ΠΡΙΝ ΤΟ ΑΚΟΥΣΩ ΑΚΟΜΑ, σου λέω ότι είναι από τα κομμάτια με τα οποία λιώνω, πολλά χρόνια τώρα.
EDIT: Λοιπόν το άκουσα.
Λέω από πριν ότι δεν είμαι αντικειμενικός, γιατί με το κομμάτι αυτό έχω ένα κατιτίς.
Θα έλεγα ότι η προσπάθεια που έκανε για "εκμοντερνισμό" του, αλλού είναι επιτυχημένη και αλλού όχι.
Ειδικά στους χρόνους.
Μπαίνει πολύ νωρίτερα σε κάποια σημεία (με αποτέλεσμα να καθυστερεί σε στίχους και νότες ακατάλληλες, τραβώντας τες, για να φτάσει να είναι ξανά μέσα στον χρόνο), και πολύ αργότερα σε κάποια άλλα (με αποτέλεσμα να τρέχει τα λόγια για να προφτάσει τον χρόνο).
Καταλαβαίνω ότι είναι jazz standard και του αλλάζουμε τον αδόξαστο, εννοείται.
Απλά λέω την δική μου μη-αντικειμενική άποψη.
Όμως σε κάποιο σημείο που κατεβαίνει χαμηλά, μου άρεσε πάρα πολύ, καθώς και οι δικές της πινελιές στην μελωδία, ήταν πολύ καλές.
Επίσης, η φωνή της είναι σκέτο βελούδο, πραγματικά βελούδο.
Αυτό το κομμάτι, θέλει λίγο .... κατεστραμμένη απελπισία στην ερμηνεία, αυτό είναι ασήμαντο όμως.
Ένα τελευταίο.
Το backing από που είναι?
Γιατί στο τελευταίο ρεφραίν, παίζει ταυτόχρονα σόλο το σαξόφωνο πάνω στην φωνή της.
Δεν το θεωρώ σωστό.
Μπορεί βέβαια να το έκανε και η Billie έτσι σε κάποια εκτέλεση, δεν ξέρω.
Όμως .... η κοπέλα ΣΚΟΤΩ dim.
Αυτό το βελούδο της, ανασταίνει και πεθαμένο, και ο τρόπος που κρατάει τις νότες, συν το βιμπράτο της, είναι θάνατος.
Εγώ θα της προτείνω να τραγουδήσει κάτι από Sade, νομίζω θα είναι ταμάμ.
Ειδικά κάποιες μπαλάντες της.
All in all, ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ.
Και μόνο αυτό που προσπάθησε, θέλει άντερα.
Να της το πεις αυτό!