Επειδη με ρωταγαν ιδιωτικα καποια παιδια για
το συστημα μου να περναω κομματια, τροπο μελετης κλπ, ας τα γραψω δημοσια για οποιον ενδιαφερεται.
1. Ακουω το κομματι πολλες φορες στην ταχυτητα του.
(Το πρωτο πραγμα στην εκμαθηση της μουσικης ειναι να ακουμε μουσικη. Και ολων των ειδων τις μουσικες, οχι κολλημα σε ενα ειδος).
2. Μετα να το
ακουω πολλες φορες στο 90% (ισως και λιγο πιο αργα, αναλογα το κομματι).
(Μονο αν μπει στο μυαλο μου, θα το εχω μετα και στα χερια, τα οποια το μονο που χρειαζονται ειναι εξασκηση -πολυ ή λιγη, αναλογα το επιπεδο του καθενος). Πρεπει να το τραγουδαω το κομματι, να ξερω απο εξω τη μελωδια.
3. Μετα καθομαι να προσπαθησω να βγαλω την πρωτη φραση στο 90% περιπου (οχι πιο αργα) εστω slopy (με μουτζουρες λαθη κλπ στο αριστερο χερι)
για να εχω αρχικα, σωστο το δεξι χερι, τα ρυθμικα δλδ και τα πανω κατω της πενας να ειναι σωστα.
(αν το βαλω να το περασω απο τη αρχη πολυ αργα, θα πεσω στην παγιδα και θα το μαθω με οτι πενα βολευει και ετσι στην πραγματικη ταχυτητα δεν θα παιζεται συνηθως με τιποτα).
4. Μετα κανω slowdown στο 80% και αρχιζει η δουλεια για το αριστερο χερι, ετσι ωστε να "καθαρισουν" οι νοτες.
Αν δεν μπορω στο 80% παω και πιο αργα, αναλογα το κομματι.
Βασικο: Το δεξι χερι πρεπει να ακολουθει τα patterns που ειχα και στο 90%
5. Μετα ξεκιναω να ανεβαζω 3-4% καθε φορα, οταν πια σε καθε φραση, μετα απο οσες επαναληψεις χρειαστουν, εχει καθαρισει το παιξιμο και εχουν αποκτησει τα χερια
muscle memory
(βασικα ολα ειναι θεμα παραγωγης απο τον οργανισμο μας, της
μυελινης κατα την διαδικασια των επαναληψεων.
Εδω ενα σχετικο, πολυ ενδιαφερον βιβλιο γα διαβασμα.
The Talent Code.pdf)
6. Μετα συνεχιζω μεχρι να παιζω τη φραση και πιο γρηγορα απο το original.
7. Μετα παω στη επομενη φραση, ακολουθω τα ιδια.
8. Μετα παιζω και τις δυο φρασεις σε πιο αργη ταχυτητα, προσεχωντας ιδιαιτερα το σημειο "ενωσης τους".
Το οποιο σημειο αν χρειαστει, το απομονωνω και το μελεταω ξεχωριστα, με πολλες επαναληψεις απο αργα σε πιο γρηγορα κλπ.
(
Παντα προσεχω οταν κανω slowdown, το pattern στο δεξι χερι να ειναι ιδιο με της γρηγορης ταχυτητας)
9. Επομενες δυο φρασεις τα ιδια. Και τις κολλαω στις δυο πρωτες που εχω ηδη περασει.
κ.ο.κ.
10. Μετα παιζω ολο το κομματι αρχικα στο 80-90% και μετα αυξηση της ταχυτητας οσο παει.
(ή αν ειναι πολυ μεγαλο το κομματι, παιζω ενα μερος καθε φορα - A, B, C, bridge κλπ - και μετα τα ενωνω και το παιζω ολοκληρω)
Παρομοιο τροπο ακολουθω οταν μελεταω κατι απο παρτιτουρα ή tab κλπ, με το
μετρονομο.
Αρχικα λιγο πιο αργα, για να τσεκαρω τα patterns του χεριου δεξιου χεριου, μετα slowdown για το αριστερο χερι και μετα σταδιακη αυξηση της ταχυτητας.
Την ταχυτητα στο μετρονομο την φτανω μεχρι το 110%, ή οσο περισσοτερο μπορω, ετσι ωστε στο live το 100% να μου φαινεται "παιχνιδακι".
(το μονο μειονεκτημα του
transcribe software, ειναι οτι δυστυχως μονο μειωνει την ταχυτητα. Δεν μπορει και να την ανεβαζει)
Ποτε στο live δεν μπορουμε να φτασουμε τις δυνατοτητες μας στο 100%, οπως οταν ειμαστε ανετοι στο σπιτακι μας, αραχτοι με το καφεδακι/ποτακια μας κλπ.
