Κακή προφορά σε αγγλόφωνο στίχο

[otto##]

Συμφωνώ ότι πρωτίστος πρέπει κάτι να έχεις να πεις, δευτερευόντως όμως με χαλάει μια κακή προφορά. Δε λέω για μια μέτρια προς καλή ή μια έστω μέτρια, αλλά μια κακή (όπως λέει και ο τίτλος του thread). Γνώμη μου είναι ότι αν δεν μπορείς να το υποστηρίξεις επαρκώς, μη το τραγουδάς. Σκέφτομαι τον Αμερικάνο να τραγουδάει ελληνικά τραγούδια με κακή ελληνική προφορά και συγκλίνω στο ίδιο, απλά δε θα πληρώσω να τον ακούσω. Συνήθως όμως οι επαγγελματίες τα λύνουν αυτά τα προβλήματα (δεν εννοώ επαγγλεματίες τύπου Θώδη ή Πανταζή που ψιλοτρόλαραν).

 

[Yameth]

Σκέφτομαι τον Αμερικάνο να τραγουδάει ελληνικά τραγούδια με κακή ελληνική προφορά και συγκλίνω στο ίδιο, απλά δε θα πληρώσω να τον ακούσω. 

ή τον Εγγλέζο που τραγουδάει ελληνικά... "θα πάω στοου περιπτερόου"!

Οσο για τους Θώδη και Πανταζή, δεν μου άρεσε ποτέ αυτό το μέρος της "κουλτούρας" μας που γελάμε εις βάρος κάποιου. Είναι συνέχεια του "αστείου" με τον χαζό του χωριού. Λες και δεν το κάνει εν γνώση της η Θώδη νομίζετε... Προφανώς δεν είναι σοβαροφανής!

Το πραγματικό πρόβλημα είναι με όσους παίρνουν τον εαυτό τους στα σοβαρά. Και αυτοί είναι οι περισσότεροι.

 

[AuditoryDriving]

Το πραγματικό πρόβλημα είναι με όσους παίρνουν τον εαυτό τους στα σοβαρά. Και αυτοί είναι οι περισσότεροι.

Παρ'οτι γενικα συμφωνώ με αυτό, είναι λίγο null statement χωρίς το context του, χωρίς μια έννοια οπτικής και κλίμακας. Και τελικά καταλήγει στο τελείως υποκειμενικό και προσωπικό και γίνεται biased. Όπως στο δρόμο, όποιος πάει πιο αργά από εμάς είναι κότα και όποιος πάει πιο γρήγορα είναι μανιακός.

 

[noe13]

ισως ο αγγλοφωνος να εχει καποια ανεκτικοτητα στο ελληνα που τραδουδαει αγγλικα,καμια φορα οχι τοσο καλα,απο σεβασμο στον ανθρωπο που προσπαθει να τραγουδησει στη γλωσσα του(του αγγλου),ισως κ λιγο περηφανια μαζι!

μια φορα μου εδωσε ενας φιλος να ακουσω ελληνικη θρασομπαντα...οι μουσικοι εσπερναν,ο τραγουδιαρης φωναρα,αλλα δυστυχως η προφορα του τα ισοπεδωνε ολα!!!

 

[otto##]

Παρ'οτι γενικα συμφωνώ με αυτό, είναι λίγο null statement χωρίς το context του, χωρίς μια έννοια οπτικής και κλίμακας. Και τελικά καταλήγει στο τελείως υποκειμενικό και προσωπικό και γίνεται biased. Όπως στο δρόμο, όποιος πάει πιο αργά από εμάς είναι κότα και όποιος πάει πιο γρήγορα είναι μανιακός.

Όχι μόνο αυτό. Σαν άνθρωποι, συμφωνώ, αν παίρνουμε τον ευατό μας πολύ στα σοβαρά, νομοτελειακά θα καταλήξουμε μονομανείς ή στην καλύτεροι εγωιστές. ΟΜΩΣ η μουσική, πέρα από έκφραση και τέχνη, είναι και προϊόν, το οποίο επιλέγεις και με καταναλωτικά κριτήρια (ακούγεται λίγο κυνικό) ΑΡΑ προτιμώ τους καλλιτέχνες που παίρνουν τον εαυτό τους αρκετά στα σοβαρά. Εξηγώ για να μην παρεξηγηθώ: Μπορεί ο αρχιτέκτονας σαν άνθρωπος να μην παίρνει τον εαυτό του πολύ στα σοβαρά αλλά το προϊόν του πρέπει να είναι σοβαρό. Η Θώδη, κατά τα άλλα συμπαθέστατη, τρόλαρε και είναι επιλογή του "καταναλωτή" αν θα την ακούσει αφού για να την ακούσεις "κόβεις" εισητήριο.