Εισαγωγή Στην Jazz Μελέτη

THEOD

Ενεργό μέλος
Μηνύματα
1,736
Πόντοι
198
Γεια σας

Ανοίγω αυτό το θέμα παίρνοντας ως αφορμή κάποιες κουβέντες που κάνω με διάφορα παιδιά (καμια σχέση με τα παιδιά του νοιζ)  και τους ρωτάω'

Με τι μουσική ασχολείσαι τώρα?

Ο ενας μου λεει παιζω Pastorius,  o αλλος jarret και Bill Evans κάποιος αλλος ασχολούμαι με Ecm   κλπ κλπ.

Και ρωτάω.Με  Bebop  ασχολείστε καθόλου?  

Η απάντηση είναι , έλα ρε με αυτές τις αρχαιολογίες  η τη συχαίνομαι η ότι θυμάσαι χαίρεσαι.  

 Γυρίζοντας το χρόνο πίσω θυμάμαι την πρώτη φορά που αποφάσισα να πάω να κάνω

μάθημα με κάποιο ιδιαίτερα γνωστό τζαζ κιθαρίστα  γιατί είχα συνειδητοποιήσει ότι μόνος μου το μόνο που καταφέρνω είναι να κοροϊδεύω τον ίδιο μου τον εαυτό  .

Με ρωτάει ο άνθρωπος , Τι θέλεις να παίξεις?

Και απαντάω με ένα βλέμμα 10 καρδιναλίων . ( post bop) Coltrane .

John Coltrane? (μου απαντάει με μια τελείως αμερικάνικη προφορά )

Aν δεν ματώσουν τα δαχτυλάκια σου παίζοντας Be Bop πάνω απο τους δίσκους και να τα γράφεις με ενα κασετόφωνο για να ακούς ,αν αυτο που παίζεις εχει ελάχιστη σχέση με αυτά που παίζουν αυτοί  ,  ούτε coltrane θα παίξεις ουτε Kωλοκολτρεην ..

Σίγουρα σε όλους μας αρέσει να υπερβαίνουμε τις δυνατότητες μας  αλλά δυστυχώς  τις περισσότερες φορές  το αποτέλεσμα δεν αγγίζει την πραγματικότητα!!!

Καλό λοιπόν είναι να αρχίζουμε από τα Basics   και μετά να ανεβαίνουμε σκαλί.

Η αλήθεια είναι ότι όλοι οι γνωστοί μας "θεοί" πάτησαν πάνω στη Bebop μελετώντας την  για πολλά χρονιά  και μετά ακολούθησαν το ύφος τους  .

Ο γνωστός σε όλους μας Jaco Pastorius πήγε με μια κασέτα που έπαιζε το donna lee στον Zawinul και στον Shorter για να μπορέσει δειλά να συμμετέχει στους Weather Report.

Ο Joe pass είχε ξεκοκαλίσει  ολα τα κομμάτια του Charlie Parker .

O Tonny Williams  πήγαινε στις συναυλίες που έπαιζε Max Roach με τον Gillespie και του έλεγε "δάσκαλε μπορώ να κάτσω πίσω απο τα τύμπανα να βλέπω"

Ακόμα και οι σύγχρονοι κιθαρίστες τύπου kurt rosenwinkel, ben monder στις περισσότερες συναυλίες τους πάντα παίζουν ενα be bop

Στην τζαζ μουσική κατά τη γνώμη δεν είναι απαραίτητο κάποιος να ξέρει να διαβάζει παρτιτούρα για να την μελετήσει . Η χρήση της είναι καλή σε κάποιον session μουσικό

που του λένε το απόγευμα παίζεις και του δίνουν 30 παρτιτούρες .Στο εξωτερικό βέβαια  όλοι πλέον διαβάζουν του σκοτωμού πριμα βιστα , είναι τρομερός ο ανταγωνισμός  στους τζαζ μουσικούς .

Ο ιδανικός τρόπος μελέτης bebop είναι πάνω από τους δίσκους και μαγνητοφώνηση παράλληλα αλλιώς δεν υπάρχει περίπτωση να βγει ένα πραγματικά καλό αποτέλεσμα.

Σε ενα προηγούμενο θέμα μιλήσαμε για τη βασική ρυθμική αγωγή των blues.

Στη bebop  ισχύουν τα ιδια με την μονη διαφορά οτι ασχολούμαστε αποκλειστικά

με τριπλετ οχι με εξαηχα .