Θα υπαρχουν πολλοι παραγοντες που θα μας φρεναρουν την αποδοση.
Επισης ενας πολυ σημαντικο λογος για να εχουμε ενα κομματι για πλακα πριν το παιξουμε live, ειναι οτι πρεπει να το διασκεδαζουμε κι εμεις, οχι μονο το κοινο.
Αν βγουμε να παιξουμε και εχουμε κολλημενα τα ματια πανω στην ταστιερα να μη μας φυγει καμια νοτα και καθηλωμενοι σαν κουτσουρα σε μια μερια, θα χασουμε το fun της υποθεσης και βασικα ... δεν θα βλεπουμε τα κοριτσακια απο κατω ;D 8)
Θα τελειωσει το Live, δεν θα εχουμε καταλαβει τιποτα και θα ειμαστε και πτωματα (εγκεφαλικα). Ουτε μετα το Live θα διασκεδασουμε.
-----------------------------------------------
Επισης θα ηθελα να επισημανω κατι για τα covers γενικα.
Τα covers δεν ειναι πανακεια, αλλα ειναι ομως απαραιτητα για αναπτυξη τεχνικης.
Απο εκει ξεκιναμε και φτανουμε στο σημειο να παιζουμε τα δικα μας (μεσα φυσικα κι απο τα θεωρητικα της μουσικης και γενικα ολα τα μαθηματα της μουσικης, ακομα και ιστορια κλπ, οχι μονο το practice).
Και βασικα πρεπει να ΑΚΟΥΜΕ πολυ, καλη μουσικη ολων των ειδων.
Δεν πρεπει να μενουμε και να μελεταμε ενα ειδος και ιδιαιτερα να κολλαμε σε εναν ή ελαχιστους κιθαριστες.
Θα γινουμε κοπια του.
Οταν παιζουμε τα δικα μας (ειτε σε μια μπαντα, ειτε αυτονομα σαν σολιστες) θα εχουμε φυσικα το δικο μας στυλ και θα το υποστηριζουμε, αλλα η μελετη ειναι διαφορετικο πραγμα και πρεπει να απλωνεται παντου. Ποτε δεν ξερεις τι θα σου ερθει κι απο που, το οποιο θα σου ανοιξει νεους οριζοντες για τη δικια σου μουσικη.
Με τα covers που ανεβαζω, ισως (μαλλον σιγουρα δλδ), εχω δημιουργησει την εντυπωση του coverά.
Εξηγω οτι, τα κομματια δεν τα θυμαμαι μετα απο μερικες μερες να τα ξαναπαιξω, και συνηθως δεν τα ξαναπαιζω.
Αν καποια στιγμη μετα απο καιρο θελω να τα ξαναπαιξω, θα πρεπει να κατσω να τα ξανακοιταξω. Και τοτε, παντα ανακαλυπτω νεα πραγματα μεσα τους, που δεν ειχα προσεξει αρχικα, λογω του τοτε επιπεδου μου.
Ολη η δουλεια λοιπον που χρειαζομαι ως μουσικος, εχει γινει κατα την μελετη τους.
Τα
"χωνευω", και μου χρησιμευουν αλλου στη μουσικη μου πορεια.
Και αυτο ειναι πολυ βασικο, επειδη συμμετεχω και στη δισκογραφια ως (οχι ακριβως "session"), που τις περισσοτερες φορες του ζητουν οχι απλα να παιξει μερικες νοτες απο μια παρτιτουρα, αλλα να δημιουργησει κατι νεο ή γενικα να δωσει κατι δικο του ηχητικα και παιχτικα.
Ολα αυτα που ακολουθω στην πορεια μου, ετσι και τα covers, μου εχουν χρησιμευσει πολυ, ως καλη "τροφη" για το μυαλο, για να παιζω χωρις να κοπιαρω. (αν και πολλες φορες εχουμε "παραγγελίες", τυπου "βαλε λιγο santana, ή edge, andy summers, nicklelback, pantera, muse, pearl jam, soundgarden, κλπ" και φυσικα, παλι ειναι χρησιμα τα covers)
Βασικα χαιρομαι οταν ακουω καποιον να αναγνωριζει το παιξιμο μου, μεσα σε τυχαια κομματια.
(καποια στιγμη, Θεου - .. ή μαλλον χρηματος- θελοντος, πρεπει να "χρησιμοποιησω" τον εαυτο μου, και προς οφελος καθαρα δικο μου, σε δικο μου cd εννοω ;D)
Μη φοβαστε τα covers λοιπον, αρκει να ειστε ανοιχτομυαλοι και δεν κανετε covers συνεχως μονο ενος ειδους μουσικης ή ενος κιθαριστα.
