Κατασκευή εβένινου Neck through πράξη 2η

[fidelis]

Γεια χαρά σε όλους τους Νοιζάδες.

Πέρασε κιόλας ένας χρόνος από την τελευταία κατασκευή και το μικρόβιο του diy δεν σταμάτησε να με «τρώει». Για να μην τα πολυλογώ ξεκινάω από σήμερα την νέα κιθάρα.

Η κατασκευή θα είναι πάλι αντίγραφο της jackson king V με εβένικο neck through μανίκι και αμετάβλητο truss rod από ανθρακόνημα. Το σώμα θα είναι από Korina (Limba) ενώ το καπάκι του σώματος θα είναι σγουρός έβενος. Η ταστιέρα θα είναι εβένινη με mother of pearl ενθέματα σε σχήμα sharkfin. Δύο humbuckers, floyd rose γέφυρα, gotoh κλειδιά κτλ. κτλ.

Ξέρω οτι δεν πρωτοτυπώ και ο λογος είναι ότι έχω τα περισσότερα κομμάτια ξύλου από την προηγούμενη και δεν με πέρνει να ξαναμπώ σε έξοδα.

Ξεκινάω συντηρητικά με την δημιουργία του καράολου για την κεφαλή.

01. Το κομμάτι του έβενου 3mm που θα χρησιμοποιηθεί για το καράουλο - απλανιάριστο.



02. To κομμάτι με το mother of pearl λογότυπο (1mm) που θα επικολλήθει πάνω στο άλλο



03. Παράθεση με το σχέδιο του καράολου



04.



05. Αντιγράφω το σχήμα του σχεδίου με χρωμματιστό μολύβι πάνω στον έβενο



06. Με την σέγα κόβω χοντρικά το σχήμσ που χρειάζομαι



07. Εφαρμογή ξυλόκολλας



08.



09. Χρησιμοποιώ ένα τάκο για πιάσω τα κομμάτια με σφιγκτήρες



10. Το υαλόχαρτο στο background είναι η «πλάνη» που χρησιμοποίησα για να φέρω το καμμάτι του έβενου στα 2,5mm



11. Αφήνω την κόλλα να κάνει την δουλειά της



Αύριο αφού φέρω «πρόσωπο» την μπορντούρα θα προχωρήσω στο φιλετάρισμα (binding) με σγουρό σφενδάμι (figured maple)

Στεϊ κάλμ εντ εντζόι

Όσοι δεν είχαν παρακολουθήσει την πορεία της προηγούμενης μπορούν να βρούν τα πάντα εδώ http://www.noiz.gr/index.php?topic=203440.0

 

[fidelis]

01. Μέτρημα και κόψιμο των κομματιών του φιλέτου



02.



03. Εμπτοτίζω το φιλέτο σε ένα ποτήρι με νερό βρύσης για κανα 10'



04. Με το σεσουάρ θερμαίνω το κομμάτι και αρχίζω να του δίνω την επιθυμητή καμπύλη



05. Εφαρμόζω super glue και τοποθετώ το φιλέτο στο καράουλο με χαρτοταινία



06. Μια από τα ίδια



07.



08. Κόβω τις μύτες που προεξέχουν και το γυαλοχαρτιάρω



09.

 

[Άγιος]

αν σε φτανει ο εβενος θα μπορουσες αυτη τη φορα να βαλεις τα ανθρακονηματα μεσα στο λαιμο σαν να ηταν κανονικο τρεσροτν, (για να μην πω καλυτερα να ηταν κανονικο τρεσροντ) ωστε να μην φαινεται εκεινη η γραμμη απο πισω -να ειναι μονοκομματος ο εβενος απο πισω- και να αφησεις το μανικι τελιως αλουστραριστο, λουστραρε μονο το χεντστοκ, ετσι κιαλλιως ο εβενος δεν παθαινει τιποτα απο ιδρωτες και τριβη κτλ και να βρομισει δεν φαινεται… αλλα θα εχει ενδιαφερον η αισθηση που θα εχει ενας τετοιος λαιμος καθως ο εβενος δινει φοβερα λειες επιφανειες εχοντας ομως και πορους σαν ξυλο που ειναι….

