Επένδυση λόγω κορονοιου

solega

Μέλος
Μηνύματα
1,058
Πόντοι
98
Καλήν εσπεραν.

μιας που δεν παίζουμε κ δε θα παίξουμε για αρκετό καιρό ακόμα, τη βγάζω κάθε μέρα στις αγγελίες εδώ στη Γερμανία που ως γνωστόν βρίσκεις ότι μπορείς να φανταστείς. 
λογω της κατάστασης που επικρατεί αρκετός κόσμος σκοτώνει διαφορά πράγματα.

Αφορμη για την ερώτηση μου πήρα από μια αγγελία για έναν Mesa boogie Subway Blues τον οποίο δίνουν για τρία πράσινα χαρτονομίσματα.

αξιζει τελικώς να επενδύσει κανεις σε κάποιον εξοπλισμό με σκοπό την μεταπώληση του σε κάποια χρόνια κ αν ναι τι είναι αυτό το οποίο πιστεύετε πως θα πάρει αξία;

 
αξιζει τελικώς να επενδύσει κανεις σε κάποιον εξοπλισμό με σκοπό την μεταπώληση του σε κάποια χρόνια κ αν ναι τι είναι αυτό το οποίο πιστεύετε πως θα πάρει αξία;


Όχι.

Ειδικά σε έναν lower end ΜΒ χωρίς κάποια ιδιαίτερη αξία ?

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Ωστόσο ώρες ώρες οι τιμές είναι διαβολεμένα δελεαστικές....

 
Ωστόσο ώρες ώρες οι τιμές είναι διαβολεμένα δελεαστικές....
Τα παραπάνω σχόλια είναι για τα περί "επένδυσης".

Τώρα αν θες ένα ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΌ μουσικό όργανο ΕΤΗ ΦΩΤΌΣ ανώτερο από το φτηνό μεξικάνικο ή κινεζικό pcb που πουλάνε σήμερα για χρυσάφι η Fender,Vox, Marshall και οι περισσότερες εταιρείες είναι φυσικά no brainer..όπως και οι παλαιότεροι Rivera & VHT.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Εγώ σε τέτοιες περιόδους θα κοίταγα σε κάτι 70's Fender Amps που βγαίνουν με το κιλό στις αγγελίες και σε καλές τιμές.

Είναι επένδυση, όχι με την έννοια ότι θα ανέβει η αξία του στο μέλλον, αλλά επειδή με το που τον ακούσεις, ξεφορτώνεσαι όλους τους μεξικάνικους pcb Fender amps ??

 
Αθώα ερώτηση. Τι το "κακό" έχει το pcb σε σχέση με τον ήχο ή την αξιοπιστία; Αντιλαμβάνομαι  το μειονεκτημά του σε καταστάσεις επισκευής, overhaul ή mod από έμπειρους τεχνικούς.

Επένδυση σε μουσικό εξοπλισμό αξίζει μόνο σε περιπτώσεις (πραγματικά) vintage ή future collectibles. Η πρώτη περίπτωση θέλει πολλή τύχη και καλό αρχικό κεφάλαιο (να χτυπησεις δηλ. 2-3 οργανα μεγάλης αξιας (Μartin, Gibson, Fender, πχ 10χιλιαδες εκαστο, με 6-7 χιλιάρικα. Εκεί εχεις ένα θεωρητικό κερδος γυρω στο 10χίλιαρο με το οποίο μπορείς να ανατροφοδοτήσεις νέα αγορά. Αυτό προϋποθέτει επίσης και δικτύωση σε κυκλους συλλεκτών αλλα και πολλή τύχη στο ψάξιμο. Με το διαδίκτυο λίγα περιθώρια εχουν μεινει πλέον.) Η δεύτερη περίπτωση θέλει διορατικότητα.

Οι υπόλοιπες αγορές δεν ειναι επενδυση αλλά τέρψη της παρόρμησής μας για νέο εξοπλισμό. Από την οποία άλλες φορές βγαινουμε χαμένοι, άλλες κερδισμένοι αλλά στο γενικό ταμείο, μάλλον μείον βγαίνουμε όλοι καθώς η ταση ειναι οι τιμές των νεων προϊόντων να πέφτουν διαχρονικά, παρασύροντας φυσικά και τα μεταχειρισμένα.

 
Τι το "κακό" έχει το pcb σε σχέση με τον ήχο ή την αξιοπιστία;




Τιποτα,φτανει να ειναι ΚΑΛΟ pcb....και οι λυχνιες να ΜΗΝ στηριζονται σε αυτο αλλα στις δικες τους βασεις...

