Λυπάμαι που σε ακούω έτσι απογοητευμένο ρε not_guilty. Δεν είναι έτσι βρε τα πράγματα. Με την άδειά σου' date=' επίτρεψε μου να σου κάνω μία νύξη: ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΚΗΝΗ, υπάρχει μόνο ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΚΗΝΗ.[/quote']
Συμφωνώ εν μέρη με το eyep. Η μουσική σκηνή είναι παγκόσμια αλλά αποτελείται από πολλά κομμάτια και το καθένα έχει τις επιρροές του.
Αναρωτηθήκατε ποτέ αν οι Ισλανδοί, οι Σουηδοί και όλοι όσους ανεφέρετε γουστάρουν ή όχι τα "παραδοσιακά" κομμάτια της χώρας τους;
Μιλάμε όλοι για την jazz, κάτι που σίγουρα δεν γεννήθηκε σ'αυτή την χώρα...και διαβάζω αρκετά σχόλια για το ότι δεν υπάρχουν αξιοσημείωτοι έλληνες jazzists ή έστω ότι και αν υπάρχουν δεν έχει σχηματιστεί αντίστοιχη σκηνή για να τους υποστηρίξει.
Πέραν των πισωμαχαιρωμάτων που, όπως σίγουρα όλοι ξέρετε, συμβαίνουν συνεχώς σ'αυτούς τους κύκλους (ιδίως με το ταμπεραμέντο του Έλληνα,που μην δεί κάποιον καλύτερο από αυτόν..) η ίδια η νοοτροπία που έχουμε για την μουσική είναι αυτή που λειτουργεί σαν τροχοπέδι.
Θα θέσω μερικά ερωτήματα απλά:
Γιατί έπρεπε να περιμένουμε τον Zappa ή τους surfάδες να χρησιμοποιήσουν το μπουζούκι; Ίσως να είχαμε νέα είδη μουσικής...αν πιάναμε κανά παραδοσιακό όργανο αντί για την ηλ. κιθάρα...και επειδή εδώ μέσα είναι γεμάτο κιθαρίστες και ξέρω ότι θα φάω κράξιμο, να πώ ότι μου φαίνεται λυπητερό όταν μπαίνω σε forum και διαβάζω από Αμερικανό πειραματιστή να γράφει "Θα έδινα και το δεξί μου χέρι για να βρώ έναν Έλληνα να μου μάθει μπουζούκι.."
Γιατί κράζουμε τόσο απερύφραστα τους ελληνικούς στίχους ή τα ελληνικά φωνητικά; (και αν βιαστείτε να πείτε ότι δεν το κάνετε, τότε είμαι σίγουρος ότι ο διπλανός σας το κάνει...αν δεν έχει Αγγλικούς στίχους..δεν αρέσει)
Γιατί προσκολυόμαστε τόσο στην τεχνική; Ας μην ξεχνάμε ότι η jazz και οι αντιπροσωποί της πάνω απ'όλα βάζουν το συναίσθημα. Οκ, η τεχνική υποδομή απαραίτητη..αλλά γιατί ξεκινάμε πάντα με αυτήν όταν υπάρχει ΕΝΤΟΝΟΤΑΤΗ έλλειψη μουσικού συναισθήματος;
Και στο κάτω κάτω της γραφής ρε παίδες, γιατί δεν κοιτάμε και λίγο γύρω μας; Ίσως ο τυπάς που κράζουμε γιατί έκανε το ένα και δεν έκανε το άλλο, γιατί ακούει το ένα και όχι το άλλο...γιατί παίζει έτσι και όχι αλλιώς...ίσως να έχουμε να μάθουμε κάτι απ'αυτόν.
Και να κλείσω με αυτό, το μεγάλο λάθος σ'αυτή την χώρα είναι ότι όλοι γκρινιάζουμε...και μένουμε εκεί. Καθόλου λύσεις.
Ρίχτε τις τιμές στα studio να μπούνε νέα παιδία να γράψουνε,
ακούστε και κάτι που μπορεί να σας φαίνεται πειραματικό, extreme, μη μουσικό ή οτιδήποτε..στο κάτω κάτω της γραφής τί ορίζεται ως μουσική και από ποιόν;
Αντί να θαυμάζετε κόσμο και μουσικούς...προσπαθήστε να τους ξεπεράσετε με έναν απλούστατο τρόπο, με το να μην έχετε καμία σχέση μουσικά (άλλο μεγάλο λάθος, τα πρότυπα)
Αν είμαι ουτοπικός δεν πειράζει, αγαπώ την μουσική και δεν παίζει ρόλο αν την καταλαβαίνω ή αν ξέρω τα 4/4 ή τα 5/3...τα majore ή το τάδε solo απ'έξω..και σίγουρα δεν παίζει ρόλο η ηλικία, μόνο το αυτί.
Μουσικός είναι κάποιος που δεν έχει ξεχάσει να ακούει με την καρδία του και να κρατά το μυαλό του ανοιχτό..για οτιδήποτε.
(χειροκρότημα!
)
