Φαινόμενο trap. Ειναι μουσική και αν ναι γιατί είναι τόσο δημοφιλής;

[Alex Raptakis]

Εγώ προσωπικά δεν έχω γνωρίσει "γνώστη" μουσικής που να του αρέσει η Trap, είτε να ακούει, είτε να φτιάχνει.

Αυτοί που φτιάχνουν beats το κάνουν γιατί είναι αρκετά ευκολότερο από άλλες παραγωγές, και σίγουρα γιατί έχει πολλά λεφτά πλέον.

Επιπλέον, ας προσπαθήσουμε να σκεφτούμε το ΠΩΣ διάολο γίνεται να σου αρέσει αυτή η μουσική. Ας το σπάσουμε σε κομμάτια:

Αρχικά να πούμε γιατί λέγεται Trap: Βγαίνει από τα μέρη που κάνανε deal παράνομες ουσιές στην Αμερική, και πιο συγκεκριμένα στην Ατλάντα, και επειδή ήταν πολύ επικίνδυνα μέρη τα λέγανε traps.

- Στίχος: Λεφτά, φήμη, γκόμενες, βρισιές, όπλα, ναρκωτικά, βία, και γενικά μεγάλη φαντασία.
Γιατί να σου αρέσει? Γιατί είναι κάτι που ο ακροατής δε το έχει. Και επειδή είναι κατά 99% ακόμα ανώριμος, νομίζει ότι αυτό που βλέπει συνδέεται με την πραγματικότητα. Trap = επιτυχία. Επίσης το να ακούς και να τραγουδάς για "παράνομα" πράγματα είναι πολύ edgy και cool, γιατί μπορείς και το ζεις χωρίς να παρανομείς. Μάλλον. Δε ξέρω.

- Μελωδία, μελωδική γραμμή, αισθητική: Τίποτα ιδιαίτερο τεχνικά, αλλά ίσως είναι catchy και memorable. Αποτυπώνεται εύκολα στη μνήμη και ο καθένας μπορεί να το αναπαράγει χωρίς δυσκολία. Μελωδική γραμμή δεν υπάρχει, τα περισσότερα είναι τύπου mumble-rap με autotune. Συνήθως έχουν και αρκετά ατμοσφαιρικά στοιχεία.
Γιατί να σου αρέσει? Ίσως για την ατμόσφαιρα, ίσως. Μελωδία κατα κύριο λόγο δεν υπάρχει, αλλά σε κάποιους αρέσει η αμόσφαιρα.

- Ρυθμός: Κυρίως το ίδιο beat με τα ίδια hi-hat και 808 copy paste σε κάθε τραγούδι. Αλλιώς είτε hiphop style, είτε reggaeton (γιατί το reggaeton έχει κερδίσει όλο το μουσικό σύμπαν γαμώ την κοινωνία μου δεμπορωαλλορεγκετον). Γενικά είναι απλός, και συνοδεύει τη φωνή δίνοντας κάποιο mood.
Γιατί να σου αρέσει? Για την απλότητά του μάλλον. Το ρεγκετόν είναι χορευτικό και ταιριάζει σε όλους. Το hiphop beat είναι τίγκα στο μπάσο, και μπάσο = good music για αρκετούς.

Υπάρχει κάτι άλλο? Δε ξέρω, ας με διαφωτίσει κάποιος.

 

[John Goumis]

Εγω λεω ότι είναι μια μλκια

όπως μλκια έλεγαν οι γονείς σου τους Metallica-Nirvana κτλ όταν τους άκουγες στο δωμάτιό σου

(δεν πιστεύω δηλαδή ότι την πρώτη φορά που άκουσες Maiden πχ γύρισε ο πατέρας σου και είπε ''τι μπαντάρα είναι αυτή??'')

όπως μλκια ΄λεγαν οι παππούδες σου τους Stones-Kinks (γιεγιέδες βασικά τους αποκαλούσαν) κ.ο.κ.

Με λίγα λόγια, γερνάμε. Είναι τόσο απλή η εξήγηση.

