- Μηνύματα
- 1,233
- Πόντοι
- 223
Να ξεκινήσω λέγοντας ότι με τον ήχο του Slash (και όχι μόνο, προφανώς) μεγάλωσα με έμαθα να λατρεύω τον ήχο (και την εμφάνιση) μιας Les Paul και ο ήχος του της καλής εποχής των G'n'R είναι για εμένα σημαδιακός.
Από την διάλυση της μεγάλης μπάντας και μετά, είχα στη συλλογή μου και άκουγα περιστασιακά το It's 5 o'clock somewhere (Slash's Snakepit) και μετά βεβαίως είχα χάσει τα καλλιτεχνικά του ίχνη. Εκείνη η μπάντα που έκανε στο ενδιάμεσο (Velvet Revolver) , δεν μου είπε ποτέ τίποτα ιδιαίτερο, οπότε ούτε είχα σοβαρές προσδοκίες για την solo του καριέρα.
Το Slash του 2010 το βρήκα μετριότατο, μια εμπορικότατη προσπάθεια με την συνδρομή διάφορων (και ποικίλης ποιότητας) καλλιτεχνών, με σκοπό να διευρύνει το ακροατήριο / πελατολόγιό του. Μερικά αξιόλογα πράγματα, μερικά νέα και ενδιαφέροντα, μερικά απαράδεκτα. Ως εκ τούτου, ούτε με το επόμενο (Apocalyptic Love ) ασχολήθηκα καθόλου.
Μέχρι που προχτές, από ένστικτο και με μια "ας του δώσω μια ακόμα ευκαιρία, για χάρη του παρελθόντος" διάθεση, πήρα το World on Fire.
Ομολογώ εντυπωσιάστηκα.
Τρομερά δεμένη μπάντα, δουλεμένες συνθέσεις, νέες ιδέες, αρκετό υλικό για να μην κλαίω τα λεφτά μου, και διαολεμένο παίξιμο κιθάρας. Για την ακρίβεια, την κιθάρα που παίζει ο Slash σε αυτό το άλμπουμ, από τεχνική άποψη, ΟΥΔΈΠΟΤΕ σε εποχή G'n'R είχε παίξει κατά τη γνώμη μου.
Βασικά σκέφτομαι ότι πρέπει να βρω και το Apocalyptic Love και να το ακούσω. Επίσης εντυπωσιάζομαι από το γεγονός ότι όλα αυτά τα χρόνια, ανάμεσα και σε άλλα πράγματα, ο Saul βρήκε την αποφασιστικότητα να δουλέψει την τεχνική και την σύνθεσή του, τρομερά δύσκολο αν σκεφτείς το πού έφτασε, το περιβάλλον του εκεί που ζει, κλπ.
Θα ποστάρω και 2 live κομμάτια, ένα από το World on Fire και ένα από το προηγούμενο, που, ναι, εντάξει, πρέπει να βρω άμεσα.
http://www.youtube.com/watch?v=bu_sMqZyOTg
Γνώμες, ιδέες, απόψεις, ποστάρετε ελεύθερα.
Από την διάλυση της μεγάλης μπάντας και μετά, είχα στη συλλογή μου και άκουγα περιστασιακά το It's 5 o'clock somewhere (Slash's Snakepit) και μετά βεβαίως είχα χάσει τα καλλιτεχνικά του ίχνη. Εκείνη η μπάντα που έκανε στο ενδιάμεσο (Velvet Revolver) , δεν μου είπε ποτέ τίποτα ιδιαίτερο, οπότε ούτε είχα σοβαρές προσδοκίες για την solo του καριέρα.
Το Slash του 2010 το βρήκα μετριότατο, μια εμπορικότατη προσπάθεια με την συνδρομή διάφορων (και ποικίλης ποιότητας) καλλιτεχνών, με σκοπό να διευρύνει το ακροατήριο / πελατολόγιό του. Μερικά αξιόλογα πράγματα, μερικά νέα και ενδιαφέροντα, μερικά απαράδεκτα. Ως εκ τούτου, ούτε με το επόμενο (Apocalyptic Love ) ασχολήθηκα καθόλου.
Μέχρι που προχτές, από ένστικτο και με μια "ας του δώσω μια ακόμα ευκαιρία, για χάρη του παρελθόντος" διάθεση, πήρα το World on Fire.
Ομολογώ εντυπωσιάστηκα.
Τρομερά δεμένη μπάντα, δουλεμένες συνθέσεις, νέες ιδέες, αρκετό υλικό για να μην κλαίω τα λεφτά μου, και διαολεμένο παίξιμο κιθάρας. Για την ακρίβεια, την κιθάρα που παίζει ο Slash σε αυτό το άλμπουμ, από τεχνική άποψη, ΟΥΔΈΠΟΤΕ σε εποχή G'n'R είχε παίξει κατά τη γνώμη μου.
Βασικά σκέφτομαι ότι πρέπει να βρω και το Apocalyptic Love και να το ακούσω. Επίσης εντυπωσιάζομαι από το γεγονός ότι όλα αυτά τα χρόνια, ανάμεσα και σε άλλα πράγματα, ο Saul βρήκε την αποφασιστικότητα να δουλέψει την τεχνική και την σύνθεσή του, τρομερά δύσκολο αν σκεφτείς το πού έφτασε, το περιβάλλον του εκεί που ζει, κλπ.
Θα ποστάρω και 2 live κομμάτια, ένα από το World on Fire και ένα από το προηγούμενο, που, ναι, εντάξει, πρέπει να βρω άμεσα.
http://www.youtube.com/watch?v=bu_sMqZyOTg
Γνώμες, ιδέες, απόψεις, ποστάρετε ελεύθερα.
