Εξάσκηση κιθάρας παντού???

[samy paraga]

Όλως παραδόξως, μια απ τις αγαπημένες μου ατάκες σχετικά με την εξάσκηση

είναι κάτι που είχε πει ο Keith Ritchards..."αν σηκώνεσαι το πρωί και πρέπει

να πιέσεις τον εαυτό σου να εξασκηθεί, μάλλον έχεις διαλέξει λάθος δουλειά".

Ευτυχώς μιλάς για τον RiTchards  τον οποίο δεν γνωρίζω, διαφορετικά θα σε είχα απολύσει λαίμαι  ;D ;D ;D

  O Richards όμως, όπως και πολλοί άλλοι της φουρνιάς του,ανεξάρτητα του αν ήταν βιρτουόζοι, έγραψαν χιλιάδες χιλιόμετρα στα στούντιο μόνοι τους ή με παρέα παίζοντας και ανεξάρτητα του αν δεν έγιναν βιρτουόζοι, το σίγουρο είναι πως έγραψαν μουσική που έμεινε.

  Προσωπικά πιστεύω πως κάτι τύποι σα το Ριτσαρντ, είχαν μεγαλύτερη έννοια να παίξουν μουσική, σαν τα ινδάλματά τους, παρά στο να γίνουν βιρτουόζοι και νομίζω πως εκεί κολλάει και το ''ακούω μουσική'' άρα διδάσκομαι ακόμα κι αν δεν ακουμπάω τάστο

 

[pipityri]

Ακριβώς. Όποιος έχει παίξει έστω μια νότα που να αξίζει τον κόπο να ακουστεί,

έχει δουλέψει πάνω στην τέχνη του. Βιρτουόζος ή όχι, δεν έχει καμία σημασία.

Για κάτσε....μόλις μου έκανες παρατήρηση για την ορθογραφία μου??? ;D

 

[Jazzjoker]

 

[samy paraga]

Ένας άνθρωπας που δεν έμαθε μπουθάρα ποτέ, που η φωνή του δεν οδηγούσε πουθενά.

Μου το θύμισε ;D ο Jazzzzzzzzzzzzz και αν νομίζουν κάποιοι πως μετά από τόση μπουθάρα, δεν γνωρίζει είναι γελασμένοι, γιατί μουσική δεν είναι μόνο η μπουθαρα και η φωνή και το πλήκτρο και το τούμπανο, είναι ο συνδυασμός όλων

 

[pipityri]

Λέμε το ίδιο  πράγμα, Sammy. Και βέβαια παίζει ο RiTchards .Παίζει όπως και όσο

πρέπει. Και αυτό το έχει κατακτήσει δουλεύοντας πάνω στην τέχνη του. Ο τρόπος με

τον οποίο το δούλεψε μπορεί να μην είναι ο τρόπος του Govan ή ξέρω γω ποιανού, αλλά

αυτό που παίζει δεν του ρθε έτσι απλά μια ωραία πρωία. Είναι αυτό που είπες, χιλιάδες ώρες

στα στούντιο, στη σκηνή, στο ψάξιμο του τέλειου τάκο κλπ. ;D

Ακου τη κιθαρούλα στο κομμάτι που πόσταρε  ο JJ...ακούγεται η αγάπη του ανθρώπου για

το αντικείμενο-ο δικός σου σίγουρα δεν διάλεξε λάθος δουλειά.

 

[Alter]

παντως εγω μπαντες οπως οι rolling stones, acdc κτλ, παντα καρα-βιρτουοζους τους θεωρουσα. Αν τους δεις live καταλαβαινεις οτι πολυ λιγες μπαντες μπορουν να γκρουβαρουν τοσο καλα, και να παιξουν αυτα τα τρια ακκορντα οπως το κανουν αυτοι..

.. ειναι σαν να προσπαθεις να παιξεις ρυθμικη κιθαρα σε ενα κομματι του bob marley ας πουμε... σε γραφεις, σε ακους,  ??? ακους τον κιθαριστα του που παιζει μονο ενα ακκορντο, και αναθεωρεις το τι σημαινει βιρτουοζος.... ;D

 

[Johnny.T]

    Δεν ηθελα να παω εκει την κουβεντα ,και μαλον τελικα το εκανα το θρεντ ανω κατω.Οπως και να'χει τελικα οι απαντησεις εδω μεσα εδειξαν πως ειναι λίγο τραβηγμενο αλλα και εν τελη επικινδυνο να εχεις ενα κουτσουρο στα χερια ολη την ωρα.

