Αγγελίες
- Μηνύματα
- 1,488
- Πόντοι
- 103
- Ιδιότητα
- Κιθάρα
Μιας και είναι καλοκαιράκι και έχει πέσει η δουλειά είπα να γράψω την προσωπική μου άποψη γύρω από τις χορδές της ηλεκτρικής κιθάρας.
Θα μου πείτε «σε ρώτησε κανείς ρε φίλε;», πράγματι δεν με ρώτησε κάποιος, αλλά πέρασα τον τελευταίο χρόνο μελετώντας 1-2 ώρες την ημέρα οπότε άδραξα αυτή την ευκαιρία για να δοκιμάσω διάφορες μάρκες χορδών, όλες τοποθετημένες σε superstrat κιθάρες και το μέγεθος είναι 9-46.
Δεν αλλάζω χορδές κάθε 10 ώρες αλλά όταν τα καντίνια έχουν φθαρεί από την κάτω πλευρά και δεν είναι λεία χονδρικά στις 20 ώρες.
Daddario:
Δεν ήταν ποτέ η πρώτη μου επιλογή αλλά με τα πακέτα των 10 σετ στα 43 ευρώ (αντί για 53 γιατί γλύτωσα το ΦΠΑ) ψήθηκα αρκετά και τις αγόρασα με τη λογική «αγοράζω επώνυμες χορδές με λίγα χρήματα». Ωραίος ήχος σε καθαρά και γκάζια, ωραία αίσθηση, «γλιστράει» το χέρι με τη καλή έννοια μόνο αρνητικό ότι μαυρίζουν γρήγορα αλλά αυτό είναι καθαρά αισθητικό – δεν έχουν φθαρεί τα καντίνια από κάτω. – Είναι η βασική μου επιλογή για ηχογράφηση αλλά και για μελέτη, πρόβες και λάηβ.
GHS:
Παλιά αγάπη, τις απαρνήθηκα για μερικούς μήνες αλλά τις δοκίμασα πάλι. ‘Έχουν όλα τα θετικά των Daddario συν ότι μου φαίνονται πιο «μαλακές», το οποίο δεν το πίστευα και έκανα δοκιμή δίπλα διπλά με την άλλη κιθάρα που φόραγε Daddario και επαλήθεψα την αίσθηση μου. Να τονίσω ότι η διαφορά ήταν υπαρκτή αλλά μικρή. Επίσης δεν μαύρισαν τόσο γρήγορα. – Είναι η δεύτερη μου επιλογή για ηχογράφηση αλλά λόγω κόστους δεν τις χρησιμοποιώ πολύ.
Pyramid (μπλε πακέτο):
Έχουν μια πιο «συρμάτινη» αίσθηση η οποία συνηθίζεται μετά από λίγη ώρα παιξίματος. Καλός ήχος, δεν μπορώ να πω ότι παρατήρησα φοβερή διαφορά σε σχέση με τις Daddario και τις GHS αλλά η κάθε κιθάρα έχει διαφορετικούς μαγνήτες και δεν είχα την ευκαιρία για σύγκριση Α/Β με ίδιες συνθήκες. Αυτό όμως που με εντυπωσίασε είναι ότι μαύρισαν αυσθητά πιο αργά από τις δύο προηγούμενες μάρκες. – Τις χρησιμοποιώ για μελέτη, πρόβες και λάηβ. Βέβαια όσο έχω daddario θα παραμένουν σε ένα κουτί με ρύζι για την υγρασία μιας και δεν είναι αεροστεγώς κλεισμένες
Harley Benton:
Εδώ πήγα στο 9-42 γιατί δεν έχει 9-46. Είναι αυτές με την χειρότερη αίσθηση, εντελώς συρμάτινη και το χέρι κολλάει. Ήχος χειρότερος αλλά δεν μπορώ να προσδιορίσω ως προς κομμάτι, ίσως μουντός; Δεν ξέρω. Όμως θα αναφέρω κάτι που είναι σημαντικό: Οι χορδές αυτές δεν είναι «change and play», έχουν κάποια επίστρωση με κάποιο υγρό (αντισκουριακό
το οποίο πρέπει να περάσει μια ημέρα για να στεγνώσει, άπαξ και γίνει αυτό βελτιώνεται η αίσθηση ως προς το πόσο «γλιστράνε». Φυσικά η «συρματίλα» συνηθίζεται. – Χρήση μόνο σε κιθάρα που κάθεται και την πιάνω που και που και φυσικά αν δεν έχω κάτι άλλο.
Fame:
Αντίστοιχο των Harley Benton αλλά για το musicstore. Είναι απορίας άξιο πως μπορεί κάποιος να φτιάξει χειρότερες χορδές από τις Harley Benton. Δοκίμασα ένα σετ 9 – 46 τους έδωσα μια τίμια ευκαιρία αλλά ήταν κακές. Ναι είμαι τόσο biased που δεν θα γράψω κατι παραπάνω.
