Gummy Bear!

[neeq]

Θα σταθώ σε αυτο που αναφερθηκε και πιο πανω. Στη ετοιματζίδικη αισθηση του χιουμορ που υπάρχει στο μεγαλυτερο μερος των ελληνων (ισως και των ξενων, αλλα δεν τους εχω ζήσει να ξερω).

Υπάρχουν παρα πολύ ανθρωποι που το μονο τους χιουμορ είναι οταν συστηνονται να λενε "ειμαι ο ταδε και ειμαι καλα" και μαλιστα υπάρχουν ακόμα ανθρωποι που γελανε με αυτο, υπάρχουν ανθρωποι που εχουν ως σατυρικό χιουμορ το οτι ο Μητσοτάκης είναι γκαντεμης και ναι υπάρχουν ακόμα ανθρωποι που συνεχίζουν να γελάνε με αυτο και επίσης υπάρχουν ανθρωποι που βαζουν ηχο κλησης το βας βας βας, ή το θα μαι καλο παιδι αριστος μαθητής, ή μια φωνη σε high pitch να λεει σηκωσε τοοοο και για μια ακομη φορα υπαρχουν ανθρωποι που γελάνε με αυτο.

Ακομα και το χιουμορ μας, την πλακα μας και τον χαβαλε μας τα θελουμε ετοιμα

 

[dr.peters]

Σκέψου μόνο τα ζητήματα του distribution (μέσα σε άλλα) που λύνει και θα καταλάβεις...  

Να πω κάτι που με έχει βάλει σε σκέψεις. Τα δικά μου (όπως και οι φίλοι τους) τους αρέσει πολύ και το ξέρουν απέξω. Παρόλα αυτά δεν ζήτησαν ούτε μία φορά το διαφημιζόμενο προϊόν και ούτε θέλουν να πάνε στα live. Αρα (πέρα από την ενήλικη πλάκα) το εκτιμούν για την αμιγώς καλλιτεχνική του αξία (όποια κι αν είναι αυτή, με τα παιδικά τους κριτήρια βέβαια).

Και είναι ανησυχητικό. Γιατί όπως είχα πει και σε άλλο thread, μετά από 30 χρόνια το καλύτερο ποιοτικό παιδικό πόνημα που έχει να επιδείξει η Ελληνική δισκογραφία, είναι η Λιλιπούπολη. Και αυτό δεν είναι αστείο καθότι εξ απαλών ονύχων ξεκινάει η εκπαίδευση. Δεν μπορούμε να έχουμε απαιτήσεις μετά...  

σε δυο πραγματα θελω να σταθω!

πρωτα απο ολα εκτος απο την λιλιπουπολη, υπαρχει και η τενεκεδουπολη που ηταν νομιζω δουλεια κυριως της φακινου.και πρεπει να πω πως νομιζω πως και οι δυο δουλειες δεν ηταν μονο για παιδια, αλλα στοχευαν σε ενα γενικως ευαισθητο ακροατηριο!

(εγω ακομα συγκινουμαι καθε φορα που ακουω τον στιχο ''γυρισα,ταξιδεψα πολυ και ολος ο κοσμος ειναι για μενα μια λιλιπουπολη'')

απο εκει και περα, αναφορικα με το αρκουδι δεν εχω αποψη καθ οτι δεν ξερω καν τι ειναι!

αλλα για τους μαζου εντ δε ζου που εκατσα και ακουσα τα πιο πολλα απο τα κομματια τους οταν ειχαν αναφερθει εδω μπορω να πω πως δεν ειναι και ασχημα!

ειδικα αν μουν στην συγκριση με τα αλλα ''παιδικα'' τραγουδια που κυκλοφορουν τωρα, με κατι αποχαυνωμενα πιτσιρικια που τραγουδανε για τους αριθμους η μερικα ''αρχοντορεμπετικα κατα καιρους στο σταρ με κατι σαχλά παιδια ντυμενα μεγαλιστικα....!

