Μάριος Παραδείσης - ΕΦΑΓΕΣ Χ -

[ndnikola]

Προσπερνώντας το δίλημμα 'θα πουλούσες την ψυχή σου στο διάολο για 1.000.000€' ( ;D), θα εστιάσω στο παρακάτω σημείο :

Κατά τη γνώμη μου , τα παραγωγικά αίτια της βούλησης που ώθησαν έναν καλλιτέχνη σε μια σύνθεση, αντικειμενικά δεν μπορεί να είναι γνωστά στο ευρύ κοινό (και ούτε έχουν σημασία κατά τη γνώμη μου- εκτός αν είσαι Ιστορικός της Τέχνης).

Δεν χρειάζεται να είσαι ιστορικός της τέχνης για να καταλάβεις εαν κάτι είναι πηγαίο ή επιτηδευμένα αποχαυνωτικό, κι εδώ (για μένα) είναι η ουσία: ένα κομμάτι το οποίο θα ακούσεις, είναι αναμφισβήτητο ότι (μέσω μιας διεργασίας που ζορίζομαι ακόμη να καταλάβω, πολλώ μάλλον δε να εξηγήσω) καταλαμβάνει ένα memory block στον εγκέφαλό σου. Σε ακροατές-αποδέκτες που έχουν εκπαιδεύσει τον εαυτό τους κατάλληλα, ώστε να ξέρουν να καθαρίζουν το cache, το σαχλό περνά στο ντούκου, αλλά σε άλλους όχι.
Συνεπώς, (κατά την γνώμη μου πάντα) αποτελεί τεράστια ευθύνη ενός καλλιτέχνη (δημιουργού κατά συντριπτικό ποσοστό ευθύνης, για να μην παρεξηγηθώ από τους παίκτες που δικαίως κερδίζουν το ψωμί τους από αυτό) απέναντι στο κοινό του, το τί μηνύματα θέλει να τους στείλει, και τί μηνύματα εν τέλει θα πάρουν από το έργο του. Όταν λοιπόν ο κόσμος καίγεται, και το κοινό βρίσκεται στις πίστες και τραγουδά 'σφύριξα κι έληξες', δεν θεωρώ ότι είναι μικρό το κακό, αφού όπως λές 'πέρασε καλά' (δεύτερο disclaimer: φυσικά δεν χρειάζεται να το γυρίσουμε όλοι στο στρατευμένο πολιτικό τραγούδι, αλλά ελπίζω να είναι ξεκάθαρο ότι είναι κυρίως ζήτημα τρόπου και όχι σκοπού).

Σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ πως η (ίσως 'απαίδευτη') πλειοψηφία καταλαβαίνει τα μηνύματα μόνο με έναν συγκεκριμένο τρόπο (του σφυροκοπήματος 4-ρεφραίν-συνεχόμενα 'σκυλάδικης' λογικής): είναι λάθος να τους υποτιμούμε και να θεωρούμε ότι διαφορετικά 'δεν θα το πιάσουν'. Για να μην παρεξηγηθώ, δεν αντιλέγω στην λογική της μουσικής ώς μέσο διασκέδασης, απλώς δεν χρειάζεται να τα ισοπεδώνουμε όλα, φοβούμενοι ότι λίγο νόημα 'θα αλλοιώσει τη γεύση'.

Τέλος, δεν καταλαβαίνω τι σχέση έχει αυτό

Γενικά σε όλες τις εκφάνσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας, καλό είναι να

έχουμε ένα πρόγραμμα στην πορεία μας , μια στρατηγική,  αλλά πάντα υπάρχει και ο αστάθμητος παράγοντας που μπορεί να αλλάξει τα πράγματα. Εκεί καλό θα ήταν να μπορούμε να προσαρμοζόμαστε και να επανασχεδιάζουμε.

με αυτά που έγραψα, εκτός εαν εννοείς (παραφράζω επίτηδες, για να επιβεβαιώσω ότι κατάλαβα/παρεξήγησα σωστά ;D) ότι 'καλές οι καλλιτεχνικές ηθικές αρχές, αλλά όταν πέσει ο παράς καλό είναι να τις ξεχνάς'.

 

[LK]

Θα είμαι σύντομος.

Καταρχάς καταλαβαίνω ακριβώς τι θέλεις να πεις και ποια είναι η θέση σου (το λέω για να μην είσαι τόσο αναλυτικός και σε κουράζω  , εκτός αν δεν βαριέσαι να γράφεις- εγώ λίγο βαριέμαι ;D ;D).

