Καταρχάς, αν το παρακάτω θεωρηθεί διαφήμιση, ας σβηστεί και ζητώ εκ των προτέρων συγγνώμη! Δεν έχω καμία φιλική ή... εμπορική σχέση με τη συγκεκριμένη “ομάδα”, αλλά μιας και δεν έχω δει ιδιαίτερες αναφορές (πλην λίγων, σκόρπιων) για αυτή στο NOIZ, θα ήθελα να πω λίγα περισσότερα πράγματα, αφού πιστεύω ότι αξίζει μεγαλύτερης προβολής!
Με αφορμή το ότι από σήμερα μέχρι και την Κυριακή θα δοθούν οι τέσσερις τελευταίες παραστάσεις των Dirty Granny Tales, θα ήθελα να παρακινήσω όποιον έχει τη δυνατότητα να πάει να τους δει, να το κάνει οπωσδήποτε! Τους είδα πέρυσι το καλοκαίρι και πραγματικά πρόκειται για την αρτιότερη, εντυπωσιακότερη και πιο “καλλιτεχνικά ολοκληρωμένη” παράσταση που έχω δει.
Τα παιδιά είναι έλληνες, αλλά, ειλικρινά, η παραπάνω περιγραφή δεν περιέχει καμία επιείκια ή “συμπάθεια” λόγω αυτού του γεγονότος. Κατά τη γνώμη μου και με τις (όχι αμέτρητες, είναι η αλήθεια) παραστάσεις μου σαν κριτήριο, πρόκειται για καλλιτεχνικό αποτέλεσμα διεθνούς κλάσης.
Πριν τους δω πέρυσι, είχα ακούσει να αναφέρονται ως οι “έλληνες Tiger Lillies” και ομολογώ ότι προϊδεάστηκα αρνητικά, μιας και αυτομάτως γίνομαι καχύποπτος στο άκουσμα τέτοιου είδους περιγραφών (“οι έλληνες Pink Floyd”, “ο έλληνας Πελέ” κτλ). Μετά βέβαια, κατάλαβα ότι ο προσδιορισμός αυτός αποκλείεται να προωθήθηκε από την ίδια την ομάδα, αλλά μάλλον από κάποιους που έχουν ανάγκη να βάζουν ταμπέλες σε οτιδήποτε και να κατηγοριοποιούν τα πάντα:
Τα παιδιά έχουν δικό τους, καταδικό τους ύφος. Οι επιρροές πολλές και ίσως προφανείς, όμως το τελικό αποτέλεσμα είναι τόσο υψηλού επιπέδου, που οποιαδήποτε σύγκριση με “κολοσσούς” όπως οι Tiger Lillies (τους οποίους εκτιμώ πάρα πολύ), αυτομάτως τους καθιστά υποδεέστερους, ενώ κατά την ταπεινή μου άποψη είναι από καλλιτεχνικής σκοπιάς τουλάχιστον “ισάξιοι” (συγχωρέστε μου τον αδόκιμο όρο).
Δεν θα προχωρήσω σε περιγραφή/ανάλυση του “στυλ” των Dirty Granny Tales και του ύφους της παράστασης. Μπορείτε να δείτε κάποια δείγματα στο Myspace, αλλά πιστέψτε με, τα βίντεο δεν μεταδίδουν στο ελάχιστο το πραγματικό κλίμα και αποτέλεσμα.
Σας παρακινώ απλά να πάτε, αξίζει κάθε λεπτό του χρόνου σας και του ευρώ σας!
Εγώ θα ξαναπάω σίγουρα μέχρι την Κυριακή...
Με αφορμή το ότι από σήμερα μέχρι και την Κυριακή θα δοθούν οι τέσσερις τελευταίες παραστάσεις των Dirty Granny Tales, θα ήθελα να παρακινήσω όποιον έχει τη δυνατότητα να πάει να τους δει, να το κάνει οπωσδήποτε! Τους είδα πέρυσι το καλοκαίρι και πραγματικά πρόκειται για την αρτιότερη, εντυπωσιακότερη και πιο “καλλιτεχνικά ολοκληρωμένη” παράσταση που έχω δει.
Τα παιδιά είναι έλληνες, αλλά, ειλικρινά, η παραπάνω περιγραφή δεν περιέχει καμία επιείκια ή “συμπάθεια” λόγω αυτού του γεγονότος. Κατά τη γνώμη μου και με τις (όχι αμέτρητες, είναι η αλήθεια) παραστάσεις μου σαν κριτήριο, πρόκειται για καλλιτεχνικό αποτέλεσμα διεθνούς κλάσης.
Πριν τους δω πέρυσι, είχα ακούσει να αναφέρονται ως οι “έλληνες Tiger Lillies” και ομολογώ ότι προϊδεάστηκα αρνητικά, μιας και αυτομάτως γίνομαι καχύποπτος στο άκουσμα τέτοιου είδους περιγραφών (“οι έλληνες Pink Floyd”, “ο έλληνας Πελέ” κτλ). Μετά βέβαια, κατάλαβα ότι ο προσδιορισμός αυτός αποκλείεται να προωθήθηκε από την ίδια την ομάδα, αλλά μάλλον από κάποιους που έχουν ανάγκη να βάζουν ταμπέλες σε οτιδήποτε και να κατηγοριοποιούν τα πάντα:
Τα παιδιά έχουν δικό τους, καταδικό τους ύφος. Οι επιρροές πολλές και ίσως προφανείς, όμως το τελικό αποτέλεσμα είναι τόσο υψηλού επιπέδου, που οποιαδήποτε σύγκριση με “κολοσσούς” όπως οι Tiger Lillies (τους οποίους εκτιμώ πάρα πολύ), αυτομάτως τους καθιστά υποδεέστερους, ενώ κατά την ταπεινή μου άποψη είναι από καλλιτεχνικής σκοπιάς τουλάχιστον “ισάξιοι” (συγχωρέστε μου τον αδόκιμο όρο).
Δεν θα προχωρήσω σε περιγραφή/ανάλυση του “στυλ” των Dirty Granny Tales και του ύφους της παράστασης. Μπορείτε να δείτε κάποια δείγματα στο Myspace, αλλά πιστέψτε με, τα βίντεο δεν μεταδίδουν στο ελάχιστο το πραγματικό κλίμα και αποτέλεσμα.
Σας παρακινώ απλά να πάτε, αξίζει κάθε λεπτό του χρόνου σας και του ευρώ σας!
Εγώ θα ξαναπάω σίγουρα μέχρι την Κυριακή...
