Here's that rainy day -η πρώτη μου προσέγγιση της τζαζ στο πιάνο

[GZaimis]

Γεια σε όλους σας!

Εδώ και πολύ καιρό ήθελα να ασχοληθώ με τον κόσμο της τζαζ και με το που ήρθα σε επαφή με καλοφτιαγμένες πιανιστικές μεταγραφές αυτού του στυλ, πραγματικά μαγεύτηκα... Είναι ένα συναίσθημα απίστευτο, σαν να νιώθεις ότι ανακαλύπτεις την μουσική ξανά από την αρχή!

Με μεγάλη χαρά θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μια πιανιστική επεξεργασία του "Here's that rainy day". Όπως γράφω και στον τίτλο, είναι η πρώτη μου επαφή με την τζαζ, οπότε κάθε σχόλιο ειδικά από γνώστες του στυλ, είναι παραπάνω από καλοδεχούμενο!



Ελπίζω να σας αρέσει! 

 

[Sami Amiris]

Πολύ ωραίο! Λογικά θα σου αρέσει πολύ ο Bill Evans...

Οι εναρμονήσεις είναι πραγματικά πολύ ωραίες.

Σαν πρώτο υλικό είναι σούπερ, ασυζητητί, και για πρώτη επαφή με το είδος, ακόμη περισσότερο. Βέβαια, ο Bill Evans είναι συνήθως ένα πολύ ωραίο σημείο επαφής των δύο κόσμων, της jazz και της κλασσικής, οπότε έκανες πολύ καλά που διάλεξες αυτόν ως επιρροή για σημείο εισόδου. Πραγματικά η jazz δεν έχει entry level, οπότε αν βρει κάποιος ένα σημείο εισόδου, είναι πολύ σημαντικό.

Για μετέπειτα προσθήκες, ίσως να ήθελε ένα λίγο εκτεταμένο improv section ανάμεσα στα θέματα, και στο τέλος, στη μέση και πέρα του τελευταίου θέματος, ίσως καμμία μετατροπιούλα, ίσως σε Bb (εννοώ για το την αρχή του θέματος, όχι την μετέπειτα μετατροπία που έχει ήδη το κομμάτι σε Bb), από G που είναι. Επίσης, σε κάθε θέμα θα ήθελε μία λίγο μεγαλύτερη διαφορά από Α σε Α, και ακόμη περισσότερο ανάμεσα στα δύο chorus, και ακόμη περισσότερο στο τελευταίο μισό ώστε να κάνει ένα είδος climax.

Σαν ένα γενικό σχόλιο, το ρουμπάτο στη jazz μερικές φορές έχει ένα πιο έντονο μετρονομικό pulse απο κάτω, οπότε είναι "in time rubato" υπό μία έννοια. Δεν είναι πάντοτε ελεύθερο, αλλά μερικές φορές φαίνεται έτσι, ενώ υπάρχει ένα υφέρπον pulse απο κάτω που υπακούει ο μουσικός, κρύβοντάς το όμως επιμελώς. Αυτό συμβαίνει πολλές φορές και σε Groups, φαίνεται free ενώ δεν είναι. Σίγουρα ο Evans και ο Tatum το κάνουν πολύ αυτό, και ο Oscar Peterson επίσης, και ο Jarrett στις εισαγωγές τους. Απλά ως αναφορά το λέω.

Καλή αρχή λοιπόν, και συγχαρητήρια!

 

[Waterfall-K]

Σ'ωραιος George. 

 

[GZaimis]

Πολύ ωραίο! Λογικά θα σου αρέσει πολύ ο Bill Evans...

Οι εναρμονήσεις είναι πραγματικά πολύ ωραίες.

Σαν πρώτο υλικό είναι σούπερ, ασυζητητί, και για πρώτη επαφή με το είδος, ακόμη περισσότερο. Βέβαια, ο Bill Evans είναι συνήθως ένα πολύ ωραίο σημείο επαφής των δύο κόσμων, της jazz και της κλασσικής, οπότε έκανες πολύ καλά που διάλεξες αυτόν ως επιρροή για σημείο εισόδου. Πραγματικά η jazz δεν έχει entry level, οπότε αν βρει κάποιος ένα σημείο εισόδου, είναι πολύ σημαντικό.

Για μετέπειτα προσθήκες, ίσως να ήθελε ένα λίγο εκτεταμένο improv section ανάμεσα στα θέματα, και στο τέλος, στη μέση και πέρα του τελευταίου θέματος, ίσως καμμία μετατροπιούλα, ίσως σε Bb (εννοώ για το την αρχή του θέματος, όχι την μετέπειτα μετατροπία που έχει ήδη το κομμάτι σε Bb), από G που είναι. Επίσης, σε κάθε θέμα θα ήθελε μία λίγο μεγαλύτερη διαφορά από Α σε Α, και ακόμη περισσότερο ανάμεσα στα δύο chorus, και ακόμη περισσότερο στο τελευταίο μισό ώστε να κάνει ένα είδος climax.

Σαν ένα γενικό σχόλιο, το ρουμπάτο στη jazz μερικές φορές έχει ένα πιο έντονο μετρονομικό pulse απο κάτω, οπότε είναι "in time rubato" υπό μία έννοια. Δεν είναι πάντοτε ελεύθερο, αλλά μερικές φορές φαίνεται έτσι, ενώ υπάρχει ένα υφέρπον pulse απο κάτω που υπακούει ο μουσικός, κρύβοντάς το όμως επιμελώς. Αυτό συμβαίνει πολλές φορές και σε Groups, φαίνεται free ενώ δεν είναι. Σίγουρα ο Evans και ο Tatum το κάνουν πολύ αυτό, και ο Oscar Peterson επίσης, και ο Jarrett στις εισαγωγές τους. Απλά ως αναφορά το λέω.

Καλή αρχή λοιπόν, και συγχαρητήρια!

Sami, σε ευχαριστώ ιδιαίτερα και για τον χρόνο που αφιέρωσες αλλά και για τις πολύ σημαντικές προτάσεις, ιδιαίτερα σε ό,τι έχει να κάνει με το ρουμπάτο, καθώς αυτό ειδικά με απασχολούσε, ποια είναι δηλαδή τα πλαίσια της ελευθερίας που ενδείκνυται για να είμαστε «πιστοί» στο στυλ της τζαζ. Πάρα πολύ κατατοπιστικό ό,τι έγραψες και σίγουρα πολύ βοηθητικό για τις επόμενές μου απόπειρες στην jazz. Ήταν μέχρι να γίνει η αρχή, τώρα έχω μαγευτεί! Ευχαριστώ και πάλι!

Σ'ωραιος George. 

Να’σαι καλά, Καταρράκτη! 

 

[nasokosm]

Καλωσήρθες  και καλές βόλτες

 

[Sami Amiris]

Sami, σε ευχαριστώ ιδιαίτερα και για τον χρόνο που αφιέρωσες αλλά και για τις πολύ σημαντικές προτάσεις, ιδιαίτερα σε ό,τι έχει να κάνει με το ρουμπάτο, καθώς αυτό ειδικά με απασχολούσε, ποια είναι δηλαδή τα πλαίσια της ελευθερίας που ενδείκνυται για να είμαστε «πιστοί» στο στυλ της τζαζ. Πάρα πολύ κατατοπιστικό ό,τι έγραψες και σίγουρα πολύ βοηθητικό για τις επόμενές μου απόπειρες στην jazz. Ήταν μέχρι να γίνει η αρχή, τώρα έχω μαγευτεί! Ευχαριστώ και πάλι!

Να'σαι καλά, και καλή συνέχεια!