Επειδή η υποκειμενικότητα στην ακρόαση του ήχου και στην ποιότητα του, είναι η πρώτη "βάση" πάνω στην οποία βασίζουμε την γνώμη μας, σκέφτηκα να εισάγω και μία ακόμη παράμετρο, που πιστεύω δίνει και μιά απάντηση, σε αυτήν την πληθώρα των διαφορετικών εντυπώσεων/αντιλήψεων για όλα όσα ακούμε και συμπεραίνουμε. Πολλές φορές (συνέχεια μέσα στο noiz) οι αντίπαλες γνώμες δίνουν και παίρνουν, οι περισσότερες βασισμένες στην προσωπική μας αντίληψη. Πχ: "Αυτό το ήχειο το άκουσα και μου άρεσε, το άλλο είναι χάλια, εμένα μου αρέσει αυτό που κάποιος άλλος δεν θέλει ούτε να το βλέπει κτλ". 'Ολα αυτά τα θεωρούμε "προσωπική αντίληψη", "γούστο", "έτσι μ'αρέσει" και πολλά άλλα. Και όλα αυτά στηρίζονται στην διαδικασία : Ακούω ---> κρίνω/συγκρίνω ---> αποφασίζω.
Όμως αλήθεια, ΤΙ ΑΚΟΥΜΕ? Ή καλύτερα τι ακούει ο καθένας μας? Με το πέρασμα των χρόνων και ιδιαίτερα όσοι δουλέυουν σε περιβάλλον με δυνατό ήχο/θόρυβο (προβάδικα, συναυλίες, μπουζουκτσίδικα, studio monitor, ακουστικά) έχουν την εντύπωση πως όλα πάνε ρολόι... και η ζωή συνεχίζεται. Δυστυχώς, όχι μόνο η ευαισθησία του αυτιού μας μειώνεται με όλη αυτήν την καταπόνηση, αλλά και το bandwith της ακοής μας, αλλά ακόμη μειώνεται η ευαισθησία μας και σε οριμένες μόνο περιοχές συχνοτήτων. Αυτό μπορεί να συμβαίνει τόσο αργά και σταδιακά, που με το πέρασμα του χρόνου, δεν είμαστε και σε θέση να αντιληφθούμε τις διαφορές στην ακοή μας. Ακόμη χειρότερα όταν προκύπτει ακουστικό τραύμα (σφυρίζουν τα αυτιά μας, ή πονάνε όταν ακουστεί πολύ δυνατός ήχος δίπλα μας). Στην περίπτωση δε του ακουστικού τραύματος αν είναι "οξύ" δεν έχουμε "επαναφορά" της ακοής γιατί το ακουστικό νεύρο παθαίνει μόνιμη ζημιά. Οι απώλειες αυτές μεταφράζονται είτε πως ακούμε πλέον γενικά χαμηλότερα, είτε πως δεν ακούμε πάνω από τα π.χ. 13-14 khz (καμιά φορά και πάνω από τα 8Khz!), είτε πως χάνουμε κάποια db, σε συγκεκριμένες περιοχές π.χ. 1kz. Ωστόσο όταν έρχεται η ώρα να δουλέψουμε, να συγκρίνουμε ή να αποφασίσουμε, θεωρούμε ότι όλα αυτά θα γίνουν έχοντας όλοι την ΙΔΙΑ ΑΚΟΗ μεταξύ μας, ότι όλοι ακούμε το ίδιο πράγμα και ότι όλων η ακοή είναι αυτή που λέει η επιστήμη ότι ακούει ο άνθρωπος. Αμ δε... Ή αλλιώς... πρίτς! Στο θέμα λοιπόν του προσωπικού "γούστου", μεγάλο μέρος αυτού του "γούστου" οφείλεται στην κατάσταση της ακοής μας. Θα μου πείτε είναι τόσο σημαντικό? Οι απώλειες της ακοής τόσο στο bandwith, όσο και σε συγκεκριμένες συχνότητες, ναι είναι ΑΠΟΛΥΤΑ καθοριστικές. Σε περίπτωση καταπονημένης ακοής ή ακουστικού τραύματος, οι απώλεις μπορεί να φτάσουν μέχρι και αρκετά db μείον και το χειρότερο : σε κάποιες μόνο περιοχές συχνοτήτων, οπότε συγκρίσεις και γνώμες του τύπου : "Μου ακούγεται λίγο "μουντό", το τάδε ηχείο είναι πιο "γλυκό", αυτός ο ενισχυτής είναι πιο "ξεκούρατος" στο αυτί μου κτλ", είναι πολλές φορές αποτλέσμα αυτών των ακουστικών προβλημάτων. Η διαφορά γίνεται πιο κατανοητή, όταν 2 άτομα ακούνε ταυτόχρονα πχ. το ίδιο ηχείο και ο ένας το χαρακτηρίζει "σκληρό" και "μεσαίο" ενώ ο άλλος το θεωρεί μια χαρά ή super ή αν ακούμε μια μίξη και οι απόψεις διαφέρουν ανάλογα.