Τα όγδοα στην jazz και στην blues δεν έχουν καμία σχέση με τα ογδοα που ισχύουν

στις άλλες μουσικές  .Τα jazz όγδοα τα βρίσκεις μέσα στα τριπλετς.

Ενα τέταρτο για παράδειγμα διαιρείτε σε  ενα τρίηχο.Αν πάρουμε τις δυο πρώτες αξίες

του τριηχου και τις ενώσουμε έχουμε το ένα όγδοο του τετάρτου. Η τρίτη αξία του τριηχου μας δίνει το δεύτερο όγδοο  με αποτέλεσμα αφού το τέταρτο απαρτίζεται και από δυο όγδοα το πρώτο απο τα δυο να έχει μεγαλύτερη διάρκεια και το δεύτερο μικρότερη.Αυτα είναι πολύ χονδρικά τα jazz όγδοα.

Τα πάντα μέσα στην bebop απο πλευράς ρυθμικής έχουν σχεση με τα τριπλετ.

Η διάρκεια της νότας του μπάσου ,το combing ,το θεμα το right στα τύμπανα, ολα

λειτουργούν πάνω στα τριηχα .

                          Τρόπος    Μελέτης

Ο καλύτερος τρόπος για να μελετήσουμε ένα Be bop  είναι χρησιμοποιώντας    

κάποιο software που χαμηλώνει την ταχύτητα .

Παίρνουμε  για παράδειγμα ένα θέμα, το  μαθαίνουμε  με το αυτί η με την παρτιτούρα  

και παίρνουμε την ποιο original εκτέλεση λουπαρουμε το θέμα και αρχίζουμε  να παίζουμε πάνω σε πάρα πολύ αργή ταχύτητα αυτό ηχογραφώντας το παράλληλα.Το ακούμε και  παρατηρούμε το time τις δυναμικές, jazz όγδοα, νότες .Τα πάντα πρέπει να ακούγονται  μαζί. Έτσι σιγά σιγά ανεβάζουμε την ταχύτητα μέχρι( και αν μπορέσουμε πότε) να φτάσουμε στη κανονική .

Υπάρχουν προγράμματα όπως το slow gold  το οποίο χρησιμοποιώ και ο ίδιος  που

βρίσκονται πανεύκολα και ελεύθερα στο διαδίκτυο (δεν χρειάζεται να είναι  η τελευταία εκδοσή)

[move]  Το σημαντικότερο πάντως  είναι να γράφουμε τους εαυτούς μας γιατί μόνο ετσι καταλαβαίνουμε ποτε ειναι πραγματικά σωστό αυτό που κάνουμε [/move].

Επίσης σιγά σιγά παίζουμε και σε real time στα κομμάτια και φυσικά το ηχογραφούμε .

Αυτό ισχύει για όλα τα όργανα μπάσο τύμπανα κιθάρα πιάνο τα πάντα .

              [move]SOS[/move]

Ολα τα όργανα πρέπει να παίζουν το θέμα του κομματιού.

Κλείνοντας την εισαγωγή στην Jazz μελέτη βαζω δυο παραδείγματα μελέτης

θέματος σε διάφορες   ταχύτητες και real time παίξιμο πάνω σε δίσκο με μπάσο στο Au prive παίζοντας τουτι το θέμα και στη συνέχεια μεσα στο κομμάτι (αυτό το ξέθαψα, απο Bebop μελέτη που έκανα πριν τρία τέσσερα χρόνια μανιωδώς ;))        

straight_no_chaser_groove_test.mp3

 

Attachments

Τελευταία επεξεργασία από moderator:
araxtos είπε:
μπορεις να πεις μερικα χαρακστιριστικα Bebop?
Οτιδήποτε υπάρχει απο charlie Parker Dizzy Gillespie 1944- 1960

Βρες αλλα μόνο για ακρόαση το For musisians only και το  Big 4 του Dizzy 

 
THEOD είπε:
Σε ενα προηγούμενο θέμα μιλήσαμε για τη βασική ρυθμική αγωγή των blues.

Στη bebop  ισχύουν τα ιδια με την μονη διαφορά οτι ασχολούμαστε αποκλειστικά

με τριπλετ οχι με εξαηχα .

Τα όγδοα στην jazz και στην blues δεν έχουν καμία σχέση με τα ογδοα που ισχύουν

στις άλλες μουσικές  .Τα jazz όγδοα τα βρίσκεις μέσα στα τριπλετς.