 

[rgxinap]

@Lord_Goumis, να σου πω την διαφορά, η μάνα μου ακουγε την μουσική που έβαζα, και της άρεσαν οι μέιντεν κυρίως το πρώτο άλμουμ (phantom of the opera) και piece of mind : the trooper , σε ποιόν φυσιολογικό άνθρωπο δεν θα άρεσε το ρεφραιν απο το τρουπερ? Μια κοπέλα που είχα αργότερα (να την έχει ο Θεός καλά), καμια σχεση με ροκού, είχε ξετρελαθεί με το "belly of the beast" των Anthrax, δάκρυζε με την μελωδία.

Τωρα αυτα που ακούει ο γιος και η κόρη μου... τι να πω... η κορη με βριζει μόνιμα οπότε δεν πολυ κουβεντιάζουμε, ακούω απο μακριά τις μουσικες που βαζει, οσο για τον γιο κάνω μεγάλη προσπάθεια να ακούσω τα τραγούδια του, για να ειμαι κοντα του και μέσα στην "φαση" του.

Δεν είναι το ίδιο.

 

[Κουφη Λεοπαρδαλη]

Είναι απλό, trap = t-rap = trash rap.

 

[John Goumis]

@Lord_Goumis, να σου πω την διαφορά, η μάνα μου ακουγε την μουσική που έβαζα, και της άρεσαν οι μέιντεν κυρίως το πρώτο άλμουμ (phantom of the opera) και piece of mind : the trooper , σε ποιόν φυσιολογικό άνθρωπο δεν θα άρεσε το ρεφραιν απο το τρουπερ? Μια κοπέλα που είχα αργότερα (να την έχει ο Θεός καλά), καμια σχεση με ροκού, είχε ξετρελαθεί με το "belly of the beast" των Anthrax, δάκρυζε με την μελωδία.

Τωρα αυτα που ακούει ο γιος και η κόρη μου... τι να πω... η κορη με βριζει μόνιμα οπότε δεν πολυ κουβεντιάζουμε, ακούω απο μακριά τις μουσικες που βαζει, οσο για τον γιο κάνω μεγάλη προσπάθεια να ακούσω τα τραγούδια του, για να ειμαι κοντα του και μέσα στην "φαση" του.

Δεν είναι το ίδιο.

Δεν ξέρω.. δυστυχώς αυτό το ''δεν είναι το ίδιο'' μου θυμίζει μια υποθετική συζήτηση με τον πατέρα μου, να μου λέει ότι δεν είναι το ίδιο γιατί οι Beatles είχαν αρμονία, μελωδία κοκ ενώ οι Slayer είναι απλά μια βαβούρα.

Και στην μάνα μου αρέσει το Nothing else matters, αυτό δεν σημαίνει ότι εκτιμά ιδιαίτερα το kill'em all ή το master of puppets, ή για να μην το πάω μακριά τα υπόλοιπα κομμάτια του black album. Αυτές είναι μικρο-εξαιρέσεις.

Δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιον που έχει γεννηθεί πριν το 1950 και να μην θεωρεί τους πχ Slayer το ίδιο χάλια με την τραπ πχ. Απλά τότε που ήταν πιο συντηρητική κοινωνία, οι νέοι άκουγαν ''αυτούς τους μαλλιάδες σατανιστές με τις πεντάλφες και τα ουρλιαχτά'', ή την ''σεξιστική και άσεμνη Μαντόνα'' ή τους ''ταραχοποιούς και πότες Gun n Roses'' 'η τους ''προβληματικούς και φασαριόζους Nirvana'' κ.ο.κ.

Την σήμερον εποχή, ο νεανίας δεν χρειάζεται να ακούσει δίσκο με πεντάλφα στο εξώφυλλο για να ''αντιδράσει'' στον συντηρητισμό της κοινωνίας, ούτε ''το αληταριό'' των Guns n Roses, ούτε την''άσεμνη'' Μαντόνα. Το σεξ, η αμφισβήτηση της θρησκείας, το μακάβριο εικαστικό και το να βγαίνεις έξω 4-5 φορές την εβδομάδα να τα πίνεις με φίλους, είναι πλέον κάτι πολύ πιο εδραιωμένο στην κοινωνία, απ' ότι ήταν τότε. Τώρα τι μπορεί να ιντριγκάρει τον νεανία? Το να είναι ''επιτυχημένος'' και ''΄λεφτάς'' με πολλά μοντέλα δίπλα του να τον περιτριγυρίζουν, σε μεγάλα σπίτια με ναρκωτικά κτλ. Τα υπόλοιπα παλιά ''συντηρητικά κάστρα'' έχουν καταληφθεί και δεν σοκάρουν πλέον.

