Υπάρχει συγκεκριμένο ρεπερτόριο για κάποια φωνή;

[thanasis_89]

ή αν κάποιος/α έχει αρκετό ταλέντο μπορεί να τραγουδήσει διαφορετικά είδη στα οποία θα είναι εξίσου καλός/καλή;

Κάποιος π.χ. με βαθιά φωνή που τραγουδάει ροκ μπαλάντες, μπορεί να ασχοληθεί και με τα λαϊκά (ή και το ανάποδο) ή ενδείκνυται να μείνει σε ένα;

Μου ήρθαν στο μυαλό ο Β. Παπακωνσταντίνου και ο Σωκράτης Μάλαμας.

Ο ένας του έντεχνου και ο άλλος του ροκ.

Θα μπορούσε π.χ. (αν ήθελε βέβαια) ο Βασίλης να τραγουδήσει έντεχνα (ή και λαϊκά) και ο Σωκράτης ροκ;

Μπορεί μεν (στη περίπτωση του Β. Παπακωνσταντίνου) να έχει χτίσει ο καθένας μία βάση θαυμαστών που να τον θεωρεί ως "ροκά" και να απογοητευτούν αυτοί οι θαυμαστές/ακροατές του, αλλά είναι εφικτό; (συνήθισαν και οι 2 να τραγουδούν πόσες δεκαετίες συγκεκριμένα είδη και δεν ξέρω αν στην πιθανότητα της αλλαγής ρεπερτορίου αν θα ήταν ομαλή αυτή η μεταβίβαση)

 

[gkourmoul1]

Ενας laikos θα είναι πάντα laikos….

 

[Shelter]

Οι φωνές σαν κατηγοριοποίηση είναι συγκεκριμένες γιατι αναφέρονται στην έκταση που μπορει να έχει κάποιος μετά την εφηβική μεταφώνηση και στην ποιότητα που αποκτά η φωνή του με την τεχνική. Έτσι είσαι τενόρος, ή βαρύτονος ή μπάσος αν είσαι άνδρας και σοπράνο, μέτζο σοπράνο ή κοντράλτο αν είσαι γυναίκα.

Αυτά όσον αφορά την έκταση και τον ήχο.

Απο εκεί και ύστερα, η φωνή αποκτά ποιοτικά χαρακτηριστικά απο το ρεπερτόριο στο οποίο εκπαιδεύεται και ασκείται. Το ρεπερτοριο μας διαμορφώνει σε μεγάλο βαθμό. Μην πω και στον απόλυτο. Σε αυτό συμβάλουν τόσο τα χρόνια ακούσματα, όσο και τα κομμάτια που τραγουδάμε για πολύ καιρό.

Φυσικά τίποτα δεν απαγορεύει σε κανέναν να αλλάξει ρεπερτόριο κάποια στιγμή είτε γιατι γουστάρει να πει ένα τραγουδάκι για να γουστάρεις, είτε γιατί αποφάσισες να αλλάξεις ρεπερτοριο γενικά. Το ρεπερτόριο μας καθοριζει και απαιτει σοβαρη μελέτη και τριβή ότι και αν κάνουμε (τραγουδι ή παιξιμο) και για αυτό καλο ειναι να συγκεντρωνόμαστε σε κάτι και οχι να εισαι αυτο που λεμε τα κάνω όλα.

Επίσης εχε υπ οψιν οτι η φωνή ολων μας αλλάζει κάθε 4-5 χρόνια περιπου λογω ηλικίας. Βαραίνει, και αναλόγως τη χρήση και τη φυσική κατάσταση μπορει να βραχνιάσει. Έχει μεγάλη σημασία να το έχουμε στο μυαλο μας αυτό και να επιλεγουμε να τραγουδάμε το αντιστοιχο ρεπερτοριο αναλογα με την ηλικία μας, ωστε να μην καούμε νωρις. Μια νέα μη ώριμη φωνη δεν ειναι ετοιμη να πει συγκεκριμένα κομμάτια, και αν και το δέλεαρ ειναι μεγάλο μερικές φορές λογω μουσικής, καλό ειναι να τα αποφεύγουμε μέχρι να βρεθούμε στη σωστή στιγμή με τα κατάλληλα εφόδια.

Και αφου εισαι και λαικός
Καταλαβαίνεις ότι ένα 18χρονο παιδι θα ήταν καλύτερα να πει τα λεμονάδικα παρά το βρεχει φωτιά στη στράτα μου. Τόσο για τραγουδιστικους-φωνητικούς λογους όσο και καλλιτεχνικούς γενικότερα.