Ενα τέταρτο για παράδειγμα διαιρείτε σε  ενα τρίηχο.Αν πάρουμε τις δυο πρώτες αξίες

του τριηχου και τις ενώσουμε έχουμε το ένα όγδοο του τετάρτου. Η τρίτη αξία του τριηχου μας δίνει το δεύτερο όγδοο  με αποτέλεσμα αφού το τέταρτο απαρτίζεται και από δυο όγδοα το πρώτο απο τα δυο να έχει μεγαλύτερη διάρκεια και το δεύτερο μικρότερη.Αυτα είναι πολύ χονδρικά τα jazz όγδοα.

Τα πάντα μέσα στην bebop απο πλευράς ρυθμικής έχουν σχεση με τα τριπλετ.
Ρε μάστορα είσαι σίγουρος ότι αυτο που περιγράφεις είναι τριηχα σε όγδοα??

Λοιπόν όγδοα σε τρίηχα

Έχουν την ίδια διάρκεια όσο 2 κανονικά όγδοα...

Αυτο που περιγράφεις στην συνέχεια:

εγώ το ξέρω ως groupings που λέμε εμείς οι ντράμερς...

Μηπως ξέρεις κάτι παραπάνω η εγώ δεν έχω ιδεά απο JAZZ??

 
Nordic είπε:
Λοιπόν όγδοα σε τρίηχα

Έχουν την ίδια διάρκεια όσο 2 κανονικά όγδοα...
2 όγδοα έχουν την ίδια διάρκεια με 1 τέταρτο

1 τρίηχο έχει την ίδια διάρκεια 1 τέταρτο

Ενα τέταρτο για παράδειγμα διαιρείτε σε  ενα τρίηχο.Αν πάρουμε τις δυο πρώτες αξίες

του τριηχου και τις ενώσουμε έχουμε το ένα όγδοο του τετάρτου. Η τρίτη αξία του τριηχου μας δίνει το δεύτερο όγδοο  με αποτέλεσμα αφού το τέταρτο απαρτίζεται και από δυο όγδοα το πρώτο απο τα δυο να έχει μεγαλύτερη διάρκεια και το δεύτερο μικρότερη.Αυτα είναι πολύ χονδρικά τα jazz όγδοα.

Λοιπόν όγδοα σε τρίηχα

Έχουν την ίδια διάρκεια όσο 2 κανονικά όγδοα...

Αυτο που περιγράφεις στην συνέχεια:

εγώ το ξέρω ως groupings που λέμε εμείς οι ντράμερς...
Πιστεύω το μπέρδεμα είναι στην περιγραφή, groupings πρέπει να εννοεί και ο Theod ή όχι;

 
ειναι πολυ δύσκολο να περιγραψεις κάποια πράγματα  με λέξεις

τριηχο τετάρτου (3 αξιες) = Ι Ι Ι  οne n  ta

jazz ογδοα τεταρτου(2 αξιες ) = II(1ογδοο) Ι(2ογδοο) η

  οne n (1ογδοο)   ta(2ογδοο)

διαφορετική διάρκεια ογδόων

 
Το μπερδεμα νομιζω προκληθηκε λογω του οτι χρησιμοποιουμε τη λεξη jazz ογδοα ενω στην πραγματικοτητα οι αξιες αυτες δεν ειναι ογδοα...

Κλασσικα, το 1 τεταρτο διαιρειται σε 2 ογδοα (duh). Και τα δυο εχουν φυσικα την ιδια αξια (duh x 2).

Στην jazz μουσικη, συνηθιζεται να "καθυστερουμε" λιγο το δευτερο ογδοο, κανωντας το πρωτο ογδοο λιγο πιο μεγαλο.

Επιδη το "λιγο πιο μεγαλο" στη μουσικη δεν εχει και πολυ νοημα ;D καθιερωθηκε το εξης : Διαιρουμε το τεταρτο σε ενα τριηχο ογδοου και "ενωνουμε" τις δυο πρωτες νοτες του. Ετσι καταληγουμε σε αυτο που λεμε jazz ογδοα.

Τωρα αν θα το πουμε groupings, jazz ογδοα ή Βαγγελη, ειναι αλλου παπα ευαγγελιο ;D ;D

Υ.Γ. Τριηχο τεταρτου = ενα μισο, Τριηχο ογδοου = ενα τεταρτο, μη τα μπερδευουμε...

 
odis13 είπε:
Το μπερδεμα νομιζω προκληθηκε λογω του οτι χρησιμοποιουμε τη λεξη jazz ογδοα ενω στην πραγματικοτητα οι αξιες αυτες δεν ειναι ογδοα...