Κάθε εποχή με λίγα λόγια έχει τα δικά της ''θέματα'' και είναι απολύτως φυσιολογικό όσο μεγαλώνουμε να συνειδητοποιούμε όχι απλά ότι ήρθε η δικιά μας ώρα να διασχίσουμε το ''χάσμα γενεών'', αλλά ότι ήδη βρισκόμαστε στην άλλη μεριά.

 

[cos_dr]

ουτε οι στιχοι μπορουν να απογυμνωθουν απο τη μουσικη.

Για εμένα μπορούν.

 Και προσωπικά μου αρέσει σαν μουσική και κυρίως για τους λόγους που ανέφερα.

 Και είναι μουσική για εμένα.

 Και ήθελα να αναφέρω πως εγώ δεν βρίσκω κανένα είδος μουσικής πιο εύκολο από κάποιο άλλο.

 Όλα έχουν τις προκλήσεις τους και τις ιδιαιτερότητές τους στην παραγωγή. 

 Εκτός και αν κρίνουμε την παραγωγή μιας μουσικής με κριτήριο μόνο τη μουσική θεωρία.

 Πολλές φορές π.χ. έχω ακούσει απόψεις του τύπου, έλα μωρέ, εσείς οι μπιμπλικάδες πατάτε  πέντε κουμπιά εκεί και τα κάνει όλα μόνο του. Δεν το λέω προσωπικά για εσένα, αυτό που γράφω είναι πέραν του κουοτ αλλά δεν είναι έτσι.

 Δεν θεωρώ το είδος και άλλα είδη ηλεκτρονικής μουσικής παραγωγικά ευκολότερα σε σχέση με άλλα ήδη.

 

[geka]

Και ήθελα να αναφέρω πως εγώ δεν βρίσκω κανένα είδος μουσικής πιο εύκολο από κάποιο άλλο

Δεν εννοούσα έτσι την ευκολία. Δε διαφωνώ στο παραπάνω σκεπτικό. Δεν εννοούσα τεχνικά εύκολο.  Εννοώ αβιαστο..... Και εύκολο στους στόχους. Και ειδικά αν δεις τη θεματογια του είναι καθαρά στρατευμένη αλλά από το αντίθετο που το ξέρουμε. Με λίγα λόγια λέει η τραπ: αν είσαι φτωχός έχει ο θεός, απλά να χεις όνειρο Ν αποκτήσεις μια φεραρι, να πας διακοπές στο περού κλπ. Μόνος σου να βρεις την άκρη στην πλάτη του αλλουνού. Η μουσική είναι το όχημα για τα παραπάνω. Είναι σε όλα τα τραγούδια το ίδιο θεμα

 

[otto##]

όπως μλκια έλεγαν οι γονείς σου τους Metallica-Nirvana κτλ όταν τους άκουγες στο δωμάτιό σου

(δεν πιστεύω δηλαδή ότι την πρώτη φορά που άκουσες Maiden πχ γύρισε ο πατέρας σου και είπε ''τι μπαντάρα είναι αυτή??'')

όπως μλκια ΄λεγαν οι παππούδες σου τους Stones-Kinks (γιεγιέδες βασικά τους αποκαλούσαν) κ.ο.κ.

Με λίγα λόγια, γερνάμε. Είναι τόσο απλή η εξήγηση.

σε νοιωθω. το σκέφτηκα κι εγώ ότι ακούγεται σαν ρετρό αφορισμός. η διαφορά όμως είναι εμφανής. δε χρειάζεται καν να συγκρίνω.

επίσης ο πατέρας μου έβαζε queen, deep purple, gary moore και led zeppelin στο αμάξι. έτσι έμαθα να τους ακούω. όταν δε άκουσε τους maiden (που δε τους ήξερε) εντυπωσιαστηκε πολύ από τον drummer (επειδή έπαιζε κι ο ίδιος στα νιάτα του). Εντάξει δε ξετρελάθηκε με τον Eddie αλλα δεν έκανε και χαμο.

