Έριξα τώρα μια ματιά στο περσινό νικητήριο κομμάτι- το the code- στον τελικό, για να κάνω ένα "crash test" σε σχέση με αυτά που είδαμε εδώ σήμερα.
Ασχέτως αν άρεσε ή δεν άρεσε το κομμάτι, η αισθητική του, ο καλλιτέχνης κλπ, η εικόνα (γιατί θα επαναλάβω ότι αυτός ο διαγωνισμός είναι εικόνα) ήταν... "εξωγήινη".
Μια ευρηματικότατη παρουσίαση που σάρωσε. Πιστεύω δε, ότι φέτος (μετά τα περσινά) θα δούμε άλλα πιο ευφάνταστα.
Στα καθ ημάς: Πέρα απ' τον ελληνικό στοίχο, πέρα απ΄το κομμάτι που εκτός από την καλή τραγουδίστρια δεν έχει να πει πολλά, υπάρχει (μάλλον δεν υπάρχει) το αισθητικό μέρος. Η εικόνα, που εκ προοιμίου θα είναι στατική και αδιάφορη, καθότι το κομμάτι δεν μπορεί να αβαντάρει κάτι άλλο.
Μια τραγουδίστρια στη μέση, ένα "μπαλέτο" στα πέριξ να κάνει κάτι και... καλώς ήρθατε στα '90s.
Δεν θέλω φυσικά να γίνω μάντης κακών, αλλά η συνέχεια λίγο - πολύ θα είναι αναμενόμενη.