Δεν υποτιμώ κανέναν , αλλά η μουσική ΔΕΝ έχει σε όλους την ίδια επίδραση. Το τι «γεμίζει την ψυχή» του καθενός διαφέρει κατά περίπτωση. Μπορεί να χρησιμοποιεί κάποιος τη μουσική όντως μόνο ως διασκέδαση , να μην τον ενδιαφέρουν όλα αυτά που αναλύουμε. Μπορεί να έχει βρει τρόπο να καλύψει τις πνευματικές – υπαρξιακές ανάγκες του με άλλο μέσο.

Όσον αφορά αυτό:

Τέλος, δεν καταλαβαίνω τι σχέση έχει αυτό  με αυτά που έγραψα, εκτός εαν εννοείς (παραφράζω επίτηδες, για να επιβεβαιώσω ότι κατάλαβα/παρεξήγησα σωστά ;D) ότι 'καλές οι καλλιτεχνικές ηθικές αρχές, αλλά όταν πέσει ο παράς καλό είναι να τις ξεχνάς'.

Μπορεί να σου παρουσιαστεί στην πορεία μια άλλη διάσταση των πραγμάτων , που αρχικά δεν ήταν στα σχέδια σου ή ούτε καν τη σκέφτηκες.

Αν αυτή η νέα ευκαιρία συνοδεύεται και από «τον παρά»,  δεν είναι κακό.

Αν θες να το επεκτείνω, αν  «ο παράς» ήταν το μοναδικό σου κίνητρο , για να "αρπάξεις" τη νεά ευκαιρία, πάλι δεν βρίσκω κάπου το κακό.

Αν τέλος εσύ θεωρείς τον παρά, ως απλή/ εύλογη αντιπαροχή του έργο σου  , το οποίο δεν είχε αρχικό κίνητρο αυτόν (τον παρά), αλλά μόνο την καλλιτεχνική σου έκφραση και πάλι δεν  βρίσκω απολύτως τίποτα κακό.

 

[ndnikola]

Καταρχάς καταλαβαίνω ακριβώς τι θέλεις να πεις και ποια είναι η θέση σου (το λέω για να μην είσαι τόσο αναλυτικός και σε κουράζω  , εκτός αν δεν βαριέσαι να γράφεις- εγώ λίγο βαριέμαι ;D ;D).

Κάθε άλλο: παρότι δεν θέλω να σε πιέζω να συνεχίσεις την κουβέντα, ο σκοπός μου είναι εν μέρει και το να αραδιάσω τις σκέψεις μου, με βοηθά να καταλαβαίνω καλύτερα και ο ίδιος τι πιστεύω τελικά (;D). Μπορείς και να μην απαντήσεις, δεν θα παρεξηγηθώ (ίσα ίσα, ο τελεφτέοσ που πσοτάριε έχι πάντα δίκιο).

Δεν υποτιμώ κανέναν , αλλά η μουσική ΔΕΝ έχει σε όλους την ίδια επίδραση. Το τι «γεμίζει την ψυχή» του καθενός διαφέρει κατά περίπτωση. Μπορεί να χρησιμοποιεί κάποιος τη μουσική όντως μόνο ως διασκέδαση , να μην τον ενδιαφέρουν όλα αυτά που αναλύουμε. Μπορεί να έχει βρει τρόπο να καλύψει τις πνευματικές – υπαρξιακές ανάγκες του με άλλο μέσο.

Δεν αντιλέγω ως προς τον διαφορετικό ρόλο της μουσικής για τον καθένα. Φοβάμαι απλώς, ότι η αισθητική του 'σκυλάδικου' (σε παλιότερο post του ο sfaku την είχε περιγράψει με περισσότερη ακρίβεια) έχει επίδραση σε όλους, ανεξάρτητα από τον λόγο για τον οποίο την ακούν - και εκεί αναγνωρίζω τις ευθύνες στον καλλιτέχνη-δημιουργό.

Όσον αφορά αυτό: Μπορεί να σου παρουσιαστεί στην πορεία μια άλλη διάσταση των πραγμάτων , που αρχικά δεν ήταν στα σχέδια σου ή ούτε καν τη σκέφτηκες.

Θέλω να πιστεύω (χωρίς να θέλω να ακουστώ πομπώδης) ότι οι ηθικές μου αρχές είναι βαθύτερα χαραγμένες μέσα μου από οποιαδήποτε ανάγκη και στρατηγική βιοπορισμού, το αντίθετο θα με έκανε να αισθάνομαι ότι βρίσκομαι στα όρια της σχιζοφρένειας. Σχετικά με το υπόλοιπο της παραγράφου (που δεν παρέθεσα): ουδέποτε αντιτέθηκα στο να σου δίνεται η ευκαιρία να πληρωθείς -και αδρά, γιατί όχι?- για το καλλιτεχνικό σου πόνημα (προσωπικά πληρώνομαι κανονικότατα ως εκτελεστής - ή 'εκτελεστής' αν προτιμάς, δίχως να έχω αυταπάτες για το impact του όλου εγχειρήματος). Απλώς δεν θεωρώ ηθικά σωστό το να υποτιμάς το ακροατήριό σου για να πετύχεις τους οικονομικούς σου στόχους.

