Ερώτηση για το Prelude απο την Cello Suite No.3

[gmoukou]

Χαιρετώ τα πλήθη!

Εχω μια απορια που δεν μπορω να βρω λυση μονος μου

και γ'αυτο την ποσταρω εδω μπας και την βρω...

Παιζω αυτη την περιοδο το πρελουδιο απ'την 3η σουιτα για τσελο του Bach (σε κλασική κιθαρα, μεταγραφη του Duarte σε Λα μειζονα)

και εχω κολλησει σε ενα μετρο το οποιο δεν ξερω πως να εξηγησω.

Συγκεκριμενα στο 79 μετρο παιζει μια συγχορδια την οποια μεχρι στιγμης μπορω να εκλαβω μονο ως δανεισμο.

Φυσικα σαν ακουσμα πιο πολυ σε καθυστεριση μου κανει αλλα δεν ξερω πως να την δικαιολογισω.

 

[Tasospelt]

 Θα λεγα οτι δικαιολογείται σα δανεισμός  απο την μελωδική ΛΑ ελάσσονα το ντο φυσικό.

 

[gmoukou]

VI μεθ' εβδόμης της Λα ελασ. δηλαδή??  :-\

 

[manosx]

Εγώ θα την έβλεπα ως ρε δεσπόζουσα ενάτη (χωρίς τη βάση), με την έβδομη στο μπάσο. Είναι και αυτό μια άποψη  ;D  ;D  ;D

 

[kguitar]

Mαλλον για bVI7 (δανεισμος) με την 5η στο μπασο το βλεπω και ακολουθει η V7 με την 5η επισης στο μπασο.

 

[Tasospelt]

Δηλαδή VI (b5) = F#m7 (b5)  σε δευτερη αναστροφή . Και έχουμε πτώση VI(b5) V7 I..

Οπότε ναι σα δανεισμός της VI7 της μελωδικης ΛΑ ελάσσονας.

Βέβαια και η άποψη του manosx σα  Ρε ενάτης στέκει.

 

[kguitar]

Δηλαδή VI (b5) = F#m7 (b5)  σε δευτερη αναστροφή . Και έχουμε πτώση VI(b5) V7 I..

Δεν υπαρχει b5. H εκτη βαθμιδα (VI) στην Λα μειζονα (Α) ειναι η F#m7. To ακκορντο που αναφερει ο φιλος ειναι bVI7 δηλαδη F7 με μπασο την 5η: F7/C. Aυτο θεωρειται και δευτερευουσα υποκατασταση δεσποζουσας. Τη λυση bVI7/V-V7/V τη συνανταμε συχνα στη κλασσικη μουσικη οπως βεβαια και στην jazz-blues εχουμε το bVI7-V7-I (δηλ. σε C: Ab7-G7-C)

 

[spy]

Μάλλον ξεχνάς τον οπλισμό - η φα στη σοπράνο δεν είναι φυσική.* Τη συγχορδία μπορείς να τη δεις σαν F#m7b5 (2η αναστροφή) ή Am6 (1η αναστροφή) ή D9 (3η αναστροφή, χωρίς θεμέλιο).

*Kι εγώ αρχικά έκανα το ίδιο λάθος, συνηθισμένος από τα minor blues. ;D

 

[manosx]

Τίποτα, στην ουσία χρησιμοποιεί για λίγο την παράλληλη μελωδική ανιούσα μινόρε.

 

[Tasospelt]

Δεν υπαρχει b5. H εκτη βαθμιδα (VI) στην Λα μειζονα (Α) ειναι η F#m7. To ακκορντο που αναφερει ο φιλος ειναι bVI7 δηλαδη F7 με μπασο την 5η: F7/C. Aυτο θεωρειται και δευτερευουσα υποκατασταση δεσποζουσας. Τη λυση bVI7/V-V7/V τη συνανταμε συχνα στη κλασσικη μουσικη οπως βεβαια και στην jazz-blues εχουμε το bVI7-V7-I (δηλ. σε C: Ab7-G7-C)

H Λα μειζονα όμως έχει και ντο # και στο παράδειγμα ντο φυσικό άρα και b5  . Γι αυτό είπα ότι τη δανείζει απο τη Λα μελωδική ελάσσονα όπου εκεί η VI ειναι b5.

  Αλλά η εξήγηση  σου είναι η σωστή όντως τώρα που το ξαναβλέπω.

