φευγω αν δεν μ' αρεσει αυτο που βλεπω/ακουω. Το κανω διακριτικα και στο τελος ενος κομματιου ή στο διαλειμμα και ποτε επιδεικτικα για να δειξω την οποια δυσαρεσκεια μου. Το ιδιο κανω και στο σινεμα (φευγω στη μεση μιας ταινιας), στο ραδιοφωνο (αλλαζω σταθμο) κλπ. Δεν βρισκω καμια ουσια στο να γεμιζω το χωρο σε ενα μερος που δεν εχω λογο υπαρξης και ημουν παντα αντιθετος με το να "στηριζω τη φαση" ασχετα αν με εντυπωσιαζει ή οχι.
Δεν βρισκω τιποτα κακο στο να απεχεις απο κατι που δεν σε ενδιαφερει και μαλιστα βρισκω ψυχαναγκαστικο το να καθεται καποιος επειδη "πρεπει" ή απο ευγένεια. Δεν ειναι θεμα αυστηροτητας, αλλα προτιμω να παρακολουθησω κατι που με ενδιαφερει αμεσα. Δεν θα ειχα κανενα προβλημα αν εφευγαν απο το δικο μου live, εφοσον δεν κερδιζω την παρουσια τους. Αν ηθελα κομπαρσους που να γεμιζουν το χωρο θα τους πληρωνα, δεν εχω καμια απαιτηση απο το κοινο, το πραγμα δουλευει αντιστροφα