Τα μεξικανοκινεζικα ειναι τραγικα....απο αποψη πΓιοτητας (πολυ λεπτα και ευκαμπτα) και φυσικα οι λυχνιες ειναι στηριγμενες πανω τους...

Και οι Boogie/VHT/RIVERA/DIESEL κτλ PCB ειναι.....αλλα αλλο το PCB του λαγου και άλλο τΣι κουκουβαγιας ? 

Η δεύτερη περίπτωση θέλει διορατικότητα.


Και μην ξεχναμε την ΗΤΤΑ που εφαγαν οσοι "συλλεκτες" αγορασαν πανακριβα  vintage οργανα απο το 2000 μεχρι και το 2010 και ειδαν τις τιμες τους να καταρρέουν απο το 2010 και μετα....  

 
Αθώα ερώτηση. Τι το "κακό" έχει το pcb σε σχέση με τον ήχο ή την αξιοπιστία; Αντιλαμβάνομαι  το μειονεκτημά του σε καταστάσεις επισκευής, overhaul ή mod από έμπειρους τεχνικούς.

Επένδυση σε μουσικό εξοπλισμό αξίζει μόνο σε περιπτώσεις (πραγματικά) vintage ή future collectibles. Η πρώτη περίπτωση θέλει πολλή τύχη και καλό αρχικό κεφάλαιο (να χτυπησεις δηλ. 2-3 οργανα μεγάλης αξιας (Μartin, Gibson, Fender, πχ 10χιλιαδες εκαστο, με 6-7 χιλιάρικα. Εκεί εχεις ένα θεωρητικό κερδος γυρω στο 10χίλιαρο με το οποίο μπορείς να ανατροφοδοτήσεις νέα αγορά. Αυτό προϋποθέτει επίσης και δικτύωση σε κυκλους συλλεκτών αλλα και πολλή τύχη στο ψάξιμο. Με το διαδίκτυο λίγα περιθώρια εχουν μεινει πλέον.) Η δεύτερη περίπτωση θέλει διορατικότητα.

Οι υπόλοιπες αγορές δεν ειναι επενδυση αλλά τέρψη της παρόρμησής μας για νέο εξοπλισμό. Από την οποία άλλες φορές βγαινουμε χαμένοι, άλλες κερδισμένοι αλλά στο γενικό ταμείο, μάλλον μείον βγαίνουμε όλοι καθώς η ταση ειναι οι τιμές των νεων προϊόντων να πέφτουν διαχρονικά, παρασύροντας φυσικά και τα μεταχειρισμένα.


Συμφωνώ σε όλα, άλλωστε ψιλο-αστειευόμουν (εξού και οι φτατσούλες-emoticons) ΑΛΛΑ όντως θεωρώ

περίεργο να δώσει κάποιος πάνω από ενάμιση χιλιάρικο για έναν καινούργιο Twin Reverb πχ, ενώ παίζουν ωραιότατοι point-to-point 70's Twin Reverb στις αγγελίες (λειτουργικοί και με service παρουσιάζονται), και για τα μισά λεφτά πολλές φορές (ήδη στις αγγελίες υπάρχει ένας early 70's silverface στα 800 ενώ είχε και blackface προ CBS εποχής στα 1600).

Δεν ξέρω πολλά από 70s και vintage τιμές, αλλά μου φαίνονται πολύ καλύτερο deal από το να πάρεις μεξικάνικο (αν οι καινούργιοι Twin Reverb είναι μεξικάνικοι, εκτός και αν κάνω λάθος). Και εύκολοι στην επιδιόρθωση-service, και mods, και έχεις ένα σούπερ μηχάνημα για μια ζωή αν το προσέχεις. Απορώ για τις τιμές τους πάντως, ακόμα και εν μέσω κρίσης λόγω κορονοϊού... ίσως λόγω αφθονίας και υπερπροσφοράς?

.

 
αν οι καινούργιοι Twin Reverb είναι μεξικάνικοι, εκτός και αν κάνω λάθος)


Μεξικάνικοι είναι, μόνο οι custom shop κατασκευάζονται πλέον στις ΗΠΑ και είναι handwired...

Δεν είναι μόνο το pcb η το made in Mexico , είναι και τα ΥΛΙΚΆ από τα οποία είναι φτιαγμένοι.

 
Αθώα ερώτηση. Τι το "κακό" έχει το pcb σε σχέση με τον ήχο ή την αξιοπιστία; Αντιλαμβάνομαι  το μειονεκτημά του σε καταστάσεις επισκευής, overhaul ή mod από έμπειρους τεχνικούς.