Κλασσικα, το 1 τεταρτο διαιρειται σε 2 ογδοα (duh). Και τα δυο εχουν φυσικα την ιδια αξια (duh x 2).

Στην jazz μουσικη, συνηθιζεται να "καθυστερουμε" λιγο το δευτερο ογδοο, κανωντας το πρωτο ογδοο λιγο πιο μεγαλο.

Επιδη το "λιγο πιο μεγαλο" στη μουσικη δεν εχει και πολυ νοημα ;D καθιερωθηκε το εξης : Διαιρουμε το τεταρτο σε ενα τριηχο ογδοου και "ενωνουμε" τις δυο πρωτες νοτες του. Ετσι καταληγουμε σε αυτο που λεμε jazz ογδοα.

Τωρα αν θα το πουμε groupings, jazz ογδοα ή Βαγγελη, ειναι αλλου παπα ευαγγελιο ;D ;D

Υ.Γ. Τριηχο τεταρτου = ενα μισο, Τριηχο ογδοου = ενα τεταρτο, μη τα μπερδευουμε...
να στε καλά odis13  Evilnye

δυσκολεύομαι πολυ χωρις συμβολα μουσικης

ευχαριστώ πολυ παιδια  :D :D :D :D :D

καλό το βαγγελης θα το καθιερώσω  ;)

 
THEOD είπε:
Σε ενα προηγούμενο θέμα μιλήσαμε για τη βασική ρυθμική αγωγή των blues.

Στη bebop  ισχύουν τα ιδια με την μονη διαφορά οτι ασχολούμαστε αποκλειστικά

με τριπλετ οχι με εξαηχα .

Τα όγδοα στην jazz και στην blues δεν έχουν καμία σχέση με τα ογδοα που ισχύουν

στις άλλες μουσικές  .Τα jazz όγδοα τα βρίσκεις μέσα στα τριπλετς.

Ενα τέταρτο για παράδειγμα διαιρείτε σε  ενα τρίηχο.Αν πάρουμε τις δυο πρώτες αξίες

του τριηχου και τις ενώσουμε έχουμε το ένα όγδοο του τετάρτου. Η τρίτη αξία του τριηχου μας δίνει το δεύτερο όγδοο  με αποτέλεσμα αφού το τέταρτο απαρτίζεται και από δυο όγδοα το πρώτο απο τα δυο να έχει μεγαλύτερη διάρκεια και το δεύτερο μικρότερη.Αυτα είναι πολύ χονδρικά τα jazz όγδοα.

Τα πάντα μέσα στην bebop απο πλευράς ρυθμικής έχουν σχεση με τα τριπλετ.

Η διάρκεια της νότας του μπάσου ,το combing ,το θεμα το right στα τύμπανα, ολα

λειτουργούν πάνω στα τριηχα .
Θα συμφωνήσω με το "πολύ χονδρικά". Προσωπικά, τα swing όγδοα όπως είναι γραμμένα στην παρτιτούρα (τρίηχο με συζευγμένες τις 2 πρώτες νότες, δηλ. μετράμε "1-and-a" και παίζουμε μόνο στο 1 και στο a) τα θεωρώ από τα πιο εύκολα πράγματα που μπορεί να μάθει κανείς (απ' ότι θυμάμαι, μπορούσα να το κάνω με αρκετή ακρίβεια στους πρώτους 2-3 μήνες που έπιασα κιθάρα, όταν καλά-καλά δεν μπορούσα να πιάσω ένα σολ ματζόρε). Δυστυχώς, αυτό το μέτρημα ισχύει ακριβώς μόνο σε blues, shuffle, 12άρια κλπ.

Το δύσκολο είναι να παίζει κανείς swing όγδοα όπως οι μουσικοί της jazz, δηλ. με την αναλογία διάρκειας της πρώτης και της δεύτερης νότας να κυμαίνεται ανάμεσα στο 2/1 του shuffle και το 1/1 του straight ανάλογα με το κομμάτι, με το tempo και (ενίοτε) με το μουσικό. Για τέτοια παιξίματα πιστεύω ότι το μέτρημα δεν βοηθά ιδιαίτερα (μάλλον το αντίθετο, αν κρίνω από τη δική μου εμπειρία) και ότι ο μόνος τρόπος είναι να ακούς πολλή μουσική και να παίζεις πάνω από κανονικές ηχογραφήσεις.

