Περνάμε τις μέρες μας γκρινιάζοντας, φοβισμένοι, περνάμε τις μέρες μας στεκόμενοι πολύ λίγοι μπροστά στο γεγονός ότι είμαστε ζωντανοί, αναλωνόμαστε σε ανουσιότητες, σε μεμψιμοιρίες, σε ανοησίες, ξεχνάμε να ζούμε και να χαιρόμαστε που μπορούμε να αγαπάμε και να μοιραζόμαστε.
Ο Γιώργος είναι ήρωας, είναι παράδειγμα θάρρους και ήθους, είναι μαζί μας. Μας δίνει να καταλάβουμε 2-3 βασικά πράγματα. Και ξέρουμε όλοι πλέον τι ψυχούλα είναι και πώς είναι να παλεύεις πραγματικά.
Ίσως να πρέπει να μην σταματήσουμε εδώ. Πολλοί άνθρωποι δίνουν αντίστοιχες μάχες και θα τα καταφέρουν. Δυστυχώς όμως κάποιοι απο αυτούς είναι μόνοι και φοβισμένοι.
Θα πρότεινα αν είναι δυνατό να καθιερωθεί μια ημέρα αφιερωμένη στο Γιώργο. Ούτε μέρα μνήμης, ούτε τίποτα. Μια μικρή μέρα αισιοδοξίας και συμπαράστασης. Γιατί τα γραψίματα του και η στάση του δίνουν δύναμη σε πολλούς άλλους - και αυτό ίσως είναι ένα από τα νοήματα. Έχουμε ήδη μια μικρή κοινότητα μέσα από το Noiz. Και σίγουρα υπάρχουν και άλλες από τους κύκλους του. Μπορούμε να μετατρέψουμε τη λύπη, την οργή και το φόβο μας σε συμπαράσταση, κουράγιο και ελπίδα.
Μια συμβολική μέρα για το Γιώργο. Για κάθε Γιώργο. Για όλους μας.
Και μη μας παίρνει από κάτω. Δεν είναι αυτό το νόημα. Ο Γιώργος είναι εδώ και πρέπει το μήνυμα του να φτάσει σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη, μαζί με την συμπαράσταση μας.
7 Μαϊου, ή αρχές Μαϊου, ζεστός καιρός, μουσική, αισιοδοξία (χωρίς καθόλου μιζέρια και λύπη) και ίσως να μαζεύονται και κάποια λίγα χρήματα μεσά σ'αυτούς τους γαμ*μένους καιρούς για να πηγαίνουν εκεί που υπάρχει ανάγκη στην ώρα τους.
Τό χουμε, τι λέτε;