μια ιδεα λεω μια που μπορεις και το παλευεις το υλικο αυτο…… για τους αλλους λογους που χρησιμοποιεις τον εβενο στο λαιμο οπως ειχα πει και για την αλλη κιθαρα αμφιβαλω αν αξιζει τον κοπο και αν βελτιωνει το οργανο…

 

[fidelis]

Γεια και χαρά νοιζάδες,

μετά από ένα αρκετά μεγάλο διάλειμμα, αποφάσισα να επιστρέψω δρημήτερος με την ολοκλήρωση της δεύτερης εβένινης κιθάρας.

@bluemonk

Να είμαι ειλικρινής μου αρέσει το σχέδιο που κάνει στην πίσω πλευρά η αντίθεση των ξύλων και του ανθρακονήματος. Επίσεις, αν «έκρυβα» το κάρμπον μέσα στο ξύλο πιθανόν να έχανα κάτι από την σταθερότητα του, μιας και θα χρησιμοποιούσα λιγότερο υλικό.

Τώρα για το «αλουστράριστο» πάλι θα διαφωνίσω μιας και δεν είμαι οπαδός των αφινίριστων λαιμών (υπάρχουμε και 'μεις δυστυχώς  ;D). Έχει να κάνει καθαρά με τις προτίμησεις μου, σίγουρα ο έβενος θα μπορούσε να μείνει χωρίς κανένα φινίρισμα και να είναι 100% λειτουργικός.

Εκτός από την «υπεραξία» που παίρνει το όργανο, όντως δεν είναι η καλύτερη λύση ο έβενος. Η επόμενη κατασκευή θα είναι μονοκόμματο μασίφ ανθρακόνημα.  ;D

Οκ, ξεκινάω την περιγραφή και την παράθεση φωτογραφικού υλικού.

Ξεκίνησα να κόψω χρονδρικά τα κομμάτια του λαιμού και να τα κολλήσω.

01. Αφού σημαδέψω τα κομμάτια που περισσεύουν κάτω από την κεφαλή τα πριονίζω με την σέγα χειρός.



02.



03. Ταιρίαζω τα κομμάτια μεταξύ του και ελέγχω ότι όλα είναι παράλληλα μεταξύ τους χωρίς κενά



04. Ξανασημαδεύω τα τρία κομμάτια έτσι ώστε να ευθυγραμμίζονται



05. Φαίνεται καθαρά πως το κόψιμο της «φίρας» έχει γίνει κατά προσέγγιση, μέσα στην εβδομάδα θα γίνει ο προσεκτικός καθαρισμός τους με ράσπα, και την αυτοσχέδια «πλάνη» μου.



06. Εφαρμόζω ξυλόκολλα (titebond) στις επιφάνειες και την απλώνω με ένα πινέλο.



07. Φέρνω πρόσωπο τα κομμάτια μεταξύ τους ακολουθώντας τα σημάδια που είχα κάνει νωρίτερα.



08. Όταν βεβαιωθώ πως όλα είναι εντάξει, πιάνω την κατασκευή με σφιγκτήρες



09.



10.



Θα το αφήσω να στεγνώσει για τουλάχιστον 24 ώρες με τους σφιγκτήρες λόγω της υψηλής ατμοσφαιρικής υγρασίας (μουλιάσαμε πάλι γμτ).

 

[fidelis]

01. Οι 24 ώρες συμπληρώθηκαν και αφαίρεσα τους σφιγκτήρες από το μανίκι



02. Σημαδεύω το σχήμα της κεφαλής πάνω στο λαιμό και κόβω τα έξτρα κομμάτια ξύλου που θα χρειστώ για τα «αυτιά».



03. Εφαρμόζω κόλλα στις επιφάνειες και τις ταιριάζω αναλόγως. Τα φέρνω «πρόσωπο» τα και προσπαθώ να τα σταθεροποιήσω πρόχειρα με χαρτοταινία



04. Τέλος εφ' όσων σιγουρευτώ για την σωστή τοποθέτηση των κομματιών τα πιάνω με σφιγκτήρες



Θα το αφήσω να στεγνώσει μέχρι αύριο το απόγευμα όπου και θα κολλήσω το δεύτερο αυτί για την ολοκλήρωση της κεφαλής

 

[fidelis]

Η συνέχεια του «δράματος» επι της οθόνης σας.