  Τωρα οσον αναφορα τον Richards ή το καθε Richards ειναι τελικα θεμα του καθενος μαλον.Εχει γραψει καταπληκτικα τραγουδια και πολυ εξυπνες κιθαρες μεσα σε αυτα και αυτο το λεν πολλοι κιθαριστες του κοσμου.Θα μεινω στην ατακα του πιπιτιρι.Νομιζω εκει εμπεριεχονται ολα.

 

[pipityri]

Σωστός ο Alter.

Μια άλλη ωραία ατάκα του Richards, από την ίδια θρυλική συνέντευξη στο Guitar

Player-θρυλική, μεταξύ άλλων, γιατί ήταν σχετικά αλογόκριτη και είχε προκαλέσει

κάποιο σούσουρο-ήταν η εξής..."there's only one song and Adam and Eve wrote it".

 

[Holystone]

...Ηλεκτρική unplugged ενοχλεί?

Καλημερα, για την ωρα το πιο ευκολο σεταπ μου για εξασκηση ειναι vox- ακι καρφωτο στην κιθαρα, και κανενα amp simulation στον υπολογιστη, κατευθειαν στα ακουστικα...

Αλλα, παιδες, την ωρα εκεινη που εχεται η ορεξη, ερχετσαι και ο Μορφεας με γλυκοτραγουδιστη φωνη και μου λεει "κοιμηηηηησου, κοιμηηηησου τωρα που μπορεις πριν ξυπνησεις στη νυχτα 8-10 φορες....Και ααααααυριο μερα ειναι...)  ;D

χαχα!

Θα την βρω την ακρη, πού θα παει!!!

 

[Johnny.T]

Θα μεγαλωσει ρε ο αλητης που θα παει.χαχαχαχαχα.Μια χαρα ειναι το ακουστικο υπολογιστης.Παλιοτερα το μεγαλυτερο μερος των συνθεσεων που εκανα τις εκανα απο τις 12 μεχρι της 6 το πρωι και το πρωι κοιμομουνα.Κονσερβα τυμπανο και μπασοκιθαρο απο το guitar rig.Μια χαρα για τοτε .

  Τωρα ομως ειναι η αληθεια δεν μπορω να το κανω.Αλλα μια χαρα.Και μιση ωρα να παιξεις μια χαρα ειναι.Εγω ειχα φτασει σε καλο σημειο και τωρα με το κρυο δεν μπορω να κατεβω γκαραζ να παιξω το καθιερωμενο 2 ,4ωρο και ζοριζομαι αλλα το χω ξαναπερασει σε χειροτερη μορφη αρα οκ.Μην τρελενομαστε.

Αν αποφασισεις να παιξεις σε ενα μηνα το πολυ πιανεις επιπεδα ανωτερα απο αυτα που ειχες,αλλα θελει υπομονη ,χρονο και επιμονη.Παντως μην τρελενεσαι.Τα παιδια ειναι μεγαλυτερη ευτυχια απο δυο πετυχημενες νοτες.Αρα κομπλε σε βρισκω .

 

[pipityri]

Σωστά μίλησε ο Johnny,ειδικά το

Παντως μην τρελενεσαι.Τα παιδια ειναι μεγαλυτερη ευτυχια απο δυο πετυχημενες νοτες.Αρα κομπλε σε βρισκω .

Τα πρώτα χρόνια με την κόρη μου μέχρι και να πάει σχολείο, τη μελέτη μου την έκανα

κυρίως νύχτα-κάτι που δεν έκανα ποτέ παλιότερα. Συνήθισα σιγά σιγά, και το διατηρώ

ακόμα και τώρα. Σπάνια με ακουστικά σε ένα pocket pod που έχω, συνήθως uplugged.

Καμιά φορά, αν θέλω να παίξω πάνω σε κάτι, βάζω κι ένα πετάλι λούπα και φτιάχνω

backing track φρέσκο φρέσκο.

 

[Fenderikos]

Κι εγώ πεταμένα λεφτά θεωρώ το συγκεκριμένο μαραφέτι. Γνώμη μου; Καλύτερα άκου μουσική στο χρόνο που έχεις.

