Και 20 μέρες λοιπόν αφότου ανέβηκε, πέφτω πάνω σ' αυτό το κομμάτι τυχαία. Το ακούω/βλέπω απνευστί. "Όπα, τι έχουμε εδώ;", λέω. Και μετά σβήνω τα φώτα, βάζω ένα σκατς με πάγο (ναι, με αυτή τη σειρά - ξέρω ακριβώς που έχω το σκατς μου, με τον πάγο ζορίστηκα λίγο) και το ακούω άλλες δύο φορές με τον ενισχυτή στο 12 οκλόκ - πιο πάνω θα μου κάψει τα τουίτερ, μπορεί και τα μιντρέιντζ και τα γούφερ και ενδεχομένως το σπίτι.
Αφού μου περνάει η έκσταση, κοιτάω τις απαντήσεις και τα λάικς. Σοβαρά τώρα; Μία απάντηση και δύο λάικς; Μόνο;
Για να σοβαρευτούμε κύριοι... Άντε μπράβο!
Αντί επιλόγου: Συγχαρητήρια κύριε Αβραμίδη, σε εσάς και στην εκλεκτή παρέα σας.