01. Αφαιρώ τους σφιγκτήρες και επιβλέπω το «ορθόν» της συγκόλησης. Σταθεροποιώ το μανίκι με την απαραίτητη κλίση (16 μοίρες) πάνω στο πάγκο εργασίας πρινίζοντας το περισσευούμενο κομμάτι ώστε να χρησιμοποιηθεί για τον σχηματισμό του αριστερού αυτιού της κεφαλής. Οικονομία και πρακτικότητα στα καλλίτερά τους 



02. Σε αυτό το σημείο να σημειώσω πως ο έλεγχος είναι καθαρά πρακτικός, δηλαδή χρησιμοποιώντας την σέγα «τρώω» ένα τμήμα περιμέντας να δώ πως θα αντιδράσει. Εάν η παλυνδρομική κίνηση του πριονιού της σέγας «σπάσει» το συγκολλημένο κομάτι, αυτομάτως σημαίνει πως η κόλληση ήταν αν μη τι άλλο για τα μπάζα.



03. Φιουουου, allez gute



04. Συνεχίζω το πριόνισμα....



05.



06. Πίανω το φρεσκοκομμένο κομμάτι με χαρτοταινία πάνω στο μανίκι και σχηματίζω με χρωματιστό μολύβι το περίγραμμα της κεφαλής.



07. Επιβεβαιώνω πως τα κομμάτια ταιριάζουν γάντι και  εφαρμόζω ξυλόκολλα (σ.σ. χρειάστηκε ψιλό υαλοχαρτιάρισμα για να αφαιρέσω τα τρεξίματα από τις κόλλες της προηγούμενη κόλλησης και να δημιουργήσω δύο λείες επιφάνειες). [Δεύτερη σημείωση, μετά το υαλοχαρτιάρισμα καθαρίζω διεξοδικά τις επιφάνειες με αλκοόλη/οινόπνευμα (95% από σούπερ μάρκετ) απομακρύνοντας την σκόνη και όλα τα υπολοίματα.]



08. Με δύο σφιγκτήρες... οκ, οκ, νομίζω καταλάβατε που το πάω



09. Θα το αφήσω στην ησυχία του για 24 ώρες. Ο λόγος που αφήνω τόσο μεγάλα χρονικά διαστήματα ανάμεσα στις εργασίες συγκόλησης είναι και πάλι η υψηλή υγρασία.



Αν όλα πάνε όπως προγραμματίζω, αύριο θα ασχοληθώ με το τελικό σχηματισμό της κεφαλής και ίσως με την «ευθυγράμμηση» των κομματιών σε μια επίπεδη επιφάνεια.

Χόουπ γιουβ εντζόυ ιτ  ;D

 

[fidelis]

Τζαστ ες αι πρόμιστ.

01. Αφαιρώ τους σφιγκτήρες και ελέγχω για τελευταία φορά πως οι κολλήσεις πήγαν καλά



02. Με την σέγα αρχίζω να κόβω τα περισσευούμενα κομμάτια για να αποκαλύψω το σχήμα της κεφαλής. Η διαδικασία είναι απλή, με σταθερό χέρι «ξεφοντάρω» αφήνοντας 1~2 χιλιοστά «αέρα» περιμετρκά. Μετά από κανα 15 λεπτό έχω αυτό το αποτέλεσμα



03. Δοκιμάζω ότι ταιριάζει το καπάκι με το λογότυπο



04. Η επιφάνεια είναι αρκετά ανώμαλη και έτσι με την ράσπά αρχίζω να την ευθυγραμμίζω.



05. Αφού φάω τα «χοντρά», κολλάω με ταινία διπλής όψης  γυαλόχαρτό 36άρι (το πιο χοντρό που πουλάει το κατάστημα των σιδηρικών που ψωνίζω) πάνω σε ένα επίπεδο τάκο και αρχίζω να καθαρίζω τα σημάδια από τη ράσπα. Ταυτόχρονα με την γωνία και ένα μεταλλικό επίπεδο χαράκι ελέγχω την πορεία της εργασίας. Ακολουθεί τρίψιμο με 60άρι και 80άρι γυαλόχαρτο έως ότου να πάρω μια λεία και επίπεδη επιφάνεια.