 

[Evilnye]

Περι παιδικού τραγουδιού γενικά, περιμένουμε δηλαδή πως η μουσική παιδεία των παιδιών θα διαμορφωθεί από τα παιδικά τραγούδια; Ποτέ μου ειλικρινά δεν κατάλαβα το διαχωρισμό αυτό.

Και μικρή άκουγα και παιδικά και μη παιδικά πράγματα, και μεγάλη συνεχίζω με αντίστοιχη νοοτροπία.

Σε ταινίες εξίσου, δηλαδή δε θα δει κανείς το Ice Age ή Monsers Inc επειδή είναι παιδικά; αν δεν τα χετε δει το συνιστώ άμεσα

Ή μήπως όταν είσαι παιδί και σου βάλουν να ακούσεις Beethoven, Χατζιδάκι, Radiohead, Pink Floyd θα χαλαστείς; Ή θα χάσεις τόσα πολλά αν δεν πιάσεις το νόημα του The Wall με τη μια; (Σημειωτέον πρόκειται για ένα δίσκο που τον ανακαλύπτω κάθε φορά που τον ακούω από τα 15 μου μέχρι σήμερα)

 

[bloody_sunday]

Περι παιδικού τραγουδιού γενικά, περιμένουμε δηλαδή πως η μουσική παιδεία των παιδιών θα διαμορφωθεί από τα παιδικά τραγούδια; Ποτέ μου ειλικρινά δεν κατάλαβα το διαχωρισμό αυτό.

Δεν είναι αυτό Εύη... δεν αγοράζεται μόνο από γονείς για τα βλαστάρια τους. Άπτεται της κλασσικής χαβαλεδιάρικης ψυχαγωγικής διάθεσης iq ραδικιού των νεοελληνικών μουσικών γούστων της μάζας, μιας λογικής που τα ισοπεδώνει όλα* στο βωμό του εύκολου κέρδους που θα προκύψει από την εμφάνιση του τραγουδιού σε τέσσερα-πέντε πρωινάδικα, στην έκδοσή του σε ringtone, στην κυκλοφορία του μαζί με τον γιγάντιο τυπωμένο Κυριακάτικο χαρτοπολτό κλπ κλπ.


* του κλασσικού και πανηλίθιου "να περνάτε καλά ό,τι κι αν κάνετε" που λέει και το άρθρο, κατά προέκταση του "ό,τι κι αν ακούτε", είτε στο ραδιόφωνο, είτε στο ασανσέρ, στο σούπερ μάρκετ, στο ταξί, στο βραδινό δελτίο του Σταρ κ.ο.κ.

 

[RayDTutto]

Πωπω... Το μεγαλύτερο μουσικό σάιτ στην Ελλάδα ασχολείται με την αξία Gummy Bear και τους Mazoo and the Zoo...

Αυτό κι αν είναι επιτυχία...

 

[bloody_sunday]

Θες να γίνεις πιο συγκεκριμένος? Διακρίνω μια ειρωνία ή όχι?

 

[Jasemeister]

Πωπω... Το μεγαλύτερο μουσικό σάιτ στην Ελλάδα ασχολείται με την αξία Gummy Bear και τους Mazoo and the Zoo...

Αυτό κι αν είναι επιτυχία...

Γι'αυτό τις προάλλες μας φιλοδώρησες με τις ρωσίδες/ουκρανές; Για να ανεβάσεις το επίπεδό μας;

 

[Earendil]

Γι'αυτό τις προάλλες μας φιλοδώρησες με τις ρωσίδες/ουκρανές; Για να ανεβάσεις το επίπεδό μας;

ΓΟΥΣΤΑΡΩΩΩΩΩ

 

[ThePilgrim]

'Οταν φτάσει στον πάτο της η ελληνική δισκογραφία

Εγω νομίζω ότι έχει χτυπήσει πάτο εδώ και πάρα πολύ καιρό!!!