 

[kguitar]

Εχετε δικιο, μου ξεφυγε το φα  :

 

[Tasospelt]

άκυρο

 

[bassonova]

Φίλε gmoukou, είναι λα μινόρε σε πρώτη αναστροφή με μεγάλη έκτη ( ντο-μι-λα-μι-φα#)

και πιάνεται με μπαρέ στο δεύτερο τάστο.

Trust me...  8)

 

[manosx]

Καλά υπάρχουν καμιά σαρανταριά τρόποι ονομασίας.  ;D Νομίζω όμως ότι το half diminished ακκορντάκι (σε δεύτερη αναστροφή) που βρίσκεται στην έκτη βαθμίδα του παράλληλου μελωδικού ελλάσωνα είναι μια θεωρητική προσέγγιση που ταιριάζει αρκετά στην περίπτωση.

Στην ουσία δεν αλλάζει τίποτα.

 

[gmoukou]

Λοιπόν, σας ευχαριστώ πραγματικά όλους που καθήσατε (όσο κ αν ήταν αυτο) και ασχολιθήκατε με αυτό το θέμα.

Δεν περίμενα τόση ανταπόκριση και οι απαντήσεις σας ήταν κατι παραπάνω απο καλές και με θοηθησαν αρκετά μπορω να πω στο να χρεισιμοποιώ και άλλους τρόπους σκέψης.

ΑΛΛΑ, η απάντηση που τελικά κατέληξα οτι ήταν πιο σωστή (για μένα πάντα και με βάση το είδος της μουσικής του Bach) δεν ήταν καποια απο αυτες που δώσατε εσείς φίλοι NOIZίστες, αλλα αυτή που έδωσε ο Παναγιώτης Αδάμ στο TAR(ενα άλλο site που επίσης ποσταρα την ιδια ερώτηση και σε καμία των περιπτώσεων δεν θέλω να δημιουργίσω δυσφήμιση του NOIZ ή διαφήμιση του TAR).

Το λοιπόν, θα ήθελα να παραθέσω το link αυτό, οχι "για να δείτε πως γίνεται", αλλα για να διευρυνει κανείς τις μουσικες του γνωσεις και να αποκτήσει κ αλλες απόψεις.

http://tar.gr/forum/viewtopic.php?p=6008#6008

Υ.Γ. πιστέυω οτι η απάντηση που εδωσε ο άνθρωπας ήταν κατι παραπάνω απο ολοκληρωμένη.

 

[manosx]

Ε, ναι. Αν ζήταγες μια "αντιστικτική" ανάλυση, κάπως έτσι θα σου απαντούσαμε. Το ερώτημα όμως ήταν να εντοπιστεί ένα κάποιο αρμονικό υπόβαθρο, αν αυτό υπάρχει. Διαφορετικά, οι βηματικές κινήσεις δικαιολογούν πολύ πιο... παρανοϊκές συνηχήσεις από αυτό το παράδειγμα. 

 

[gmoukou]

Ισχύει.

Δεν ήξερα όμως οτι υφίσταται και αυτό το ενδεχόμενο της χρωματικής διαβατικής συγχορδίας, οπότε με τις γνώσεις που έχω προσπαθούσα να κινηθώ προς αναζήτηση αυτού του κάποιου αρμονικού υπόβαθρου που αναφέρεις, το οποίο μάλιστα το βρήκα στις δικές σας απαντήσεις!  ;D

 

[manosx]

Γενικά η αντίστιξη, είτε με την κίνηση των φωνών, είτε με τη μίμηση, είτε με τη σωστή σχέση δυο διαφορετικών ανόμοιων φωνών ως προς το μπάσο, είτε με διάφορους άλλους τρόπους, ξεφεύγει από τα στενά αρμονικά πλαίσια. Ειδικά ο Bach έχει πολλά σημεία.... μακελειού  ;D

Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι δεν μπορεί να γίνει μια κάποια αρμονική ανάλυση. Ο αρμονικός ρυθμός είναι άλλωστε βασικό γνώρισμα του μπαρόκ. Τελικά είναι το τι σε βολεύει στο "μυαλό" ώστε να "χωνέψεις" το κομμάτι. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η κίνηση των φωνών είναι μια πιο βολική προσέγγιση, όμως ένας κιθαρίστας μάλλον θα "βολευτεί" καλύτερα με μια συγχορδιακή προσέγγιση.