Αύριο θα τρυπήσω το καράουλο σε δυο σημεία ως οδηγούς για να το κολλήσω πάνω στην υπόλοιπη κατασκευή. Οβερ φορ νάου.

 

[fidelis]

Σήμερα το πρωί κατά τις 6.00, πριν την δουλειά, ξεκίνησα το κόλλημα του καράολου αλλά κάτι η τσιπλα στο μάτι, κάτι το χθεσινό ξενύχτι, ξέχασα να τραβήξω φωτογραφίες.

Το απόγευμα που γύρισα είχα αυτό το θέαμα με τους σφιγκτήρες. Μη φοβού δεν χάσατε και τίποτα ουσιαστικό....

01.



02.



03.



04. Αφαιρώ τους σφιγκτήρες



05. Όπως βλέπετε, υπάρχει σχετικά μεγάλο κενό μεταξυ του καράολου και της κεφαλής, ξεκινάω να λιμάρω το περισσευούμενο ξύλο άμεσα.



06.



07. Πριν χρησιμοποιήσω την λίμα καλύπτω το φιλέτο/binding της κεφαλής με 5~6 χέρια χαρτοταινίας προσπαθώντας να μειώσω πιθανούς τραυματισμούς. Σειρά έχει το γυαλοχαρτιάρισμα με 36άρι. Στις ευθείες χρησιμοποιώ ορθογώνιο τάκο ενώ στις καμπύλες διάφορα κυλινδρικά αντικείμενα (πχ. ένα μαρακδόρο ή ένα άδειο μπουκάλι κολόνιας)



08. Με σάλιω και ιπωμονύ....



09. Εδώ φαίνεται καθαρά το πόσο υλικό αφαιρώ



10. Κανα δύωρο μετά βρίσκομαι σε αυτό το σημείο. Εχει προηγηθεί τρίψιμο με 60άρι, 80άρι και 100άρι γυαλόχαρτο



11. Σειρά έχει να φέρω την «αρχή» του καράολου σε ευθεία με το μανίκι



12. Καλύπτω το κοχυλένιο λογότυπο με χαρτοταινία και ξεκινάω το τρίψιμο του λαιμού πάνω στην αυτοσχέδια πλάνη μου



13. Αρχίζει να φαίνεται το αποτέλεσμα, αργά και σταθερά



14.



15. Επι το έργο



16. Αφού φέρω το καράολο πρόσωπο με τον υπόλοιπο λαιμο σειρά έχει το «πλανιάρισμα» του μανικιού. Με ένα χρωμματιστό μολύβι μαρκάρω σε όλο το μήκος του μανικιού έτσι ώστε να μπορώ να οπτικοποιώ την πρόοδο μου.



Μέχρι 500 χεριές άντεξα, τα παρατάω για σήμερα γιατί κοντεύω να καταρρεύσω. Αύριο παίζει να προβάρω με το συγκρότημα οπότε δεν θα έχει ενημέρωση. Από Παρασκευή πλευρά πιστεύω να μπορέσω να κάνω καμιά χιλιάδα γυαλοχαρτιαρίσματα και να ετοιμάσω τη «πάνω» πλευρά του οργάνου. Και τονίζω την «πάνω» πλευρά γιατί και η «κάτω» θά έχει άλλη τόση δουλειά.

 

[Thanoszin]

Μπραβο Γιαννη,ωραια και καθαρη δουλεια.

Η λεπτομερη παρουσιαση που κανεις πιστευω οτι θα βοηθησει πολους μελλοντικα.

Καλη συνεχεια.

 

[fidelis]

@Thanoszin

Θάνο, σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, ειλικρινά σημαίνουν πολλά.

Ελπίζω όντως να βοηθάω τους εν δυνάμει diy-ers, γιατί μην ξεχνάμε και γω ό,τι «ξέρω» από ανάλογες αναρτήσεις τα έμαθα. Ευτυχώς που έχουμε και σας τους μερακλήδες επαγγελματίες κατασκευαστές και κάθε φορά που ανεβάζετε κάτι, όλο και κάτι κλέβουμε/ξεπατικώνουμε, ώστε να μπορούμε αργότερα να αναρτούμε τις δικίες μας κατασκευές και να το παίζουμε ιστορίες  ;D

Ενυγουέη...