 

[Evilnye]

Και είναι ανησυχητικό. Γιατί όπως είχα πει και σε άλλο thread, μετά από 30 χρόνια το καλύτερο ποιοτικό παιδικό πόνημα που έχει να επιδείξει η Ελληνική δισκογραφία, είναι η Λιλιπούπολη. Και αυτό δεν είναι αστείο καθότι εξ απαλών ονύχων ξεκινάει η εκπαίδευση. Δεν μπορούμε να έχουμε απαιτήσεις μετά... 

Κυρίως λόγω αυτού έκανα το σχόλιό μου, όσον αφορά τις τυχόν απαιτήσεις που μπορούμε να έχουμε από τα παιδιά λόγω των εκάστοτε ακουσμάτων ή διαφόρων ερεθισμάτων που τους δίνονται σε παιδική ηλικία.

Θυμάμαι γενικά πάντα να ακούω ότι η τηλεόραση το ένα, οι ταινίες προκαλούν τα παιδιά να κάνουν διάφορα, τα video games το άλλο. Φυσικά διαφωνώ σε ΟΛΑ αυτά, μιας και ως παιδί έβλεπα τηλεόραση, έπαιζα video games ή άκουγα φαινομενικά σατανική μουσική

Η ποιότητα όλων αυτών πότε καλή πότε κακή. Αν όμως απέκτησα αισθητήρια ώστε να κρίνω, ή να αξιολογώ κάποια πράγματα, οφείλεται πρωτίστως στους γονείς μου και την παιδεία που έχω λάβει και από εκεί και πέρα στη δική μου αναζήτηση.

Σίγουρα όταν βομβαρδίζεσαι από τόση σαπίλα δυσκολεύουν τα πράγματα, αλλά δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου. Πάρτε παράδειγμα το άλλο θέμα που έχουμε με κομμάτια από τα 90s του MTV και μάλιστα όχι κάποια τα οποία είναι από διαχρονικά ονόματα που ήταν καλά ή δεν ήταν, αλλά τα one hits. Πολλά από αυτά είναι καθαρότατη σαβούρα. Τα άκουγα όλα αυτά. Δε με εμπόδισε όμως να εκτιμήσω και άλλα πιο ουσιώδη ή σαφώς πιο προσεγμένα παικτικά.

Βέβαια ομολογουμένως ακόμα και αυτά τα one hit είναι όλα καλύτερα από την ποιοτικότερη σαχλαμάρα της Ελληνικής δισκογραφίας.

Ευτυχώς όπως ειπώθηκε και παραπάνω οι άνθρωποι οι οποίοι θα αποζητούν καλή μουσική εγχώριας παραγωγής θα μπορούν να τη βρουν στο myspace. Οι υπόλοιποι απλά δεν τους ενδιαφέρει.

 

[eyeprotocol]

Θα προσπαθήσω να το κάνω λιανά: όλοι οι μουσικοί που κατά βάθος πιστεύουν ότι ποτέ δεν πρόκειται να γνωρίσουν εμπορική επιτυχία, αναπτύσσουν μία σχέση αγάπης/μίσους με οτιδήποτε είναι επιτυχημένο εμπορικά.

Αυτό περιλαμβάνει : τον αρκούδο, τις ουκρανίδες, το χατζηγιάννη, τους U2  κλπ κλπ. Επί της ουσίας, είναι μία άρνηση να "δεί" κάποιος ότι η μουσική εκτός από τέχνη είναι και business, και δείχνει το τεράστιο έλλειμα επιχειρηματικής παιδείας που μαστίζει τον έλληνα μουσικό (αίσχος του, εδώ που τα λέμε).

Στο noiz, γνωρίζω μόνο δύο σίγουρες εξαιρέσεις στον παραπάνω κανόνα: εμένα και τον σούπερφανκ. Αυτός λέει ξεκάθαρα ότι "γουστάρει" και καθαρίζει. Εγώ, σας σπάω τα νεύρα με ένα λαβύρινθο επιχειρημάτων για το πόσο δίκηο έχω να μην γουστάρω. Αλλά - και οι δύο - έχουμε απελευθερωθεί από το παραπάνω κόμπλεξ κατωτερότητας.