 
Spy, σωστά το έθεσες, και αυτά που είπες ισχύουν και για το blues shuffle. Ντραμιστικά μιλώντας, το feel αλλάζει ανάλογα με το πόσο "σκληρό" είναι το σουίνγκ και πολύ συχνά η θέση της τρίτης νότας του τρίηχου είναι κάπου στη μέση μεταξύ straight και σουίνγκ, ενώ άλλοτε πάει πιο κοντά στην επόμενη νότα, γίνεται δηλαδή το τελευταίο 16ο του τετάρτου. Κι επειδή τα παραπάνω ίσως δεν βγάζουν και πολύ νόημα, σχηματικά είναι κάπως έτσι:

Bold είναι οι νότες που παίζονται:

"Κανονικό" σουίνγκ (τρίηχα): 1-and-a / 2-and-a / 3-and-a / 4-and-a

"Σκληρό" σουίνγκ (16a): 1-e-and-a / 2-e-and-a / 3-e-and-a / 4-e-and-a

Όσο πιο up tempo είναι ένα κομμάτι, έχει την τάση να γίνεται straight γιατί στις μεγαλύτερες ταχύτητες οι διαφορές μεταξύ τριήχων και 16ων παύουν να είναι τόσο διακριτές.

Όπως αναφέρθηκε, το θέμα είναι ότι όσο κι αν προσπαθούμε να αναλύσουμε τη ρυθμική αγωγή στην τζαζ (και σε άλλα σχετικά είδη), στην πράξη υπάρχουν τόσες παραλλαγές που επηρεάζουν το feel, που μόνο τα πολλά ακούσματα και πολύ παίξιμο μας σώζουν.

Προσωπικά, όσες φορές παίζω είναι swing ή shuffle και λέω ότι, εντάξει το 'χω ρε παιδί μου, αρκεί να ακούσω ένα κομμάτι με τον Jo Jones (μεταξύ άλλων) στα ντραμς ή ένα shuffle του SRV για να προσγειωθώ ανώμαλα στην πραγματικότητα. Αυτό οφείλεται εν μέρη στο είμαι τεμπέλης και δεν πολυμελετάω, αλλά και στο ότι δεν γεννήθηκα στη Νέα Ορλεάνη ή στο Σικάγο, ούτως ώστε να έχει περάσει το feel μέσα μου από πιτσιρίκι. Φανταστείτε έναν Αμερικάνο να προσπαθήσει να παίξει ένα ζεϊμπέκικο. Όσο καλός κι αν είναι και όσο εύκολα αν αντιληφθεί το ύφος και το ρυθμό, θα του πάρει χρόνια μέχρι να το παίξει με την αυθεντικότητα ενός Έλληνα.

Ελπίζω να μην βγήκα πολύ εκτός θέματος...

 
Haris είπε:
Spy, σωστά το έθεσες, και αυτά που είπες ισχύουν και για το blues shuffle. Ντραμιστικά μιλώντας, το feel αλλάζει ανάλογα με το πόσο "σκληρό" είναι το σουίνγκ και πολύ συχνά η θέση της τρίτης νότας του τρίηχου είναι κάπου στη μέση μεταξύ straight και σουίνγκ, ενώ άλλοτε πάει πιο κοντά στην επόμενη νότα, γίνεται δηλαδή το τελευταίο 16ο του τετάρτου. Κι επειδή τα παραπάνω ίσως δεν βγάζουν και πολύ νόημα, σχηματικά είναι κάπως έτσι:

Bold είναι οι νότες που παίζονται:

"Κανονικό" σουίνγκ (τρίηχα): 1-and-a / 2-and-a / 3-and-a / 4-and-a

"Σκληρό" σουίνγκ (16a): 1-e-and-a / 2-e-and-a / 3-e-and-a / 4-e-and-a

Όσο πιο up tempo είναι ένα κομμάτι, έχει την τάση να γίνεται straight γιατί στις μεγαλύτερες ταχύτητες οι διαφορές μεταξύ τριήχων και 16ων παύουν να είναι τόσο διακριτές.