Αφήνοντας στην άκρη τα των επενδύσεων διότι ζούμε δύσκολους καιρούς να πω για την pcb.

Το πρόβλημα pcb vs point to point wiring είναι:

1. η ποσότητα του χαλκού στις πίστες της Pcb και ιδίως αν είναι ικανή στις πίστες που τραβάνε πολύ ρεύμα. Και κατά κανόνα θα ζεσταθούν υπέρμετρα και ...θα λιώσουν ή θα ταλαιπωρηθούν. Αντίθετα στο ptp όπου χρειάζεται μπαίνει η κατάλληλη διατομή. Και φυσικά αν γίνει η ζημιά αντικθίσταται εύκολα με δυό απλές κολλήσεις. Στις pcb πρέπει να κάνεις bypass.

2. Η καταπόνηση της Pcb σε μετακινήσεις και κραδασμούς ή χτυπήματα που μπορεί να έχουν ώς αποτέλεσμα ράγισμα κατα τόπους και διακοπή της πίστας. Και αυτό διορθώνεται με bypass ΑΝ γίνει αντιληπτό ΠΟΥ εχει συμβεί.

3. Ως επακόλουθο του 2. εκεί που είναι κολλημένες οι βάσεις των λυχνιών από το μπες βγες μπορεί να ραγίσει η pcb.

κατά τα άλλα μια σωστή υλοποίηση από σοβαρό κατασκευαστή νομίζω μπορεί να συγκριθεί (τουλάχιστον τα πρώτα χρόνια λειτουργίας) με Point to point

Επίσης σε βραχυκύκλωμα αν πχ λιώσει μια αντίσταση ή σκάσει ένας πυκνωτής θα πάρει μπάλα και την πλακέτα τοπικά...και άντε να διορθώσεις. 

Στην ptp θα λιώσουν τοπικά δυό καλώδια που θα αντικαταστθούν

 
Μεξικάνικοι είναι, μόνο οι custom shop κατασκευάζονται πλέον στις ΗΠΑ και είναι handwired...

Δεν είναι μόνο το pcb η το made in Mexico , είναι και τα ΥΛΙΚΆ από τα οποία είναι φτιαγμένοι.


Ωραία, μου δίνεις ευκαιρία να ρωτήσω γιατί το έχω ως ειλικρινή απορία:

1) αξίζει να πάρει κάποιος twin reverb (ή οποιοδήποτε μοντέλο fender) καινούργιο σε σχέση με έναν 70's?

2) γιατί πολλές φορές -όπως στο παράδειγμα που ανέφερα παραπάνω- οι τιμές των 70'ς Fender ενισχυτών είναι πιο χαμηλές από τους μεξικάνικους αντίστοιχους? Λόγω αφθονίας? Μου φαίνεται περίεργο πάντως...

 
Ωραία, μου δίνεις ευκαιρία να ρωτήσω γιατί το έχω ως ειλικρινή απορία:

1) αξίζει να πάρει κάποιος twin reverb (ή οποιοδήποτε μοντέλο fender) καινούργιο σε σχέση με έναν 70's?

2) γιατί πολλές φορές -όπως στο παράδειγμα που ανέφερα παραπάνω- οι τιμές των 70'ς Fender ενισχυτών είναι πιο χαμηλές από τους μεξικάνικους αντίστοιχους? Λόγω αφθονίας? Μου φαίνεται περίεργο πάντως...


1) όχι φυσικά

2) οι μεγάλοι ενισχυτές είναι πλέον εκτός μόδας ,οι περισσότεροι silver face Fender στην Ελλάδα είναι late 70s UL TR & SR με master volume και νοβοπάν καμπίνα  που και στο εξωτερικό είναι φτηνοί.... βέβαια ακόμα και αυτοί είναι καλύτεροι αν "σερβιριστούν'" σωστά από τους αντίστοιχους μεξικανικους.

Οι low wattage SF Fender στην Ελλάδα παραμένουν ακριβοί και πολύ ακριβοί στο εξωτερικό.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Το πρόβλημα pcb vs point to point wiring είναι:

1. η ποσότητα του χαλκού στις πίστες της Pcb και ιδίως αν είναι ικανή στις πίστες που τραβάνε πολύ ρεύμα. Και κατά κανόνα θα ζεσταθούν υπέρμετρα και ...θα λιώσουν ή θα ταλαιπωρηθούν. Αντίθετα στο ptp όπου χρειάζεται μπαίνει η κατάλληλη διατομή. Και φυσικά αν γίνει η ζημιά αντικθίσταται εύκολα με δυό απλές κολλήσεις. Στις pcb πρέπει να κάνεις bypass.

