτεχνική (με το αυθεντικό νόημα της λέξης...). Διαβάζω από ίντερνετ, μπαίνω στο NOIZ, βρίσκω ebooks και βελτιώνω μόνος μου το επίπεδό μου όσο μπορώ. Νιώθω ότι επέλεξα σωστά το να μη κάνω επάγγελμα αυτό που πραγματικά αγαπάω αλλά να το κρατήσω ανέπαφο από συμβιβασμούς και υποχωρήσεις. Πιστεύω ότι με τη δεδομένη ελληνική πραγματικότητα, ΔΥΣΤΥΧΩΣ ο χώρος αυτός δεν επιτρέπει και πολλά πράγματα (όχι τουλάχιστον όπως τα φαντάζομαι εγώ)...
ΥΓ Συγνώμη για το μεγάλο post... :lol:
.Τώρα με την Αθηνα τι γίνετε,για το ΑΚΜΉ γνωρίζει κανεις???και για ανάλογα σεμινάρια? :arrow:
