Jack Bruce: Led Zep Were Crap

Superfunk είπε:
Ετσι κι αλλοιως τι το κουραζουμε?

Τhe only band that REALLY mattered were the CLASH!!! ;D ;D ;D
Το London Calling απλά άψογο!!!

 
Jasemeister είπε:
Στα γηρατειά του ο καθένας έχει δικαίωμα να λέει ότι θέλει και να έχει και δίκιο  ;)
Αυτό είναι μπηχτή για τον Νίκο και τους Clash ;  ;D ;D

 
audiokostas είπε:
Αυτό είναι μπηχτή για τον Νίκο και τους Clash ;  ;D ;D
όχι γιατί γέρος θεωρείσαι απαραίτητα μετά τη σύνταξη, ο Νίκος ζει στην Ελλάδα άρα δεν θα πάρει ποτέ σύνταξη άρα θα μείνει για πάντα νέος!  ;D

 
Οι LED ZEPPELIN είναι απλά αξεπέραστοι μέχρι και σήμερα πουλάνε τρελά σε αντίθεση με όλα τ'άλλα γκρουπ που αναφέρετε, όχι γιατί έχουν καλό μάνατζμεντ αλλά γιατί έχουν συνθέσεις κι αυτό δικαιολογεί τις πωλήσεις τους.Αποτελλούν  σημείο σύγκρισης κι αναφοράς για πολλά άλλα γκρουπ της εποχής τους και μετέπειτα (σε όλα τα επίπεδα φωνητικά, κιθάρες, πλήκτρα, τύμπανα, συνθέσεις, ηχογραφήσεις, Lives, attitude, εμπειρία)...τί να πεις απλά δεν παίζονται με τίποτα...άδικες οι συγκρίσεις άλλων γκρουπ (για τα γκρουπ άδικες) με δεινόσαυρους σαν τους Led Zeppelin.

 
Εγώ θέλω να ξέρουν οι ευάριθμοι υμνητές των Purple, ότι θεωρώ τη σύγκριση ταπεινωτική για τη μπάντα του Lord και των συν αυτώ.

8)

(και φορώ την πυρίμαχη στολή).

 
Superfunk είπε:
Ισως δεν με καταλαβατε,καραδεινοσαυροι ειναι και οι..πανκηδες...την νοοτροπια του "ποιος ειναι ο γρηγοροτερος παικταρας" στη δυση ομως την εστειλαν ανεπιστρεπτι για βρουβες... ;D ;D
Ναι οι πανκ εστειλαν τη νοοτροπια του "ποιος ειναι ο γρηγοροτερος παικταρας" για βρουβες ανεπιστρεπτι.....ανεπιστρεπτι, μεχρι να βγει ο Van Halen και οι υπερτεχνικοι κιθαριστες του 80 (ενα δυο χρονια ανεπιστρεπτι δηλαδης  ;D ;D), που εσταλησαν ανεπιστρεπτι και αυτοι σπιτια τους απο τους Nirvana kai to grunge που εσταλησαν και αυτοι ανεπιστρεπτι σπιτια τους απο τους DJ που εσταλησαν ανεπιστρεπτι με τη σειρα του σπιτια τους απο......

Συγχωρεστε με αλλα το να συζηταμε αν οι Led Zepelin k oi  Deep Purple ειναι crap συμφωνα με καποιον αλλο μουσικο, που φανταζομαι οτι δικαιουται να ομιλει επειδη ειναι και αυτος big in Japan(τους μισω προσωπικα τους D. P. ...οτι χειροτερο, pompous, χοντροκομμενο ανεγκεφαλο ροκ για 12χρονους......σορρυ μου ξεφυγε δεν ηθελα να εκφραστω....) ειναι σαν να κανουμε συζητηση περι Ολυμπιακου και Παναθηναικου νομιζωντας οτι ομιλουμε περι τεχνης. Και αφου  η συζητηση ειναι τοσο ουσιαστικη εγω ειμαι με τους Zepelin.  ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D

Tο μονο σοβαρο θεμα  το οποιο θιχτηκε στο παρον thread (αλλα δεν πολυσχολιαστηκε....προτιμαμε το zepelin vs purple) και σηκωνει κουβεντα ειναι ποιος ειναι ο Μεγαλος Καλλιτεχνης  ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D

Αυτος που εχει την (Mεγαλη  ;D ;D) Ιδεα και την υλοποιει στο studio χρησιμοποιωντας καθε δυνατο μεσο προκειμενου να υπερβει τις οποιες τεχνικες υστερησεις του εστω και αν αδυνατει εν συνεχεια να αποδωσει το ιδιο αποτελεσμα πιστα στη σκηνη, η αυτος που αποδιδει εξαιρετικα στα live και πιθανως φερνει και κατι καινουργιο στο οργανο ενω πιθανως υστερει συνθετικα σε σχεση με τον πρωτο?????

(μη το γυρισουμε στα θεματα τεχνικης......δεν ειναι αυτο το θεμα)

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
θα συμφωνήσω με το κείμενο του taq και το σχόλιο του bluezlick πάνω σ'αυτό.

Ένας λόγος που λίγα bootleg των Zep αξίζουν είναι και η εμμονή του Page πάνω στον έλεγχο των ηχογραφημάτων, μία παράμετρος που δεν αναφέρθηκε και αποτελεί σταθμό, σαν συνολική επιχειρηματική/καλλιτεχνική νοοτροπία στην ιστορία του rock. Από τα λίγα που υπάρχουν, ακόμα πιο λίγα έχουν αξιοπρεπή ήχο.

Και ναι, ο Page ήταν sloppy (ειδικά από το 75 και μετά).

Και ναι, Lord και Jones ήταν οι άσοι στο μανίκι.

Και ναι, πάλι καλά που ήρθε και το punk.

Μεγάλος Καλλιτέχνης? Μεγάλος Συνθέτης? Μεγάλος Performer? Μεγάλος Showman?

Μπετόβεν, Hendrix και μετά το Χάος.

 
Fenderiarh αμήν. Δυστυχώς αυτά που θα έπρεπε να είναι αυτονόητα φαίνεται να τα ξεχνάμε, οπότε καλά κάνεις και τα γράφεις. :)

ΥΓ. Ίσως η μεγαλύτερη ανοησία των Zep ήταν ότι επέλεξαν το "The Song Remains the Same" (edited ή όχι) ως "επίσημο" live ("Does anybody remember laughter?" ;D ;D). Κάτι από αρχές δεκαετίας '70 θα ήταν πολύ αντιπροσωπευτικότερο.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
fenderiarhs είπε:
. ...οτι χειροτερο, pompous, χοντροκομμενο ανεγκεφαλο ροκ για 12χρονους......
Σωστός ο 7εndεr....

Και ακόμα χειρότεροι οι Skynyrd και κάθε είδους τέτοιοι

Απλοικές παρωχημένες χοντροκοπιές.

Σαν το βινύλιο

τις λάμπες

τα αερόψυκτα

Φτού σου ρε γ@μώτο......... πάλι με τη λάθος ομάδα είμαι  ;)

Μεγάλος Καλλιτέχνης? Μεγάλος Συνθέτης? Μεγάλος Performer? Μεγάλος Showman?

Μπετόβεν, Hendrix και μετά το Χάος.
ο Μότσαρτ; ο Τσιτσάνης; εγώ;  ;D

Τι έγιναν αυτοί; Τα ισοπεδώσαμε όλα;

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Νίκε, σίγουρα καθαρά προσωπικές οι μουσικές προτιμήσεις του καθενώς, απλά εγώ δεν μπορώ να δεχθώ το πάνκ κίνημα (όπου και αν είχε την αφετηρία του, και πάω στοίχημα ότι το γνωρίζεις πολύ καλύτερα από την στιγμή που σου αρέσει άλλωστε)... ως .....ΡΟΚ!!!! Δηλαδή αν το δεχθώ θα πρέπει να επαναπροσδιορίσω τι μουσική έπαιξαν οι ACDC, Thin Lizzy, Blue Oyster Cult, Deep Purple, Rainbow, Led Zeppelin, Free, Cream, Hendrix, Rory Gallagher, Jethro Tull, Wishbone ash, Black Sabbath, Rolling stones, και εκατοντάδες άλλες μπάντες και να τους ζητήσω συγγνώμη που δεν τους θεωρώ ροκάδες όσο τους Sex Pistols & Clash. Δηλαδή το London calling που θεωρείς, ή και άλλοι από ότι διάβασα πεμπτουσία ίσως της "ροκ" σκηνής.. εμένα με αφήνει παγερά αδιάφορο π.χ γιατί δεν ξέρω ποιόν δίσκο να πρωτοβάλω από πάνω του από τα 70s.

Αλλά αυτά ανήκουν στην δική μου θεώρηση και προτίμηση για τα μουσικά ροκ ακουσματά μου, και φυσικά αυτή είναι η ομορφιά της επιλογής και της προσωπικής γνώμης.