Προσωπικά ακούω μουσική ή κάνω ear training σε τέτοια κενά χρόνου, απομνημονεύοντας κάποιο κομμάτι νότα νότα ή απλά μουρμουρίζοντας μελωδίες τις οποίες σκέφτομαι πώς θα τις έπαιζα στην κιθάρα. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο βοηθάει στο παίξιμο και τη φρασεολογία.

(Δεν μπορώ τους κιθαρίστες που τα χέρια τους πάνε πιο γρήγορα από τα αυτιά και παίζουν ασκήσεις και μπουρμπουλήθρες ακούγοντας μόνο τον εαυτό τους...)

Δες και τα παρακάτω αν θες.

http://martintaylor.com/blog/internalizing-music/

http://jazzadvice.com/ingraining-jazz-language-through-visualization/

 

[Holystone]

...Τα παιδια ειναι μεγαλυτερη ευτυχια απο δυο πετυχημενες νοτες.Αρα κομπλε σε βρισκω .

μονο οποιος εχει παιδια καταλαβαινει αυτο ακριβως που γραφεις φιλε Johny

thanx

 

[Holystone]

Κι εγώ πεταμένα λεφτά θεωρώ το συγκεκριμένο μαραφέτι. Γνώμη μου; Καλύτερα άκου μουσική στο χρόνο που έχεις.

Προσωπικά ακούω μουσική ή κάνω ear training σε τέτοια κενά χρόνου, απομνημονεύοντας κάποιο κομμάτι νότα νότα ή απλά μουρμουρίζοντας μελωδίες τις οποίες σκέφτομαι πώς θα τις έπαιζα στην κιθάρα. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο βοηθάει στο παίξιμο και τη φρασεολογία.

(Δεν μπορώ τους κιθαρίστες που τα χέρια τους πάνε πιο γρήγορα από τα αυτιά και παίζουν ασκήσεις και μπουρμπουλήθρες ακούγοντας μόνο τον εαυτό τους...)

Δες και τα παρακάτω αν θες.

http://martintaylor.com/blog/internalizing-music/

http://jazzadvice.com/ingraining-jazz-language-through-visualization/

Τι λες τωρα!!!

Εγραψες!!!!

 

[vasilisgeo72]

Εγω εαν και ειμαι πολυ κολημενος με την κιθαρα και περναω αρκετες ωρες την ημερα μαζι τις εχω καταλαβει οτι οταν κανω αποχη εστω καποιον ωρων μετα παιζω καλυτερα και μαλιστα πολυ καλυτερα...

 

[Holystone]

Καλησπέρα, λοιπόν, αναβιωνω το thread.

Το πήρα τελικά μετα απο αρκετό καιρό, καθώς δεν κατάφερα να κανω μοντες για αντίστοιχο. Το βρηκα απο amazon στο 20αρικο, πολύ πιο φθηνά απο eBay.

Τωρα, μια χαρά φαίνεται, αληθινό rosewood κτλ.

Το μονο θεματάκι ειναι πως ειναι ψηλά το action. 3mm. Και επίσης, καθώς ειναι μονο 4ταστα, στο 4ο ειναι λιγο περίεργη η αίσθηση καθώς εχει μεγάλη αντίσταση. Φαίνεται πως λόγω του τόσο μικρού μικους, το τέντωμα σε σχέση με το πάχος των χορδών (αντίστοιχων ακουστικής) ειναι μεγαλο, εξου και αρκετό το tension.

Σκέφτομαι να του κανω και καμία μοντα να κατεβούν λιγο οι χορδές, και να μην θελει πολύ δύναμη (νομίζω αρκετή για την ώρα, ακομα και για μένα που δεν θεωρώ οτι παίζω ελαφρά/απαλά)

Τεσπα, για την ανάγκη που το ήθελα, νομίζω κανει τα λεφτα του.

