O
OurDarkness
Guest
1. Μια πενιά δεν είναι στοιχειώδης ήχος.
2. Όλα τα ηχητικά σήματα διακρίνονται σε συνεχόμενα (continuous) και διακριτά (discreet). Από την στιγμή που το ακούς είναι συνεχόμενο και συνεπώς έχει περιοδικότητα, δηλαδή επαναλήψεις ανά δευτερόλεπτο, δηλαδή Hz. Αλλιώς δεν θα μπορούσε να το ακούσεις κανείς.
Δεν υπάρχει sustain στην κιθαρολογία (και σε οτιδήποτε άλλο δεν χρησιμοποιεί ηλεκτρισμό), ο όρος χρησιμοποιείται εντελώς καταχρηστικά.
Κανένας δεν μπορεί, και προφανώς δεν χρειάζεται για πολλούς λόγους.
Δεν το καταλαβαίνω αυτό: Κατ' αρχάς ένα ημιτονοειδές σήμα οποιασδήποτε συχνότητας δεν χρειάζεται ανάλυση Fourrier. Τι εννοείς άπειρο εύρος;; Έπειτα γιατί είναι σημαντική η συμμετοχή συνιστώσων σε σχέση με την διάρκεια όσον αφορά στον ήχο αυτό καθ΄αυτό; Προφανώς συνιστώσες εννοείς τις επιμέρους αρμονικές που υπάρχουν σε ένα σήμα, υποθέτω.
Δεν χρειάζεται να στον περιγράψει ο μετασχηματισμός Fourrier: η συχνότητα και η ένταση κάθε επιμέρους αρμονικής αλληλεπιδρά με εκαταμμύρια τρόπους με κάθε επόμενη και κάθε προηγούμενη. Όσο καλύτερη είναι η περιγραφή του πρώτου "στιγμιότυπου" του ήχου τόσο πιο ρεαλιστικά θα σβήσει ο ήχος αυτός (όταν μιλάμε βέβαια για ακουστικά όργανα). Αυτό που μου φαίνεται ότι διαφεύγει σε κάποιους φίλους εδώ, είναι το ότι ο ήχος ευθύς εξ αρχής κουβαλάει την πληροφορία για το πως θα σβήσει.
Σε frequency domain δεν θα καταλάβεις και πολλά πράγματα (ή μάλλον καλύτερα τα συμπεράσματα θα είναι κουλουβάχατα) γιατί επειδή υπάρχει μία συχνότητα 440Hz αυτό δεν σημαίνει ότι είναι οπωσδήποτε Λα, μπορεί κάλλιστα να είναι η πέμπτη της Ρε για την οποία η θεμελιώδης έχει μικρότερη ένταση ή είναι απλά ανύπαρκτη. Να υπενθυμίσω κατ' αρχάς ότι υπάρχουν combinational φίλτρα τα οποία κάνουν αυτή ακριβώς την δουλειά. Επίσης υπάρχουν εκατοντάδες αρμονικές με 440Hz για τις οποίες δεν ξέρουμε αν ανήκουν στην θεμελιώδη συχνότητα κάποιας νότας. Παρ' όλα αυτά υπάρχει και time domain ανάλυση του ίδιου σήματος, και αυτές οι δύο σχετίζονται άμεσα και άρρηκτα.
Τα διάφορα software synthesizers όπως π.χ. Access Virus TI, Clavia Nord Lead, Roland JP-8000, NI Reaktor, Arturia και δεν συμαζεύεται δεν είναι παρά ένα πολύ μικρό υποσύνολο του CSound. Αυτά που γίνονται στο CSound δεν γίνονται σε κανένα άλλο synthesizer, γιατί απλά το CSound είναι γλώσσα προγραμματισμού. Το πόσο εύκολο βέβαια είναι να γράψεις κώδικα είναι έταιρον εκάτερον. Από την εμπειρία μου ως προγραμματιστής θα σας πω ότι είναι αρκετά δύσκολο, σε σημείο που πολλές φορές να αποτρέπει κάποιον από το να γράψει opcodes. Χρειάζεται πολλή γνώση, και όταν λέω πολλή γνώση το εννοώ.΄Όσον αφορά στο αν ακούγεται ή δεν ακούγεται καλά προφανώς ο ίδιος κώδικας εκτελεσμένος από έναν Intel Pentium και ένα Motorola 56xxx παράγει διαφορετικά αποτελέσματα λόγω διαφορετικής αρχιτεκτονικής. Αλλά υπάρχουν εξειδικευμένα chip (Analog Devices π.χ.) τα οποία παράγουν πολύ καλά αποτελέσματα.
Εξάντλησε κανείς τις παλιές άραγε;; Όταν εξαντλήσετε την subtractive σύνθεση, τότε μπορείτε να πάτε στην additive, μετά wave sequencing, μετά wave shaping, μετά physical modeling, μετά spectral modeling, μετά modal synthesis, μετά να χρησιμοποιήσετε γενετικούς ή και εξελικτικούς αλγόριθμους είτε για την σύνθεση ήχων είτε για την σύνθεση μουσικής, νευρωνικά δίκτυα (όπως υπάρχουν ήδη στο Hartmann Neuron) και μετά να τα μπλέξετε όλα μαζί και θα σας επισκεφτώ στο Δαφνί..
Δεν πρόκειται να γίνει εμπορικό το CSound, ο κώδικας του είναι ελεύθερος. Το μόνο που είναι εμπορικό είναι τα διάφορα GUI, δηλαδή το interface μέσω του οποίου μπορείς να το χρησιμοποίησεις. Προσωπικά χρησιμοποιώ το Visual Orchestra και είμαι ευχαριστημένος, αλλά φυσικά πάντα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης.
Πάρα πολύ σωστά. Το OASYS υπήρχε στην KORG, από το 1990 νομίζω, και διάφορες τεχνολογίες του ακόμη πιο πριν. Η KORG μας το έδινε σιγά σιγά, Prophecy, Z1, Triton, κ.λ.π. Άν θέλετε την γνώμη μου, ρίξτε μια ματιά σε super πανεπιστήμια για να δείτε τι θα αγοράζετε μετά από 10 χρόνια: 1973 FM Synthesis το άρθρο τοy Chowning, 1983 αγόρασε τα δικαίωματα η Yamaha, η οποία παρακολουθεί το Stanford από κοντά και να το DX7! Τα ίδια με το CD, γύρω στο 1983 το παρήγαγε η Philips, αλλά η τεχνογνωσία υπήρχε πιο πριν.
Γιατί παραπονιέστε ότι τα synthesizer είναι ακριβά;; Ξέρετε μήπως πόσο κάνει ένα Bosedoerfer;;
Ο σωστός όρος είναι Acoustic Viablity, (σε ελεύθερη μετάφραση ακουστική βιωσιμότητα).
Στο VL1 οι παράμετροι είναι πολύ έξυπνα οριοθετημένες, θεωρητικά μπορείς να φτιάξεις ένα μπάσο του οποίου οι χορδές είναι 200 μέτρα (
) και από γυαλί, αλλά πρακτικά το VL1 σε εξαναγκάζει να διαλέξεις νούμερα τα οποία θα οδηγήσουν σε ήχους με ακουστική βιωσιμότητα. Τα ίδια και για το Physical Modeling στο Prophecy, Z1, OASYS και όσα από τα Triton έχουν την κάρτα MOSS.Sorry για το μακρόσυρτο μήνυμα.
)