Όπως αναφέρθηκε, το θέμα είναι ότι όσο κι αν προσπαθούμε να αναλύσουμε τη ρυθμική αγωγή στην τζαζ (και σε άλλα σχετικά είδη), στην πράξη υπάρχουν τόσες παραλλαγές που επηρεάζουν το feel, που μόνο τα πολλά ακούσματα και πολύ παίξιμο μας σώζουν.

Προσωπικά, όσες φορές παίζω είναι swing ή shuffle και λέω ότι, εντάξει το 'χω ρε παιδί μου, αρκεί να ακούσω ένα κομμάτι με τον Jo Jones (μεταξύ άλλων) στα ντραμς ή ένα shuffle του SRV για να προσγειωθώ ανώμαλα στην πραγματικότητα. Αυτό οφείλεται εν μέρη στο είμαι τεμπέλης και δεν πολυμελετάω, αλλά και στο ότι δεν γεννήθηκα στη Νέα Ορλεάνη ή στο Σικάγο, ούτως ώστε να έχει περάσει το feel μέσα μου από πιτσιρίκι. Φανταστείτε έναν Αμερικάνο να προσπαθήσει να παίξει ένα ζεϊμπέκικο. Όσο καλός κι αν είναι και όσο εύκολα αν αντιληφθεί το ύφος και το ρυθμό, θα του πάρει χρόνια μέχρι να το παίξει με την αυθεντικότητα ενός Έλληνα.

Ελπίζω να μην βγήκα πολύ εκτός θέματος...
Αν και δεν την έχω ψάξει το θέμα προφανως όσο εσυ σε jazz kai blues...Oντας νεότερος...

Από οσα πράμματα ξέρω...

Αλλο τρίηχα 4ου και άλλο triplet feel...

Τα patterns Που περιεγραψες που είναι τα κλασικά μετρήματα στο ride:

1) το κανονικό swing: είναι τρίηχα 4ου σε όγδοα και έχουμε παύση ογδού(στο 2ο τρήχο), στα beats 2 και 4,...

2) Τo σκληρό swing: είναι κανονικότατα 16α, Απλά διακρίνω φιλοσοφία grouping...(διορθωσε με αν κάνω λαθος) Κοινώς Εφόσον δεν είναι σε τριηχα 4ου...Είναι αυτό που λέμε triplet feel...και οχι triplet time...

Μια διευκρίνιση:

"Κανονικό" σουίνγκ (τρίηχα) που περιέγραψες είναι : 1-and-a / 2-and-a / 3-and-a / 4-and-a

Υπάρχει όμως και swing με groυping, με triplet feel σε κανονικά όγδοα

που έχει ως εξής:

1 and 2 and 3 and 4 and

Προσοχη αυτά τα 2 είναι τελείως διαφορετικά πράγματα...




Καθως αλλιώς διαιρείται το τέταρτο σε (triplet feel), δηλαδη σε 2 ίσας διάρκεις όγδοα ανα τέταρτο.

Και αλλιώς σε τρίηχα 4ου που διαιρείται σε 3 ίσας διαρκειας όγδοα...

Οι νότες σε μεταξύ triplet feel και τρίηχα ογδόου δεν συμπεφτουν πουθενά μεταξύ τους καθόλη την διάρκεια του τετάρτου...

 
Haris είπε:
Όσο πιο up tempo είναι ένα κομμάτι, έχει την τάση να γίνεται straight γιατί στις μεγαλύτερες ταχύτητες οι διαφορές μεταξύ τριήχων και 16ων παύουν να είναι τόσο διακριτές.
Ρε χάρη εκεί δεν είναι όμως η μαγκιά???

Nα ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ η διαφορά όσο είναι δυνατόν??

Όσον ανεβάινει το τεμπο να είσαι ακριβως πανω στα διαστήματα είτε παίζεις triplet feel, είτε τρίηχα 4ου??

Για αυτό δεν μαθαίνουμε σαν drummers, moeller τεχνική για τρίηχα 4ου(και όχι μόνο)???

Διαιρώντας τα σε downstroke, tap ,upstroke???

Για αυτό δεν μαθαίνουμε accents όταν μελετάμε rudiments???

Για αυτό δεν μαθαίνουμε push/pull τεχνική???(downstroke,upstroke)???

που βοηθάει πολύ στα shuffles και στα flams??