από το τραπ τι ωραίο μπορείς να βρεις για να πιαστείς;  ακομα και καλοπιστα να πας σαν τον cos, υπάρχουν κομμάτια που έχουν ακριβώς ίδια μουσική. εννοώ ακριβώς ίδια, οχι παρόμοια σα τα ροκ. 

 

[cos_dr]

Δεν εννοούσα έτσι την ευκολία. Δε διαφωνώ στο παραπάνω σκεπτικό. Δεν εννοούσα τεχνικά εύκολο.  Εννοώ αβιαστο..... Και εύκολο στους στόχους. Και ειδικά αν δεις τη θεματογια του είναι καθαρά στρατευμένη αλλά από το αντίθετο που το ξέρουμε. Με λίγα λόγια λέει η τραπ: αν είσαι φτωχός έχει ο θεός, απλά να χεις όνειρο Ν αποκτήσεις μια φεραρι, να πας διακοπές στο περού κλπ. Μόνος σου να βρεις την άκρη στην πλάτη του αλλουνού. Η μουσική είναι το όχημα για τα παραπάνω. Είναι σε όλα τα τραγούδια το ίδιο θεμα

Εγώ θα το έγραφα, "αν είσαι  φτωχός πήγαινε γλύψε, ρουφιάνεψε, πούλα το κορμί σου και την ψυχή σου και έχει ο Θεός, μπρος τη ferrari τι είναι ο πόνος, θα πας διακοπές στο Περού με όχημα το χρήμα του παππού και όχι τον κόπο των σπουδών και της παραγωγικότητας μέσω της καινοτομίας. yo! πουτάνα θα κονομήσεις στην πλάτη της καθωσπρέπει κοινωνίας. "

 χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

 

[John Goumis]

σε νοιωθω. το σκέφτηκα κι εγώ ότι ακούγεται σαν ρετρό αφορισμός. η διαφορά όμως είναι εμφανής. δε χρειάζεται καν να συγκρίνω.

επίσης ο πατέρας μου έβαζε queen, deep purple, gary moore και led zeppelin στο αμάξι. έτσι έμαθα να τους ακούω. όταν δε άκουσε τους maiden (που δε τους ήξερε) εντυπωσιαστηκε πολύ από τον drummer (επειδή έπαιζε κι ο ίδιος στα νιάτα του). Εντάξει δε ξετρελάθηκε με τον Eddie αλλα δεν έκανε και χαμο.

από το τραπ τι ωραίο μπορείς να βρεις για να πιαστείς;  ακομα και καλοπιστα να πας σαν τον cos, υπάρχουν κομμάτια που έχουν ακριβώς ίδια μουσική. εννοώ ακριβώς ίδια, οχι παρόμοια σα τα ροκ. 

έχεις κάποια δίκια.... απλά οι Maiden πχ (μιας και τους αναφέραμε σε πολλά παραδείγματα) δεν είναι και κάτι το τόοοοσο μακρινό για κάποιον κλασσικοροκά στην ηλικία των πατεράδων μας, ''Thin Lizzy&Whisbone Ash on Steroids'' είναι στην ουσία... αλλά από εκεί και πέρα άντε να ''πιάσει'' ακούσματα όπως οι Slayer, οι Slipknot, oι Korn, System of a down κτλ. Το σύνηθες είναι να απέχουν από τέτοια.

Δεν έχω να προσθέσω όμως κάτι παραπάνω στους προβληματισμούς που έθεσα στην προηγούμενη απάντηση.

Μπορεί και η κακοτεχνία και η επαναληψιμότητα και τα άτεχνα φωνητικά να είναι μέρος του όλου θέματος... όπως ο Cobain που έβγαινε ξεκούρδιστος on stage και ακόμα και σήμερα δεν έχουμε καταλάβει αν το smells like teen spirit έχει στίχους με συνοχή ή είναι απλά τυχαία επιφωνήματα σε σειρά. Ποιος ξέρει.