Επειδή λοιπόν η ακοή μας είναι το ΠΡΩΤΟ όπλο στην δουλειά μας (οι τεχνικές γνώσεις έπονται, δηλ. πρώτα ακούμε και σε ΣΧΕΣΗ με αυτό που ακούμε ρυθμίζουμε) θεωρώ καλό να κάνω την εξής ρητορική ερώτηση : Μήπως πρέπει πρώτα από όλα και μιά φορά το χρόνο, να φλατάρουμε πρώτα την δική μας ακοή και μετά να κρίνουμε? Δηλαδή να κάνουμε RTA στο αυτί μας? Γίνεται? Βεβαίως!!! Γιατί τι να το κάνω εγώ, άμα βάλω μικρόφωνο στο studio, μετρήσω ροζ θόρυβο και εφαρμόσω eq, για να ισοροπήσω τον χώρο και τις συχνότητες, όταν στα αριστερό μου αυτί έχω απώλεια -4 db στην περιοχή 4-6 khz και στο δεξί -2.5 db, ενώ και στο σύνολο δεν ακούω πάνω από 14 khz?
Η διαδικασία μέτρησης της ακοής μας γίνεται από γιατρό Ωτορινολαρυγγολόγο (Ω.Ρ.Λ) και λέγεται ακουογράφημα. Στην διαδικασία αυτή φοράμε ένα ζευγάρι ακουστικά και ο doctor, μας βάζει να ακούσουμε διάφορες συχνότητες σε διάφορες εντάσεις. Στο τέλος μας δίνει ένα γράφημα (όμοιο με αυτό ενός μικροφώνου) όπου φαίνεται τι ακούμε, πόσο και σε ποιές συχνότητες. Πιστέψτε με, πως αυτή η διαδικασία μπορεί να γκρεμίσει έναν ολόκληρο κόσμο (τον κόσμος σας), ο οποίος φτιάχτηκε, βασισμένος πάνω στην αθώα αντίληψη : ακούω και αποφασίζω.
Μήπως λοιπόν με βάση αυτό το ακουογράφημα, πρέπει πρώτα να βάλουμε ένα eq, με καμπύλη αντίστοιχη που να εξισοροπεί και να φλατάρει την ακοή μας και μετά να αρχίσουμε τις θεωρίες, την κριτική, τις γνώμες και τις εντυπώσεις?
Θα ήθελα να παραθέσω και ορισμένα από το ιντερνετ:
http://experts.pathfinder.gr/index.php?view=12&question_id=48341
http://www.mybike.gr/index.php?showtopic=18815
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΥΤΟ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ
http://www.e-orl.gr/noise.htm
http://www.noiz.gr/index.php?action=printpage;topic=162339.0
http://www.aca.gr/forum/printview.php?t=405&start=0
http://alepouda.blogspot.com/2007/04/raining-pleasure.html
Το Σάββατο στις 17 Μαρτίου πήγα σε ένα live που έκαναν οι Raining Pleasure στην Πετρούπολη στο club «στον αέρα». Μαζί τους για support βρέθηκαν οι Delightful.Ο ήχος ήταν τόσο άθλιος που όχι μόνο δεν καταλάβαινες τους στίχους, αλλά δε μπορούσες να ξεχωρίσεις το μπάσο/κιθάρα/ντραμς από κατσαρόλες που χτυπάει ένας παρανοϊκός.Το χειρότερο βρισκόταν στα πρίμα. Τα πρίμα ήταν τόσο τσιτωμένα που όχι απλά «ξύριζαν» αλλά κάναν το αυτί σου να «βγάζει αίμα». Ο κόσμος παρόλο που έχει συνηθίσει να ακούει σκουπιδοήχους σε ποιότητα, αυτή τη φορά αντέδρασε.Μια φίλη μου ήταν στη συναυλία (χωρίς να το γνωρίζουμε ότι ήμασταν στον ίδιο χώρο) και καθόταν πιο μπροστά από εμένα. Την άλλη μέρα πήγε στο νοσοκομείο και της είπανε ότι έπαθε ακουστικό τραύμα.
