Συμφωνώ τόσο πολύ με τον SF σ'αυτό το thread που.... τρομάζω. ;D ;D ;D
Στην ιστορική τοποθέτηση του θέματος, θα ήθελα να επισημάνω (και διορθώστε με αν κάνω λάθος) ότι η ελεύθερη καλλιτεχνική/μουσική έκφραση αναπτύχθηκε σε χώρες και καιρούς που επικρατούσε αίσθημα ασφάλειας και γενικότερη ευημερία. Παραδείγματα, Γαλλία, Ολλανδία, Σκανδιναβικές χώρες μεταπολεμικά. Και δεν εννοώ το εμπορευματοποιημένο κομμάτι της μουσικής... αλλά εκεί που μπορείς να δεις άφθονους μουσικούς να παίζουν απίστευτα πράγματα, για την πλάκα τους, στο δρόμο ή σε μικρά μαγαζιά.
Το ότι η καλλιτεχνική έκφραση οφείλει να αναπτύσσεται μόνο μέσα από βάσανα και κοινωνικές κακουχίες είναι ένα από τα πιο καλοστημένα παραμύθια του 20ου αιώνα.