blue είπε:
οπότε τι ακριβώς κάνει ενας MIDI μαγνήτης? Απλά λειτουργεί σαν έξι κοινούς μαγνήτες που δίνουν 6 ξεχωριστά ρεύματα κάπου που μιξάρονται? Τελικά πότε γίνεται η μετατροπή του αναλογικού σήματος σε MIDI?
1) Ο μαγνήτης, σε καμία περίπτωση δεν είναι MIDI. Εάν ήταν Midi, δεν θα θέλαμε τον μετατροπέα. Εδώ είναι κάτι στο οποίο έχει γίνει παρεξήγηση εδώ και αρκετά χρόνια. Επίσης το 13πινο καλώδιο ούτε αυτό είναι MIDI. Τα ακούω χρόνια αυτά !!!
Πουθενά δεν υπάρχει επίσημα αυτός ο χαρακτηρισμός για τον συγκεκριμένο(ους) μαγνήτη(ες). Ο χαρακτηρισμός τους εξ'αρχής ήταν και είναι divided pickup. Τώρα εάν για λόγους ευκολίας ή επικοινωνίας, όπως θέλετε πές τε το, κάποιος(οι) τον βάφτισαν έτσι όπως τους βόλευε και οι υπόλοιποι το αποδέχτηκαν, τι να πω. Και για του λόγου το αληθές
http://www.roland.com/products/en/GK-3/index.html
Μοιάζει με..."Εμένα με λένε Γιάννη, αλλά τώρα που γνωριστήκαμε μπορείς να με λες Κώστα". Σωστό κι'αυτό...
2) Η συσκευή για την οποία γίνεται η συζήτηση (μαγνήτης GK), αποτελείται εσωτερικά από έξι ανεξάρτητους μαγνήτες με έξι ανεξάρτητες εξόδους. Αναλυτικότερα, αποτελείται από α) τον κυρίως μαγνήτη (μακρουλό πλαστικό όπου εξέχουν οι άκρες από τα 6 μαγνητάκια, παλιά ήτανε μονά, τώρα είναι διπλά, (η Λόλα πήρε το μήλο !!!) που τοποθετούμε κάτω από τις 6 χορδές της κιθάρας κοντά στους κοινούς μαγνήτες και σε απόσταση περίπου 1 εκατοστό από τον κάτω καβαλάρη κλπ, και β) το μικρό πλαστικό κουτί στο οποίο καταλήγει το καλώδιο από το μακρουλό - στενό μαγνήτη με τα έξι μαγνητάκια (άνοιξε την μεγάλη τσάντα, έβγαλε το μικρό τσαντάκι, έκλεισε την μεγάλη τσάντα !!!) και όπου στο ίδιο κουτί υπάρχουν δύο διακόπτες S1 και S2 καθώς επίσης και το περιστροφικό ποτενσιόμετρο του Volume, ο διακόπτης Guitar/Mix/GK, η υποδοχή - είσοδος με το μικρό jack όπου συνδέουμε την έξοδο από την κιθάρα μας μέσω του μικρού καλωδίου που βρίσκεται στην ίδια συσκευασία με το GK-3 ..... και όπου όοοοολα αυτά τα σήματα καταλήγουν στο 13πινο βύσμα που βρίσκεται στο GK μαγνήτη (πλαστικό κουτί που σταθεροποιούμε στην κιθάρα) ... όπου μέσω του 13πινου καλωδίου θα καταλήξουν στην 13πινη υποδοχή του μετατροπέα (GI-xx, GR-xx, κλπ).
Συνεχίζω. Ο κάθε ένας από αυτούς τους μαγνήτες μεταφέρει αναλογικό σήμα από την κάθε χορδή ξεχωριστά στην είσοδο του μετατροπέα (π.χ. GR-xx, GI-xx, κλπ) μέσω του 13πινου καλωδίου. Μαζί με τα αναλογικά σήματα των έξι χορδών, μεταφέρονται και τα σήματα των διακοπτών, volume κλπ. Όμως ας σταθούμε μόνο στα σήματα των χορδών όπου και μας ενδιαφέρουν.
3) Εάν ο μετατροπέας έχει εσωτερικά και sound module (εσωτερική μονάδα ήχων) όπως για παράδειγμα GR-xx, πρώτον και κύριον, τα σήματα "καθαρίζονται" από παρεμβολές με ηλεκτρονικό τρόπο, κατόπιν μετατρέπονται σε ψηφιακά σήματα μέσω DAC, μετά περνάνε από σύστημα αναγνώρισης πολλών σημείων (Pitch, Velocity, κλπ) πολλές φορές μέσω ειδικών DSP όπου σε συνεργασία με τον κεντρικό επεξεργαστή ή υπο-επεξεργαστή καταλήγουν σε εσωτερική έξοδο για να πάνε στην εσωτερική μονάδα ήχων. Αυτό είναι το πρώτο σκέλος. Παράλληλα και σε δεύτερο σκέλος από τον επεξεργαστή βγαίνει μία σειριακή έξοδος για το Midi Out όπου από εκεί θα υπάρχει επικοινωνία με τον έξω κόσμο του Midi.
Μέρος της διάταξης μπορεί να αλλάξει ανάλογα τον κατασκευαστή-δημιουργό του μετατροπέα.
4) Εάν ο μετατροπέας δεν έχει εσωτερική μονάδα ήχων, τότε ισχύει ότι και στην παράγραφο (3) με την μόνη διαφορά ότι υπάρχει μόνο Midi έξοδος.
"Τα εκ του κατά πληκτρά προβλήματα..."
Ως πληκτράς και τεχνικός αυτών των συστημάτων, επικεντρώνω σε δύο σημεία.