http://www.el.teithe.gr/timeliness/env_view.asp?id=1339
**«Τα κλαμπ, τα μπαρ και ειδικά τα μπουζούκια είναι τραγικά τόσο για τους θαμώνες όσο και για τους εργαζόμενους σε αυτά. Εχουμε διαπιστώσει από εξετάσεις ότι δεν υπάρχει ηχολήπτης σε αυτούς τους χώρους που να μην έχει τουλάχιστον ήπιο ακουστικό τραύμα. Κανένας δεν έχει ξεφύγει: Η μείωση της ακοής τους φτάνει στο 30% στις υψηλές συχνότητες. Το ίδιο ισχύει, βέβαια και για τους επισκέπτες.
Ύστερα και από το ακριβώς παραπάνω θέμα, ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΚΦΕΡΟΥΝ ΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΗΧΟ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΗΧΟΛΗΠΤΕΣ. Και το κυριότερο, μιλαμε για ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ.
ΥΓ : Το πρόβλημα με την ακοή, επηρεάζει πολλές λειτουργίες του σώματος και κυρίως τον κοχλία, που έχει σχέση με την ισσοροποία. Εγώ έχω παρατηρήσει τα τελευταία χρόνια (ενώ δεν είχα κανένα πρόβλημα), πως δεν μπορώ να πλησιάσω στην άκρη στο μπαλκόνι και να κοιτάξω κάτω, ή να ανέβω σε μιά σκάλα χωρίς να "ταραχθώ" και μόνο στην ιδέα...
ΥΓ 2 : Μην ακούσω κανέναν να μου λέει άλλη φορά (εκτός αν είναι κάτω από 12 χρόνων) : " Καλά, τι μου λες? Εγώ δεν ξέρω τι ακούω?"
Όμως αλήθεια, ΤΙ ΑΚΟΥΜΕ? Ή καλύτερα τι ακούει ο καθένας μας? Με το πέρασμα των χρόνων και ιδιαίτερα όσοι δουλέυουν σε περιβάλλον με δυνατό ήχο/θόρυβο (προβάδικα, συναυλίες, μπουζουκτσίδικα, studio monitor, ακουστικά) έχουν την εντύπωση πως όλα πάνε ρολόι... και η ζωή συνεχίζεται. Δυστυχώς, όχι μόνο η ευαισθησία του αυτιού μας μειώνεται με όλη αυτήν την καταπόνηση, αλλά και το bandwith της ακοής μας, αλλά ακόμη μειώνεται η ευαισθησία μας και σε οριμένες μόνο περιοχές συχνοτήτων. Αυτό μπορεί να συμβαίνει τόσο αργά και σταδιακά, που με το πέρασμα του χρόνου, δεν είμαστε και σε θέση να αντιληφθούμε τις διαφορές στην ακοή μας. Ακόμη χειρότερα όταν προκύπτει ακουστικό τραύμα (σφυρίζουν τα αυτιά μας, ή πονάνε όταν ακουστεί πολύ δυνατός ήχος δίπλα μας). Στην περίπτωση δε του ακουστικού τραύματος αν είναι "οξύ" δεν έχουμε "επαναφορά" της ακοής γιατί το ακουστικό νεύρο παθαίνει μόνιμη ζημιά. Οι απώλειες αυτές μεταφράζονται είτε πως ακούμε πλέον γενικά χαμηλότερα, είτε πως δεν ακούμε πάνω από τα π.χ. 13-14 khz (καμιά φορά και πάνω από τα 8Khz!), είτε πως χάνουμε κάποια db, σε συγκεκριμένες περιοχές π.