Ας πω κι' εγώ μερικά ακόμα.
Λοιπόν, η κιθάρα ήρθε στα χέρια μου πριν ενάμιση χρόνο περίπου από τον Superfunk με μέτριο προς χαμηλό action (και τέλειο intonation). Λίγους μήνες μετά, ήθελα να πάω για setup τη fender μου, η οποία μου είχε έρθει από εξωτερικό και όσο καλό setup και να χε κάνει εκεί το μαγαζί, μόνο και μόνο από το δεκαήμερο της μεταφοράς είχε σίγουρα αλλάξει. Σημειώνω ότι από setup τότε ήμουν παντελώς άσχετος (πριν καμιά 20ριά μήνες απέκτησα την πρώτη μου ηλεκτρική).
Αφού θα πήγαινα τη fender, σκέφτηκα να πάω και στον ίδιο μάστορα (πολύ γνωστός) και τη
Gibson. Μου είπε ότι τη δεύτερη θα τη σετάριζε με ένα σχεδόν συμβολικό ποσό (15 ευρώ αν θυμάμαι καλά). Με ρωτάει πώς τη θες; Ε, του λέω, ξέρω γω, όπως σου ακούγεται και σου έρχεται εσένα καλύτερα- μόνο να μην τρίζει.
Ε, την κατέβασε πολύ- πολύ χαμηλά. Το καλό είναι ότι η κιθάρα μπορεί να παίζει με εξαιρετικά χαμηλό action χωρίς να τρίζει καθόλου (ούτε ακουστικά). Το κακό είναι ότι τα bends, ειδικά μετά το 12το τάστο είναι δύσκολα. Πολύ καλά έκανε ο longshadow και ανέβασε το action στα καντίνια.
Το nut που φοράει τώρα είναι brass. Υπάρχει το δικό της το original αλλά το κακομοίρικο έχει φαγωθεί αρκετά και θέλει ένα shim για να μπορέσει να χρησιμοποιηθεί. Σκέφτομαι να το αλλάξω με ένα κοκάλινο.
Οι mini humbuckers στην Les Paul προέκυψαν από την...Epiphone. Όταν η
Gibson εξαγόρασε την εταιρεία, βρήκε ένα στοκ με καμιά χιλιαριά minis και για να μην της μείνουν στο χέρι, σκέφτηκε να βγάλει μια les paul με minis. Και εγένετο deluxe. Όταν βγήκε στοίχιζε περί το 20% λιγότερο από μια standard. Πολλοί αγόραζαν την deluxe και τη ρουτάριζαν για humbuckers. Έτσι είχαν μια standard με χαμηλότερο κόστος. Τέτοιες μπορείς να βρεις πολλές γύρω στο 1500άρικο (από Αμέρικα πάντα). Για μια goldtop αυτής της περιόδου με τους original μαγνήτες της, μια fair τιμή είναι τα 2100- 2600 ευρώ, ανάλογα την κατάστασή της, το πόσο original είναι τα parts της, το πόσο χρυσό έχει παραμείνει το χρυσό της χρώμα (δεν έχει δηλαδή παραπρασινίσει) κοκ. Τώρα το αν αξίζει να δώσεις αυτά τα λεφτά για μια κιθάρα 30 ετών και βάλε, από το να πάρεις μια καινούρια historic...είναι μια άλλη κουβέντα.
Έψαξα λίγο ακόμα και είδα ότι οι mini που βγάζει τώρα οι
Gibson είναι αρκετά διαφορετικοί. Πιο "σκληροί", με υψηλότερο output και πιο high gain oriented (βλέπε firebird). Γενικά, αν μπορείς να απομονώσεις το καλύτερο κομμάτι αυτής της κιθάρας είναι όντως οι μαγνήτες της (συμφωνώ με τον long ότι ειδικά ο neck ακούγεται σούπερ).
Βάζω ένα κλιπάκι που είχα ηχογραφήσει πέρυσι τον Οκτώβρη, με ένα expandora overdrive, στο καθαρό κανάλι ενός koch studiotone. Το παίξιμο είναι επιεικώς μέτριο (ε, κάποια βελτίωση έχω σημειώσει από τότε ). Είναι όμως κι' αυτό κάπως ενδεικτικό του ήχου της.
Τα όργανα δεν είναι για να μένουν σε ντουλάπες, ντιβανοκασέλες, θήκες κλπ. Η αξία τους είναι χρηστική. Μια
Gibson Deluxe που δεν την παίζει κανένας δεν είναι κιθάρα, είναι ένα κομμάτι ξύλο με χορδές.
Στο επόμενο noiz live, πολύ θα χαρώ να την πάρει κάποιος και να παίξει μ' αυτή στη σκηνή. Λίγες μέρες πριν να επικοινωνήσει μαζί μου και δεν έχω κανένα πρόβλημα να του τη δώσω.
mext01_1.mp3