Η αλήθεια είναι ότι καθυστέρησα την ανάρτηση επειδή γνώριζα ακριβώς τι με περίμενε  ;D

Μιλάμε για ώρες αχαλίνωτου γυαλοχαρτιαρίσματος, αίματος, δακρύων και υδρώτα. Παρ' όλα αυτά έκανα την καρδιά μου πέτρα και ξεκίνησα να ολοκληρώσω ένα από τα κρισιμότερα σημεία της κατασκευής. Αναφέρομαι στον «ευθειασμό» του neck through μανικιού. Χωρίς πλάκα μιλάμε για ΏΡΕΣ τριψίματος στο «όρθιο» μέχρι το ζητούμενο αποτέλεσμα.

01.



02.



03. Αντιπαραβάλλω την γωνία με το μανίκι για να καταλάβετε ποιό ακριβώς ήταν το ζητούμενο. Η συγκόλληση των εβένινων κομματιών με το ανθρακόνημα πάντα μου αφήνει αποκλίσεις της τάξεως 0.1~1mm. Σίγουρα δεν ακούγεται τραγικό, αλλά όταν πρέπει να το ευθυάσεις (με τα πρωτόγονα εργαλεία που διαθέτω, και ιδιαίτερα στην περίπτωση μου που η κατασκευή είναι από έβενο.....) είναι το λιγότερο τράτζικ.



04.



05.



06. Σαν να μην μου έφτασε το παραπάνω μαρτύριο, αποφάσισα να με τυρρανήσω λίγο ακόμα. Ξεκίνησα τον ευθειασμό του κομματιού που θα μου δώσει το τελικό πάχος στο σώμα (αν υπάρχει ορολογία γι αυτό που περιγράφω παρακαλώ να με ενημερώσετε). Οπότενες μια από τα ίδια, μαρκάρω με χρωματιστό μολύβι κατα μήκος της επιφάνειας του ξύλου και ετοιμάζομαι για δεύτερο ημίχρονο....



07. Περαστικά μου



08.



09. Και τα πλαϊνα λέμε ..

(σ.σ. Στο μανίκι του neck through* δεν καταπιάστηκα με τα πλαϊνά, ακόμα)



* Υπάρχει ελληνική ορολογία για το neck through;

Διαμπερής λαιμός/μανίκι 

 

[fidelis]

Σήμερα ψιλο-ασχολήθηκα με το καπάκι της κιθάρας και ήθελα να κάνω μια μικρή δημοσκόπηση. Θα παραθέσω δυο φωτογραφίες που δείχνουν τους τρόπους που θα μπορούσα να κολλήσω το καπάκι. Ποιο πιστεύετε ότι είναι πιο «ωραίο» δεδομένου ότι το hardware (floyd rose) θα είναι χρυσό και οι μαγνήτες μαύροι (κατά πάσα πιθανότητα bare-knuckles black hawk).

01.



02.



Το mini poll θα κλείσει αύριο ίδια ώρα (πάνω-κάτω) όπου και θα το κολλήσω

Περιμένω...

 

[kostasink]

πολυ ομορφη δουλεια !!! 

-για καποιο (αδιευκρινιστο και σκοτεινο )  λογο προτιμο το δευτερο.

 

[scofield]

την 2η επιλογη κ γω.

 

[fidelis]

@kostasink

Ευαριστώ για το κομπλιμέντο.

Υποθέτω πως είσαι και συ μεταλόνι  ;D

@ scofield

Note taken

Σύντομα θα μοιραστώ τα νεότερα για το καπάκι, πιστεύω πως έχω μια παράμετρο που δεν υπολόγισα, I'll keep you all posted....

Σήμερα ασχολήθηκα με το κόλλημα του κάτω μέρους του neck-thru λαιμου.

01. Μετά από ένα έξτρα τρίωρο fine-tuning των κομματιών με την αυτοσχέδια πλάνη έχω την απόλυτη παραλληλότητα των επιμέρους κομματιών προς κόλλημα.