χ. 1kz. Ωστόσο όταν έρχεται η ώρα να δουλέψουμε, να συγκρίνουμε ή να αποφασίσουμε, θεωρούμε ότι όλα αυτά θα γίνουν έχοντας όλοι την ΙΔΙΑ ΑΚΟΗ μεταξύ μας, ότι όλοι ακούμε το ίδιο πράγμα και ότι όλων η ακοή είναι αυτή που λέει η επιστήμη ότι ακούει ο άνθρωπος. Αμ δε... Ή αλλιώς... πρίτς! Στο θέμα λοιπόν του προσωπικού "γούστου", μεγάλο μέρος αυτού του "γούστου" οφείλεται στην κατάσταση της ακοής μας. Θα μου πείτε είναι τόσο σημαντικό? Οι απώλειες της ακοής τόσο στο bandwith, όσο και σε συγκεκριμένες συχνότητες, ναι είναι ΑΠΟΛΥΤΑ καθοριστικές. Σε περίπτωση καταπονημένης ακοής ή ακουστικού τραύματος, οι απώλεις μπορεί να φτάσουν μέχρι και αρκετά db μείον και το χειρότερο : σε κάποιες μόνο περιοχές συχνοτήτων, οπότε συγκρίσεις και γνώμες του τύπου : "Μου ακούγεται λίγο "μουντό", το τάδε ηχείο είναι πιο "γλυκό", αυτός ο ενισχυτής είναι πιο "ξεκούρατος" στο αυτί μου κτλ", είναι πολλές φορές αποτλέσμα αυτών των ακουστικών προβλημάτων. Η διαφορά γίνεται πιο κατανοητή, όταν 2 άτομα ακούνε ταυτόχρονα πχ. το ίδιο ηχείο και ο ένας το χαρακτηρίζει "σκληρό" και "μεσαίο" ενώ ο άλλος το θεωρεί μια χαρά ή super ή αν ακούμε μια μίξη και οι απόψεις διαφέρουν ανάλογα.
Επειδή λοιπόν η ακοή μας είναι το ΠΡΩΤΟ όπλο στην δουλειά μας (οι τεχνικές γνώσεις έπονται, δηλ. πρώτα ακούμε και σε ΣΧΕΣΗ με αυτό που ακούμε ρυθμίζουμε) θεωρώ καλό να κάνω την εξής ρητορική ερώτηση : Μήπως πρέπει πρώτα από όλα και μιά φορά το χρόνο, να φλατάρουμε πρώτα την δική μας ακοή και μετά να κρίνουμε? Δηλαδή να κάνουμε RTA στο αυτί μας? Γίνεται? Βεβαίως!!! Γιατί τι να το κάνω εγώ, άμα βάλω μικρόφωνο στο studio, μετρήσω ροζ θόρυβο και εφαρμόσω eq, για να ισοροπήσω τον χώρο και τις συχνότητες, όταν στα αριστερό μου αυτί έχω απώλεια -4 db στην περιοχή 4-6 khz και στο δεξί -2.5 db, ενώ και στο σύνολο δεν ακούω πάνω από 14 khz?
Η διαδικασία μέτρησης της ακοής μας γίνεται από γιατρό Ωτορινολαρυγγολόγο (Ω.Ρ.Λ) και λέγεται ακουογράφημα. Στην διαδικασία αυτή φοράμε ένα ζευγάρι ακουστικά και ο doctor, μας βάζει να ακούσουμε διάφορες συχνότητες σε διάφορες εντάσεις. Στο τέλος μας δίνει ένα γράφημα (όμοιο με αυτό ενός μικροφώνου) όπου φαίνεται τι ακούμε, πόσο και σε ποιές συχνότητες. Πιστέψτε με, πως αυτή η διαδικασία μπορεί να γκρεμίσει έναν ολόκληρο κόσμο (τον κόσμος σας), ο οποίος φτιάχτηκε, βασισμένος πάνω στην αθώα αντίληψη : ακούω και αποφασίζω.