Είμαι βέβαιος πως υπάρχουν και άλλοι (μου έρχονται καμιά δεκαριά ονόματα), αλλά επίσης είμαι βέβαιος ότι οι περισσότεροι είσαστε άγρια κομπλεξικοί απέναντι στην πραγματικότητα της αγοράς και (αδελφικά) ρωτώ: γιατί ρε παιδιά;

Μην είσαστε κυνικοί. Αν είχατε παιδάκι (όπως εγώ) θα ξέρατε βαθειά στο πετσί σας ότι και ο πράσινος αρκούδος έχει το ρόλο του στο κόσμο μας. Δεν είμαι σίγουρος για το ότι ισχύει και για τον Ozzy, π.χ.

 

[eyeprotocol]

Α.. επίσης να πω ότι η "Λιλιπούπολη" (την οποία άκουσα για πρώτη φορά φέτος, στα 45 μου) είναι κάτι πολύ-πολύ μέτριο και χαίρομαι ιδιαίτερα που αγνόησα συστηματικά τις προτροπές των γνωστών μου από τα ωδεία για να την απολαύσω είκοσι χρόνια νωρίτερα.

Θα μπορούσα να επιχειρηματολογήσω, αλλά υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να αναβαθμίσουμε το thread σε κάτι χρήσιμο (π.χ. "πως βλέπετε τη πιθανότητα κάποια στιγμή να γράψετε κάτι που να προορίζεται να έχει παιδικό κοινό"). Καλύτερα να συνεχίσει να είναι κλύσμα μίσους προς τον Gummy.

 

[manosx]

Και βέβαια ο πράσινος αρκούδος έχει το ρόλο του! Ο ρόλος του είναι να κάνει τα παιδιά να διαλέξουν ψυχαναγκαστικά από το ράφι το συγκεκριμένο (μάλλον άνοστο ) παριζάκι.

Διάβασα και το άρθρο της καθημερινής, το οποίο το βρήκα μέτριο. Παρόλα αυτά μια φράση μου έκανε εντύπωση

Γιατί την κάρτα (που τους απεικόνιζε κιόλας!) την απέστειλαν δύο πρωτοκλασάτα στελέχη της δισκογραφίας, παραγωγοί πολλών ιστορικών δίσκων με λαμπρούς καλλιτέχνες, σημειώνοντας ανερυθρίαστα πως «αν μερικοί μ*λ*κες δεν καταπιάνονταν να φτιάξουν τραγούδια για ηλίθιους, αναρωτιόμαστε τι θα άκουγαν οι ηλίθιοι»! Πάρε το νέο δόγμα στη μούρη

Για να το λέει αυτό ο κύριος Μανίκας ίσως να ξέρει κάτι.

 

[eyeprotocol]

Για να το λέει αυτό ο κύριος Μανίκας ίσως να ξέρει κάτι.

Και εμείς ξέρουμε δύο-τρία πράγματα για τον κ. Μανίκα και τη συνεισφορά του στη διαμόρφωση επιχειρηματικής ανικανότητας για τον έλληνα μουσικό.

 

[RayDTutto]

Γι'αυτό τις προάλλες μας φιλοδώρησες με τις ρωσίδες/ουκρανές; Για να ανεβάσεις το επίπεδό μας;

Προσωπική επίθεση είναι αυτό Gate Keeper;

 

[manosx]

Νομίζω ότι η καλλιτέχνις Αλίκη Βουγιουκλάκη ήταν στις top θέσεις επιχειρηματικότητας. Δεν ξέρω βέβαια τι πρόσφερε το "Νιάου βρε γατούλα με τη ροζ μυτούλα" στην πνευματική εξέλιξη της κοινωνίας. Ένα ηχητικό ναρκωτικό ίσως  ???