02. So happy and washed-out



03. Εφαρμόζω την απαραίτητη ποσότητα κόλλας στις επιφάνεις (αφού πρώτα έχω μαρκάρει με έγχρωμο μολύβι την διεύθυνση και την τοποθέτηση που θα έχουν όλα τα κομμάτια)



04. Χρησιμοποιώ κόλλα και στις δυο επιφάνειες που θα κολληθούν. Ο λόγος είναι ότι θέλω να διείσδυσει η κόλλα σε όλες τις τυχών υπάρχουσες «αυλακώσεις» από το γυαλοχαρτιάρισμα αποφεύγοντας την ύπαρξη κενών. Ένα επιπλέον προληπτικό μέτρο που έχω υιοθετήσει πουι μάλλον είναι λιγάκι «overkill» αλλά «better safe than sorry» που λεν οι φίλοι μας οι Αγγλοσάξονες.



05. Φέρνω στην ευθεία τα κομμάτια και τ' αφήνω για 2~3 λέπτα μέχρι να αρχίσει να ψευτογραπώνει η κόλλα. Ταυτόχρονα εφαρμόζω μέτρια πίεση με τα χέρια αφαιρώντας τον αέρα που έχει παγιδευτεί στην κόλλα επανατοποθετώντας στο ακριβές σημείο που τα θέλω. Βοηθάει στην αποφυγή «γλυστριμάτων» κατά το πιάσιμο με τους σφιγκτήρες.



06. Οι πρώτοι σφιγκτήρες είναι στις δύο αντικριστές όψεις ώστε να έχω πάτημα για να εφαρμόσω όση περισσότερη πίεση μου επιτρέπεται στους ενδιάμεσους αποφεύγοντας όποια γλυστρίματα.



07. Τελική όψη



08. Bonus φωτο από το fail ενός σφιγκτήρα.

Ναι, κάργαρα τόσο πολύ ώστε ο χυτοσίδηρος έπνευσε τα ολοίσθια.

Για τέτοια ένταση μιλάμε  ;D. Ύστερα από 6 κατασκευές είναι η πρώτη φορά που παθαίνω κάτι τέτοιο. Το παράκανα ή πρέπει να επενδύσω σε ποιοτικότερο hardware.

 

[fidelis]

Ώπ, τώρα είδα το φάουλ με την τελευταία φωτό. Αυτήν ήθελα να ανεβάσω

 

[fidelis]

01. Αφαίρεσα τους σφιγκτήρες και έλεγξα την ποιότητα της συγκόλλησης. Όλα δείχνουν εντάξει άρα σημαδεύω με χρωματιστό μολύβι και ετοιμάζομαι για το πλανιάρισμα. Να σημειώσω πως αυτή τη φορά χρησιμοποίησα μεταλλική ξύστρα κατί που επιτάχυνε αρκετά την όλη διαδικασία. Επίσης, γέμισα το ένωμα/shim με λίγο πριονίδι από εβένο και κυανο-ακρυλική κόλλα ώστε να μήν φαίνεται το ένωμα. Τέλος, το γυαλοχαρτιάρισα στην «πλάνη» μέχρι τον απόλυτο «παραλληλισμό» με το λαιμό.



02. Εδώ φαίνεται το αποτέλεσμα, το ένωμα ουσιαστικά εξαφανίστηκε



03. Η παραπάνω διαδικασία εφαρμόστηκε και την απέναντι πλευρα με εξίσου θεαματικά αποτελέσματα.



04.



05. Στην προηγούμενη κατασκευή*, παρατήρησα πως το κομμάτι του έβενου δεν ήταν αρκετό ώστε να χωρέσει τα posts του floyd rose. Οι τρύπες ήταν ανάμεσα στο έβενο και την κορίνα (χωρίς να σημαίνει «κάτι» αυτό). Υπάρχουν πολλές κιθάρες που βιδώνουν τα ποστ πάνω σε πολύ πιο μαλακά ξύλα (πχ. basswood) με εξαιρετικά αποτελέσματα και μηδενικά προβλήματα. Aυτή την φορά αποφάσισα να το φαρδύνω λίγο ώστε τα posts να κάθονται εξ' ολοκλήρου πάνω στον έβενο.

Χρησιμοποιώ μια άκοπη ταστιέρα που είχα καβάτζα, κόβοντας δυο αυτάκια που θα τα κολλήσω εκατέρωθεν του λαιμού, στο σημείο που ενώνεται με το σώμα. Ειλικρινά δεν κερδίζω τίποτα από όλη την διαδικάσία αλλά είπαμε σκαλώματα είναι αυτά. Κόβω τα κομμάτια στις διαστάσεις που χρειάζομαι και τα «πλανιάρω». Ακολουθεί το κόλλημα πάνω στην υπόλοιπη κατασκευή με ξυλόκολλα.