Μήπως λοιπόν με βάση αυτό το ακουογράφημα, πρέπει πρώτα να βάλουμε ένα eq, με καμπύλη αντίστοιχη που να εξισοροπεί και να φλατάρει την ακοή μας και μετά να αρχίσουμε τις θεωρίες, την κριτική, τις γνώμες και τις εντυπώσεις?
Θα ήθελα να παραθέσω και ορισμένα από το ιντερνετ:
http://experts.pathfinder.gr/index.php?view=12&question_id=48341
http://www.mybike.gr/index.php?showtopic=18815
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΥΤΟ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ
http://www.e-orl.gr/noise.htm
http://www.noiz.gr/index.php?action=printpage;topic=162339.0
http://www.aca.gr/forum/printview.php?t=405&start=0
http://alepouda.blogspot.com/2007/04/raining-pleasure.html
Το Σάββατο στις 17 Μαρτίου πήγα σε ένα live που έκαναν οι Raining Pleasure στην Πετρούπολη στο club «στον αέρα». Μαζί τους για support βρέθηκαν οι Delightful.Ο ήχος ήταν τόσο άθλιος που όχι μόνο δεν καταλάβαινες τους στίχους, αλλά δε μπορούσες να ξεχωρίσεις το μπάσο/κιθάρα/ντραμς από κατσαρόλες που χτυπάει ένας παρανοϊκός.Το χειρότερο βρισκόταν στα πρίμα. Τα πρίμα ήταν τόσο τσιτωμένα που όχι απλά «ξύριζαν» αλλά κάναν το αυτί σου να «βγάζει αίμα». Ο κόσμος παρόλο που έχει συνηθίσει να ακούει σκουπιδοήχους σε ποιότητα, αυτή τη φορά αντέδρασε.Μια φίλη μου ήταν στη συναυλία (χωρίς να το γνωρίζουμε ότι ήμασταν στον ίδιο χώρο) και καθόταν πιο μπροστά από εμένα. Την άλλη μέρα πήγε στο νοσοκομείο και της είπανε ότι έπαθε ακουστικό τραύμα.
http://www.el.teithe.gr/timeliness/env_view.asp?id=1339
**«Τα κλαμπ, τα μπαρ και ειδικά τα μπουζούκια είναι τραγικά τόσο για τους θαμώνες όσο και για τους εργαζόμενους σε αυτά. Εχουμε διαπιστώσει από εξετάσεις ότι δεν υπάρχει ηχολήπτης σε αυτούς τους χώρους που να μην έχει τουλάχιστον ήπιο ακουστικό τραύμα. Κανένας δεν έχει ξεφύγει: Η μείωση της ακοής τους φτάνει στο 30% στις υψηλές συχνότητες. Το ίδιο ισχύει, βέβαια και για τους επισκέπτες.
Ύστερα και από το ακριβώς παραπάνω θέμα, ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΚΦΕΡΟΥΝ ΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΗΧΟ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΗΧΟΛΗΠΤΕΣ. Και το κυριότερο, μιλαμε για ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ.
ΥΓ : Το πρόβλημα με την ακοή, επηρεάζει πολλές λειτουργίες του σώματος και κυρίως τον κοχλία, που έχει σχέση με την ισσοροποία. Εγώ έχω παρατηρήσει τα τελευταία χρόνια (ενώ δεν είχα κανένα πρόβλημα), πως δεν μπορώ να πλησιάσω στην άκρη στο μπαλκόνι και να κοιτάξω κάτω, ή να ανέβω σε μιά σκάλα χωρίς να "ταραχθώ" και μόνο στην ιδέα...
ΥΓ 2 : Μην ακούσω κανέναν να μου λέει άλλη φορά (εκτός αν είναι κάτω από 12 χρόνων) : " Καλά, τι μου λες? Εγώ δεν ξέρω τι ακούω?"
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Διάγνωση; υπερακουσία. Θεραπεία; χαπάκια για να μειωθεί η ακοή. (εννοείται ότι δεν τα πήρα... 
)