 

[audiokostas]

- Σου άρεσε;

- Να σου πω....Το είδος της συγκεκριμένης μουσικής δεν με αφήνει απλώς αδιάφορο αλλά το απεχθάνομαι. Κυρίως αυτό που εκπροσωπεί. Από την άλλη αρέσει σε χιλιάδες και λόγος δεν μου πέφτει. Ο καθείς με την κολοκυθόπιτά του.

-Έλα ρε πουρέ, ξεκόλλα. Για πλάκα έγινε το σουξεδάκι.

- Κατ' αρχήν να πω ότι για το είδος του, όντως το κόβω για μια χαρά χιτάκι. Εχω κάποιες παρατηρήσεις αλλά στο θέμα πλάκα που λες, όντως κολλάω.

- Δεν εκπλήσσομαι ...

- Κολλάω ρε συ γιατί από τη μία αν το κάνεις για ευτελισμό δεν πρέπει να ξεχνάς ότι πρόκειται για μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων που εκπροσωπούνται από αυτό το είδος. Δε νομίζω να ήθελες να συνέβαινε το ίδιο για τις δικές σου μουσικές προτιμήσεις

- Μπα. Ξέρω τι και γιατί μου αρέσει και δεν έχω τέτοια κολλήματα.

- Καλά. Κάτσε να μπει thread από hater και θα σε δω τότε. Από την άλλη όμως που λές αν το κάνεις ως παρωδία, θέλω να μου δείξεις που παρωδείται το ζήτημα. Δεν το κατάλαβα (εξαιρουμένων κάποιων υποθέσεων που έκανα) ότι συνέβαινε κάτι τέτοιο.

- Δηλαδή δεν θα το σχολιάσεις;

- Ισα, ίσα. Μου άρεσε αυτό που λέει ότι δεν έχει ο δημιουργός. Η φωνή. Πατάει τονικά σωστά και με αυτοπεποίθηση και το timing της είναι μια χαρά. Και η χροιά συμπαθέστατη. Μακάρι να χαν και κάποιοι επαγγελματίες το ίδιο. Την ελαφρά (και πετυχημένη) "ψιλογύφτικη" προφορά την αποδίδω στην παρωδία.

Στο ρεφρεν σαν να αδειαζε λίγο ο χώρος πάνω από τα ακουστικά μου και να επικεντρωνόταν στα άκρα. Αλλά αυτό διορθώνεται. Τα σύνθια είναι όλα τα λεφτά λουλούδια και το mix με τα διάφορα είδη, είχε την πλάκα του.

- Άρα κρυφογούσταρες δισκοίλιε;

- Χιτάκι μπορεί να γίνει χαλαρά. Και για την πλάκα, το αντέχω να ακούσω ένα στο noiz. Μέχρι εκεί.&-

Tsotirη είσαι ίνδαλμα.  ;D

Jolana το μπασάκι; Κάτι Γιαπωνέζικα (και συχνά κοντόλαιμα) και Ιταλικά ήταν έτσι. Για Burns δεν το κόβω.....

 

[sfaku]

+1 στους δύο άνωθεν κους Μοδεράτορας

 

[LK]

@ ndnikola

Ορμώμενος από αυτό:

Απλώς δεν θεωρώ ηθικά σωστό το να υποτιμάς το ακροατήριό σου για να πετύχεις τους οικονομικούς σου στόχους.

Αν κατάλαβα επαρκώς, η ένσταση σου κυρίως δεν αφορά τόσο το είδος μουσικής (που φυσικά και γι’ αυτό ενίστασαι  ;D), όσο στο ότι κάποιος μολονότι ΔΕΝ γουστάρει κάτι καλλιτεχνικά , το κάνει μόνο και μόνο για τα φράγκα (AKA «τον παρά»)- υποτιμώντας το ακροατήριό του.

Δεδομένου ότι, αν όντως γουστάρει αυτό το είδος στην πραγματικότητα , ΔΕΝ υποτιμά κανένα κοινό, κάνει (δημιουργεί) αυτό ακριβώς που του αρέσει, τίποτα λιγότερο, τίποτα παραπάνω.

Στο σημείο αυτό έχω την εξής παρατήρηση (γι’ αυτό και έκανα λόγο για «παραγωγικά της βούλησης αίτια» σε προηγούμενο post και πόσο δύσκολο είναι αυτά να διαγνωστούν.)