06. Σημείωνω πως κόλλησα μόνο το δεξί κομμάτι γιατί δεν άντεξα να τρίβω άλλο. Μέχρι το τέλος της εβδομάδας ελπίζω να έχω πλανιάρει και κολλήσει το αριστερό κομμάτι. Φώτο από το κόλλημα πιασμένο με σφιγκτήρες. Ένα τμήμα του «αυτιού» έχει δυσχρωμία, αλλά δεν με απασχολεί γιατί είναι σε σημείο που θα ρουτάριστεί για να μπει το καπάκι.

Βρήκα ένα ακόμα, μεσαίου μεγέθους σφικτήρα, προς αντικατάσταση του σπασμένου και τον δοκίμασα για πρώτη φορά.



* http://www.noiz.gr/index.php?topic=203440.0

 

[fidelis]

Κατάφερα να πλανιάρω την αριστερη επιφάνεια του λαιμού μέχρι το σημείο που θα κολληθεί το σώμα καθώς και το κομμάτι/αυτί που θα κολλούσα. Έκανα την κόλληση και άφησα την κόλλα για 24 ώρες. Δεν τράβηξα φωτογραφίες της διαδικασίας γιατί είναι ακριβώς η ίδια με την απέναντι πλευρά.

01. Χθες το βράδυ έβγαλα τους σφιγκτήρες και «πλανιάριασα» τον πάτο του μανικιού. Χρησιμοποίησα κυανοακρυλική κόλλα (thnx Johnny) και πριονίδι για να στοκάρω το ένωμα ώστε να μην γίνετε ορατό μετά το γυαλοχαρτιάρισμα.



02. Πίσω όψη



03.



04. Σήμερα ασχολήθηκα με την επάνω πλευρά. Αυτή είναι η εικόνα πριν το στοκάρισμα/γυαλοχαρτιάρισμα. Μην σας αγχώνουν οι ανοιχτόχρωμμες κοιλήδες που υπάρχουν στα αυτάκια. Η όλη επιφάνεια θα πλανιαριστεί κατά 5mm για την τοποθέτηση του καπακιού/top. Οι κοιλήδες έχουν 2~4mm βάθος, αλλά και περισσότερο να είχαν πάλι δεν θα με νοιάζει γιατί θα κολλήσω το καπάκι όπως και να' χει.



05. Μετά από ένα λαχταριστό 3ώρο αβυσσαλέου τριψίματος έχω μια εντελώς επίπεδη επιφάνεια. Το ένωμα όπως προέβλεψα εξαφανίστηκε 



06.



Ες αύριον τα σπουδαία.

 

[fidelis]

Σήμερα έχω αρκέτα καλούδια.

01. Έκοψα περιμετρικά το τυπωμένο σχέδιο ώστε να έχω ένα μπούσουλα



02. Περνάω το σχέδιο πάνω στην κατασκευή. Φυσικά το πιο κρίσιμο σημείο είναι να βρώ το center line



03. Τελειώνω με την αντιγραφή του σχεδιού. Η συνέχεια αφορά την ταστιέρα. Δυστυχώς δεν έχω φωτογραφικό υλικό από το πέρασμα των ενθεμάτων/inlays, γιατί την είχα ετοιμάσει κατα την διαρκεια της προηγούμενη κιθάρας και όποιος διάβασε το προηγούμενο thread γνωρίζει πως άκανα μαμακία με τα αρχεία. Μην φοβού στην επόμενη θα το δείξω με πάσα λεπτομέρεια



04. Θα πρέπει να κόψω το περίσσευμα (αριστερά/δεξιά) ώστε να την φέρω στην τελική διάσταση. Σε αυτή την φάση θα φτιάξω ένα αυτοσχέδιο jig για την κοπή της. Αφού υπολογίσω το απαραίτητο tapering xρησιμοποιώ αυτοκόλλητη ταινία διπλής όψης για να την σταθεροποιήσω πάνω σε ενα λεπτό κομμάτι mdf. Η κόλληση γίνεται έτσι ώστε να προεξέχει απο την ευθεία του mdf το κομμάτι που θέλω να αφαιρέσω. Για μεγαλύτερη ασφάλεια την βιδώνω πάνω στο ξύλο προς αποφυγή γλιστριμάτων.