O jojo mayer στο dvd techniques for the modern drummer(δινει ΤΡΟΜΕΡΕΣ πληροφοριες  προσωπικά μιλώντας, αν τις μελετήσεις σε βάθος και σκεφτείς πού μπορούν να χρησιμοποιηθούν)... παραθέτει παραλλαγη της moeller που αντι για 3 χτυπήματα, δουλεύεις 2 χτυπηματα για γρηγορα tempo... Απλά είναι μία παραλλαγή της moeller...(βλ..pull-out accent, όχι όπως την παρουσιάζει με 4 χτυπήματα στην αρχή, αλλά στην συνέχεια με 2 χτυπήματα...)

Και επεξηγώ:

Αρχικά μετράς τριηχα ογδόου, χτυπώντας μόνο τα downstrokes με moeller stroke...2 άνα χέρι...

Δηλαδή, τα 1 και 2 στο δεξι ,3,και 4 στο αριστερό...

moeller stroke trip let,moeller stroke trip let. κτλ κτλ

Στην συνέχεια

H pull-out accent, που δείχνει είναι 4 χτυπήματα, που με την σειρά είναι οι εξής: moeller stroke((ή accent stroke),tap(ή rebound), fly back(ή upstroke),pull-out accent(ή moeller stroke)...

Αυτό δημιουργεί την εξής φράση που έχει ως εξής:

  Δεξί χέρι      Αριστερό χέρι

1 trip let 2  3 trip let 4

Στην συνέχεια απλά βγάζεις το tap(ή rebound stroke) και να το jazz μέτρο σου...

Δηλαδη:

       1)                      2)                            

Moeller trip let Moeller TAP upstroke

       3)                      4)

Moeller trip let Moeller TAP upstroke

       1)

Moeller

Αυτην λοιπόν η τεχνική δουλεύει άψογα για το Κανονικό swing (σε μεγάλες ταχύτητες ώστε να ακουγονται όλα σωστα..), jazz μέτρημα στο Ride που έλεγα προηγουμένως...

Συγνώμη...

Οff topic τελος....

Το θέμα θα το μεταφέρω στο drum section....

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Nordic είπε:
Αν και δεν την έχω ψάξει το θέμα προφανως όσο εσυ σε jazz kai blues...Oντας νεότερος...

Από οσα πράμματα ξέρω...

Αλλο τρίηχα 4ου και άλλο triplet feel...

Τα patterns Που περιεγραψες που είναι τα κλασικά μετρήματα στο ride:

1) το κανονικό swing: είναι τρίηχα 4ου σε όγδοα και έχουμε παύση ογδού(στο 2ο τρήχο), στα beats 2 και 4,...

2) Τo σκληρό swing: είναι κανονικότατα 16α, Απλά διακρίνω φιλοσοφία grouping...(διορθωσε με αν κάνω λαθος) Κοινώς Εφόσον δεν είναι σε τριηχα 4ου...Είναι αυτό που λέμε triplet feel...και οχι triplet time...

Μια διευκρίνιση:

"Κανονικό" σουίνγκ (τρίηχα) που περιέγραψες είναι : 1-and-a / 2-and-a / 3-and-a / 4-and-a

Υπάρχει όμως και swing με groυping, με triplet feel σε κανονικά όγδοα

που έχει ως εξής:

1 and 2 and 3 and 4 and

Προσοχη αυτά τα 2 είναι τελείως διαφορετικά πράγματα...




Καθως αλλιώς διαιρείται το τέταρτο σε (triplet feel), δηλαδη σε 2 ίσας διάρκεις όγδοα ανα τέταρτο.

Και αλλιώς σε τρίηχα 4ου που διαιρείται σε 3 ίσας διαρκειας όγδοα άνα τέταρτο...

Οι νότες σε μεταξύ triplet feel και τρίηχα ογδόου δεν συμπεφτουν πουθενά μεταξύ τους καθόλη την διάρκεια του τετάρτου...
 
Haris είπε:
Όσο πιο up tempo είναι ένα κομμάτι, έχει την τάση να γίνεται straight γιατί στις μεγαλύτερες ταχύτητες οι διαφορές μεταξύ τριήχων και 16ων παύουν να είναι τόσο διακριτές.
Διόρθωση σφάλματος στην παραπάνω πρόταση:

...στις μεγαλύτερες ταχύτητες οι διαφορές μεταξύ τριήχων και straight 8ων (και όχι 16ων) παύουν να είναι τόσο διακριτές.

Σόρυ για την συνέχεια του off-topic, αλλά δεν μπορούσα να αφήσω την ανακρίβεια που έγραψα να παραμείνει.

 

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top