Ακόμα και στην περίπτωση της «ομολογίας» του OP  ;D, “Ναι το έκανα για πλάκα», δεν μπορώ εγώ να θεμελιώσω πλήρη απόδειξη (ότι όντως το έκανε για πλάκα- δικονομική αρχή  ;D). Εδώ καλείται ο «δικαστής της ουσίας» (δηλαδή ο Ανέστης  ;D), να διαγνώσει αν όντως αυτή η πρόθεση υπήρχε και εν συνεχεία να του καταλογίσει την πράξη.

Μπορεί (πράγματα που θα εξετάσει ο Ανέστης  ;D), να το γούσταρε πραγματικά αυτό το είδος ο OP, και να είπε: «κάτσε ρε συ, στο noiz το ανεβάζω.» «Ξέρω ότι η πλειοψηφία του .noiz δεν αρέσκεται σε τέτοια ακούσματα.» «Μήπως θα ήταν μια καλή άμυνα (πισινή), να πω ότι το έκανα για πλάκα , για να αποφύγω τυχόν χειρότερα».

Θα βοηθήσω τον Ανέστη στην επί της ουσίας κρίση του, επ' αυτού, παραθέτοντας αυτό  ;D:

Δεν περίμενα θετικά σχόλια, με εξέπληξες ευχάριστα!  

Εν πάσει περιπτώσει, προφανώς αστειεύομαι και με την ανοχή του OP (ας με συγχωρέσει)  .

Θέλω όμως να θέσω σοβαρά το ερώτημα:

Ξέρει κανείς (είναι απόλυτα σίγουρος)  αν όντως π.χ. o Φοίβος, γουστάρει πραγματικά το

είδος που γράφει (άρα δεν τίθεται θέμα – δεν πάει καταρχάς για τα φράγκα, έτσι εκφράζεται καλλιτεχνικά)  ή αν όντως, υποτιμώντας το κοινό του για τα φράγκα, το κάνει αυτό;  

Εσύ Νίκο, λές ότι μπορείς να διαγνώσεις τις προθέσεις ενός καλλιτέχνη. Εγώ λέω ότι δεν μπορώ.  

 

[marathon]

Ξέρει κανείς (είναι απόλυτα σίγουρος)  αν όντως π.χ. o Φοίβος, γουστάρει πραγματικά το

είδος που γράφει (άρα δεν τίθεται θέμα – δεν πάει καταρχάς για τα φράγκα, έτσι εκφράζεται καλλιτεχνικά)  ή αν όντως, υποτιμώντας το κοινό του για τα φράγκα, το κάνει αυτό; 

....λιγοάσχετο...

άκουγα πριν λίγο τη προσωπική μουσική του Dominic Miller (session κιθαρίστα του Sting), που είναι κλασσική μουσική...

 

[audiokostas]

άκουγα πριν λίγο τη προσωπική μουσική του Dominic Miller (session κιθαρίστα του Sting), που είναι κλασσική μουσική...

Και εγώ έφαγα φασόλια με ρέγγα.....

 

[marathon]

Και εγώ έφαγα φασόλια με ρέγγα.....

πάλι καλά...

 

[audiokostas]

πάλι καλά...

true...

 

[John Goumis]

 Ως ένας από τους τελευταίους τοποθετηθέντες, τα ποστ του κύριου LK με αντιπροσωπεύουν πλήρως και 100% σε σημείο που δεν έχει νόημα να τα κάνω παράθεση και να γράψω από κάτω +1, +2 κ.τ.λ. Εξουσιοδοτώ λοιπόν τον άνωθεν κύριο να με εκπροσωπεύσει πλήρως εφεξής σε τούτη την ανταλλαγή απόψεων εδώ στο νόιζ.  ;D

Κύριοι Μοδεράτορες, αγαπητέ κύριε συνήγορε, αξιότιμα μέλη του νόιζ.  

Ο φίλτατος Μάριος μας παρουσίασε ένα κομμάτι του, που έφτιαξε με μάλλον  χιουμοριστική διάθεση. Όλοι συμφωνούμε ότι πρόκειται για άρτιο για το είδος του κομμάτι. Πριν συνεχίσουμε να επεκτείνουμε το θέμα σε πολιτιστικο-κοινωνικό επίπεδο θα ήθελα να σταθώ σε κάτι.

Ξεχάστε τη μουσική και το μουσικό μέρος. Ο ΟP τί έκανε στην ουσία? Ο OP ζει σε ένα περιβάλλον. Από το περιβάλλον αυτό δέχεται κάποια ερεθίσματα, τα οποία δεν τα διαμορφώνει αυτός, αυτά τα ερεθίσματα είναι που διαμορφώνουν την εικόνα που έχει για το περιβάλλον που ζει. Από αυτό το περιβάλλον λοιπόν ο OP εισάγει κάποια από αυτά τα δεδομένα. Ο εγκέφαλός του και οι ικανότητές του τα περιεργάζεται με σκοπό να δημιουργήσει ένα αποτέλεσμα - εκροή το οποίο όπως προκύπτει κατα τη γνώμη μου φαίνεται να έχει το απόλυτο Feedback για το περιβάλλον στο οποίο ζει. Αυτό το επιτυχημένο μοντέλο που προσαρμόστηκε επιτυχώς στο περιβάλλον του θα μπορούσε πιθανόν  να επιβραβευθεί.