 

[thanasis_89]

Καταλαβαίνεις ότι ένα 18χρονο παιδι θα ήταν καλύτερα να πει τα λεμονάδικα παρά το βρεχει φωτιά στη στράτα μου

Όλα τα κατάλαβα εκτός από αυτό το reference.

Εννοείς το γνωστό ρεμπέτικο που λέει "κατώ στα λε κατώ στα λεμονάδικα" ;

Επειδή και τα ρεμπέτικα απαιτούν ένα χ μουσικό ταλέντο, σίγουρα πιο εύκολα να τα βγάλει κανείς από το "βρέχει φωτιά στη στράτα μου" αλλά και πάλι, δεν είναι σαν τα λαϊκοποπ π.χ.

 

[thanasis_89]

Ενας laikos θα είναι πάντα laikos….

Και ένας ροκάς θα είναι πάντα ροκάς και ένας χιπχοπάς θα είναι πάντα χιπχοπάς και ένας της ρέγκε θα είναι πάντα ρέγγα.

 

[Shelter]

Όλα τα κατάλαβα εκτός από αυτό το reference.

Εννοείς το γνωστό ρεμπέτικο που λέει "κατώ στα λε κατώ στα λεμονάδικα" ;

Επειδή και τα ρεμπέτικα απαιτούν ένα χ μουσικό ταλέντο, σίγουρα πιο εύκολα να τα βγάλει κανείς από το "βρέχει φωτιά στη στράτα μου" αλλά και πάλι, δεν είναι σαν τα λαϊκοποπ π.χ.

Όλα τα ειδη έχουν τα δικά τους πραγματα που πρέπει να προσεχθουν, τα εύκολα και τα δύσκολα, τα καλά και τα λιγότερο καλά.

Άλλο ο Λεμπέσης που έβαλες δίπλα και άλλο ενα ζειμπεκικο σαν αυτο


Το πρώτο (το Λεμπέση) αν εισαι στοιχειωδώς τονικά σωστός το λές. Το δεύτερο θέλει δουλεμένη φωνή αλλιώς θα ακούγεται αστείο και για αυτο καλο ειναι να τα πιάνει κανεις αυτά έχοντας καποια πείρα.

Επίσης έχε κατα νου οτι οι γυναικείες φωνές είναι γενικά πιο εύπλαστες και δουλεύονται πιο γρήγορα απο τις ανδρικές. Δηλαδη μια γυναικα που εκπαιδεύεται θα ειναι στοιχειωδώς έτοιμη πιο γρήγορα απο μια ανδρική φωνή. Δεν μιλάμε για καλο και ωριμο τραγούδι (που θελει χρονια οτι και αν εισαι), αλλά απλα για σωστό και αξιοπρεπές.

Παρεμπιπτόντως επι του αρχικού ποστ.
Ο Παπακωνσταντίνου μπορει μεν να υπάρχει στη συνειδησή μας για τα χαιρετισματα και τη διαίρεση, αλλά έχει μακρά θητεία σε διάφορα είδη μουσικής, πολλά εκ των οποιων και παράλληλα με τη ροκ διαδρομή του. Απλά ισως δεν ειναι τόσο γνωστα. Μάλιστα όταν έκανε τη διαίρεση και τα χαιρετισματα, όντας ήδη γνωστός για τη διαδρομή του στο πολιτικο τραγούδι, αντιμετωπιζόταν με μεγάλη καχυποψία απο τους ροκαδες της εποχής. Φυσικά έχει κάνει υπερχρήση στη φωνή του και δυστυχώς ακούγεται. Το σώζει όσο το σώζει με την τεράστια εμπειρια του.

Η βάση των θαυμαστών σου πρέπει να καταλάβει κάποια στιγμή οτι εισαι τραγουδιστής και μπορει να θελεις να κανεις και κατι άλλο. Ο Dylan έκανε συχνά τέτοια "ηλεκτροσοκ" στο ακροατήριο του αλλάζοντας το μουσικο του ύφος σχεδον σε κάθε δίσκο.. Αλλά δεν το κάνουν όλοι.

Ο Σωκράτης πιστεύω ότι μπορεί να κάνει πολλά πράγματα, αρκεί να θέλει και φυσικά θα το κάνει μονο με το δικό του τρόπο.

 

[gkourmoul1]

Μας αποχαιρέτησε με laiko τρόπο…