Ενδιαφέρουσα μουσική: Ο καλύτερος ηχολήπτης;

[manosx]

Ένα φαινόμενο της ψυχοακουστικής είναι πως ο εγκεφαλος συμπληρώνει τις χαμένες συχνότητες του ήχου. Μήπως λοιπόν το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να γράφουμε ενδιαφέρουσα μουσική; Τόσο ενδιαφέρουσα ώστε ο ακροατής να συγκεντρώνεται σε αυτή, και συνεπώς να "διορθώνει" τις όποιες ηχητικές ατέλειες;

Καταλαβαίνω πως δεν πρέπει να δυσκολεύουμε την ακρόαση με υπερβολικά "χαλασμένες" μίξεις. Μήπως όμως αυτή η πρόοδος στην καταγραφή του ήχου δεν είναι τίποτα άλλο από τη σημειολογία της έλλειψης ενδιαφέροντος στο μουσικό μήνυμα; Μήπως η μουσική πλέον απαιτεί τη λιγότερη δυνατή συγκέντρωση από τον εγκέφαλο, και συνεπώς για να γίνει κατανοητή θα πρέπει να είναι άψογα ηχογραφημένη; 

Αφορμή για τα παραπάνω είναι η εξής ηχογράφηση του Sviatoslav Richter. Ηχητικά απαράδεκτη, για όποιον όμως αρέσκεται στον Bach απλώς μαγικη!

 

[Superfunk]

Εχεις απολυτο δικιο,για αυτο αλλωστε το δισκογραφικο συνοθυλευμα του λαϊκοποπμπαροκεντεχνοσκυλαδικου που εδω και δεκαετιες κυριαρχει στα μουσικα "γουστα" τον Ελληνων εχει τοση μεγαλη απηχηση.

Ουδεις ασχολειται με την ΑΘΛΙΑ κατα το πλειστον παραγωγη και ηχοληψια αλλα απολαμβανουν την...υπεροχη ποιοτητα της μουσικης..... : 

Τελος παντων η προσωπικη μου αποψη ειναι οτι εν ετη 2009 και με το αστειο πλεον κοστος των παραγωγων, οποιος δεν μπορει να δωσει στον κοσμο που αγοραζει το cd του μια αψογη ηχογραφηση ειναι απλα για τα μπαζα....

Απο εκει και περα φυσικα και υπαρχουν απιστευτα "κακοηχογραφημενα" μουσικα εργα (απο τα τα εντεχνο ρεμπετικα του Νταλγκα το 1930 στη Σμυρνη μεχρι τις μονοφωνικες ηχογραφησεις του Μητροπουλου & του Σκαλωτα) τα οποια ειναι τοσο καλα που "συγχωρεις" την κακη ποιοτητα ηχου,σκεψου ομως να ηταν και ΑΨΟΓΑ ηχογραφημενα ποσο καλυτερα θα ητανε για τον ακροατη...