Πρέπει να είσαι όχι τρελός,αλλά
πολύ τρελός για να δώσεις... €2,666.00 (μέχρι και το συγκεκριμένο νούμερο είναι απωθητικό... ;D) για μιά Αμερικάνικη
Gibson,ίσα ίσα για να λες οτί αγόρασες καινούρια κιθάρα,όταν την ίδια στιγμή μπορείς να βρεις από "Αμερική πλευρά" κυρίως, μία "μεταχειρισμένη" (ο όρος είναι άδικος στη συγκεκριμένη περίπτωση,εξού και τα εισαγωγικά) Black Βeauty από το Custom Shop,κάνοντας λίγη υπομονή..."Πάνε" από $2,000-2,700 και αν και το ευρώ είναι σχετικά τσακισμένο,πάλι συμφέρει...Ακόμα και με τους δασμούς,για να προλάβω αυτούς που θα μιλήσουν για δασμούς.Ακόμα θυμάμαι και στις αγγελίες εδώ πέρα,που ένα παλικάρι έδινε μία με €2,700 ΑΝ δεν με απαταει η μνήμη μου και που πιθανότατα θα έριχνε κι άλλο αν πήγαινες με μετρητό στο χέρι.
Προσωπικά,επειδή το γνωρίζω το..."σπορ" πολύ καλά,μόνο σαν ανέκδοτο μου ακούγεται ο όρος "καινούρια κιθάρα" και βγάζω σπυράκια κάθε φορά... ;D Ποτέ μα πότε δεν αγόρασα καινούρια κιθάρα για να την...γρατζουνάω.Οι μόνες περιπτώσεις που αγόρασα καινούριες,ήταν κάποια limited κομμάτια όλα αυτά τα χρόνια,καθαρά και μόνο για επενδυτικούς λόγους και όχι για να τις...γρατζουνάω
Και επειδή έχω και μία...τρέλα και με τα vintage αυτοκίνητα,θυμάμαι όταν πρωτοδιάβασα το βιβλίο του μεγαλύτερου επενδυτή του κόσμου,του Warren E. Buffett,πόσο εντύπωση μου προκάλεσε όταν διάβασα οτί έλεγε,οτί ποτέ στη ζωή του δεν αγόρασε και ούτε πρόκειται να αγοράσει...καινούριο αυτοκίνητο.Το ίδιο -θα συμπλήρωνα- ισχύει και για τις κιθάρες για...γρατζούνισμα! ;D