 

[RayDTutto]

Θες να γίνεις πιο συγκεκριμένος? Διακρίνω μια ειρωνία ή όχι?

Καθόλου ειρωνία. Ευχαρίστως να γίνω πιο συγκεκριμένος. Είμαστε κατά τεκμήριο το πολυπληθέστερο σάιτ μουσικών στην Ελλάδα. Το να ασχολούμαστε λοιπόν με αυτά τα "παιδικά" (με κάθε έννοια) τραγουδάκια για τόσα ποστς - και μάλιστα με μη-απαξιωτική στάση - είναι μια τεράστια επιτυχία τους.

 

[RayDTutto]

Και εμείς ξέρουμε δύο-τρία πράγματα για τον κ. Μανίκα και τη συνεισφορά του στη διαμόρφωση επιχειρηματικής ανικανότητας για τον έλληνα μουσικό.

Τελικά είσαι κι εσύ αιρετικός

Συμφωνώ 1000%.

Για μένα ο Μανίκας είναι ένα κατασκεύασμα των media (όχι απαραίτητα των ηλεκτρονικών).

 

[manosx]

Καθόλου ειρωνία. Ευχαρίστως να γίνω πιο συγκεκριμένος. Είμαστε κατά τεκμήριο το πολυπληθέστερο σάιτ μουσικών στην Ελλάδα. Το να ασχολούμαστε λοιπόν με αυτά τα "παιδικά" (με κάθε έννοια) τραγουδάκια για τόσα ποστς - και μάλιστα με μη-απαξιωτική στάση - είναι μια τεράστια επιτυχία τους.

Όπα ρε παιδιά, συγνώμη. Γιατί να τα απαξιώσουμε; Επειδή προωθούν παριζάκια; Εδώ οι Rolling Stones προωθούσαν την ηρωίνη! Εδώ ο OZZY που ανέφερε και ο WOW, και πολύ περισσότερο κάτι Deicide κλπ προωθούν τον σατανισμό! Εδώ το 99% της σύγχρονης μουσικής προωθεί την ματαιοδοξία, τη λαγνεία και τα υπόλοιπα θανάσιμα αμαρτήματα. Στο αρκουδάκι θα κολλήσουμε τώρα  ??? 

 

[Evilnye]

Θα μπορούσα να επιχειρηματολογήσω, αλλά υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να αναβαθμίσουμε το thread σε κάτι χρήσιμο (π.χ. "πως βλέπετε τη πιθανότητα κάποια στιγμή να γράψετε κάτι που να προορίζεται να έχει παιδικό κοινό"). Καλύτερα να συνεχίσει να είναι κλύσμα μίσους προς τον Gummy.

Στο κουβέντα να γίνεται, ένα θέμα με τέτοια ερώτηση δε θα το έβρισκα χρήσιμο ή αναβάθμιση, αλλά μια ακόμα ευκαιρία για καυγαδάκι, καθαρά λόγω του τρόπου διατύπωσής του. Αν η ερώτηση πάλι ήταν, "πως θα προσεγγίζατε τη σύνθεση ενός κομματιού που προορίζεται σε παιδικό κοινό", θα είχε πιο πολύ ουσία

Εδώ ο OZZY που ανέφερε και ο WOW, και πολύ περισσότερο κάτι Deicide κλπ προωθούν τον σατανισμό! Εδώ το 99% της σύγχρονης μουσικής προωθεί την ματαιοδοξία, τη λαγνεία και τα υπόλοιπα θανάσιμα αμαρτήματα. Στο αρκουδάκι θα κολλήσουμε τώρα  ???  

Δεν επιτρέπονται οι συζητήσεις θρησκευτικού περιεχομένου στο νοιζ

(Sorry απλά δε μπορώ να βλέπω αυτή τη δήλωση και να μη μπορώ να προχωρήσω τη κουβέντα σε θέματα πίστης θρησκείας και λοιπών άλλων.)