- Μηνύματα
- 556
- Πόντοι
- 303
- Ιδιότητα
- Κιθάρα
Να πώ κι εγώ συγχαρητήρια σε όλους!!!
Σε μια εποχή ανέχειας και κατήφειας, είναι παρήγορο να βλέπεις Έλληνες που σε πείσμα των καιρών, προσπαθούν να δημιουργήσουν και το καταφέρνουν!!!
Μπράβο και στον Γιώργο Φακανά, που παραχωρεί τον χώρο του σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις, παρ' ότι όχι ο πιό κατάλληλα διαμορφωμένος, αφού όταν έπαιζαν ταυτόχρονα σε 2-3 booth, χανόταν η μπάλλα, με πιό αδικημένους αυτούς που είχαν ακουστικά όργανα.
Και φυσικά, όταν έμπαιναν στο παιγνίδι τα ταμπούρα, σήκωνες τα χέρια ψηλά, με λευκή σημαία ;D
Τις κιθάρες του Νάσου τις ήξερα πάνω κάτω, αλλά με εντυπωσίασε η βελτίωσή του στον τομέα φινιρίσματος, απλότητας στην όλη προσέγγιση και στον ήχο, όσο μπόρεσα ν' ακούσω... Με την 'μεγάλη' να μου πηγαίνει πιο πολύ και με ήχο τόσο κοντά σε George Benson!!!
Επίσης τις εκληκτικές κιθάρες του Σπύρου Πανουργιά τις ήξερα, αφού είχα την ευκαιρία να τις ακούσω στην παρουσίαση που έκανε πριν ένα μήνα, αλλά δεν είχα δεί κι ακούσει την 'ηλεκτρική' του version, που με τελείως δικό της χαρακτήρα σε εργονομία και ήχο, έσκιζε!!!
Αυτό όμως που δεν ήξερα και πράγματι με εντυπωσίασε, ήταν οι κιθάρες του Βασίλη
Fremediti !!!
Έχω την τύχη και χαρά, να έχω παίξει με άπειρες κατασκευές-υλοποιήσεις hollow body-archtops, από Gibson Super 400 και L5, μέχρι original D'Angelico του 50...
Οι κιθάρες του Fremedeti είναι 'από αλλού'...
Ποιότητα, φινίρισμα, επιλογή ξύλων και υλικών, όλα τέλεια!!! Και λες κάτσε να δούμε και τον ήχο κι εκεί παθαίνεις το δεύτερο σοκ!!!
Ομοιογένεια ήχου σε όλη την ταστιέρα, σκάσιμο, δυναμικές, τι να πεί κανείς...
Βασίλη εύχομαι να καταφέρεις να βγείς με τις δημιουργίες σου στο εξωτερικό, αλλά φρόντισε να σε μάθουν και οι εδώ κιθαρίστες, αφού όπως σου ανέφερα, δεν γνώριζα καν την δουλειά σου, παρ' ότι ψάχνομαι στο χώρο της Jazz κιθάρας και έμαθα για την δουλειά σου με παρότρυνση του φίλου Σπύρου Πανουργιά...
Και του χρόνου εύχομαι με ακόμα περισσότερους εκθέτες!!!
Σε μια εποχή ανέχειας και κατήφειας, είναι παρήγορο να βλέπεις Έλληνες που σε πείσμα των καιρών, προσπαθούν να δημιουργήσουν και το καταφέρνουν!!!
Μπράβο και στον Γιώργο Φακανά, που παραχωρεί τον χώρο του σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις, παρ' ότι όχι ο πιό κατάλληλα διαμορφωμένος, αφού όταν έπαιζαν ταυτόχρονα σε 2-3 booth, χανόταν η μπάλλα, με πιό αδικημένους αυτούς που είχαν ακουστικά όργανα.
Και φυσικά, όταν έμπαιναν στο παιγνίδι τα ταμπούρα, σήκωνες τα χέρια ψηλά, με λευκή σημαία ;D
Τις κιθάρες του Νάσου τις ήξερα πάνω κάτω, αλλά με εντυπωσίασε η βελτίωσή του στον τομέα φινιρίσματος, απλότητας στην όλη προσέγγιση και στον ήχο, όσο μπόρεσα ν' ακούσω... Με την 'μεγάλη' να μου πηγαίνει πιο πολύ και με ήχο τόσο κοντά σε George Benson!!!
Επίσης τις εκληκτικές κιθάρες του Σπύρου Πανουργιά τις ήξερα, αφού είχα την ευκαιρία να τις ακούσω στην παρουσίαση που έκανε πριν ένα μήνα, αλλά δεν είχα δεί κι ακούσει την 'ηλεκτρική' του version, που με τελείως δικό της χαρακτήρα σε εργονομία και ήχο, έσκιζε!!!
Αυτό όμως που δεν ήξερα και πράγματι με εντυπωσίασε, ήταν οι κιθάρες του Βασίλη
Fremediti !!!
Έχω την τύχη και χαρά, να έχω παίξει με άπειρες κατασκευές-υλοποιήσεις hollow body-archtops, από Gibson Super 400 και L5, μέχρι original D'Angelico του 50...
Οι κιθάρες του Fremedeti είναι 'από αλλού'...
Ποιότητα, φινίρισμα, επιλογή ξύλων και υλικών, όλα τέλεια!!! Και λες κάτσε να δούμε και τον ήχο κι εκεί παθαίνεις το δεύτερο σοκ!!!
Ομοιογένεια ήχου σε όλη την ταστιέρα, σκάσιμο, δυναμικές, τι να πεί κανείς...
Βασίλη εύχομαι να καταφέρεις να βγείς με τις δημιουργίες σου στο εξωτερικό, αλλά φρόντισε να σε μάθουν και οι εδώ κιθαρίστες, αφού όπως σου ανέφερα, δεν γνώριζα καν την δουλειά σου, παρ' ότι ψάχνομαι στο χώρο της Jazz κιθάρας και έμαθα για την δουλειά σου με παρότρυνση του φίλου Σπύρου Πανουργιά...
Και του χρόνου εύχομαι με ακόμα περισσότερους εκθέτες!!!