Θα μου πείτε «σε ρώτησε κανείς ρε φίλε;», πράγματι δεν με ρώτησε κάποιος, αλλά πέρασα τον τελευταίο χρόνο μελετώντας 1-2 ώρες την ημέρα οπότε άδραξα αυτή την ευκαιρία για να δοκιμάσω διάφορες μάρκες χορδών, όλες τοποθετημένες σε superstrat κιθάρες και το μέγεθος είναι 9-46.
Δεν αλλάζω χορδές κάθε 10 ώρες αλλά όταν τα καντίνια έχουν φθαρεί από την κάτω πλευρά και δεν είναι λεία χονδρικά στις 20 ώρες.
Daddario:
Δεν ήταν ποτέ η πρώτη μου επιλογή αλλά με τα πακέτα των 10 σετ στα 43 ευρώ (αντί για 53 γιατί γλύτωσα το ΦΠΑ) ψήθηκα αρκετά και τις αγόρασα με τη λογική «αγοράζω επώνυμες χορδές με λίγα χρήματα». Ωραίος ήχος σε καθαρά και γκάζια, ωραία αίσθηση, «γλιστράει» το χέρι με τη καλή έννοια μόνο αρνητικό ότι μαυρίζουν γρήγορα αλλά αυτό είναι καθαρά αισθητικό – δεν έχουν φθαρεί τα καντίνια από κάτω. – Είναι η βασική μου επιλογή για ηχογράφηση αλλά και για μελέτη, πρόβες και λάηβ.
GHS:
Παλιά αγάπη, τις απαρνήθηκα για μερικούς μήνες αλλά τις δοκίμασα πάλι. ‘Έχουν όλα τα θετικά των Daddario συν ότι μου φαίνονται πιο «μαλακές», το οποίο δεν το πίστευα και έκανα δοκιμή δίπλα διπλά με την άλλη κιθάρα που φόραγε Daddario και επαλήθεψα την αίσθηση μου. Να τονίσω ότι η διαφορά ήταν υπαρκτή αλλά μικρή. Επίσης δεν μαύρισαν τόσο γρήγορα. – Είναι η δεύτερη μου επιλογή για ηχογράφηση αλλά λόγω κόστους δεν τις χρησιμοποιώ πολύ.
Pyramid (μπλε πακέτο):
Έχουν μια πιο «συρμάτινη» αίσθηση η οποία συνηθίζεται μετά από λίγη ώρα παιξίματος. Καλός ήχος, δεν μπορώ να πω ότι παρατήρησα φοβερή διαφορά σε σχέση με τις Daddario και τις GHS αλλά η κάθε κιθάρα έχει διαφορετικούς μαγνήτες και δεν είχα την ευκαιρία για σύγκριση Α/Β με ίδιες συνθήκες. Αυτό όμως που με εντυπωσίασε είναι ότι μαύρισαν αυσθητά πιο αργά από τις δύο προηγούμενες μάρκες. – Τις χρησιμοποιώ για μελέτη, πρόβες και λάηβ. Βέβαια όσο έχω daddario θα παραμένουν σε ένα κουτί με ρύζι για την υγρασία μιας και δεν είναι αεροστεγώς κλεισμένες
Harley Benton:
Εδώ πήγα στο 9-42 γιατί δεν έχει 9-46. Είναι αυτές με την χειρότερη αίσθηση, εντελώς συρμάτινη και το χέρι κολλάει. Ήχος χειρότερος αλλά δεν μπορώ να προσδιορίσω ως προς κομμάτι, ίσως μουντός; Δεν ξέρω. Όμως θα αναφέρω κάτι που είναι σημαντικό: Οι χορδές αυτές δεν είναι «change and play», έχουν κάποια επίστρωση με κάποιο υγρό (αντισκουριακό
το οποίο πρέπει να περάσει μια ημέρα για να στεγνώσει, άπαξ και γίνει αυτό βελτιώνεται η αίσθηση ως προς το πόσο «γλιστράνε». Φυσικά η «συρματίλα» συνηθίζεται. – Χρήση μόνο σε κιθάρα που κάθεται και την πιάνω που και που και φυσικά αν δεν έχω κάτι άλλο.Fame:
Αντίστοιχο των Harley Benton αλλά για το musicstore. Είναι απορίας άξιο πως μπορεί κάποιος να φτιάξει χειρότερες χορδές από τις Harley Benton. Δοκίμασα ένα σετ 9 – 46 τους έδωσα μια τίμια ευκαιρία αλλά ήταν κακές. Ναι είμαι τόσο biased που δεν θα γράψω κατι παραπάνω.
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