Τώρα αν είναι δουλειά του εν λόγω μοντέλου να αλλάξει το περιβάλλον του, αυτό είναι άλλο θέμα.

Εμένα προσωπικά μου έκανε δηλαδή εντύπωση ότι ο OP ''έπιασε'' το κλίμα της εποχής, το περιεργάστηκε με τέτοιο τρόπο και έβγαλε κάτι το οποίο δείχνει την ικανότητα να αξιοποιεί σε μέγιστο βαθμό τα δεδομένα γύρω του, ικανότητα η οποία συνήθως σχετίζεται άμεσα και με την επιβίωση. Αυτό νομίζω λέμε κάποιοι εδώ. Δεν είναι καθαρά μουσικό το θέμα δηλαδή. Πολλοί εδώ μπορεί να έχουν τις δεξιότητες και τα μέσα να κάνουν ένα αντίστοιχο εγχείρημα, αλλά δεν το κάνουν είτε επειδή το παρα-θεωρούν χαβαλέ ή καφρίλα ή κάτι τέτοιο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι και να το κάνουν θα ''πιάσει'' τόσο πολύ όσο αυτό που έκανε ο OP. Πιο πιθανό είναι να είναι απλά να ακούγεται σαν παρωδία ενός μουσικού είδους, τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο...  

 

[blue]

Και εγώ έφαγα φασόλια με ρέγγα.....

μακάριοι οι εν χαλκώ τω έντερι  ;D

 

[ndnikola]

Καταρχήν, το ότι κάποιος ίσως να μην μπορεί να κάνει κάτι 'καλύτερο' από το "σφύριξα κι έληξες" (+να γουστάρει τρελλά το ότι το έγραψε), αλλά παρόλα αυτά το κυκλοφορεί και δρέπει τους όποιους καρπούς δεν τον απαλάσσει από την (ηθική ευθύνη) που συνεχίζει να έχει για το αποτέλεσμα(παρότι αποτελεί εν μέρει 'ελαφρυντικό' στοιχείο υπέρ του).Επαναλαμβάνω ότι υπάρχει και εξαιρετική λαϊκή μουσική, η οποία άρεσε (και εξακολουθεί να αρέσει) σε πολύ κόσμο και θυμίζω ότι μιλάμε για την αισθητική του σκυλάδικου.Τί φταίει λοιπόν στην περίπτωση που το πόνημα κάποιου (έστω ότι μιλάμε για το 'σφύριξα κι έληξες', χάριν παραδείγματος) είναι όντως το 'ταβάνι' της καλλιτεχνικής του δημιουργίας? Σε καμία περίπτωση δεν πιστεύω ότι το signal chain έχει μόνο τρία πετάλια:

1.σκέφτηκε ο δημιουργός το κομμάτι -> 2. το έπαιξε στην κιθάρα/μπουζούκι του -> 3. το ακούσαμε 10 εκ. άνθρωποι

Είναι βέβαιο ότι στην ευρεία 'κατανάλωση' της τέχνης δεν παίζει ρόλο μόνο ο δημιουργός, αλλά πολλοί άλλοι παράγοντες. Ίσως αξίζει τον κόπο να γίνει συζήτηση για τον ρόλο των ραδιοφωνικών παραγωγών, των managers αλλά και των κριτικών τέχνης (δεν είναι η πρώτη φορά που το συζητάμε βέβαια), αλλά για να μην κουράζω θα φτάσω στο ψητό: το να κάνεις κάτι μέτριο (ή και κακό εαν προτιμάς) δεν είναι απαραίτητα μεμπτό. Μεμπτό είναι το να το επιβάλλει κάποιος (με την λογική του σκυλάδικου) ώς σουξέ σε αυτούς που δεν έχουν α.την κριτική ικανότητα να το επεξεργαστούν β. τις επιλογές να ακούσουν κάτι άλλο .

Όσον αφορά την ηθική του δημιουργού, παλιότερα είχα διαβάσει για τον καρβέλα ότι δήλωνε περήφανος: 'στην ελλάδα λειτουργώ με το 10% του ταλέντου μου' (δηλ. μπορούσε και καλύτερα, αλλά μας έβαζε κόφτη). Έστω ότι έλεγε αλήθεια: αμφιβάλλουμε ότι εδώ ο καρβέλας υποτιμά το κοινό του, υποβαθμίζοντάς το περαιτέρω στην πορεία? Δεν έχει και αυτός ευθύνη που το κοινό πλέον ακούει αυτά που ο ίδιος θεωρεί ότι είναι κατώτερα των 'πραγματικών' του δυνατοτήτων?