Σε ένα άλλο θέμα όσο αφορά την εμπορικότητα των Zeppelin & Deep Purple , αυτό που έχω να πώ είναι ότι και οι 2 πούλησαν τα αντεράκια τους από δίσκους με ίσως ελαφρά εμπορικότερους τους Zepp.... όμως προσέξτε την διαφορά ... ρωτήστε έναν μέσο ακροατή της ρόκ, πόσα τραγούδια θυμάται από το In through out the door και το Coda, και ρωτήστε τον και πόσα track του έρχονται στο μυαλό από το Burn και το Stormbringer των Deep Purple. Είναι άνιση η σύγκριση... και γέρνει προφανώς την πλάστιγγα προς τους DP με το mistreated το ομώνυμο Burn, και το Soldier of fortune.... σε σχέση με το Achiles last stand.. (εκπληκτικό κομμάτι δε...).

Για τον Fenderiarh που δεν τους πάει... τους DP θα πώ το απλό.... "Απαράααδεκτον για πράαααακτορες!!!!" και να ακούσει επιγόντως το In Rock το Fireball και το Machine Head...... γιατί ξεχνάει... κομμάτια όπως το pictures of home και Lazy.....Επίσης διαφωνώ ότι ο ένας στέλνει τον άλλον... από την στιγμή που όλοι αυτοί .. τα πανκιά, τα ροκιά και χεβυμεταλλάδες έχουν το δικό τους κοινό... άρα και το διάστημα ή καλύτερα τον χώρο να αναπτύξουν την μουσική τους και τις ιδέες τους, άρα θα πρέπει όλοι να είναι ευχαριστημένοι.... ο καθένας για τους δικούς του λόγους ...

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
taq είπε:
ρωτήστε έναν μέσο ακροατή της ρόκ, πόσα τραγούδια θυμάται από το In through out the door και το Coda, και ρωτήστε τον και πόσα track του έρχονται στο μυαλό από το Burn και το Stormbringer των Deep Purple.
Λίγο δικηγορίστικο αυτό. Επιλέγεις τα 2 χειρότερα album των LZ και 2 από τα καλύτερα των DP. ;)

 
Εγώ πάντως το ομολογώ μετά πάσης ειλικρινείας και κοκκινίζω από ντροπή που το λέω...τον Μότσαρτ ακόμα σε live δεν τον εχω πετύχει...το αμέλησα?...βαριόμουνα?...δεν ξέρω....

σε ποιό μαγαζι παίζει να πάω το Σαββατο?

 
Ok τότε από το the song remains the same και το Who do we think we are. Όλοι ξέρουν το wooman from Tokyo, το no quarter μόνο οι οπαδοί των Zepp. Και για να μην κρυβόμαστε οι επιτυχίες των Zepp είναι στο IV album τους. Εξαιρετική μουσική όμως έπαιξαν σε όλα, στον αντίποδα δεν υπήρχε album των DP που ακόμα και σήμερα να μην παίζεται μία τουλάχιστον επιτυχία από το κάθε ένα στο ραδιόφωνο.

Επίσης πολύ καλύτερα των DP είναι το come taste the band το Perfect strangers, το In Rock και φυσικά το Machine head. Δηλαδή πήρα στην τύχη 2 των DP για να τα αντιπαραθέσω με εκείνα των Zepp

Να συμφωνήσω όμως με τον Fenderiarh, ότι δεν πρόκειται για LZ Vs DP. Απλά είναι πιστεύω κάποιες μικρές μεγάλες αλήθειες ειδικότερα για τους Zepp που όλοι λίγο πολύ ξέρουμε..

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
blues power είπε:
Εγώ πάντως το ομολογώ μετά πάσης ειλικρινείας και κοκκινίζω από ντροπή που το λέω...τον Μότσαρτ ακόμα σε live δεν τον εχω πετύχει...το αμέλησα?...βαριόμουνα?...δεν ξέρω....

σε ποιό μαγαζι παίζει να πάω το Σαββατο?
Στο Texas (πρωην Underworld), 21.30, 9 euro είσοδο (+μπύρα)

To achilles last stand είναι στο Presence

Ok τότε από το the song remains the same και το Who do we think we are. Όλοι ξέρουν το wooman from Tokyo, το no quarter μόνο οι οπαδοί των Zepp. Και για να μην κρυβόμαστε οι επιτυχίες των Zepp είναι στο IV album τους. Εξαιρετική μουσική όμως έπαιξαν σε όλα, στον αντίποδα δεν υπήρχε album των DP που ακόμα και σήμερα να μην παίζεται μία τουλάχιστον επιτυχία από το κάθε ένα στο ραδιόφωνο.
μου τα χαλάς λίγο. Το whole lotta love? Παίζει και στο Envy...