05. Αναποδογυρίζω το «jig»



06. Κολλάω πάλι με ταινία διπλής όψης το «οδηγό» πάνω στον οποίο θα «περπατήσω» την σέγα κατά την κοπή. Και φυσικά βιδώνω ένα ακόμα ξύλο πάνω στο mdf για να κρατάει «κόντρα» στον «οδηγό» πάλι για να μην γλιστρήσει



07. «Πιάνω» το jig με σφιγκτήρες πάω στο γραφείο και ετοιμάζομαι για την κοπή με την σέγα.



08. Μετά την κοπή χρησιμοποιώ γυαλόχαρτό πάνω σε ένα «τετραγωνισμένο» τάκο για να τελειοποιήσω την ευθεία που μόλις έκοψα.



09. 20~30 χεριές γυαλοχαρτιαρίσματος και πέρνω μια υπέροχη ευθεία



10. Η όλη διαδικασία επαναλαμβάνεται στην άλλη πλευρά της ταστιέρας



11. Ξανά μανά γυαλοχαρτιάσμα με τον τάκο.



12. Εφ' όσον βεβαιωθώ πως το «tapering» είναι σωστό 41mm στο zero fret 56mm στο «φανταστικό» 26ο τάστο (24 τάστα είναι στο σύνολο η ταστιέρα απλά υπολογίζω 10mm έξτρα για το τελείωμα της ταστιέρας) εφαρμόζω με χαρτοταινία το φιλέτο που θα τοποθετηθεί. Το φιλέτο έχει πάχος 1.5mm. (σ.σ. πάντα αφήνω 1mm «αέρα» καλού κακού)



13. Ετοιμάζομαι ψυχολογικά για την κόλληση του φιλέτου. Ανάβω τσιγάρο και γενικά προετοιμάζομαι ψυχολογικά για το φιλετάρισμα.



14. Αρχίζω από την αριστερή πάνω άκρη χρησιμοποιώντας κυανοακρυλική κόλλα να εφαρμόζω το φιλέτο. Με αργές κινήσεις και όσο πιο προσεκτικά μπορώ



15. Μια ωρίτσα μετά έxω αυτό το αποτέλεσμα. Mένει μόνο το κόλλημα του φιλέτου του «κώλου» της τστιερας και η επανακαμπύλωση σε 12-16" radius. Να σημειώσω πως με πήρε ξανα 3ωρο να αφαιρέσω τις κόλλες που «έτρεξαν» μέσα στα αυλάκια των τάστων. Χαλάλι της λέμε όλα πηγαίνουν ρολόι

 

[fidelis]

Έχουμε και λέμε.

Μετά το επιτυχήμένο φιλετάρισμα ξεκινάω το τρύπημα για το floyd rose nut (σ.σ. μεγέθους R3).

01. Τοποθετώ όλα τα κομμάτια πάνω στην κατασκευή και τα «πιάνω» με ταινία σφιγκτήρεwς και γενικά ότι μου επιτρέπει να έχω ένα σταθερό υπόβαθρό



02. Αφού βεβαιωθώ πως όλα είναι εντάξει ξεκινάω το τρύπημα



03. Η πρώτη τρύπα άνοιχθηκε...



04. Ξανα ευθυγραμμίζω την ταστιέρα ώστε να έρχεται «πρόσωπο» με το «ζυγό/nut»



05. Φυσικά τρυπάω την δεύτερη



06. Πλέον είμαι σίγουρος για την καθετότητα της ταστιέρας έτσι, τρυπάω δύο οδηγούς  μανίκι για να την ασφαλήσω. Πρώτη τρύπα στο 3ο τάστο και η δεύετρη στο 22ο.



07.



08. Κοτσάρω τα τρυπανάκια μέσα στις τρύπες και μαρκάρω με χρωματιστό μολύβι το περίγραμμα της ταστιέρας πάνω στο μανίκι.



09. Οι προεκτάσεις των τρυπών πάνω στο μανίκι



10.



Το επόμενο λογικό βήμα θα είναι η κοπή του tapering του μανίκι.

Wish me luck, and stay tuned ...