 

[Marios Paradisis]

Με έκπληξη είδα όλη αυτή τη συζήτηση και τον προβληματισμό που προέκυψε από το χαζοτραγουδάκι μου.

Θα προσπαθήσω να τοποθετηθώ, εφόσον είμαι και ο... "δημιουργός".

Αρχικά, όπως είπα και στην αρχή το κομμάτι αυτό μου κατέβηκε εντελώς στην πλάκα με τον μεσημεριανό καφέ και είπα το ηχογραφήσω, περισσότερο για να το διασκεδάσω εγώ και η παρέα μου και, γιατί όχι, να το μοιραστώ δημόσια, αφού τελευταία το έχουμε ρίξει πολύ στα δυσάρεστα και λίγο γέλιο χρειάζεται με κάθε μέσο.

Για να απαντήσω στον audiokostas και στον LK, δεν είπα πουθενά οτι πρόκειται για παρωδία κάποιου μουσικού ιδιώματος, η πλάκα εξαντλείται στο στίχο. Εξάλλου αν το κομμάτι ήταν instrumental δεν νομίζω να γέλαγε και κανένας. Δεν θεωρώ οτι έχει καμία αξία να κοροϊδέψω κάποιο μουσικό είδος, ανεξαρτήτως αν το εγκρίνω ή αν το θεωρώ ευτελές. Έχω ασχοληθεί με πολλά (και ιδιαιτέρως αντιεμπορικά) μουσικά είδη γιατί μου αρέσει να έχω σφαιρικές γνώσεις γύρω απ' τη μουσική, και ξέρω καλά οτι κάθε είδος έχει αυτό το κάτι που το κάνει να τραβάει συγκεκριμένα ακροατήρια. Μετρητής "ποιότητας" δεν έχει εφευρεθεί ακόμη οπότε εγώ προσωπικά προτιμώ να κατατάσω τα είδη σε εκείνα που μου αρέσουν και το αντίθετο.

Κανένας δεν είναι υποχρεωμένος να ακούσει το "έφαγες Χ" ή αντίστοιχα κομμάτια που κυκλοφορούν. Είναι στο χέρι του καθενός να επιλέξει τη μουσική που τον εκφράζει/τον τραβάει την κάθε χρονική στιγμή. Κι αν κάποιοι θεωρούν οτι ο μέσος Έλληνας ακροατής είναι τόσο πρόβατο ώστε να ακούει μόνο τη μουσική που του επιβάλλει το mainstream, τότε ας μου εξηγήσει κάποιος τί νόημα θα είχε αν το συγκεκριμένο πρόβατο θα άκουγε κάποιο ιδίωμα "ποιοτικότερο", και εαν θα μπορούσε να αντιληφθεί το βαθύτερο νόημα που κρύβεται από κάτω, όπως λόγου χάρη, ιδέες, συναισθήματα, κοσμοθεωρίες, προπαγάνδα και ένα σωρό άλλα. Μπορεί ένα πρόβατο να νιώσει κάτι ακούγοντας Bach ή Chopin; Οπότε γιατί να θέλουμε εμείς οι υπόλοιποι σώνει και καλά να τον πιέσουμε προς μια κατεύθυνση που δεν του βγαίνει πηγαία; Για να νιώθουμε πολιτιστικά ανώτεροι ως σύνολο; Λυπάμαι αλλά έχω τελείως διαφορετική θεωρία γύρω από το συγκεκριμένο θέμα, παρότι συμφωνώ οτι η "κουλτούρα" του νεοΈλληνα έχει κατρακυλήσει σε βαθμό απογοητευτικό, όμως δεν ρίχνω την ευθύνη ούτε στον Κιάμο ούτε στον Φοίβο.

Παρόλα αυτά θα προτιμούσα να μην ανοίξουμε πολιτική συζήτηση (αφού εκεί πρέπει να αναζητήσει κανείς τα αίτια) γιατί θα πάει μακριά η βαλίτσα.

Τέλος όσον αφορά στα λεφτά και στα ηθικά διλήμματα θα συμφωνήσω περισσότερο με τον φίλο LK αφού μπορώ και βλέπω την μουσική πιο αποστασιοποιημένα και πολλές φορές αποκλειστικά σαν μια αλληλουχία ηχων.

