Faded Fiesta Red alderbody refin

Την εδειξα στην δικια μου και ερωτευτηκε αμεσως  ;D

wp_20160910_10_19_39_pro1.jpg


και εμενα εχει vintage spec μπρατσο απο Warmoth  :)

καλα ρε αθεοφοβε το Base plate στον πισω μαγνητη ειναι οντως ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ στις strat ,στον ΜΠΡΟΣΤΙΝΟ ομως τι ρολο βαραει?  ;D

 
Βγήκε εκπληκτικά όμορφη, και το λέω σαν όχι fan του συγκεκριμένου χρώματος. Κουκλάρα! Και το matching headstock της πάει τρελά, και τα νερά του maple στο μανίκι είναι απερίγραπτα όμορφα και μην αλλάξεις ούτε hardware (χρυσό; μπλιάχ... ), ούτε pickguard να μοιάζει σαν τόσες και τόσες άλλες. Είναι τέλεια όπως είναι και οι συνδυασμοί είναι που την κάνουν πολύ ξεχωριστή και "δική" σου.

Σοβαρά μιλάω, την έκανες text-book example στο πώς και γιατί να κάνει κάποιος refinish στην κιθάρα του και να την απογειώσει, χωρίς υπερβολές, χωρίς relico-μαλακίες, χωρίς να θυμίζει την κιθάρα κάποιου άλλου.

Άψογο βάψιμο από τον κ. Φάνη.

Πολλά συγχαρητήρια!

 
Παρ'ολο που οι Strats γενικα δε μου αρεσουν, τουτη εδω ειναι εξοχη.

Ως προς το pickguard, εμενα θα μου αρεσε πολυ και με anodized gold παντως...

Ευγε!

 
Superfunk είπε:
Την εδειξα στην δικια μου και ερωτευτηκε αμεσως  ;D

wp_20160910_10_19_39_pro1.jpg


και εμενα εχει vintage spec μπρατσο απο Warmoth  :)

καλα ρε αθεοφοβε το Base plate στον πισω μαγνητη ειναι οντως ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ στις strat ,στον ΜΠΡΟΣΤΙΝΟ ομως τι ρολο βαραει?  ;D

ααα  ωραιοτάτη η Τηλεκάστερ σας!  Να τις γνωρίσουμε!...

Το σίδερο στον νεκ το είχα βάλει για να μου δώσει κι εκεί λίγο "ψωμί" ακόμα. Ίσως το βγάλω τώρα. Ακόμα όμως δεν την έχω ακούσει στον twin για να βγάλω ασφαλές συμπέρασμα για τα ηχητικά της κάλλη...

 
Έκτορας είπε:
Βγήκε εκπληκτικά όμορφη, και το λέω σαν όχι fan του συγκεκριμένου χρώματος. Κουκλάρα! Και το matching headstock της πάει τρελά, και τα νερά του maple στο μανίκι είναι απερίγραπτα όμορφα και μην αλλάξεις ούτε hardware (χρυσό; μπλιάχ... ), ούτε pickguard να μοιάζει σαν τόσες και τόσες άλλες. Είναι τέλεια όπως είναι και οι συνδυασμοί είναι που την κάνουν πολύ ξεχωριστή και "δική" σου.

Σοβαρά μιλάω, την έκανες text-book example στο πώς και γιατί να κάνει κάποιος refinish στην κιθάρα του και να την απογειώσει, χωρίς υπερβολές, χωρίς relico-μαλακίες, χωρίς να θυμίζει την κιθάρα κάποιου άλλου.

Άψογο βάψιμο από τον κ. Φάνη.

Πολλά συγχαρητήρια!
Ευχαριστώ πολύ Έκτορα!

Αυτό ήταν και το κονσεπτ.

Καρα-καστομιά και το όποιο ρέλικ να έρθει μόνο του...  :)

και η πλάκα είναι οτι την ιδέα την πήρα κυρίως απο κάτι CustomShop Jazzbass που είδα στο www, με faded FR, με tortoise p/g και matching headstock.

 
alderbody είπε:
...κι επειδή στο προηγούμενό μου θρενδ ((very) Old Pine Stratocaster in DIY - Page 1 of 6) κατηγορήθηκα ευθέως για τις χρωματικές μου επιλογές
Ε δεν κατηγορήθηκες κιόλας, ανέλαβα να πω το προφανές... 8) 8)

Ωραίες και οι φωτό και οι μεγειές και τα συχαρίκια, αλλά το thread πάσχει: πού είναι ο Φάνης aka Πνοή και Νύξη να κάνει καμιά εβδομηνταριά νύξεις για τη συγκεκριμένη μετατροπή;

 
Earendil είπε:
Ε δεν κατηγορήθηκες κιόλας, ανέλαβα να πω το προφανές... 8) 8)
χαχα, ΟΚ απλά έψαχνα διακαιολογία... 

