Αγγελίες
- Μηνύματα
- 3,422
- Πόντοι
- 278
- Ιδιότητα
- Κιθάρα
Σε μια κριση στρατοκαστερομανιας και εν μεσω σπασμων παρηγγειλα μια fender classic player 50's strat καθως θεωρησα πως ηταν η πλεον συμφερουσα αγορα σε μια εξαιρετικα χαμηλη τιμη, με μοντερνα χαρακτηριστικα και ακριβα US parts (μαγνητες κ.λ.π)...........Την παρελαβα την προηγουμενη εβδομαδα και ειχα αυτες τις μερες την ευκαιρια να την δοκιμασω ενδελεχως.......
Κατ αρχην η κιθαρα ειναι παναλαφρη........η μονη ελαφρυτερη στρατ που εχω παιξει ever ειναι μια 93 american std.....εξαισιο φινιρισμα στο οποιο δεν μπορεσα να βρω καποια ατελεια.....η κιθαρα εχει ενα ωραιο (αν και βαρετο πλεον 2 tone sunburst) ενω το σωμα αποτελειται απο 3 κομματια. Οι μαγητες ειναι οι ιδιοι με αυτους που χρησιμοποιουνται στις κατα πολυ ακριβοτερες 57 us reissue και σε καποιους μπορει να αρεσουν σε καποιους αλλους οχι.....ειναι παντως αρκετα μπασοι με πολυ καλη ατακα και δυνατα πριμα.....Επιπλεον ερχεται με locking vintage tuners (οχι οτι ειχα ποτε προβλημα με τα παραδοσιακα παλια kluson οσον αφορα στην σταθεροτητα στο κουρδισμα).....ειναι παντως πολυ πιο ευκολα στο restringing......
Το σημειο ομως της κιθαρας που μου προκαλεσε υπερθετικα σχολια ειναι το μανικι.....μιλαμε για αψογο φινιρισμα ενω (και αυτο ειναι παρα πολυ σημαντικο) ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ FINISH πανω στα ταστα (σε αντιθεση με μια παλαιοτερη αμερικανικη στρατ την οποια ειχα παρει σε τριπλασια τιμη και εφτυσα αιμα για να φερω τα ταστα σε καλη playable κατασταση)...αυτο προς γνωση και συμμορφωση οσων λενε οτι ολες οι maple neck strats εχουν φινιρισμα στα ταστα κατι το οποιο κατηγορηματικα δεν ισχυει....μονο σε "κιθαρες της Παρασκευης" συμβαινει αυτο.......Εχει ενα απιστευτα ομορφο glossy finish το οποιο δεν "κολλαει" οπως αυτο της EJ. Moναδικη (δικη μου) ενσταση ειναι ισως οι διαστασεις οι οποιες ειναι καπως μεγαλες (που θα παει....μοδα ειναι και θα περασει)αλλα παρ'ολα αυτα δεν ενοχλει στο παιξιμο (ισως σε αυτο να βοηθαει το ελαφρυ V).......Τελος η γεφυρα ειναι μια 2 point με vintage saddles.....οπως ειπα και πιο πανω δεν ειχα ποτε προβλημα οσον αφορα τη σταθεροτητα του κουρδισματος και με τη απλη vintage bridge, ομως αδιαμφισβητητα η αισθηση της two point ειναι πολυ καλυτερη και αφηνει μια αισθηση μεγαλυτερης ακριβειας. Ενα ακομα σημειο που με εντυπωσιασε ειναι οτι η κιθαρα ηρθε με αριστο setup (τουλαχιστον για τις προτιμησεις μου) και χρειαστηκε να κανω μονο minor adjustments στο τρεμολο ωστε να το προσαρμοσω στα γουστα μου.....
Εν κατακλειδει εχοντας υποψιν οτι το ηχητικο αποτελεσμα ειναι αυτο που περιμενει κανεις απο μια (πολυ καλη ) στρατ το σημειο που κατ εμε κανει την classic player 50's strat να υπερτερει αυτη τη στιγμη εναντι οποιασδηποτε στρατ ειναι το value for money......νομιζω οτι με 570 ¤ παιρνει κανεις μια κιθαρα με το σωστο λογοτυπο στο headstock η οποια ειναι φτιαγμενη και ακουγεται οπως μια πολυ ακριβοτερη στρατ (ειμαι σιγουρος οτι 15 χρονια πριν η fender θα τιμολογουσε κατι αντιστοιχο πολυ πανω απο τα 1000$........)......προσπαθω να δω απο που "εκοψε" η fender για να την προσφερει σε αυτην την τιμη αλλα δεν βρισκω κατι.......
