Μαγνήτες: Κρατάτε τους εργοστασιακούς ή τους αλλάζετε;

[bouzoukleri]

Ως παλιομεταλάς ένας Bill Lawrence L500άρης με καλύπτει στη γέφυρα .  Και αυτόν έβάζα σε κάθε κιθάρα που αγόραζα με μαχαγκόνυ καλό για μέταλ. Ως κιθαροσυναρμολογητής τοποθετώ ό,τι μαγνήτη έχω διαθέσιμο.  Έτσι κι αλλιώς κουλάδιος είμαι, κουφάλογος είμαι ( με χαρτί γιατρού) , σιγά μην ακούσω τις διαφορές.  
Πλέον έχω καταλήξει : 

Εάν ερχόταν κάποιος και με ρώταγε , ρε συ τι σίγκνατουρ εξάχορδο θες;  1 χαμπάκερ μπρίτζ του Λόρενς.

Εάν ερχόταν άλλος και μου έλεγε : Θέλω να μου κουλαντρίσεις ένα εξάχορδον αδερφάκι μου. Θα του προσέφερα οργανάκι με ότι έχω κάβα. 
 

Και επειδή πλάτιασα. Πλέον ως μεσήλιξ και διηγόντας τα να κλαις ότι φοράει το όργανο μου είναι κούλ. Καρφί στον ενισχυτή παίζω. Ακόμη  και την Rockson Strat την άφησα μαμά. 

Αυτό τώρα θεωρείται απάντηση;

Άβυσσος η ψυχή του κιθαριστή

 

[ez]

ΟΚ, η περίπτωση μου ίσως είναι εκτός πεπατημένης, την αναφέρω να υπάρχει. Όσο έπαιζα παλιά με εργοστασιακά όργανα, δεν άλλαζα κατα κανόνα τίποτα, συμφωνώ με τη σκέψη του @Yannis Methenitis, άλλωστε εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχαν και πολλά ν' αλλάξεις στα after market. Απο τη στιγμή που άρχισα όμως να παίζω και να κυνηγάω ελαφριές (κατα το δυνατόν) κατασκευές λόγω μέσης και λάτρεψα τα baseball bat μπράτσα, η λύση της partcaster ήταν μονόδρομος για μένα, οπότε η αλλαγή και οι δοκιμές μαγνητών έγιναν συνήθεια. Δεν έχω παράπονο, πέρασαν απο τα χέρια μου πάρα πολλά όργανα και πολύ περισσότερα σετ μαγνητών, έμαθα πάνω κάτω τι χρειάζομαι, σε κάποιες περιπτώσεις βρήκα εξαιρετική αρμονία για τις ανάγκες μου, πλέον έχω μερικές κιθάρες που δεν αλλάζω τίποτα πάνω τους. Αυτός όμως είναι και ο λόγος που δεν διαθέτω κάποια καλά επώνυμα όργανα, είναι πολύ ακριβά για τη τσέπη μου. Οι custom shop Fender & Gibson γενικά μου αρέσουν πολύ και είναι στα specs που ζητάω, δεν μπορώ όμως να τις αγοράσω, γι αυτό και δεν έχω Gibson Les Paul, μια R7 μου έρχεται κουτί αλλά δεν περισσεύουν τα χρήματα. Όταν ψήνομαι για κιθάρα, ενδιαφέρομαι να μου αρέσει στο μάτι, να με βολεύει στο χέρι και κυρίως να με εμπνέει να παίξω. Δεν πολυνοιάζομαι για τους μαγνήτες της, ξέρω πως 90% θα τους αλλάξω, θα βρω εκείνο που θέλω. Απο την άλλη, στη Yamaki LP που έχω, δοκίμασα 3-4 σετ μαγνήτες πρώτης γραμμής, τελικά ξαναέβαλα τους δικούς της, η συνταγή χαλούσε όσο κι αν η πρώτη ύλη ήταν άριστης ποιότητας. Τα περί κουδουνίσματος και ακουστικού ήχου σε solid body κιθάρες τ' ακούω λίγο βερεσέ. Έχω παίξει κιθάρα που ακουστικά ήταν θεσπέσια και δυνατή αλλά στον ενισχυτή ψόφια και το αντίθετο, όργανο που ακουστικά ψιθυρίζει και ηλεκτρικά σπέρνει γεμάτο ζωντάνια. Η κάθε περίπτωση στα όργανα είναι μοναδική, δεν είναι φασόν απο λίμες νυχιών να μοιάζουν τελείως ίδιες, είναι ζωντανοί οργανισμοί, κι όσο πιο hand made τόσο πιο μοναδικοί, χωρίς αυτό να σημαίνει πως ταιριάζουν σε όλους, ακριβώς όπως και οι άνθρωποι.

 

[fusiongtr]

είναι ζωντανοί οργανισμοί ....

Αυτό ρε γμτ, αυτό!

 

[KostasP]

Δεν αλλάζω ποτέ αν δε περάσει χρόνος ώστε να έχω παίξει με ύψος μαγνητών, διαφορετικά πετάλια, ενισχυτές, μεγάφωνα και κυρίως ψυχολογία. Έχω κιθάρες με στοκ και αλλαγμένους μαγνήτες. Σε καμία δεν έχω ίδιας εταιρείας, μου αρέσει να δοκιμάζω από διαφορετικούς κατασκευαστές.

 

[qesh]

...................... και κυρίως ψυχολογία.

Αυτο τα λεει ολα.Την μια μερα σου φαινεται οτι οι μαγνητες σπερνουν και την αλλη οτι κανουν μονο για να κολλας σημειωματα στο ψυγειο

 

[KostasP]

Αυτο τα λεει ολα.Την μια μερα σου φαινεται οτι οι μαγνητες σπερνουν και την αλλη οτι κανουν μονο για να κολλας σημειωματα στο ψυγειο

Γενικά όλων των ειδών τα κιθαριστικά - ενισχυτικά. Τη μια μέρα δε θέλω ν' αφήσω κάτω τη Χ κιθάρα και μια βδομάδα μετά αναρωτιέμαι γιατί την κρατάω... Βιαστικές αποφάσεις ποτέ.

Τη μεγαλύτερη απογοήτευση ever σε νέα κιθάρα ήταν όταν επιτέλους μπόρεσα να αγοράσω μεταχειρισμένη αλλά σε άπαιχτη κατάσταση αμερικάνα PRS. Ο ήχος χωρίς να είναι μουντός ή να ξύνει απλά δε με τραβούσε. Όταν έριξα τους μαγνήτες τελείως σε ύψος ο ήχος άλλαξε ριζικά και κράτησα τους stock μαγνήτες.