Ωραίες και οι φωτό και οι μεγειές και τα συχαρίκια, αλλά το thread πάσχει: πού είναι ο Φάνης aka Πνοή και Νύξη να κάνει καμιά εβδομηνταριά νύξεις για τη συγκεκριμένη μετατροπή;
ε, όλο και θα μπεί να μας δώσει τα φώτα του...  8)

 
Κατ' αρχάς καλησπέρα σε όλους και merci (να το πω κι επίκαιρα) για το "μάτι" και τα "λόγια".

Ωραίες και οι φωτό και οι μεγειές και τα συχαρίκια, αλλά το thread πάσχει: πού είναι ο Φάνης aka Πνοή και Νύξη να κάνει καμιά εβδομηνταριά νύξεις για τη συγκεκριμένη μετατροπή;
Τι νύξη να κάνω? Εγώ από την πλευρά μου το μόνο που έχω να πω είναι it's not all roses. Είναι και δικό μου αγαπημένο χρώμα σε strat οπότε... συνεφωνήθην ομοφώνως με τον alderbody. Μέχρι να γίνει όμως περάσαν κάποια πάνδεινα. Ας πω μια ιστορία βαρετή.

Δυσκολεύτηκα αρχικά να βρω χρώμα σε νίτρο. (Λευκό είχα βρει πριν χρόνια και πήρα έναν κουβά), αλλά κόκκινο, μπλε και κίτρινο σπανίζουν. "Τι το θες το νίτρο, μου λέει ο μπαρμπαχρωματοπώλης, αυτά έχουν σταματήσει να δουλεύονται εδώ και 20 χρόνια. Κάποτε τα χρησιμοποιούσαν για βαφή σε παιδικά (!!!!) έπιπλα".

Τελωσπάντων τα πήρα, κάναμε τις αλχημείες, δειγματίσαμε κι ετοιμάσαμε το βάζο με το χρώμα. Την άλλη μέρα που πήγα να το σηκώσω, μου μεινε το καπάκι στο χέρι και το πάτωμα μάτωσε σε φιέστα τόνους....ξανά μανά το χρώμα. Και τα κάνω με το μάτι. Δεν έχει συνταγή. Αλλιώς τα παίρνεις έτοιμα (αν σου τα στέλνουν) από εξωτερικό, με το φοβερό αντίτιμο των 20 ευρώ το μπουκάλι (spray) + μεταφορικά. Για 5 cans (1 sealer, 2 χρώμα, 2 clear) θες κατοστάρικο και βάλε. Το κλείσαμε το μαγαζί.

Επίσης, όσον αφορά το νίτρο, επειδή ρωτήθηκε, δυστυχώς δεν είναι ίδιο με το κλασσικό, παλιό, μυρωδάτο της behlen ή  της cardinal ή της dupont. Tη δουλειά του την κάνει βέβαια και το ελληνικό (όλες οι εταιρείες βερνικιών, εξακολουθούν να βγάζουν νίτρο διαφανές) αλλά δεν είναι "γλυκό".

Στην πορεία, χρειάστηκε να ξαναματαφτιάξω μίγμα και να ξαναματαβάψω γιατί μετά και το clear της πρώτης φοράς, και μετά από μερικές μέρες στεγνώματος, εμφανίστηκε ένας λεκές από το πουθενά φάτσα κάρτα στη μπροστινή μεριά. (πιθανόν από κάποιο υπόλειμμα από κάτι παλιότερο, παρ' όλο που περάστηκε και primer λευκό πριν το νίτρο).

Έτσι με τα-πιο πολλά απ' όσο υπολογίζαμε- τελείωσε η βαφή. Στο buffing δεν επιμείναμε πολύ, η βούρτσα σταμάτησε στη χοντρή αλοιφή. Δεν θέλαμε relic μεν, αλλά ούτε και super gloss κατάσταση. Ένα όργανο προσεγμένο, 4-5 χρόνων.

Για το headstock είχα κι εγώ ενστάσεις (από μέσα μου) αρχικά, αλλά, πόσο άδικο είχα! Πέραν του ότι παραπέμπει σε custom (όπως είπε και ο alder) αλλά και σε surf καταστάσεις, αυτή η "συντηρητική" απόκρυψη του-σε βαθμό πορνό-flame maple μοιάζει να "εξιτάρει" περισσότερο το νου αλλά ΚΑΙ τονίζει την παρουσία του, από όλες τις οπτικές γωνίες πλην της ανφάς. (Αλλά και αυτή έχει ένα hint flame, εν είδει μικροσκοπικού binding, αφού, μετά από παρότρυνση του alderbody, μέρος του περιγράμματος του headstock, παρεδώθη στο μεγαλοπρεπές maple. Οπότε ακόμη και ανφάς, το flame φαίνεται, απλά πρέπει να πλησιάσεις πολύ. Να υπάρχει ένα σχετικό intimacy.) Eπίσης, είμαι από τους παράξενους που η απροκάλυπτη γύμνια δεν αφήνει τη φαντασία μου να οργιάσει.