Ιδου και μερικες φωτογραφιες:
Αυτα........κατα τα αλλα καλη χρονια σε ολους τους noizαδες
Κατ αρχην η κιθαρα ειναι παναλαφρη........η μονη ελαφρυτερη στρατ που εχω παιξει ever ειναι μια 93 american std.....εξαισιο φινιρισμα στο οποιο δεν μπορεσα να βρω καποια ατελεια.....η κιθαρα εχει ενα ωραιο (αν και βαρετο πλεον 2 tone sunburst) ενω το σωμα αποτελειται απο 3 κομματια. Οι μαγητες ειναι οι ιδιοι με αυτους που χρησιμοποιουνται στις κατα πολυ ακριβοτερες 57 us reissue και σε καποιους μπορει να αρεσουν σε καποιους αλλους οχι.....ειναι παντως αρκετα μπασοι με πολυ καλη ατακα και δυνατα πριμα.....Επιπλεον ερχεται με locking vintage tuners (οχι οτι ειχα ποτε προβλημα με τα παραδοσιακα παλια kluson οσον αφορα στην σταθεροτητα στο κουρδισμα).....ειναι παντως πολυ πιο ευκολα στο restringing......
Το σημειο ομως της κιθαρας που μου προκαλεσε υπερθετικα σχολια ειναι το μανικι.....μιλαμε για αψογο φινιρισμα ενω (και αυτο ειναι παρα πολυ σημαντικο) ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ FINISH πανω στα ταστα (σε αντιθεση με μια παλαιοτερη αμερικανικη στρατ την οποια ειχα παρει σε τριπλασια τιμη και εφτυσα αιμα για να φερω τα ταστα σε καλη playable κατασταση)...αυτο προς γνωση και συμμορφωση οσων λενε οτι ολες οι maple neck strats εχουν φινιρισμα στα ταστα κατι το οποιο κατηγορηματικα δεν ισχυει....μονο σε "κιθαρες της Παρασκευης" συμβαινει αυτο.......Εχει ενα απιστευτα ομορφο glossy finish το οποιο δεν "κολλαει" οπως αυτο της EJ. Moναδικη (δικη μου) ενσταση ειναι ισως οι διαστασεις οι οποιες ειναι καπως μεγαλες (που θα παει....μοδα ειναι και θα περασει)αλλα παρ'ολα αυτα δεν ενοχλει στο παιξιμο (ισως σε αυτο να βοηθαει το ελαφρυ V).......Τελος η γεφυρα ειναι μια 2 point με vintage saddles.....οπως ειπα και πιο πανω δεν ειχα ποτε προβλημα οσον αφορα τη σταθεροτητα του κουρδισματος και με τη απλη vintage bridge, ομως αδιαμφισβητητα η αισθηση της two point ειναι πολυ καλυτερη και αφηνει μια αισθηση μεγαλυτερης ακριβειας. Ενα ακομα σημειο που με εντυπωσιασε ειναι οτι η κιθαρα ηρθε με αριστο setup (τουλαχιστον για τις προτιμησεις μου) και χρειαστηκε να κανω μονο minor adjustments στο τρεμολο ωστε να το προσαρμοσω στα γουστα μου.....
Εν κατακλειδει εχοντας υποψιν οτι το ηχητικο αποτελεσμα ειναι αυτο που περιμενει κανεις απο μια (πολυ καλη ) στρατ το σημειο που κατ εμε κανει την classic player 50's strat να υπερτερει αυτη τη στιγμη εναντι οποιασδηποτε στρατ ειναι το value for money......νομιζω οτι με 570 ¤ παιρνει κανεις μια κιθαρα με το σωστο λογοτυπο στο headstock η οποια ειναι φτιαγμενη και ακουγεται οπως μια πολυ ακριβοτερη στρατ (ειμαι σιγουρος οτι 15 χρονια πριν η fender θα τιμολογουσε κατι αντιστοιχο πολυ πανω απο τα 1000$........)......προσπαθω να δω απο που "εκοψε" η fender για να την προσφερει σε αυτην την τιμη αλλα δεν βρισκω κατι.......
Ιδου και μερικες φωτογραφιες:
Αυτα........κατα τα αλλα καλη χρονια σε ολους τους noizαδες
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
)