 
taq είπε:
Για τον Fenderiarh που δεν τους πάει... τους DP θα πώ το απλό.... "Απαράααδεκτον για πράαααακτορες!!!!" και να ακούσει επιγόντως το In Rock το Fireball και το Machine Head...... γιατί ξεχνάει... κομμάτια όπως το pictures of home και Lazy.....Επίσης διαφωνώ ότι ο ένας στέλνει τον άλλον... από την στιγμή που όλοι αυτοί .. τα πανκιά, τα ροκιά και χεβυμεταλλάδες έχουν το δικό τους κοινό... άρα και το διάστημα ή καλύτερα τον χώρο να αναπτύξουν την μουσική τους και τις ιδέες τους.
Ειμαι κατοχος ολης της δισκογραφιας των......την οποια και εχω λιωσει σε εποχες που προσπαθω να απωθησω στη ληθη......(εκει που πανε δηλαδη ολα τα πραγματα που ο εγκεφαλος προσπαθει να ξεχασει ως δυσαρεστα). Το ομολογω υπαρξα και εγω παλαιοροκας (με τη κακη εννοια του ορου και μεχρι τα 18 και τα τελη των 80's ευτυχως)  ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D Η οριστικη αποστροφη μου προς τους εν λογω καλλιτεχνες συνετελεσθη παρακολουθωντας την αληστου μνημης (και επιφανειακοτητας) εκμπομπη jammin στην et3 με τους απεριγραπτους και απαραιτητως φεροντες ενδυμασιες DEEP PURPLE κακιστους  παρουσιαστες και υμνητες του Αγιου Μπλακμορε (οι οποιοι παρατηρω, εσχατως σε αλλη εκπομπη που διατηρουν στον ΑΝΤ1 σημερα, δεν εχουν απωλεσει ακομα τη συνηθεια τους αυτη, μιλαμε για χρόνια νοσο δηλαδη) ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D

Περαν της πλακας εξυπακουεται οτι το να ακους DP (και τα σχετικα)δεν ειναι κακο (αρκει να εχεις ανοιχτα τα αυτια σου και τα μυαλα σου και σε αλλα πραγματα).......απλα εγω δεν τους μπορω πλεον. Ακομα και σημερα πιστευω οτι στις συνθεσεις των Zepelin ακουω καποιους πολυ πιο εξυπνους ανθρωπους (και που φυσικα δε μιλανε στις συνεντευξεις τους για μεσσαιωνικα καστρα και δαιμονες) ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D

 
taq είπε:
Και για να μην κρυβόμαστε οι επιτυχίες των Zepp είναι στο IV album τους.
Whole Lotta Love, The Song Remains The Same, Kashmir, Good Times Bad Times, Since I've Been Loving You, Immigrant Song...

 
taq είπε:
Ok τότε από το the song remains the same και το Who do we think we are. Όλοι ξέρουν το wooman from Tokyo, το no quarter μόνο οι οπαδοί των Zepp.
Γουάτ;;:!!; Διαφωνώ κάθετα! Το Woman from Τοkyo στο υπογράφω ότι πολύ λιγότεροι το ξέρουν από το Νο Quarter (ειδικά από τη στιγμή που το διασκεύασαν οι Tool και το λένε και στις συναυλίες τους...) Και με αυτό που λες για το ραδιόφωνο διαφωνώ! Μετά βίας 2-3 κομμάτια των Περπλ βολτάρουν στα ερτζιανά ενώ τους Ζέπελιν τους παίζει και η κουτσή Μαρία...

 
taq είπε:
Ok τότε από το the song remains the same και το Who do we think we are. Όλοι ξέρουν το wooman from Tokyo, το no quarter μόνο οι οπαδοί των Zepp. Και για να μην κρυβόμαστε οι επιτυχίες των Zepp είναι στο IV album τους. Εξαιρετική μουσική όμως έπαιξαν σε όλα, στον αντίποδα δεν υπήρχε album των DP που ακόμα και σήμερα να μην παίζεται μία τουλάχιστον επιτυχία από το κάθε ένα στο ραδιόφωνο.
Το No Quarter είναι από το Houses of the Holy το οποίο είναι αριστούργημα (μεταξύ άλλων περιέχει και το Rain Song). Εν πάσει περιπτώσει δε νομίζω ότι οι μεν είναι πιο δημοφιλείς ή είχαν περισσότερο airplay από τους δε, παρότι τα κομμάτια των DP αναμφίβολα έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον για έναν hard rock lead κιθαρίστα.

 

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top