Αντίστοιχα είχα πάρει των planet waves αυτο μετα πλήκτρα, αλλα τελικά αυτο ειναι μούφα, καθώς δεν αναπαριστά τον τροπο που παίζει κανείς κιθάρα

(Σημ.: νομίζω οτι αυτο δεν ειναι το αυθεντικό pocketstrings. Για αυτο και πιο φθηνό)

 

[Rebel_Of_South]

Θεωρώ ότι αυτά τα αντικείμενα απευθύνονται σε λίγους, σε άτομα που έχουν αρκετό χρόνο μακριά από την πραγματική κιθάρα και τους παρέχεται έτσι η δυνατότητα να κάνουν κάποιες υποτυπώδης ασκησούλες για να μην "σκουριάζουν"

Εγώ π.χ. έχω αγοράσει το shredneck. Για το σκοπό που το πήρα και για τη φύση της εργασίας μου , είναι πραγματικά πολύτιμο. Δεν μπορώ στη δουλειά μου που είναι είτε σκοπιά μέσα σε αμάξι, είτε δουλειά γραφείου που εξυπηρετεί κοινό να έχω κιθάρα και να μελετάω. Αντ' αυτού, έχω το shredneck που και διακριτικό είναι και μου επιτρέπει να έχω μια στοιχειώδη έστω επαφή των δακτύλων μου με τις χορδές

Οπότε, ενώ όλες οι "αντίθετες" απόψεις έχουν λογική και είναι ορθολογικές, καλό θα ήταν να μην απορρίπτουμε τέτοιες μεθόδους , αναλογιζόμενοι το ΛΟΓΟ για τον οποίο δημιουργήθηκαν. Κανένα από αυτά τα αντικείμενα δε διεκδίκησε ποτέ την αντικατάσταση της κιθάρας. Αυτό αποτελεί παρερμηνεία του καταναλωτή. Αν ξέρεις τι προσφέρει και τι χρειάζεσαι, πιστεύω μια χαρά χρήσιμο και ωφέλιμο είναι

Σε μια εποχή π.χ. που δεν είχα καθόλου χρόνο να μελετήσω ένα αγαπημένο μου κομμάτι, απομόνωσα κάποια κιθαριστικά θέματα, τα έκανα ασκήσεις, τα εφάρμοσα στο "μαραφέτι" μου και ουσιαστικά "έβγαλα" το κομμάτι κατά 60% μέσω αυτού

 

[VangelisV]

Στο site της εταιριας εχουν 25 $ το 4αρι και 30$ το 6αρι,

http://www.pocketstrings.com/models

ενω στο amazon 50 και 98 αντιστοιχα  ???

http://www.amazon.com/PocketStrings-Guitar-Practice-Black-6-Fret/dp/B00CPPYPIQ/ref=pd_sim_267_5?ie=UTF8&dpID=41mYjnsAjdL&dpSrc=sims&preST=_AC_UL160_SR107%2C160_&refRID=0HHYTSMAS6X00CPNV9YD

και ο θωμας 35 γιουρος

http://www.thomann.de/gr/alfred_music_publishing_pocket_strings_6_fret.htm

 

[otto##]

Δε ξέρω για αυτή τη συσκευή και δε μπορώ να πω ότι μου αρέσει. Όμως αυτή η "διαμάχη"

σύγχρονος βιρτουόζος VS παλιός καλός ρόκερ είναι ανούσια. Άπειρες φορές έχω διαβάσει και ακούσει ότι o Richards είναι ο παίχτης και ο Vai είναι κλόουν ή ότι όση κιθάρα έπαιζε ο Lennon δεν τη παίζει ο κόσμος όλος κλπ (μη κολλάτε στα ονόματα ήταν τυχαία επιλογή).

Καταρχάς τα θέματα εδώ είναι δύο.

Πρώτον, όλοι αυτοί είναι μουσικοί και παίζουν μουσική για να διασκεδάσουν τον κόσμο. Έχουν κάνει δίσκους, συναυλίες κλπ. Οπότε όλοι είναι επαγγελματίες του είδους και σκοπό έχουν τον βιοπορισμό κυρίως.

Δεύτερο και σημαντικότερο, δεν είναι συγκρίσιμοι διότι απευθύνονται σε άλλο κοινό. Οι Govan αυτού του κόσμου γράφουν guitar-oriented κομμάτια χωρίς στοίχους ενώ οι Bob Dylan είναι κυρίως το αντίθετο, δηλαδή παράγουν τραγούδια με κύριο γνώμονα το στοίχο και το groove/feeling.

Φυσικά αναμεσά τους υπάρχει αμοιβαίος επηρεασμός αλλά όπως και να το κάνουμε δεν έχει σχέση η μουσική του Satriani με τη μουσική των Rolling Stones και αυτό είναι καλό.

Επίσης όλα αυτά τα μεγέθη πρεπει να κανονικοποιούνται με την εποχή, το hype κλπ.