Στο λεξιλόγιο μου δεν υπάρχει μουσικός καθωσπρεπισμός και από κάθε "τελειωμένο" κομμάτι μπορώ να "πάρω" κάτι θετικό ή ενδιαφέρον, με την προϋπόθεση οτι έχει να προσφέρει κάτι, σαφώς.

Λυπάμαι ειλικρινά που αναγκάστηκα να μακρυγορήσω τόσο και ελπίζω να ξεκαθάρισα την άποψη μου σε γενικές γραμμές.

φιλικά  

Μάριος

 

[Nestoras]

Έτσι είναι τα "μεγάλα" κομμάτια, δημιουργούν πολυποίκιλους σχολιασμούς, εντάσεις, διενέξεις. Τι να πρωτοθυμηθώ εδώ μέσα, Beatles, McCartney, Waters, Χατζιδάκις, Fender κλπ. Μάριε, wellcome to the club.

 

[pericles]

Έτσι είναι τα "μεγάλα" κομμάτια, δημιουργούν πολυποίκιλους σχολιασμούς, εντάσεις, διενέξεις. Τι να πρωτοθυμηθώ εδώ μέσα, Beatles, McCartney, Waters, Χατζιδάκις, Fender κλπ. Μάριε, wellcome to the club.

Και ''εγω βοσκουσα τα προβατα και ξαφνικα ειδα το τερας ''

ερωτ:το τερας το ειδατε ολοκληρο;

Απαντ.:ποιο τερας;

Μαριε καλως ηλθες (κατα Νεστορα παντα) στο club (γραφεις καλα και στο PC ) ΟΠΟΤΕ ΣΕ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗ υπαρξιακη /καλλιτεχνοσυζητηση κλπ καλεισαι να συμμετασχεις και θα καταλαβεις περι τινος τυρβαζουμε εδω μεσα.(παντα με χιουμοριστικη διαθεση γιατι μας εχουν φαει τα σοβαροφανη εκει εξω ).

 

[ndnikola]

Εμένα προσωπικά μου έκανε δηλαδή εντύπωση ότι ο OP ''έπιασε'' το κλίμα της εποχής, το περιεργάστηκε με τέτοιο τρόπο και έβγαλε κάτι το οποίο δείχνει την ικανότητα να αξιοποιεί σε μέγιστο βαθμό τα δεδομένα γύρω του, ικανότητα η οποία συνήθως σχετίζεται άμεσα και με την επιβίωση. Αυτό νομίζω λέμε κάποιοι εδώ. Δεν είναι καθαρά μουσικό το θέμα δηλαδή. Πολλοί εδώ μπορεί να έχουν τις δεξιότητες και τα μέσα να κάνουν ένα αντίστοιχο εγχείρημα, αλλά δεν το κάνουν είτε επειδή το παρα-θεωρούν χαβαλέ ή καφρίλα ή κάτι τέτοιο.

Να διευκρινήσω κάτι που έχει ίσως παρεξηγηθεί: το ότι κάποιος άλλος δεν έγραψε το έφαγες Χ, δεν σημαίνει απαραίτητα α.ότι έχει την τεχνική ικανότητα να το κάνει β. ότι δεν το έκανε διότι το θεωρεί (i) χαβαλέ ή (ii) καφρίλα. Προσωπικά σέβομαι απόλυτα το γεγονός ότι το αποτέλεσμα προϋποθέτει συγκεκριμένο επίπεδο δεξιότητας, αλλά απαντώ ως προς το εγχείρημα "κυκλοφόρησέ το, θα το τραγουδά to gomenaki sto club, άλλωστε it's all about the money". Όσον αφορά το έξυπνο του εγχειρήματος (και ας μην σταθούμε στο κομμάτι του Μάριου), ο ορισμός θέλει ανάλυση: εαν το έξυπνο μετριέται σε οικονομική επιτυχία, ένας πλούσιος έμπορος ναρκωτικών μπορεί να χαρακτηριστεί έξυπνος ? Ακραίο παράδειγμα, αλλά το αναφέρω γιατί θεωρώ το 'ηθικό' συστατικό απαραίτητο όταν μιλάμε για τέτοιες έννοιες.
@Μarios Paradisis

Το 'πηγαίο γούστο' σηκώνει πολλή συζήτηση. Γιατί είσαι τόσο σίγουρος ότι ένας άνθρωπος που δεν έχει ακούσει ποτέ του μουσική (έστω ότι ήταν εκ γενετής κουφός που μόλις γιατρεύτηκε) θα προτιμήσει να ακούσει π.χ. κιάμο από Chopin? Αναφέρω το παράδειγμα, καθότι είναι για μένα ξεκάθαρο ότι το γούστο δεν αποτελεί σταθερά, και σίγουρα διαμορφώνεται και από τις επιλογές που έχει ο καθένας. Και οι επιλογές δεν είναι οι ίδιες για όλους: δεν έχουμε εκτεθεί όλοι στην ίδια μουσική (και τέχνη, γενικότερα), και αξίζει τον κόπο να εμβαθύνουμε στα αίτια για τα οποία σε κάποιον αρέσει ο Chopin, ενώ άλλος προτιμά τον Κιάμο.