 

[rgxinap]

Δεν ξέρω.. δυστυχώς αυτό το ''δεν είναι το ίδιο'' μου θυμίζει μια υποθετική συζήτηση με τον πατέρα μου, να μου λέει ότι δεν είναι το ίδιο γιατί οι Beatles είχαν αρμονία, μελωδία κοκ ενώ οι Slayer είναι απλά μια βαβούρα.

Και στην μάνα μου αρέσει το Nothing else matters, αυτό δεν σημαίνει ότι εκτιμά ιδιαίτερα το kill'em all ή το master of puppets, ή για να μην το πάω μακριά τα υπόλοιπα κομμάτια του black album. Αυτές είναι μικρο-εξαιρέσεις.

Δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιον που έχει γεννηθεί πριν το 1950 και να μην θεωρεί τους πχ Slayer το ίδιο χάλια με την τραπ πχ. Απλά τότε που ήταν πιο συντηρητική κοινωνία, οι νέοι άκουγαν ''αυτούς τους μαλλιάδες σατανιστές με τις πεντάλφες και τα ουρλιαχτά'', ή την ''σεξιστική και άσεμνη Μαντόνα'' ή τους ''ταραχοποιούς και πότες Gun n Roses'' 'η τους ''προβληματικούς και φασαριόζους Nirvana'' κ.ο.κ.

Την σήμερον εποχή, ο νεανίας δεν χρειάζεται να ακούσει δίσκο με πεντάλφα στο εξώφυλλο για να ''αντιδράσει'' στον συντηρητισμό της κοινωνίας, ούτε ''το αληταριό'' των Guns n Roses, ούτε την''άσεμνη'' Μαντόνα. Το σεξ, η αμφισβήτηση της θρησκείας, το μακάβριο εικαστικό και το να βγαίνεις έξω 4-5 φορές την εβδομάδα να τα πίνεις με φίλους, είναι πλέον κάτι πολύ πιο εδραιωμένο στην κοινωνία, απ' ότι ήταν τότε. Τώρα τι μπορεί να ιντριγκάρει τον νεανία? Το να είναι ''επιτυχημένος'' και ''΄λεφτάς'' με πολλά μοντέλα δίπλα του να τον περιτριγυρίζουν, σε μεγάλα σπίτια με ναρκωτικά κτλ. Τα υπόλοιπα παλιά ''συντηρητικά κάστρα'' έχουν καταληφθεί και δεν σοκάρουν πλέον.

Κάθε εποχή με λίγα λόγια έχει τα δικά της ''θέματα'' και είναι απολύτως φυσιολογικό όσο μεγαλώνουμε να συνειδητοποιούμε όχι απλά ότι ήρθε η δικιά μας ώρα να διασχίσουμε το ''χάσμα γενεών'', αλλά ότι ήδη βρισκόμαστε στην άλλη μεριά.

@Lord_Goumis, δίκιο στον πατέρα, η μελωδία ειναι μελωδία, και καλώς ή κακώς, οι Slayer όπως και να το κάνουμε ΔΕΝ την είχαν, ακόμα και οι sepultura είχαν μεγαλύτερη επαφή με το σπόρ. Δηλ αν στην υποθετική συζήτηση ο πατέρας σου σου έλεγε αυτο το πράγμα, δίκιο θα είχε και το ξέρει και ο πατέρας και εσύ και οι beatles και oi slayer.

Οσον αφορά master of puppets, δεν θα αναγνώριζε η μάνα το μεγαλείο στο Orion? ή στο Sanatorium?

Επίσης δεν καταλαβαίνω σήμερα που είναι η αντίδραση του νεανία, 50 χρόνια τώρα μας βομβαρδίζουν με την κουλτούρα του χρηματος απο παντού, σε τι διαφέρει ο τραπερ του σήμερα απο τον τραπεζίτη? Ο τραπερ ειναι το ίδιο το σύστημα, μάλιστα ο τραπερ το υπηρετεί με μεγαλύτερο πάθος ακόμα και σε σχέση με τον στρατηγό του ***** που επιβάλει δια του σιδερου την .... ντεμοκρασυ σε κάποια δύστυχη χώρα...