Το πρώτο είναι ότι εξ'αρχής υπήρχε πρόβλημα διότι αυτό το σύστημα βασίστηκε στην κιθάρα. Δηλαδή, βασίστηκε σε ένα όργανο που από τη φύση του είναι μονοφωνικό ανά χορδή. Διαβάζει μονοφωνικά επί έξι. Και πολύ σωστά το σκέφτηκαν αυτοί που το κατασκεύασαν αρχικά, αφού η κάθε χορδή ΔΕΝ μπορεί να δώσει πάνω από μία νότα τη φορά. Όμως, ως αποτέλεσμα βάση των σημερινών δεδομένων, το εν λόγω σύστημα μπορεί να χρησιμοποιηθεί σωστά ΜΟΝΟ σε έγχορδα και με μονές χορδές (λόγω της μονοφωνίας ανά χορδή). Δηλαδή για τον λόγο και ειδικά για το όργανο για το οποίο κατασκευάστηκε αρχικά.
Βάση σημερινών δεδομένων, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σωστά σε άλλα έγχορδα όπως για παράδειγμα μπουζούκι ή ούτι. Για την ώρα τουλάχιστον.
Χωρίς να το έχω εξακριβώσει, σε συζήτησή μου με άλλα άτομα, έχει σημειωθεί πρόβλημα σε κιθάρα με μονές χορδές όπου η περιεκτικότητα μετάλου στις χορδές ήταν διαφορετική. Δηλαδή διαφορετική συμπεριφορά ανάλογα τον τύπο της χορδής.
Για το θέμα της απόστασης δεν το συζητώ αφού είναι γνωστό σε όλους ότι χρειάζεται σωστή ρύθμιση της απόστασης του μαγνήτη από τις χορδές.
Το δεύτερο είναι ότι δεν πρόκειται για επαφή, αφού δεν διαβάζει από ηλεκτρική - ηλεκτρονική επαφή (σημείωση κάποιος κατασκευαστής το έχει κάνει με σαφώς μεγαλύτερη ταχύτητα αλλά είναι custom η κιθάρα). Αφού ο παλμός της χορδής είναι καθαρά φυσικό φαινόμενο και πρέπει αφού μεταφερθεί μέσω της απόστασης (του αέρα), να μετατραπεί σε ψηφιακό σήμα μέσω ψηφιακών μέσων αναγνώρισης. Όπως είπα και πιό πάνω, για να γίνει αυτή η μετατροπή σε MIDI, πρέπει να περάσει από ένα σύστημα "ανάγνωσης - αναγνώρισης" που θα αναγνωρίσει δηλαδή κάποιες βασικές μουσικές παραμέτρους, απαραίτητες για την μετατροπή (note event). Λοιπόν, βάση του τρόπου με τον οποίο γίνεται η ανάγνωση και κατ'επέκταση αναγνώριση, μία από τις παραμέτρους που καθυστερεί σημαντικά το σύστημα είναι η τονικότητα. Τουλάχιστον στα γνωστά συστήματα που μετατρέπουν την κιθάρα σε Midi.
Θεωρητικά αλλά και πρακτικά, για να "καταλάβει" τη σωστή τονικότητα το σύστημα αναγνώρισης από την ανάγνωση - ακρόαση που θα κάνει, χρειάζεται τουλάχιστον ένας ολοκληρωμένος κύκλος του ήχου. Για όσους έχουν ασχοληθεί με το θέμα θα καταλάβουν καλύτερα τι εννοώ κι ας με βοηθήσουν παρακαλώ.
Ένα απλό πείραμα.
Οι χαμηλότερες χορδές σε τονικότητα έχουν μεγαλύτερη καθυστέρηση αφού έχουν μικρότερη συχνότητα (Hz). Άρα μεγαλύτερη διάρκεια για να "ολοκληρωθεί" ο κύκλος. Οπότε μεγαλύτερο χρόνο αναγνώρισης.
Αντίστροφα, οι ψηλότερες χορδές σε τονικότητα έχουν μικρότερη καθυστέρηση λόγω μεγαλύτερης συχνότητας. Άρα ο κύκλος ολοκληρώνεται σε μικρότερο χρονικό διάστημα. Οπότε μικρότερο χρόνο αναγνώρισης.
Από το πιό πάνω παράδειγμα είναι απλό να καταλάβουμε ότι είναι πλέον φυσικό το σύστημα αναγνώρισης να θέλει παραπάνω χρόνο να εντοπίσει την τονικότητα σε μία χαμηλή νότα, νότα-μουσικό φθόγγο με λιγότερη-χαμηλότερη συχνότητα (Hertz).
Από το πιό πάνω βγάζουμε το εξής συμπέρασμα:
Σε ένα τέτοιο σύστημα μετατροπής, ας υποθέσουμε με μηδενική επεξεργαστική καθυστέρηση (υποθετικά πάντα), η καθυστέρηση λόγω της αναγνώρισης θα είναι ίση τουλάχιστον με έναν πλήρη κύκλο του ήχου, όσο κι αν είναι αυτό. Όμως αυτό φυσικά και δεν ισχύει, αφού όλα τα επεξεργαστικά συστήματα έχουν κάποια καθυστέρηση. Μικρή μεν αλλά έχουν.
Τέλος, μην ξεχνάμε ότι, η πραγματική καθυστέρηση που μας ενδιαφέρει είναι το σύνολο (SUM) όλων των καθυστερήσεων από όλα τα στάδια του συστήματος - κυκλώματος.
Ούφφφ. Ελπίζω να τα έγραψα σωστά !!!
Συγχωρέστε με εάν έκανα κάποιο λάθος. Εκτός του ότι σας κούρασα...
♪♫♪