Άσχετο: τελικά, έχει συμβεί ήδη σειρά παρεξηγήσεων, ως προς τι άρεσε και σε ποιον: πριν από μερικά Posts, ο π.χ. neeq έγραφε ότι του άρεσε η παρωδία των τουρκοσκυλοήχων στα πλήκτρα, ενώ εσύ διευκρίνησες μόλις ότι το σατυρικό αφορούσε μόνο τον στίχο του κομματιού. Ας βάλω στην θέση του neeq εμένα (για να μην τον καρφώνω), και έστω ότι έλεγα το ίδιο πράγμα στον Mario. Θα αισθανόταν καλύτερα σαν καλλιτέχνης εαν μάθαινε ότι το κομμάτι μου άρεσε για τους λάθος λόγους?

Νέστορα ζήλεψες ή μου φαίνεται?

 

[neeq]

Άσχετο: τελικά, έχει συμβεί ήδη σειρά παρεξηγήσεων, ως προς τι άρεσε και σε ποιον: πριν από μερικά Posts, ο π.χ. neeq έγραφε ότι του άρεσε η παρωδία των τουρκοσκυλοήχων στα πλήκτρα, ενώ εσύ διευκρίνησες μόλις ότι το σατυρικό αφορούσε μόνο τον στίχο του κομματιού. Ας βάλω στην θέση του neeq εμένα (για να μην τον καρφώνω), και έστω ότι έλεγα το ίδιο πράγμα στον Mario. Θα αισθανόταν καλύτερα σαν καλλιτέχνης εαν μάθαινε ότι το κομμάτι μου άρεσε για τους λάθος λόγους?

Μου εδωσες ενα εναυσμα, για να τοποθετηθώ εκ νεου.

Το κομμάτι μου εκατσε ευχαριστα, αλλα ακριβώς ως παρωδία.

Αν πουμε ότι δεν είναι παρωδία, δεν είναι καθόλου αρτιο. Εχει χιλια δυο προβλήματα στιχουργικά και μουσικά. Οι ήχοι ειναι το λιγότερο ξεκάρφωτοι και οι στιχοι πολυ κακοι.

Τωρα όμως προκύπτει το αλλο, το οποιο ισχύει και στα ήδη γνωστα του ειδους κομματια.  

Γινονται γνωστά και αποδεκτά λόγω του ότι ακριβως είναι αστειο το ποσο χαμηλό επιπεδο έχουν στιχουργικά και μουσικά. ("Χαχα, ακου τι εγραψε ο μ@λ@κ@ς....θα σε καταπιω σαν εναν εσπρεσο, αν δε θα καθησεις ομορφα...beautiful).

Τελικά ομως, αφού εχουν κατεβάσει τα στανταρς, με την επιφαση του "χαβαλε", προσπαθούν να συμπληρώσουν κύρος από την εμπορική επιτυχία.

Και τελικά μάλλον το καταφέρνουν, αφού μπορούμε με ευκολία να συμπεριλάβουμε τον Σοπέν και τον Κιάμο στην ίδια προταση, λεγοντας ότι είναι απλα θεμα γουστου το ποιον θα επιλεξει κάποιος.

Αγαπητοι συναδελφοι, αξιοτιμοι δικαστες, και τεντυμπόηδες δικηγόροι  ;D, αν θελετε να αναλύσουμε το σκυλάδικο εξω απο τη σφαίρα του "χαβαλέ", και να το αντιπαραθέσουμε με Σοπέν, μπορουμε να το κάνουμε.

Θα ειμαστε ομως αμειλικτοι, και με τον Πανο και με τον Φρεντρικ. Δεν εχει "ελα μωρε" σε κανεναν.

 

[audiokostas]

Θα ειμαστε ομως αμειλικτοι, και με τον Πανο και με τον Φρεντρικ. Δεν εχει "ελα μωρε" σε κανεναν.

Neeq o αμειλικτ.

Που τραγουδάει αυτή τη σεζόν ο Σοπές είπαμε;

 

[mustafank]

αφού μπορούμε με ευκολία να συμπεριλάβουμε τον Σοπέν και τον Κιάμο στην ίδια προταση, λεγοντας ότι είναι απλα θεμα γουστου το ποιον θα επιλεξει κάποιος.

Πόσους χρυσούς και πλατινένιους έχει, δηλαδή, ο Σοπέν;Δεν κατάλαβα... 8) ;D

Γεμίζει "Πύλη Αξιού";