Υπάρχει όντως ζήτημα με τους τραγουδιστές (και τις τραγουδίστριες, ειδικά αυτές....) στην Ελληνική σκηνή των ερασιτεχνικών συγκροτημάτων.
Τα προβλήματα κατά τη γνώμη μου είναι δύο:
1) Τα αγγλικά
δεν είναι η μητρική μας γλώσσα. Καταλάβετέ το.
Πολύ δε περισσότερο, δεν μιλάμε καν κάποια γλώσσα της γενικότερης "γερμανικής" οικογένειας. Ένας Ολλανδός ή ένας Νορβηγός ας πούμε είναι ΠΟΛΥ ευκολότερο να αποδώσει αγγλικό στίχο από έναν Έλληνα.
Δεδομένου ότι η συντριπτική πλειονότητα των ελληνικών σχημάτων παίζουν διασκευές, προκύπτει το άμεσο πρόβλημα της προφοράς στους αγγλικούς στίχους. Σε περίπτωση που δεν το έχετε υπόψιν σας, θα ήθελα να σας πληροφορήσω ότι όποιος ξένος ακούσει ελληνικό γκρουπ να τραγουδάει ροκ στα αγγλικά, ξεραίνεται στα γέλια. Είναι περίπου σαν να ακούμε εμείς έναν Ιάπωνα να τραγουδάει ρεμπέτικα.
Δυστυχώς όσα φροντιστήρια και να έχεις βγάλει, αν δεν έχεις ζήσει επί μακρόν στην ξενητιά, τη γλώσσα δεν την "νοιώθεις" σαν τον αυτόχθονα. Εξαίρεση στα παραπάνω αποτελούν μερικά (ελάχιστα) γκρουπ με τραγουδιστή ή τραγουδίστρια που έχει καταγωγή από έξω, ή έχει μεγαλώσει εκεί. Θα το καταλάβετε αμέσως.
2) Οι 99 στους 100 τραγουδιστές πιστεύουν ακράδαντα ότι επαρκεί το "ταλέντο" τους και δεν χρειάζεται να μελετήσουν ΠΟΤΕ στη ζωή τους.
Όλα τα υπόλοιπα μέλη του γκρουπ θα πρέπει να μελετάνε, οι ίδιοι δεν έχουν τέτοια ανάγκη. Για φανταστείτε τον πληκτρά του γκρουπ ας πούμε να μην έχει ιδέα από αρμονία ή ρυθμό και να βασίζεται στο ταλέντο του για να παίξει...
Επιπλέον εξεγείρονται όταν τους προτείνεις επιφυλακτικά να παρακολουθήσουν μερικά μαθήματα ορθοφωνίας ή έστω να πάνε σε ένα δάσκαλο να τους μάθει να αναπνέουν... Όχι βέβαια, αρκούν οι πρόβες που κάνουν στο μπάνιο τους. Τους διαφεύγει ότι η φωνή είναι ένα ακόμα "όργανο" και μάλιστα το σημαντικότερο στη μουσική που παίζουν. Και πρέπει και να το μάθεις και να το μελετήσεις (με τον τρόπο που χρειάζεται ο καθένας).
Η μαύρη αλήθεια είναι πως ούτε ένας στους 1000 τραγουδιστές (ο Καζαντζίδης ας πούμε που μάλλον υποτιμητικά αναφέρθηκε στο αρχικό ποστ...) το "έχουν" από γεννησιμού τους. Οι υπόλοιποι, λίγο ως πολύ, πρέπει να δουλέψουν. Ωστόσο ενώ κανείς δεν ξυπνάει ένα πρωί και αποφασίζει ότι είναι το νέο ταλέντο στην κιθάρα, στα φωνητικά αυτό αποτελεί κοινό τόπο. Βασικά είναι απλό φίλοι μου: 9 στους 10 τραγουδιστές που ακούτε στα live θα έπρεπε να πάει σπίτι του. Αν έπαιζε κιθαρίστας όπως τραγουδάει ο μέσος "vocalist" θα τον έπαιρναν όλοι με τις ντομάτες...
DaveMurrayJr είπε:
Διαφωνω εδω. Ναι, μπορει να εκφραζεσαι πιο ευκολα στο γραψιμο του στιχου, λογω μητρικης γλωσσας, αλλα εμενα ποτε δε μου εκατσε ελληνικος στιχος σε κατι πιο "rock" απο πυξ λαξ και ξυλινα σπαθια. Μου ακουγεται εποιηκως αστειο...
Ενώ αν ακούς Φινλανδικά, Γερμανικά ή Γιαπωνέζικα σου φαίνεται εντάξει και σοβαρό ε? ;D ;D