Και σαν νεαρός ροκας, μεταλας, θρασας, αυτα που θυμάμαι δεν είναι κανενα σεξ, και καμία αμφισβήτηση της θρησκείας, αυτο που μου έμεινε ειναι τα συναισθηματα, οι σκέψεις, η ελευθερία, η μελωδία, η ομορφιά. Κατι καθόλου εδραιωμένο σήμερα, ίσα ίσα, αυτο ειναι εντελώς εξαφανισμένο.

Μιλάμε για χάσμα γενεων... σαν η εξέλιξη και η νομοτελειακή γραμμική μονότονη σχέση μεταξύ "ποιότητας" και "χρόνου" να είναι θέσφατη αλήθεια. Δεν νομίζω οτι υπάρχει τέτοια καθολική αλήθεια. Μπορεί το πέρισυ να ειναι καλύτερα , μπορει και χειρότερα.

 

[rgxinap]

αλλά από εκεί και πέρα άντε να ''πιάσει'' ακούσματα όπως οι Slayer, οι Slipknot, oι Korn, System of a down κτλ. Το σύνηθες είναι να απέχουν από τέτοια.

system νομίζω ήταν απο πολυ διαφορετικό ανέκδοτο...  δεν νομίζω να υπάρχει όν να μην δακρύσει με το ATWA ή το forest, (να μην μιλήσω για άλλα τραγούδια τους πολύ πιο "βατά", roulette, spiders)

 

[Superfunk]

, να μου λέει ότι δεν είναι το ίδιο γιατί οι Beatles είχαν αρμονία, μελωδία κοκ ενώ οι Slayer είναι απλά μια βαβούρα.

Δίκιο έχει ο πατέρας σου.

Να τον ακούς. 

 

[LK]

Αποσπασματικά τα διάβασα....και διαγώνια.

Για εμένα δεν είναι θέμα μελωδίας.

Υπάρχουν μουσικές....ατονικές....η free jazz.....που όχι δεν έχουν μελωδία, αλλά αγγίζουν και τον θόρυβο, αλλά τις θεωρώ εξαιρετικές.

[SIZE=12pt]Νομίζω το πρόβλημα με την τραπ δεν είναι η μουσική είναι κυρίως οι ηλίθιοι στίχοι (η θεματολογία) και οι ηλίθιες φάτσες τους. ?[/SIZE]

 

[John Goumis]

Οσον αφορά master of puppets, δεν θα αναγνώριζε η μάνα το μεγαλείο στο Orion? ή στο Sanatorium?

 η δικιά μου προσωπικά, όχι ?

Επίσης δεν καταλαβαίνω σήμερα που είναι η αντίδραση του νεανία, 50 χρόνια τώρα μας βομβαρδίζουν με την κουλτούρα του χρηματος απο παντού

δεν ξέρω.. ίσως είναι τα οικονομικά σκαμπανεβάσματα που είχαμε τις τελευταίες δεκαετίες με την κρίση, και τώρα ο νέος ονειρεύεται το εύκολο χρήμα ξερω 'γω. Όχι ότι τις προηγούμενες δεκαετίες όλα ήταν οικονομικά ρόδινα, αλλά στα 90's πχ που είχαμε τους Nirvana από την μια και την ''επανάσταση των παιδιών απέναντι στους γονείς γιατί έτσι'' και από την άλλη τις καλλίγραμμες τραγουδίστριες και το γενικά ''σέξυ'' θέαμα που βλέπαμε στο MTV, δεν μπορείς να πεις ότι η μουσική τότε είχε ως επίκεντρο τον εύκολο πλουτισμό... κάτι ''get rich or die tryin''' του 50cent ήρθαν αρκετά αργότερα.

system νομίζω ήταν απο πολυ διαφορετικό ανέκδοτο...  δεν νομίζω να υπάρχει όν να μην δακρύσει με το ATWA ή το forest, (να μην μιλήσω για άλλα τραγούδια τους πολύ πιο "βατά", roulette, spiders)

κομματάρες, αλλά όπως ανέφερα παραπάνω με παράδειγμα την μάνα μου, έχω τις αμφιβολίες μου ότι όλα τα όντα του πλανήτη ταυτίζονται με αυτό ?

Δίκιο έχει ο πατέρας σου.