Για το tortoise να πω ότι κι εγώ το προτιμούσα parchment ή mint green, αλλά για άλλη μια φορά το γούστο του alderbody απεδείχθη ένα βήμα μπροστά. Είναι από τα καλά τα tortoise (όχι φωτοτυπίες και άλλα τέτοια συνήθη αίσχη), και η παλαίωση των πλαστικών μερών που έκανε, ξεπέρασαν τις προσδοκίες μου. Είναι χάρμα. Κι έχει απόλυτο δίκιο στο ότι το λευκό pg (ή ακόμη περισσότερο το gold anodized) θα πήγαινε σε maple μανίκι. Και φυσικά όπως είπε και ο Έκτορας, είναι πιο ιδιαίτερο.

Αυτά τα ολίγα ιστορικά.

Για την ιστορία, αυτό ήταν και το τελευταίο refinish που ανέλαβα, αφού για λόγους υγείας σταματώ μέχρι νεωτέρας. Μένω μόνο στα αναγκαστικά, επί επισκευών, τοπικά refinish και στις δικές μου κατασκευές, που ούτως ή άλλως δεν ξεπερνούν τα 3-4 όργανα το χρόνο. Οπότε η φιέστα ήταν διπλά εννοούμενη. ;)

 
ΚΟΥΚΛΑΡΑ ΚΑΙ ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ.

Αγαπημένο χρώμα (και πονεμένη ιστορία) το Fiesta Red, αν και το προτιμώ στο πιο πορτοκαλί του.

Και είχα καμπόσο περισσευούμενο fr nitro χρώμα .... 8)

Το pickguard σωστό και προσυπογράφω με την προσωπική μου κοπέλα (όλα υπόστρωμα, χρώμα και φινίρισμα με νίτρο - όχι μισοφεντεριές).  ;D

cZNgg32l.jpg


Τα mint είναι για καραμέλες και ουχί για fiesta red κιθάρες

Μεγειές  και καλόπαιχτη!

 
Ευχαριστώ Κώστα!

Πολύ ωραίο και το πορτοκαλιζέ, απλά εγω θα πρέπει να περιμένω μερικά χρονάκια να κιτρινίσει το clear coat για να πάω προς τα εκεί...

Είναι ένα απο τα πιθανά σενάρια ωρίμανσης και σύμφωνα με τα γραφόμενα συνέβη κυρίως σε fiesta reds που είχαν clear coats. Άλλα που πιθανόν δεν είχαν, εξελίχθηκαν σε πιο coral αποχρώσεις. Λέγεται οτι τα "τωρινά" salmon/coral pink και shell pink είναι ...εξελίξεις απο fiesta.

Υπήρχε και η σκέψη για το λεγόμενο "tahitian coral" που ήταν κι αυτό automotive χρώμα της "εποχής", αλλά τελικά το πήγαμε σε πιο custom/αμφιλεγόμενο χρώμα.

Η πλάκα είναι οτι αλλάζει τόσο πολύ η αίσθηση της απόχρωσης που κυριολεκτικά ...δεν βαριέσαι ποτέ μ' αυτό!

Με τους λαμπτήρες LED που έχουν κατακλύσει τα σπίτια και που εκπέμπουν κυρίως μπλέ-λευκό φως, η κιθάρα φαίνεται σαν ...σάπιο μήλο. Με χαμηλό φωτισμό και μέσα στη βαλίτσα της (κοκκινωπό lining) φέρνει ακόμα και σε ...Burgundy mist!

Όσο αυξάνεται το φυσικό φώς ή κιτρινίζει το τεχνητό, πάμε προς original fiesta red.

μάλλον θα πρέπει να το ονομάσουμε ...ap'ola red...  ;D

 
Ναι.  Αργότερα...  :)

The DuPont color sheet for the 1956 DeSoto car line. Note the use of "Shell Pink", paint number 2371, second from the bottom. Originally this color was available only in Enamel. But DuPont also offered a nitrocellulose lacquer version of this color later as paint shops preferred using lacquer for repair work. Fender too bought the nitrocellulose version from 1960 to 1963 when Shell Pink was an official custom color. As with most 1950's sales products, there was considerable information on this spec sheet. This included the tints used to construct the final color (1960's paint sheets dropped this information).

shellpk.jpg


 
και επειδή τώρα με το νίτρο η κιθάρα ..."αναπνέει"  ;D

(guitar rig: τσίτα twin με Leslie, bridge pickup_μικρός πυκνωτής με το Tone σχεδόν στο 0)

Breathe.mp3

 

Attachments

Alder δεν έχεις αντίπαλο, κούκλα - εύγε και στον Κ. Φάνη!

Κάθε φορά που μαστορεύεις τα ημερολόγιά σου είναι απολαυστικά, ευχαριστούμε που τα μοιράζεσαι!

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top