- Μηνύματα
- 1,021
- Πόντοι
- 36
Όλα τα φυσικά όργανα είναι δύσκολο να αναπαραχθούν.
Για παράδειγμα στην κιθάρα παίζει μεγάλο ρόλο η νύξη (είτε με δάχτυλα είτε με πένα) και ο τρόπος που παράγεις πατάς τα τάστα (slides-vibrato-muted-legata και πολλά τέτοια). Επίσης και συνδυασμός αυτών προς παραγωγή αρμονικών. Ένας κιθαρίστας ξέρει σίγουρα καλύτερα.
Στα πνευστά πάλι έχεις διάφορους τρόπους να εκφραστείς ανάλογα με ένταση αναπνοής τοποθέτηση γλώσσας στο επιστόμιο πίεση χειλιών για τα χάλκινα και δεν συμμαζεύεται.
Στα κρουστά παίζει πολύ η δυναμική το σημείο πρόσκρουσης της μπαγκέτας στο δέρμα και επίσης η ανάδραση (κοινώς feedback) της ταλάντωσης του δέρματος και πως αυτή αποσβαίνει ανάλογα με το πως έχεις τεντώσει το δέρμα κ.α
Στα έγχορδα που παίζονται με δοξάρι γίνεται χαμός. Εκεί έχεις να προσομοιώσεις ταχύτητα δοξαριού, σημείο που το δοξάρι σύρεται πάνω στη χορδή, γωνία δοξαριού-χορδής, πίεση δοξαριού, μπουκωμένες επαναλήψεις (pizzicato), ποσότητα στο ρετσίνι, ανακλάσεις γέφυρας, και όλα όσα επιφέρουν αλλαγές στο ηχόχρωμα.
ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΤΑ ΑΝΑΠΑΡΑΓΕΙΣ REAL TIME ME CONTROLLERS.
Οι physical modelling διατάξεις σου δίνουν αλγόριθμους για να τα ελέγχεις όλα αυτά σε αντίθεση με τα ηχογραφημένα samples που ο μόνος τρόπος να αλλάξεις (και πάλι οχι σε σημαντικό βαθμό) το ηχόχρωμα τους είναι να παίζεις με παράμετρους στα φίλτρα και στα modulation εφφέ τους έχοντας ανηγμένες τις παραμέτρους σε realtime controllers (velocity aftertouch joysticks ribbons κτλ).
Με αυτόν τον τρόπο (και δεδομένου οτι πάντα συγκρίνουμε ίδια ποιότητα ηχογραφήσεων) μπορείς να ξεγελάσεις ένα όχι και τόσο μυημένο αυτί (με την προυπόθεση οτι κατέχεις και τον τρόπο παιξίματος).
Νίκος
Για παράδειγμα στην κιθάρα παίζει μεγάλο ρόλο η νύξη (είτε με δάχτυλα είτε με πένα) και ο τρόπος που παράγεις πατάς τα τάστα (slides-vibrato-muted-legata και πολλά τέτοια). Επίσης και συνδυασμός αυτών προς παραγωγή αρμονικών. Ένας κιθαρίστας ξέρει σίγουρα καλύτερα.
Στα πνευστά πάλι έχεις διάφορους τρόπους να εκφραστείς ανάλογα με ένταση αναπνοής τοποθέτηση γλώσσας στο επιστόμιο πίεση χειλιών για τα χάλκινα και δεν συμμαζεύεται.
Στα κρουστά παίζει πολύ η δυναμική το σημείο πρόσκρουσης της μπαγκέτας στο δέρμα και επίσης η ανάδραση (κοινώς feedback) της ταλάντωσης του δέρματος και πως αυτή αποσβαίνει ανάλογα με το πως έχεις τεντώσει το δέρμα κ.α
Στα έγχορδα που παίζονται με δοξάρι γίνεται χαμός. Εκεί έχεις να προσομοιώσεις ταχύτητα δοξαριού, σημείο που το δοξάρι σύρεται πάνω στη χορδή, γωνία δοξαριού-χορδής, πίεση δοξαριού, μπουκωμένες επαναλήψεις (pizzicato), ποσότητα στο ρετσίνι, ανακλάσεις γέφυρας, και όλα όσα επιφέρουν αλλαγές στο ηχόχρωμα.
ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΤΑ ΑΝΑΠΑΡΑΓΕΙΣ REAL TIME ME CONTROLLERS.
Οι physical modelling διατάξεις σου δίνουν αλγόριθμους για να τα ελέγχεις όλα αυτά σε αντίθεση με τα ηχογραφημένα samples που ο μόνος τρόπος να αλλάξεις (και πάλι οχι σε σημαντικό βαθμό) το ηχόχρωμα τους είναι να παίζεις με παράμετρους στα φίλτρα και στα modulation εφφέ τους έχοντας ανηγμένες τις παραμέτρους σε realtime controllers (velocity aftertouch joysticks ribbons κτλ).
Με αυτόν τον τρόπο (και δεδομένου οτι πάντα συγκρίνουμε ίδια ποιότητα ηχογραφήσεων) μπορείς να ξεγελάσεις ένα όχι και τόσο μυημένο αυτί (με την προυπόθεση οτι κατέχεις και τον τρόπο παιξίματος).
Νίκος