Να τον ακούς. 

Υποθετική ήταν η συζήτηση, αλλά ναι, σίγουρα του αρέσουν οι Beatles, αν και ποτέ δεν τον έχω ακούσει να μιλάει πολύ γι'αυτούς (και για classic rock γενικότερα), ίσως μόνο μια φορά που είχε μια κασσετίνα-συλλογή με albums των Beatles και του την έκλεψαν. Εννοείται ότι και εμένα μου αρέσουν. (πιο πολύ από τους Slayer .. αυτούς θα τους βάλω σπάνια, αν θέλω να θυμηθώ τα νιάτα, και πάντα ως background μουσική -όταν ασχολούμαι με κάτι άλλο δηλαδή- όχι όταν ακούω μουσική ''κανονικά''

 

[otto##]

μερικές ακόμα σκέψεις σκόρπιες.

Οι maiden και οι μετάλλικα άντεξαν 20-30 χρόνια. Ο "τραπίστ" (καλό; σαν τις μπύρες τις μοναστηριακές) πόσο θα αντέξει; Ακόμα και συναυλίες να δίνει για 10 χρόνια, θα πηγαίνει κανείς;

'Ενα άλλο είναι η αστειότητα του να μεταφέρεις την γκάνγκστα αμερικάνικη υποκουλτούρα των projects στα Λιόσια. Που πας ρε καραμήτρο; Γελοιότητες.

Και στη τελική, φυσικά και είναι μουσική το τραπ. Και ένα ξύλο να βαράς και να βγάζεις κραυγές μουσική είναι. Το θέμα είναι αν είναι κάτι άξιο λόγου. 

Επίσης δε σας προβληματίζει το γεγονός ότι σε ένα μουσικό φόρουμ όπως το νόιζ μόνο ένας βρέθηκε που κάπως να του αρέσει η τραπ (o cos dr χαχαχαχαχαχαχα);

 

[Nikos Dante Nikolaou]

Θα σας πω εγώ τι είναι TRAP! 

Και ναι είναι για παιδιά κάτω των 10 ετων!

 

[D'Ailleurs]

Δεν μου κάνει καμία αίσθηση. Το μεγαλύτερο μέρος της σύγχρονης μουσικής στηρίζεται στην πρόκληση. Από το rock n roll και το punk έως το black metal και το grindcore η αισθητική της σύγχρονης μουσικής είναι παρόμοια: πρόκληση της κοινωνικής ηθικής, αντικειμενοποίηση του ανθρώπινου σώματος, εξάρσεις βίας και παραβατική συμπεριφορά. Μέχρι ενός σημείου είναι θεμιτό, δλδ καλώς η κακώς πουλάει το αίμα. Το ζήτημα είναι κατά πόσο ένας έφηβος μπορεί να τραβά τις κόκκινες γραμμές του στο βαθμό που θα αντιγράψει το ίνδαλμα του. Δλδ και εμείς αγαπάμε King Diamond, δεν κάναμε καμία θυσία στο σατανά όμως.

Τώρα στην περίπτωση του τράπ αυτό συνδέεται και με χάλια μουσική (στα αυτιά μου) αλλά υπάρχει μια λογική: οι τράπερς είναι οι παλιοί ρόκσταρ, δλδ αρκετοί χτίζουν μύθο γύρω από το πρόσωπο τους (ακόμα και μούφα να είναι) με τα ναρκωτικά και τις γκόμενες την στιγμή οι οι ροκ-μεταλλάδες ανεβάζουν φωτογραφίες με την οικογένεια τα Χριστούγεννα.

 

[otto##]

7 λεπτά πριν, Nikos Dante Nikolaou είπε

Θα σας πω εγώ τι είναι TRAP! 

Και ναι είναι για παιδιά κάτω των 10 ετων!

τους παραδέχομαι όμως τους μπαγάσηδες. Δε ξέρεις αν αστειεύονται ή αν το κάνουν σοβαρά. Πέρασε η γυναίκα μου όπως το άκουγα και με ρώτησε "Αυτός κοροϊδεύει κάποιον;"

 

[cos_dr]

Ελάτε, πάρτε τώρα να γίνουμε?