2. Η καταπόνηση της Pcb σε μετακινήσεις και κραδασμούς ή χτυπήματα που μπορεί να έχουν ώς αποτέλεσμα ράγισμα κατα τόπους και διακοπή της πίστας. Και αυτό διορθώνεται με bypass ΑΝ γίνει αντιληπτό ΠΟΥ εχει συμβεί.

3. Ως επακόλουθο του 2. εκεί που είναι κολλημένες οι βάσεις των λυχνιών από το μπες βγες μπορεί να ραγίσει η pcb.


Είναι όμως αυτό που συμβαίνει στους ακριβούς ασιατικούς/μεξικο ενισχυτές; Χρησιμοποιουν φθηνό/αμφιβόλου ποιότητας υλικό ή ό,τι καλύτερο υπάρχει, το οποίο μπορεί και να είναι καλύτερο από μια ptp υλοποίηση; Ως αντιστοιχο παράδειγμα μπορώ να φέρω τις (ακριβές) made in Indonesia Strandberg οι οποίες όχι απλά προσφέρουν απίστευτο value, αλλά η κατασκευή, η τεχνολογία και τα υλικά της, είναι εξωπραγματικά για τα χρήματα (1500-1800€). Δεν μπορεί να συμβαίνει το ίδιο και με τους ενισχυτές; Δεν υπάρχει pcb που να καθιστά το ptp πεπερασμένο, από άποψη χρηστική;  

Να το θέσω αλλιώς: θα ειχε τοσο μεγάλη διαφορά στην τιμή του (ασιατικού) τελικού προϊόντος αν γινόταν ptp αντί για pcb? Χωρίς να έχω καμιά γνώση περί αυτού, θα πιστευα ότι στο 2020 υπαρχει δυνατοτητα για αυτοματοποιημένη, ρομποτική ptp παραγωγή χωρίς ιδιαίτερο extra κοστος.

 
Να το θέσω αλλιώς: θα ειχε τοσο μεγάλη διαφορά στην τιμή του (ασιατικού) τελικού προϊόντος αν γινόταν ptp αντί για pcb? Χωρίς να έχω καμιά γνώση περί αυτού, θα πιστευα ότι στο 2020 υπαρχει δυνατοτητα για αυτοματοποιημένη, ρομποτική ptp παραγωγή χωρίς ιδιαίτερο extra κοστος.


να σου πω την αλήθεια δεν γνωρίζω τόσα πολλά για ενισχυτές κιθάρας. Πάντα είχα κατι φτηνό σαν δικό μου ενισχυτή και έπαιζα με δανεικούς και νοικιάρικους χωρίς να μπαίνω σε κόπο να δω αν είναι τυπωμένοι ή καλωδιωμένοι.

Αλλά μεταφέρω την εμπειρία μου από τον χώρο του hifi που έχω ασχοληθεί πολύ. Εκεί παίζει πολύ μεγάλο ρόλο και όπου υπάρχει θέμα ρευμάτων οι Pcb είναι κυριολεκτικά γαιδούρες και όποιος πχ παίρνει κλώνους κινέζικους για δουλειές με λάμπες απλώς κλαίει. 

Οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

 
Οι low wattage SF Fender στην Ελλάδα παραμένουν ακριβοί και πολύ ακριβοί στο εξωτερικό.
 ΄

Ευχαριστώ. Όταν λέμε low wattage τι εννοούμε, κάτω από 50?

Εγώ απέκτησα μέσω φίλου έναν Bassman του '68-'69 σε τιμή αρκετά κάτω του χιλιάρικου.

Και στο reverb πάνω-κάτω τόσο το είδα, και μου κάνει εντύπωση. Eιδικά απ΄την στιγμή που ο καινούργιος bassman κάνει πάνω από χιλιάρικo...

 
Όταν λέμε low wattage τι εννοούμε, κάτω από 50?
 Μιλάμε ουσιαστικά για Deluxe Reverb, Princeton (15-22 βαττ) & με το ζόρι Vibrolux (35 βαττ).

Έναν καλά συντηρημενο SF Deluxe Reverb (που είναι και ο πιο most wanted ενισχυτής στους καιρούς μας) από το 1968-1973 δύσκολα θα τον βρεις κάτω από 1500-2000 ευρώ.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Εδώ έχει φοβερή ποικιλία, όρεξη να έχεις να αγοράζεις. Αλλά για ένα τέτοιο μηχάνημα ενάμιση χιλιάρικο θα το δώσεις σιγουρα

 

Απαντήσεις

Νέα θέματα

Back
Top